Tíminn - 25.07.1963, Blaðsíða 2

— SiKKA PILSIN yn S CM.?
NÚ ERU HAFNAR sýningar á haust- og vetrartízkunni í Frakklandi, og vekja þær
mjög mikla athygli. Við birtum í síðustu viku myrdir af hausttizkunni í Danmörku og
Bandaríkjunum, en þær mega sín auðvitað einskis, þegar nýjustu fréttir frá París eru ann-
ars vegar. Annars hata nýjungarnar þar vakið misjafniega mikla hrifningu, en oft er rót-
tækustu breytingunum tekið illa í fyrstu.
Jacques Heim var einn sá
tyrsti, sem hélt sýningu, og
hann kom með aðalbomb-
una, par sem hann leyfði sér
að síkka pilsin um eina átta
cm. Þetta vakti auðvitað
mikla athygli kvenþjóðarinn-
ar úti um allan heim. Fyrir
utan pað að hylja hnén, þá
lagði Heim mikla áherzlu á
að sýna mjaðmirnar og hið
eðlileea mitti. Loðskinn og
önnur skinnefni notaði hann
mikið
Jacques Esterel síkkaði
líka pilsin, en vetrarföt hans
voru hlý og skreytt skinnum.
Línur einkennast helzt af
klæðnuðum evrópskra sveita
stúlkna og selstúlkna frá því
um 1800 Á tízkusýningun-
um sjást ekki annað en lág-
hælaðir skór, eða sléttbotnað
ir, og mikið er um rússnesk-
ar Babusjka, en það eru
treflar úr mjúku, sútqðu
skinrþ Tízkulínan virðist
vera fnjög breytt, þáð ser
maðui , þegar litið er á sýn-
ingarstúlku í frekar síðu
pilsi og mjög stuttum jakka,
eða bulero.
Konurnar eiga að klæðast
fínlegum jökkum í sterkum
litum við víð og sið pils, og
mittið á að koma greinilega
í ljós Svona víð pils hafa
ekki sézt í París í fleiri ár.
Við flest vetrarfötin eru not-
uð ök.klahá stígvél úr leðri
eða einhverju öðru efni, sem
er í fama lit og búningur
inn. Skórnir eru. eins og áð-
ur er saet mjög lághælaðir
og tám ávöl. Ermar eru
venjul^ga langar og víðar.
en bu.odnar saman rétt fyr
ir of^r, úlnliðinn.
Samkvæmis- og kokkteil-
kjólar eru jafnvel síðari en
venju eg föt og kjólfaldur
beirra oftast 32,5 cm. fra
gólfi
Baimain sýndi það á sýn-
ingu sinni að hann fylgir
ekki * kjörfSriðtá',hinum óg'
síkkar prlsin heldur eru þau
á sama stað og þau hafa ver
ið undanfarin ár Annars not
ar Balmain mikið stutta
jakka sem eru beinir í bakið.
og foðraðir með ljósum efn-
um. Einmg leggur hann
mikla áherzlu á þrískipta
dragtarkióla Stuttu jakkarn-
ir eru venjulega notaðir und-
ir annan víðari, sem nær nið
ur á mjaðmirnar, og oft eru
þessir víðu bryddaðir með
skinni. Kápur Balmains eru
_ gerðar eftir hermannasniði,
og hdepptar með 6 og 8 stór-
um nnöppum að framan. —
Síðar kápur eru hjá honum
Framháld á bls. 6.
KARTÖFLUSALÖT
KARTÖFLURNAR, sem
fást hér núna þykja ekkert
sérstaklega góðar, og þar
HUSRAÐ VIKUNNAR
EF BÖRNIN fá mjög þurra húð
að sumrinu við sólböð, utiveru
og annað þess háttar, er freist-
andi að bera rækilega á þau
sólarolíu eða eitthvað mýkj-
andi krem, en gallinn er bara
sá, að flest börn hata þá með-
ferð. Aftur má reyna að setja
eina matskeið af góðni og
feitri olíu í baðið þeirra, þá
hætta börnin fljótiega að
fiagna.
EF ÞIÐ fáið kaffiiblett i gólftepp
ið, þá skuluð þið ekki reyna að
fjarlægja hann með vatnii. Það
er betra með glycerini, en það
leysir upp kaffið. Og þið þurf
ið ekki að hafa áhyggjur af
því, að þið náið ekki glycerin-
inu úr, því að nokkrum tímum
seinna má fjarlægja það með
volgu vatni.
V*SUÐ ÞIÐ, að súrmjóik er
ntjög góð með jarðarberjum,
og það sama gildir eí.inig um
áfir. Þeir, sem tíma að kaupa
sér ja.rðarber ættu að prófa
þetta, og þar að auki er það
miklu hollara en að hafa syk-
ur út á
EF SÍLD hefur verið á borðum,
eða diskarnir cru óvenju fit-
ugir og óhreinir eftir eitthvað
annað, þá er þjóðráð, að leggja
sítrónusneið í uppþvottavatn
iði, en við það hverfur öll leið-
inleg lykt og aukafita.
fyrir utan hafa ekki margir
lyst ð kartöflum á sumrin,
þegar nóg er úr einhverju
léttmeltanlegra aS velja. En
eitti ráS til aS bæta úr þess-
um ágöllum er aS gera salat
úr kaftöflunum. Þau geta
veriS mjög góS og eiga eig-
inlega viS allan mat, ef út í
þaS ter. Hér á eftir eru þrjár
uppskriftir af kartöflusalöt-
um. ÞaS fyrsta nefnist grænt
kartóflusalat:
Eitt lííló af nýjum og soðnum
kartöflum en köldum. Olí^ er
gerð ui oremur matskeiðum af
matarolíu einni matskeið af ed-
iki og einni teskeið af frönsku
sinnepi, einni teskeið af hvít-
lauksduft' og hálfri teskeið aí
salti og hálfri teskeið af pipar
einni matskeið af fínt söxuðum
lauk, emni matskeið af hakk
aðri steinselju og tveimur mai.
skeiðum af söxuðum kerfli. Kart
öflurnar eru skornar i þunnar
sneiðar, sem velt er í salatsós
unni. Gott er að bíða í u. þ. b
kortér með salatið, áður en það
er borið fram.
Annað gott salat er New Yor'K
er-salatið í það þarf 3 lauka, eina
matskeið af ediki, 35 gr. af
smjöri, 1 teskeið af sykri, % te
skeið aí pipar, 2 dl. af vatni og
100 gr af mayonesi, örlítinn sítr
KVENNASÍDA Tí
ónusafa og xh. kg. af soðnum,
köldum kartöflum, og eina mat-
skeið af fínsaxaðri steinselju. —
Laukurinn er settur í pott ásamt
edikinu, smjörinu, sykrinum, —
piparnum og vatninu, og þetta
er soðið þangað til laukurinn er
orðinn meyr og síðan kælt. Mayo
nesinu er hrært út í kalda blönd
una, og í það er bætt sítrónusaf-
anum eftir smekk. Kartöflurnar
eru sefta‘ út í, og steinseljunni
svo dreift yfir allt saman.
Og svo er hér eitt, mjög fljót-
legt og lystugt: í 300 gr. af mayo-
nesi er bætt einni matskeið aí
rifinm piparrót, salti og pipar
1 kg. af köldum kartöflum, ein
gúrka og tveir laukar. Kartöfl
urnar og gúrkan eru skornar i
bita og blandað saman við niður
skorinr taukinn Þessu er svo
bætt í mayonesið, og salatið síð-
an sctt inn í ísskáp til að kæla
það, aður en það er borið fram
Og nér er að lokum eitt gott
ráð fyrir húsmóður, sem upgötv-
ar að sartöflurnar sem hún hefur
keypt eru ekki beint góðar -
Við pessa uppskrift má notast við
hvaða '•éft sem er. Kartöflumai
eru soðnar og afhýddar. Smjör
eða smiörlíki er brúnað á pönnu
og kanöfiurnar eru bakaðar þar
í. Að lokum er miklu af fínt
hakkaðri steinselju dreift út á
pönnuna, eg rétturinn er til, þeg
ar steinsetjan hefur blandast vel
saman við kartöflurnar.

Rafvæðing iandsins
10 ára áætluninni um rafvæð
ingu landsins átti að Ijúka á
þessu ári. Nú er ljóst, að fram-
kvæmd áætíunarinnar verður
ekki fyrr en í árslok ,næsta árs
í fyrstia iagi. Á síðasta þingi
fluttu þimgmenn Framsóknar-
flokbsins tillöigu um að áætlun-
um um áframhaldandi fram
kvæmdír við rafvæðinguna yrði
hraðað og skyldu áætlanir við
það miðaðar, að rafmagni yrði
komið til allra heimila í land-
inu fyrir árslok 1968. Þessi ti'l-
laga náði ekki fram, en tvisvar
áður á kjörtímabilinu höfðu
Framsóknarmenn fiutt tillögur
um málið, sem stjórnarliðið
v’ldi ekki fallast á.
Setjum markið ofar
Við dreifingu rafmagnsins
um sveitimar hefur það verið
aðalreglan að iínur hafa verið
lagðar um þau svæði, þar sem
meðal'línuiengd mUIi býla hef-
ur ekki verið meiri en 1 km
e®a iítið þar yfir. Næsta verk-
efni er að veita rafmagni frá
samveitum um sveitir, þar sem
vegalengd milli býla er meiri,
t. d. allt að 2 km. Sú fram-
kvæmd þarf að hefjast strax,
-þegar Iokið er rafvæðingu þétt-
býlli svæða. Ákvarðanir um
þetta verður að taka án tafar,
svo að það fólk, sem énn vant.
ar nafmagn, fái að vita, hvers
það má vænta i þessu stóra
máli.
Stuðníngur við
einkastöðvar
Þar sem einstök bj^li eru svo
afskekkt, að ekki þykir faert að
loggja raflínur til þeirna, og
ekki eru heldur skilyrði tU
vatnsaflsvirkjunar, þarf að
koma upp dísilstöðvum. Ríkið
hefur lagt fnam mikla fjárhags-
aðstoð til þeirra, sem njóta raf
magns frá samveitum og er því
réttlætismál, að aukinn verði
opinber stuðningur við þá, sem
verða utan samveitusvæðanna
og þurfa að koma upp smá-
stöðvum til naforkuframleiðslu,
hvort sem um vatnsafls- eða
díslfstöðvar yrði að ræða.
Byggð eöa ekki byggð
Það fólk, sem enn hefur ekki
fengið rafmagn inn á heimili
sín, bíður óþolinmótt, sem eðli-
legt er, eftlr því að fá vitneskju
uni hvað gert verður í þessum
málum, sem eru þeim svo mjöig
þýðingiarmikil. I>að vill vita,
hvort það megi vænta raf-
magns frá samveitum eða stuðn
ings við að koma upp einka-
stöðvum — og þessu vill það
fá skorið úr sem fyrst. Það
hljóta allir að skilja.
Þegar rætt er um það, hvort
leggja eiigi rafmagn um héruð,
er í raun og veru rætt um það,
hvort byggð eigi að haldast þar
eða ekki. Svo mikiivægt er mál
ið og svo snar þáttur er það í
jafnvæigi byggðar landsins. Raf
magn verður nú að teljast með
þeim atriðum, sem skera úr um
það, hvort byggilegt eða bú
andi er á þeim stað, sem um
ræðir hverju sinni. Geta menn
ættazt til þess, að fólk í sveit-
um á sjöunda tug 20. aldar.
sem nefnd hefur verið vísinda-
og atómöld, sætti sig við að búa
án rafmagns og rafljósa og
allra þeirra tækjia, sem með
rafmagni knýjaist — tækja, sem
nú er íalið að hvert hejmili geti
ekki án verið?
2
TÍMINN, fimmtudagurinn 25. iúlí 1963. —