Tíminn - 22.09.1963, Side 12

Skák
aftur. Gagn öðrum skákmönn-
um í þessu móti lék hann að
jafnaði'2. - g6).
3. Rf3.
(En Najdorf tekur ekki áskor-
uninni og velur aðra leið).
3. b6.
(Drottningar indverska vörnin
hefur ávallt verið álitin traust
byrjun, en það álit kann að hafa
breytzt nokkuð eftir einvígi þeirra
Petrosjah og Botvinnik).
4. g3, Bb7. 5. Bg2, Be7.
6. o-o, o-o. 7. Rc3, Re4.
(7. -, d5 var einnig mögulegt en
hvítur hefur óþœgilegan þrýst-
ing á miðborði svarts eftir 8.
Re5 o. s. frv.).
8. Dc2.
(Þessi leikur virðist gefa hvíti
bezta möguleika til að ná frum-
kvæðinu. Uppskipta afbrigðið: 8.
RxR, BxR. 9. Rel, BxB eins og
Petrosjan lék gegn Botvinnik
veldur svarti minni erfiðleikum).
8. -,• RxR. 9. DxR, Be4.
(Ekki eru allir á einu máli um
það, hver er bezti leikurinn hér.
Botvinnik t. d. kýs að leika 9.
-, f5, aðrir -, d6).
10. Bf4.
(Najdorf hlýtur að vera nákunn
ugur þessum leik, því að hann
úefur bæði notazt við hann og
þurft að tefla á móti honum. Til
gangur leiksins er að koma í
veg fyrir, að svartur geti losað
um stöðu sína með 10. -, d5).
10. -, c6.
(í skákinni milli sömu andstæð-
inga í Dailas 1957, lék Reshev-
sky 10. -, d6, en lenti brátt í
mjög miklum erfiðleikum. Svo í
staðinn velur hann leik, sem
Najdorf sjálfur beitti gegn höf-
undi þessa þáttar í aiinarri um-
ferð Piátigorsky-mótsins).
11. Hacl.
(Til að verða fyrri til á c-lín-
unni léki svartur -, d5).
11. -, RaG.
(Enda þótt þessi leikjur veitti
Najdorf viðunandi stöðu í skák
hans við mig, getur hann varla
talizt góður Traustasta áframhald
virðist mér 11. -, d6, ásamt -,
Rd7 og e. t. v. -, d5. Skákin Frið-
rik-Najdorf tefldist annars á
þessa leið: 12. Hfdl (?) (um leið
og ég hafði leikið þessum leik,
varð mér Ijóst, að svartur gat
. skapað sér góð gagnfæri með
því að ieJka hér 12. —, Rb4. 13.
Db3, b5. Athuganir, eftir að skák
inni var lokið, staðfestu þetta. í
staö þess að leika 12. Hfdl var
betra 12. a3, eins pg Najdorf leik
ur í skak sinni við Reshevsky
eða jafnvel 12. Rel.) 12.-, f5. 13.
Re5, BxB. 14. KxB, g5. 15. Bd2,
De8. Í6. Df3, Hc8. Hérna sömdu
teflendur um iafntefli en líkleg
asta áframhaldið mundi vera
17. d5, Bf6. 18. Rd3, exd 19. cxd,
De4).
12. a3.
(Najdorf leyfir að sjálfsögðu
ekki 12.. -, Rb4).
12. -, Rc7.
(Það verður fljótlega ljóst að
staða riddarans á c7 orsakar öll
vandamál svarts. En hvað átti
svartur svo sem að leika?).
13. Hfdl, f5.
(„Standard-leikur“ í þessari
byrjun er varla heppilegur und-
ir þessum kringumstæðum. Ör-
uggari leið virðist 13. -, Re8, á-
samt 14. -, Rf6, til að koma ridd
aranum í gagnið).
14. Bfl!
(Mjög góður leikur, sem Resh-
evsky hlýiur að hafa yfirsézt. —
Hann verður að láta af hendi
biskupinn á e4 fyrir hvíta ridd-
, arann, en við það koma veikleik
' arnir í svörtu stöðunni betur í
ljós).
14. -, BxR.
(Hvítur hótaði 15. Rd2 ásamt 16.
f3).
15. DxB, Bg5.
(Hvítur naut þess ekki lengi að
hafa biskupaparið, en hins veg-
ar veikist svarta staðan við' sér-
hver uppskipti).
16. Bg2.
(Biskupinn hefur gert skyldu
sína á fl og snýr nú aftur til víg-
stöðvanna).
16. -, Hc8. 17. Hc3!
(Lokaundirbúningur fyrir fram-
rás á miðborðinu).
17. -, b5.
(Hér er tvennt til í málinu. Ann
aðhvort yfirsást Reshevsky 18.
d5 eða hann hélt, að hann ætti
ekki tök á þvi að koma í veg
fyrir þann leik. 17. -, d5 kann að
hafa verið skárra, enda þótt hvít
ur fái þá mjög ógnandi aðstöðu
á c-línunni).
18. d5!
(Væntanlega vinningsleikurinn).
Það er sannarlega ástæða að
hafa stöðumynd hér því að úr-
slit skákarinnar ráðast af síð-
asta leik hvíts. Hefur svartur
nokkra möguleika til að standa
af sér atlögu hvíts, eða er hann
gjörsamlega glataður?
Áframhaidið sem Reshevsky
kýs er ófullnægjandi og leiðir að
lokum til tapaðs endatafls. 18. -,
cxd. 19. cxd, Rxd5. 20. HxH, ber
að sama brunni, þar eð svartur
tapar manni og 18. -, BxB. 19.
DxB, cxd. 20. cxd, Rxd5. 21. DxH,
DxH. 22. BxR exd5 hlýtureinnigað
vera vonlaust vegna sundurtættr
ar peðastöðu svarts. Öflugasta
viðnámið virðist í fljótu bragði
vera fólgið í 18. -, exd. 19. Bxc7.
(Hvítur á ekki völ á öðru betra.
T. d. leiðir 19. cxd, Rxd5. 20.
HxR, Bxf4 ekkí til neinsh 19. -,
Dxc7. 20. cxd, óg nú virðist -, c5
taka mesta broddinn úr atlögu
hvíts. En hvitur á líka síðasta
orðið í þessu afbrigði: 21. d6,
Db6. 22. Dd5f, Kh8. 23. e4 Og
hvítur er með yfirburðastöðu. T.
d. 23. -, c4. 24. e5, Hc5. 25. Dd4
o. s. frv.
Að mínu áliti er svartur algjör
lega glataður eftir 18. d5 og hef
ur engin tök á því að ráða við
allar hótanir hvíts. En mér
gæti að sjálfsögðu hafa skjátlazt
og gaman væri að vita, hvort
lesendum tækist að finna ein-
hver varnarúrræði fyrir svart).
18. -, BxB. 19. DxB, bxc.
(Svartur fórnar peði í þeirri von
að hann endurheimti það síðar
meir).
20. dxc, d5. 21. hxc4.
(Svartur hefur aö sjálfsögðu séð
þetta en lítið getað við því
gert).
21. -, De7. 22. Hc2, Rb5. 23.
De5, Dd6.
(Það er í rauninni furðulegt að
svartur skuli hafa viljað hafa
uppskipti á drottningum, en
hann átti ekki annars úrkosta,
því að hvítur hótaði bæði 24.
Hxd5 eða Bxd5).
24. DxD, RxD. 25. b3, IIc7.
(Svartur einbeitir sér nú að því
að fella hvíta framvörðinn á c6,
og veröur hann ekki varinn til
lengdar. En hvítur hefur önnur
úrræði til að viðhalda liðsyfir-
burðum sínum). I
26. f3, Ilfc8. 27. e4, Hxc6.
(Ekki er heldur mikil framtíð í
27. -, fxe. 28. fxe, Rxe4. 29. Bxe4).
28. Hxll, HxH. 29. cxd5, exd5.
30. Hxdð.
(Það, sem eftir er skákarinnar
er einungis tæknilegt atriði
hvíts).
30. -, Kf7. 31. Ha5, Hclf.
32. Bfl, Hc7. 33. Kf2, Ke6.
34. Be2, g5. 35. b4, h5. 36.
h4, gxh. 37. gxh, f4. 38. Hxh5,
Hc2. 39. Kel Rc4. 40. BxRf,
HxB. 41. Hc5.
(Svartur gafst upp).
Þáttur kirkjunnar
Mörgum hættir til að líta kirkju
og kristinn dóm smáum augum,
ekki sizt nú á dögum. Kemur sá
misskilningur til' af mörgu, ekki
sízt því, að mörgum hættir til
að telja boðskap kirkjunnar ein-
hverjar sérstakar skoðanir, sem
líða 'og þjást. Blæinn, sem blakt-
ir £ hvíta dúknum með rauða fer
kantaða krossinum skilur Búdd-
hatrúarmaðurinn jafnt og hinn
kristni, Múhammeds-barn, ísra-
elsbarn jafnt sem Brahmini. —
Það er dulmál kærleikans ofar
erfitt er að tileinka sér og síðan
játningar, sem erfitt er að skilja.
En slíkt er fjarstæða. Einn af
fyrstu spekingum kristindóms,
sem þó lagði mikið upp úr skoð-
unum og játningum á að hafa
sagt:
„Elskaðu, og gerðu svo það,
sem þér cýnist", og það mætti
bæta Vjið; og þá ert þú kristinn
maður.
Kærleikurinn, sem birtist í
mannúð og mildi, miskunnsemi
og fórnarlund, verður alltaf hinn
eini og sanni kjarni kristinnar
trúar. All't hitt, helgisiðirnir,
játningarnar, kennisetningarnar,
eru umbúðir, sem oft er of mjög
dæmt eftir.
„Guð er kærleikur", sagði Krist
ur, og þar með var kristinn dóm
ur orðinn þau trúarbrögð, sem
birtast í öllu góðu hvar sem það
er, og hvaðan sem það kemur.
Sá er mestur, sem er beztur,
mest getur auðsýnt af góðvild
og kærleiksanda.
Þessu hættir mörgum til að
gleyma á svo hryllilegan hátt, að
jafnvel hin mestu grimmdarverk
hafa verið framin í nafni Krists
og Guðs. Ög enn' gangá „kristnir"
menn fram f kúgun og ofbeldi og
eru þannig verr kristnir en þeir,
sem ekkert hafa um Drottin kær
leikans lært.
Hvar sem kærleikur birtist þar
er kristinn dómur að verki, eins
þótt það værí í heiðnu hofi eða
á heimili töframanns eða galdra
trúðs, fangelsi eða gleðiknæpu.
Og erfitt mundi, að nefna þann
stað, þar sem Guð kærleikans
gæti ekki birzt í allri sinni dýrð,
og þann mann yrði ekki auðvelt
að finna, sem ekki ætti eitthvað
af anda hans eða þrá eftir hon-
um.
En samt skortir fátt, kannske
ekkert meira en kærleika. Kann
ske er hann hið eina, sem vantar,
svo að mannlegt þjóðfél'ag sé full
komið og guðsriki komið með
krafti,
Og enn er jörðin í dögun kær
leikans, þrátt fyrir allar styrj-
aldir, geigvænleg hergögn og
hryllilega hertækni, hefur kær-
leikurinn aldrei náð eins sterk-
um tökum og víðfeðmum.
Bezta sönnun þess er út-
breiðsla og skrif Rauða kross-
samtakanna, sem eiga aldaraf-
mæli um þessar mundir.
Henry Dunant, riki, svissneski
kaupmaðurinn, sem stofnaði
þessi alþjóðasamtök var svo gagn
tekinn heitri líknarlund, að hann
gleymdi öllu öðru, fórnaði kröft-
um, lífsþægindum, já, öllum auð
æfum sínum fyrir þá hugsjón
sína, sem barmafyllti vitund
hans. Hann andaðist allslaUs á
fátækrahæl'i, vinalaus og gleymd
ur, enginn fylgdi honum til graf
ar, utan þeir, sem báru kistuna.
En samt var hver hugsun hans
og athöfn gædd því lífsmagni
kærleikans, að það varð likt og
útsæði £ frjóan jarðveg. Kannski
Vann hann einn meira afrek á
vegum hins sanna kristindóms og
kristniboðs en allir trúboðar og
prestar til samans, sem uppi
voru á hans dögum. Hann fórn-
aði öllu á altari kærleikans, en
; vann um leið allt.
Ekkert er til, sem fremur tengi
nú þjóð við þjóð af öllum litar-
háttum, alls konar bjóðerni, tung
um og trúarbrögðum, en Rauði
kross Ðunants.
En hann boðar hvarvetna snert
ingu kærleikans handa öllum,
öllum öðrum, jafnvel ofar öllum
klukknahljómi.
Kannski er ekkert til, sem er
undursamlegra aðalsmerki kristn
um dómi en að þar skuli upphaf
þess starfs, sem Rauði krossinn
boðar. Öllu öðru fremur brýtur
hann hugsjónum kristin dóms
braut lengst inn £ hjörtu og að
ölturum og þjóðahelgidómum,
hvar sem er á hnettinum. —
Kristniboð Rauða krossins verð-
ur öllu öðru áhrifameira, af
þv£ að þar er eingöngu talað dul
mál' kærleikans fyrst og fremst
£ verki og án þess að spyrja um
forréttindi.
Og ekkert er sterkari predikun
um frið á jörðu, en útbreiðsla
Rauða krossins meðal allra þjóða.
Þannig var gjöf Henry Dumonts
til mannkyns, þótt' samt£ð hans
sæi það ekki. Fræið, sem myndar
stærsta tréð er oft svo smátt að
enginn veitir þvi athygli við sán-
ingu. Það skyldu allir sáðmenn
muna.
En samt mundi hann aldrei
hafa unnið sitt starf, ef við ætt
um ekki ofurlitla sögu af vörum
sjálfs meistara kærleikans, sög
una um miskunnsama Samverj-
ann. Það telja sumir einskis
virði að halda slíkum ritningum
frá löngu liðnum öldum að hin-
um ungu. En hvaða talnafræði og
talnalærdómur gæti tendrað svo
hlýjan loga f hjörtum sem þessi
litla frásögn Krists um fyrirlitinn
mann, sem þó varð fyrirmynd
Jhins æðsta, sem unnt er að
vinna.
Og einhver spekingurinn seg-
ir:
„Sælir eruð þér, þegar menn
segja um yður: Sjá, orð hans
eru kærteikur, framkvæmdir
hans eru kærleikur, starf hans
er kærleikur, fögnuður hans er
kærleikur, dómar hans eru kær-
leikur. Samt eruð þér enn þá
sælli, ef Guð, sem li’fið gaf og
prófar hjörtun og nýrun getur
sagt:
„Sjá, hjarta hans er kærleikur
og bærist af mannúð og mildi”.
Árelíus Níelsson.
Eraaa
SJÖTUGUR
Framhald af 9 sfðu
gengur ekki svo lítið á þar um
slóðir.
Óiíkt fór aldamótakynslóðin
íslenzká að. Hún skilaði íslandi
frjáísu í fang næstu kynslóðar
— án þess að nokkur maður
hreyfði svo mikið sem kinda-
byssu málinu til framdráttar.
Hún gerði byltingu gegn af-
leiðingum aldagamals ömur-
leika, stofnsetti nútíma ríki á
rústum fátæktarinnar, og eng-
in breyfði vopn, ekkert blóð
rann. Og nú er hún orðin göm-
ul, baráttumenn þessarar mérki
legu kynslóðar ýmist orðnir
móðir eftir langa vegferð, eða
kornnir í höfn hinum megin
tjaldsins mikla.
En rddamótamennirnir lifa,
og vissulega er barátta þessar-
ar mjög svo rómuðu kynslóðar
vel til þess fallin að verða öll-
um bjóðum heims leiðarljós og
fyrirmynd. Hún kunni að berj-
ast og eera byltingu án þess að
hieypa at einu einasta skoti,
en notaði í þess stað vinnusam
ar he.ndur, hugsjónir og virð-
ir.gu fyrir lífinu. Þar í felst hin
mikla f.vrirmynd. sem von-
andi á eftir að endast íslend-
ingum, sem hin eina og sanna
á ókomnum öldum.
KI.
Aisglýsið í nmértum
FASTEIGNAVAL
Höfum kaupanda að 4ra herb.
íbúð á hæð á hitaveitusvæði.
Getur borgast öll út. Verður að
vera laus bráðlega.
| Höfum kaupanda að 3ja td 4ra
herb íbúð í austurbænum, bíl-
skúr eða bílskúrsréttur verður
að fyjgja.
: Höfum kaupanda að einbýlis-
húsi má vera í smáíbúðarhverfi.
Höfum kaupanda að 2ja til 3ja
! herb íbúð, má vera í kjallara
i eða gott • ris
Höfuia kaupendur að 2ja til 6
herb. íbúðum fullgerðum og í
smíðum — Einnig einbýlis-
húsum Reykjavík og ná-
grenni Miklar útborganir.
lögfræðiskrifsfofa
og fasteignasala.
SkólavörSustíg 3 a. III
Simi 14624 og 22911
lON ARASON
GESTUR EYSTEINSSON
TAUNUS
STATION
TAUNUS módel ’62, keyrð
ur 34.000, til sölu og sýnis
að Bjarkargötu 10, annarri
hæð í dag og á morgun milli
kl. 6 og 8 á kvöldin.
Endurtekning frá
»
Meistaramóíinu
Sem kunnugt er, verður að endur
taka nokkrar greinar á Meistaramóti
íslands í frjálsum iþróttum, sem
fram fór í síðasta mánuði. Ástæðan
er deila, sem upp kom milli yfir-
aómara mótsins og framkvæmdastj.
hennar.
Endurtekning á þessum greinum
fer fram í dag á Laugardalsvellin
um og hef^t keppni klukAan 14.
12
\
T í M I N N, sunnudapinn 22. septemb*>r lPéft.