Tíminn - 10.10.1963, Síða 2

Glæpastarfsemi
— blómlegasta atvinnugrein Bandaríkjanna
Bandaríska leynilögreglan
gerði nýlega skyndirannsókn
í ólöglegu spilavíti í Banda-
ríkjunum og þar fann hún
80 síðna leiðbeiningapésa
um falska spilateninga. — í
pésanum stóð m. a.: Við get-
um ekki nógsamlega mælt
með þessum teningum. Þeir
eru mjög góðir í hættulegt
framspil. Þeir þola mjög ná-
kvæma rannsókn og við
venjulegar aðstæður mun
engan gruna neitt.
í'esi pessi er tilvalinn fyrir alla
svindlara: en hann gefur góð ráð
og segir irá skökkum teningum,
segulmíignuðum teningum og
Jilöíiímm teniugum, sem eru
þyngr; í rnnan endann. Einnig
er sagt frá fingurgullum, sem út-
búin eru smáspeglum, og merkt-
um kortum, en merkin eiga ekki-
að sjást nema með sérstökum
kontaktlinsum.
Þessi bók hefur verið send út
um öll Bandaríkin, en hún er
gerð af fyrirtæki nokkru í
Ohicago, sem framleiðir helztu
nauðsynjavörur fyrir svindlara.
Nærr má geta, að slík starf-
semt þarf að gefa mikið af sér,
ef hún á að borga sig. Auglýs-
ingapési þessi gefur til kynna,
"frékar en nokkrar tölur, að fjár
hættuspil er ekki skemmtileg
tómstundaiðja karla, heldur
frekleg féfletting af almúganum.
Þetta er venjulega virðingar-
vert fólk í alla staði, sem ekki
þugsar u! í það eitt augnablik,
að það er þeirra sök, að banda
ríska þjóðfélagið er í dag í helj-
argreipum glæpahringa. Svo
lengi sem borgarinn gerir sér
ekki Ijóst, hve miklir skaðræðis-
staðir spilavítin eru, þá hafa yf-
irvöldin ekkert tækifæri til að
vinna bug á hinni skipulögðu
glæpastavfsemi í landinu.
Dómsmálaráðherra Bandaríkj
anna, Robert Kennedy, hefur
lýst því yfir, að oftast séu þeir
peningar, sem glæpamennirnir
græða á spilavítunum, notaðir
til þess að múta lögreglumönn-
um og öðrum embættismönnum.
í öllum Bandaríkjunum til sam
ans eyða saklausir borgarar 3500
milljónum á ári hverju í fjár-
hættuspil, en það' er tíu sinnum
hærri upphæð, en sú, sem þau
verja til iandvarna sinna. Fjórði
hluti þessa fjár rennur í vasa
glæpamatinanna eða er lagð'-ir í
nýja glæpastarfsemi.
Þannig er starfsemi glæpa-
mannanna mjög mikilvægur þátt
ur í efnahagslífinu. Glæpastarf-
semi er einfaldlega umfangs-
mesta stavfsgrein í Bandaríkjun-
um og til samanburðar má geta
þess, að velta bílaiðnaðarins þar
er aðeins 60 milljónir á ári og
þá er ekki átt við hreinan gróða.
Þrátt fyrir það nemur velta bíla
iðnaðarins um 5% af peninga-
veltu þjóðarinar og er hún álit-
in öruggt merki um velgengni
landsins í það og það skiptið.
Ef bílaveltan lækkar, er það tal
ið öruggc merki þess, að slæm-
ir tímar sóu í vændum.
Engar ákveðnar tölur eru til
um það, nve margir í Bandaríkj
unum lifa af fjárhættuspili, en
iögreglan í Cincinnati fletti ný-
lega ofan af 2000 umboðsmönn-
um, sem lifðu á fjárhættuspili.
í allt spdað'i hjá þeim í kring-
um 200.000 mans á dag.
Ein helzta grein fjárhættu-
spils eru veðreiðar, en allir
íþróttaviðburðir koma Banda-
ríkjamönnum svo úr jafnvægi,
að þeir byrja að veðjja. Oft
er það með þátttöku í getrauna-
samkeppni og er þá^ um millj-
ónaveltu ag ræða. Ágóðinn er
svo gífurlegur, að umsjónar-
menn gecraunanna láta sig ekki
muna um að múta íþróttahetjun-
um, svo að niðurstöð'urnar verði
þeim í hag. Reiknað er með, að
glæpamennirnir haldi 80 centum
af hverjum dollara, sem þeim
áskotnast.
Á hverju götuhorni í borgum
Bandaríkianna er svokallaður
..bokkmaker”, það er sá sem tek
ur við veðfénu og eingöngu á
Manhattan í NY eru 10.000
veðmangarar. Gert er ráð fyrir
því, að 300.000 Ameríkumenn
leggi þetia starf fyrir sig og all-
ir eru þeir sérfræðingar í svindli
og öðrum prettum.
Á kvikmyndum sér maður
glæsilega herramenn spila
fjárhættuspil og hver þeirra
nýtur leiksins út i yztu æsar og
reynir að slá hinum við í prett
unum, “ en svikastarfsemin í
Bandaríkjunum í dag á ekkert
skylt við slíkt. Þetta er óþrifa-
legur atvinnuvegur, stundaður af
þorpurum, sem gefur ekki mót-
spilaranum svo mikið sem smá-
tækifæri til að vinna. Það er ekki
verið að spila, heldur er verið að
íéfletta auðtrúa fólk. Oftast er
það ákveðið fyrir fram, hvernig
spilin eiga að enda.
Philip Fox heitir prófessor
við háskólann í Wisconsin, en
hann hefur rannsakað þessi mál
í tuttugu ár. Hann segir, að eng-
inn sem ieggur stund á nokkurs
konar áhættuspil, hafi nokkurt
tækifæri til að vinna. og því leng
ur, sem maðurinn spili, því minni
séu líkurnar. Samt heldur fólk
;ð endalaust áfram, því að það
iifir alltaf í voninni.
Það hefur einnig virzt vera
dgjörlega ómögulegt, að finna
upp eitthvert kerfi, sem hægt er
að nota til að vinna. Eigandi
spilavítis nokkurs í Las Vegas
hefur tilkynnt, að ef einhver rík
ur maður í New York fyndi upp
kerfi, sem dygði til að vinna, þá
mundi hann senda leigubíl eftir
honum pcssa 6000 km., sem eru
á milli Las Vegas og New York.
Veðmangarabraskið er mjög
umfangsmikið og eins vel skipu
lagt og stamstu auðhringir heims
ins. Stærstu hringirnir eru lay-
off-bankarnir og wireservice-
-Krifstofurnar. Layoff-bankarn
ir sjá um nauðsynlegar trygging
ar veðmangaranna, svo að þeir
bíði ekki stórtjón, ef skyndi-
lega kæmi fyrir að þeir töpuðu,
en í gegnum skrifstofurnar fá
mangararnir jafnóðum allar upp-
lýsingar um urslit íþróttaleikja,
en það er auðvitað nauðsynlegt
tyrir þá1
Það er áreiðanlega hverjum
íslendingi óskiljanlegt, hvernig
glæpamenn Bandaríkjanna hafa
i ró og næði getað byggt upp svo
óbilandi kerfi, en skýringuna er
að finn-i í hlutum, sem hvergi
gætu þrjfizt nema í Ameríku.
Þetta glæpahyski hefur svo
;nikil peningaráð, að það er leik
ur einn fyrir það, að múta lög-
-eglu og öðrum embættismönn-
um. í mörgum bandarískum borg
um gengur þetta svo langt, að
glæpamennirnir fara alveg með
öll völd, en lögreglan og stjórn-
Framhaid á 6 síðu.
Kennari Ann, Ruth Harrison, hjálpar henni við a3 venjast nýju hönd-
unum.
Þarna er Ann að enda við að
koma brúðunni sinni í rúmið.
Ann
fær
gervi-
hendur
Ann litla er ekki nema tveggja
ára gömui og er eitt af þeim ó-
gæfusömu börnum, sem fædd-
ist handalaust, vegna áhrifa lyfs
ins thalidomid. Þetta er hraust
og fjörug telpa og nú hefur hún
nýlega fengiff. gervihendur, en
hún dvelur á heimili fyrir börn
í slíku asígkomulagi, sem er í
Stokkhólmi. Handleggtmir eru
gerðir úr plasti og sömuleiðis
vestið, sem þeir eru fastir við,
á bakinu er hylki, er inniheld-
ur koldioxid, en fyrir því ganga
hendurnar. Þegar Ann beygir
sig áfram færast hendurnar sam
an, en þegar hún réttir úr sér,
færast þær í sundur. Hreyfing-
unum er uokkurn veginn stjórn-
að af leðuról, en hún opnar og
lokar tveimur opum, sem gasið
streymir um á víxl. Enn þá Isafa
aðeins verið gerff tvö vesti af
þessari gerð, en þau hafa bæði
verið smíðuð í Svíþjóð eftir fyr-
irmynd þýzkrar uppfinningar.
Stjórnleysi
í Þjóðólfi, blað’i Framsókn-
armanna á Suðtirlandi, segir
svo meðal annars um ástand-
ið í efnaha.gsmálum:
„Fyrir kosningaraar vöktu
Frauisóknarmenn athygli á því,
að „v,iSre;,snin“ væri búin að
setja allt efnahagskerfið úr
böndunum. Bullandi dýrtíðin
hafði þá þegar raskað allri eðli-
'iegri efnahagsstarfsemi i laiul-
inu. Mefs hóflausu skrumi og
blekkingum tókst stjóraarlið-
um þó að komast gegnum
kosningarnar með nauman
meirihluta sinn — þó skerta.n.
Síðan eru liðnir fjórir mán-
uðir og nú dylst enigum lengur
ráðleysi r,íkisstjórnari,nnar.
Óðadýrtíðin lierjar nú allt okk
ar efnahagslíf og hvers kyns
hækkanir eru daglegt brauð.
Ríkisstjómin reynir a.ð kenna
öffrum um afleiðingar stjórn-
leysis síns og reynir a® halda
því fram, að of m'iklar kaup-
hækkanir eigi a'lla sök á þess-
ari verðlagsþróun. Sú skýring
liljómar þó heldur hjáróma,
þegar sú staðreynd blasir við,
að í ágúst hækkaði vísitalan
um 5 stig, sem átti nær ein-
göngu rót sína ajj rekja til
hækkunar á beinum sköttumi
sem ríkiisstjórnin þykist þó allt-
af vera að lækka. Sannleikur-
inn er líka sá, að launahækk-
aniraar hafa verið á eftir dýr-
t.ðarþróuninni, sem sett hefur
verið af stað af ríkisstjórninni
mej( endurteknum gengislækk-
unum, vaxtaokri og skattpín-
inigu“.
Kiarasamningar
Ennfremur segir í Þjóðólfi:
„Ein af afleiðingum hi,ns
óhefta dýrtíðarflóðis er sú, að
sífe’lldur órói hefur ver'ið á
vinnumarkaðnum. Kaupkröfur
cig verkföll hafa verið einu úr-
ræði launastéttanna til að reyna
að vega upp á móti þeirri dýr-
tíð, sem ríkisstjórnin hefur
magnað. f þessum mánuði
stendur nú fyrir dyrum að gera
almen.na kjarasamninga í
þriffja sinn á þessu ári.
Vissulega eiiga verkamenn og
aðrar stéttir, sem þe'im fylgja í
launakjörum, skilið að fá kaup
hækkun til ajj mæta dýrtíðar-
flóðinu, en á hitt verður einn-
i,g að líta, a.ð óábyrg Stefna
ríkisstjórnarínnar er nú komin
vel á veg me® að kippa fótum
undan rekstri atvinnuvega þjójv
arinnar. Af ríkisstjórninni er
einskis góðs að vænta og þa.ð
verffur því vafalaust nauðsyn-
letgt að höfða til ábyrgðarti'l-
finningar launastéttanna að
þær stilli kröfum sínum í hóf.
Þess væri vissulega óskand’i
að launþeigum og vinnuveitend
um tækist að leysa sín vanda-
mál með þeim farsæla hætti,
sem mótaður var af samvinnu-
mönnum og launþegum á Norjj
urlandi 1961 og 1962: Hóflegar
kauphækkanir, sem atvinnuveg
irnir geta borið án verulegra
áhrifa á verðlagið".
Hveriir elta?
Leiðari Mbl. í igær heitir:
„Framsókn éltir kommúnista".
Þar er átt við, að Framsóknar-
mern styðji kommúnista í kaup
kröfum tU að_ koma „viðreisn-
inni“ á kné! f leiðara þessum,
sem ber öll einkenni hinnar al-
varlegu móðursýk'i, ráðleysis
og strútsnáttúru, sem nú þíak
ar ráðamenn stjórnarftókkanna,
segir meðal annars: „ . - • Fram
sóknarflokkurinn slæst í förina
(Framhald á 6. síðu)
r ” 7 ,7/ (f vr \T v ’ i'-"
2
T í M 1 N N, fimmtudaginn 10. október 1963, —