Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 30.03.1935, Page 6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Eiturbyrlaraþorpið.
Fyrir hálfu öðru ári síðan fékk
lögreglan í Debreczen, sem er
ungversk borg, nafnlaust bréf,
skrifað með slæmri rithönd og
fult af ritvillum. I þessu bréfi,
var yfirvöldunum tilkynt, að kona
Eliume Papp, ríks bónda í Csolk-
mol, þorpi nálægt D., hefði fyrir
10 árum byrlað manni sínum eit-
ur, með aðstoð tveggja sonarsona
sinna. Kerling hefði brátt farið
að kvíða fyrir pví, að drengirnir
ljóstuðu upp glæpnum af fljót-
færni, og hefði pví álitið réttara
að hindra paö með pví að koma
peim fyrir kattarnef.
Þessi uppljóstrun varð til pess,
að hafin var rannsókn, sem leiddi
í ljós mörg skrítin atvik. Nafn-
lausa bréfið var frá manni nokkr-
um, að nafni Imré Papp, iná-
frænda ekkju E. Papp. Hann
hafði fyrir nokkru dregið á tálar
Juliette frænku sína og átt með
henni barn. Foreldrar stúlkunnar
höfðu kært Imré og heimtað að
hann væri skyldaður til að gefa
með barninu. Hann póttist viss
um að ekkjan, sem áður var
nefnd og sem var höfuð ættar-
innar, hefði verið parna í ráðum
með foreldrum Juliette, og ákvað
að hefna sin á henni með pví a'ð
koma upp um verknað kerling-
arinnar. Lögreglan rakst brátt á
miklar hindranir við rannsókn
málsins, par sem ekki tókst með
neinum brögðum að fá íbús
Csolkmol, sem eru einbeittir og
tortryggnir bændur, til að leysa
frá skjóðunni. Þrátt fyrir pag-
mælsku pessara vitna tókst pó
lögreglunni að lokum að fá upp-
lýst, að meðlimir Nagy- og Papp-
fjölskydnanna, sem voru pær rík-
lustu í porpinu, hefðu á nokkrum
árum sálgað ekki færri en 22
manns. Þeir notuðu eina sniðuga
a.ðferð og alt af pá sömu. Þegar
búið var að „dæma einhvern til
dauða“, fóru peir í næsta porp,
keyptu par flugnaveiðara og náðu
úr peim arzeniki. Eitrinu komu
peir svo annaðhvort 1 brenni-
vínsglas fórnardýrsins eða uppc,-
haldsrétt. Til pess að forðast
allan grun, biðu peir pess oftast,
að fórnardýrið veiktist, og pað
var ekki fyr en læknir hafði verið
sóttur og fólk vissi að maðurinn
var veikur, að peir komu glæpn-
um í framkvæmd. Enda pótt
hvert mannsbarn í porpinu vissi
um pessa samfeldu röð af hræði-
legum glæpum, pá porði enginn
árum saman að ljósta peim upp,
enda voru allir porpsbúar í tengd-
um hver við annan.
Það viröist svo, sem upphafs-
maðurinn að pessum myrkraverk-
um hafi verið Ijósmóðir nokkur,
ekkja Jean Nagy. Hún hafði á
samvizkunni a. m. k. 5 morð.
Hún hafði m. a. myrt ríkan
bónda parna í porpinu, sem bjó
einn í elli sinni og átti engan
erfingja. Ljósmóðirin fékk hann
svo algerlega á sitt vald, að hann
gaf henni allar eigur sínar með
pví einu skilyrði, að hún sæi hon-
um fyrir hfsviðurværi pað sem
hann ætti órifað. Þetta pótti
henni of mikil heimtufrekja og
byrlaði gamla manninum eitur
með köldu blóði’.
Þótt undarlegt megi virðast, pá
var pað einkum kvenfólkið, sem
skaraði fram úr í pessum hermd-
arverkum.
Eitt vitnið sagði frá pví, að
hann hefði einu sinni horft á
dauðastríð bónda nokkurs, en
móðir hans hafði byrlað honum
eitur í brennivíni. Þegar maður-
inn engdist sundur og saman af
kvölum, pá voru petta huggun-
arorðin, sem móðir hans sagði
við hann: „Þér var nær. Þetta
ætti að verða til pess, að þú
hættir að drekka brennivínið.“ —
Annað vitnið sagði frá atviki, sem
ekki er síður átakanlegt: Kona
ein hafði byrlað bónda sínum eit-
ur. Þegar hún sá að eitrið fór að
verka, kastaði hún hon im út úr
húsinu og lét hann liggja i hræði-
legum kvölum á þrepskildi húss-
ins.
DómstóIIinn í D. dæmdi Ijós-
móðurina til dauða, og hinar kon-
urnar frá 15 ára fangelsi og upp
í iífstíðar.
Grammöf ón plðtur.
Lifgið upp frístundirnar með rnúsik. Hjá okk-
ur fáið þér uppáhaldsmúsik yðar. Úrvalið
mun fullnægja yður. Almennar plöturfrá 3,50.
®JLU®i
Ósjálfrátt.
Ég veit þú ert töpuð
og von mín er dáin.
Stjarna er hröpuð
og stöðnuð er þráin.
— Ég hyl mig| í skugga
við hélaðan glugga
og hugsa út í bláinn:
— Já, pað e?mú svona,
og pví er nú miður,
að pú ert hans kona,
en slíkt er víst siður,
að einn skuli hljóta,
sem annar að njóta
sarnt óskar og biður.
En heimska er að kvarta
og kveljast af harmi.
Og vef pú að hjarta þér
vinarins armi
á sorglausum beði
með syndlausa gleði
í saklausum barmi.
En ástþráin mín
er svo örðug, í taumi —
hún leitar til pín ,
eins og lax móti straumi. <►
— — Hún læðist urn húmið |
við hjónabandsrúmið
og háttar — — — í draumi.
Stefán Jónsson.
»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»» »»»»»»»»»■»?»»»»»»»<
Austurríki og stórveldin.
Stórveldin, England, Frakkiand,
og ítalia, haía rnikinn hug á pví
„að vernda sjálfslæði Austurrikis“,
sem pau kalla, en pað er að
varna pví, að Austurriki samein-
ist Þýzkalandi.
Þetta hafa Austurrikismenp lika
kunnað að nota sér, þvi að svo
má segja, að fjármál landsins séu
öll í höndum Frakna og Englend-
inga. Þessi riki hafa hvað eftir
annað veitt Austurriki „lán“, sem
pau vita vel að pað getur aldrei
gieitt aftur.
Nú hefir Austurríkí, eftir að
Þjóðverjar liafa rofið Versalasa'mn-
ingana og boðað almenna her-
gkyldu, óskað eftir pví, að mega
lögleiða almenna herskyldu og
auka herinn, ogl eru allar likur
taldar til pess, að peim verði
leyft pað undir eins og sýnt er,
að engu samkomulagi er hægt að
ná við pýzku nazistana,
Myndin hér að ofan er tekin er
austurrísku ráðherrarnir Schusch-
nigg og Valdenegg komu til
London um daginn, Á myndir.ni
sjást Jobn Limon (með hattinn í
hendinni vera að heilsa Schusch-
nigg) en bak við hann stendur
Valdenegg.