Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 18.10.1936, Side 5

ALÞtBöBLASI©
5
Myndin hér að ofan er af fundi
þeirra Rooscvelts og Landons
forsietaiefnis republikana, en þeir
hittu&t í Des Moines í Iowa til
þes,s að ræða um hjáljyarráöstaf-
anir gagnvart þurkunmn, setm herj
áð höfðu mið-vestur-ríkin. Pað
Móðir stendur með lítinn dreng
fyrir utan leikfangaverzlun og
skoðar i gluggann. Alt í einu
segir snáðinn:
— Mamma! Ef þú vilt standa
lengl hérna, þá skal ég standa
lengi við hattabúðaigluggánn.
Hetjudáð!
Hermann hafði fengið verð-
laun fyrir að bjarga dreng frá
drukknun. Gestur, sem er á ferða-
lagi í þorpinu spyr um nánari
atvik að þessum viðburði.
— Hann var auðvitað fullur,
sagði einn þorpsbúinn.
— Hver? Drengurinn?
— Nei, Hennann! Haldið þér
að Hermann hafi hent sér ófullur
fram af bryggjunni?
V
Leyndardónvsfult bréf.
Gamall maður, sem ekki var
læs á skrift, fékk einu sinni bréf.
Lenti hann nú í mestu vandræð-
um með bréfið, því að hannvildi
engan láta vjta, hvað stæði í
bréfinu. En pilturinn, sem kom
með bréfið, kunni ráð við því:
— Þú skalt bara halda fyrir
eyrun á mér, meðan ég les bréfið,
sagði pilturinn, — þá get ég ekk-
ert heyrt.
ríkj.anna, að keppendur um for-
setiatignina sitja saman á frið-
satnlegri ráðstefnu rétt fyrir kosn-
ingár. Roosevelt situr á myndinni
og snýr sér að Landon og bros-
ir, hvergi smeykur.
Gamla manninum fanst þetta
snjaflræði og hélt fyrir eyru
piltsins, meðan hann las bréfið
upphátt. Þegar því var lokið,
sagði gamli maðurinn:
— Þú hefir vonandi ekki heyrt
neitt?
— Ég held nú síður, svaraði
strákur og fór.
Gott minni.
Stórbóndi í sveit auglýsti eftir
vihnumanni. Maður gaf sig fraim,
sem stórbóndanum leizt vel á og
ákvað að ráða til sín. Fer hann nú
að setja nýja vinnumanninn
linn í embættið, og þiegar hann er
búinn að segja honum einu sinni,
hvað hann eigi að gera, ætlar
hann til frekari áhierzlu, að endur-
taka leiðbeiningarnar.
— Nei, þess þarf ekki, segir
vinnumaðurinn. Ég man alt, sem
mér er sagt eihu sinni.
Bóndi ákveður nú að ganga úr
skugga um, hvort vinnumsaðurinn
ísé í naun og veru svo minnisgóð-
ur sem hann lætur, og dag nokk-
urn er vinnumgðurinin er að verki
gengur bóndi til hans og segir:
— Þykja yður góð egg?
— Ágæt, segir vinnumaðurinn.
Mánuði síðar kemur bóndi aftiur
til vinnumannsins, þar sem hann
er áð vinna og segir:
— Hvernig viljið þér áð þau
séu?
— sagði vinnumiaður-
Haninn verpti eggi.
Árið 1474 var hani i Basél á-
kærður fyrir að hafa verpt eggi.
Fyitr rétti var haninn dæmdur
ttí þess að biennast lifandi á báli.
Dóminum var fullnægt að við-
3töddm fjölmenni.
Hundar sendir i pósti.
Um 1775 urðu póstar áð takast
á hendur að flytja allskonar varn-
ing og jafnvel dýr. Þannig sendi
enska hirðin 5 hundat í pósti sem
eiöf til Leonolds keisara af Aust-
umki.
Á veitingastofunni.
Hjón voru á ferðalagi iog komu
inn í veitingahús, sem stendur
við veginn. Veitingaþjónininn var
Negri og hann spyr, hvað gest-
irnir vilji borða: Ég vil fá tvö
Unsoðin egg, segir konan.
— Ég líka, segir maðurinn, en
þau verða endilega að vena ný.
— O.K. segir negrinn, vindur
sér fram í eldhúsið og segir: 4
linsoðin egg og 2 af þeim verða
að vera ný.
Hitinn í Kaliforníu.
Miklir hitar hafa gengið í Suð’-
ur-Kalifomíu í sumar. Svo mikill
hefir hitinn veiið, að það varð Qð
láta hæsnih eta ís, svo að þau
verptu ekki harðsoðn'um eggjum.
Ótrúlegt — en satt.
Hr. Harold Gwinn og hr. Thom-
as Morris tefldu skák, sem stóð
yfir frá 14. ágúst 1929 til 27. júlí
1936.
Jörðin þyngist árlega um 70 000
kíló.
Á tímum Goethes þótti mesta
pjatt að bursta tennumar.
Næst eftir Bandaríkjunum eru
flestar kvikmyndir framleiddar i
Japan.
Hljómleikar í bilnm.
I Ameríku eru nú 20°/o Qllra bíla
sem framieiddir eru, útbúnir með
útvarpsviðtæki.
Dr. Fey, sem af verkalýðnuw
í Austurríki gengur undir nafninu
„blóðhundurinn frá 1934“ er nú
fallinn í ónáð hjá félögum sínum
og hefir verið rekinn út í yztu
myrkur.
Þesa! maður var um skeið ann-
ar aðalráðamaðurilnn í JHeimwehr-
liðinu austurríska.
Stærsta og minnsta ávís-
un í heimi.
I banka einum í New York e*
aii-merkilegt peninga og ávísana-
safn. Þar er stærsta og minstai á-
ý.jsun í heimi. Amerikanskt timb-
urfirma innleysti stærri ávísuninla
með 146 milljónum dollara; hin
ávisunin hljóðar upp á firmáð1
Henry Ford, Dietroid, að upphæ#
eitt oent.

Rétta, rajúka gljúann
fáið þér aðeins með
Mána-bóni.
Kaup kaups,