Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 05.03.1939, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 05.03.1939, Blaðsíða 6
6 ALÞÝÐU®LADIÐ 1 LEIT AÐ EIGINMANNÍ Frh. af 3 .síSiu. að áli#eg't tæikifæri — ljósihætð- an lumgain verzlumarrnainn, mieÓ 100,000 friamka ia!rð á áiri, — afieima 38 ára a‘ð laldri. — Fortið hjainis? — all nóimiaintísik. Ha|nn hiefði búið inieð systur isinini og þiaiu Iref ou ásiett sér a'ð lifia: ein- hilieyp — len í siíðiast liðnuin miáiniuiði hiefði systirin tfiulioifiaist og inú væri hiaimn í kioinuilieit. Á- gætt miaininsiefni hainda anér, að idióimi Mmie. Bayllac. Sumir hjóna- bands miðlar byði sikjólistæðing' ulm siíinuimi ailskonar bóndaefni, án tillits til pesis hvort álitiegir iigen sðd ie3rki .... len hún Mime. Bay.ac, var hróðug yfir að saimn- eina aðieins. pær persónur, siam hiæfðiu hvier antiíari. Alla næsitiu nótt var mig að dneyœa !um pienina ljió;shærða usnga imamm — og 100,000 friainka tekjurnar. Næsita diag klæíddist ég imiíniuiin bcztá kjól, sietti upp áisjjóliegiajsta hattinn minin og fór d nýmóðiniS .skrautkápu. . . Hánn hláut áð viena vándlátur litisit homum lekki á mig. Mieðarn ég bieið eftir tækifæri til viðtals, bar,st til anín liljóimiur af dimmri kárilimaininsrödd, frá hiarbiergjum Mime. Baylaic, og ég giarði rniér í hiUígarlund að verða ávörpúð I pieism tóin m|eð orðiuinium „yndið mi’tt“ éða eiinhverjiu slíkra gæluorði. Þiegar Mmie. Baylác komi til máin, vafð hún msjög vainldræðEteg á svip. Það liei’t svo út, siern piesisi ráðahagur hienniar mér ti;l handfl hiefði bmgðisrt. ... Systrtr unga imflininisins hiefði yfirgiefrtð uinniusitainin og bróðiirinin pá hæít við gifitmgaráfoxm sitt. * Jafinviel piessi vonbrigði mhi bneyttu ékki áfiormi núinu. — Mme. Lie Bric var yngst pieirra, er giftingar-miðlun srtuindaði í París:; barb|ergi heninar voiru bú- ip húsgögmum af nýjustu gerð Dg tázku. Hin unga dökkibrýinda Frú tók á móti mér með viniahjót- pnm og ég slkýrðii hierani frá forbíð mdnmi og framrtíðarvonum taffar-, IiaiuiSt. Muhdi ég vi'lja taka nnjög ti|gu- legum, lekkjumianni mieð prjú börn? . . . Hm! . . . Roraur líta meira á lefnalegu hliðtoaj, er um giftingu ræðir, heldur en karl- miaran — mælti Mm|e. Lie Bric. Sumar gera hiraar stxöragustu kröffur, vilja fá miljónamæring $ða prinz. . . Ég lét á mér skilj- Pist, að kröffur mínár næðu nú jtíkki Svo hótt. Frúin bauð mér þá verkffræðing, líffsiábyrgðar,sala gðp prófiesisor. . . I hjónábánids- Skrifstofu iSiem piesisiari mintLst maður ekki á gifftingar Svoraa ffyrst í istað; nei, umræðurnatr voru bara um veöriö, utmi bækuir, um fferðialög. . . Niú, próftessoriinn, siem mér virtist einma 'líikliegast- ur, ikaus heldtur rauðhærðiu ekkj- una; en verkffræðinguriinin, sem virtist geðjasit viel aðmér, féll mér mjög ömurliega í geð. . . ó! isilík leru ilífsfinis lög. — Hiimn snyrtiliegti hierfoíingi, siem ég kyntist næst, virtisit líikliegri; eftirlanganir' okka’r og iliundárfBir svipað, hann geðpekkur og alvömgefinn fé- lagi, áð mér virtist. . . Lílkur vdrtust pví til áð „skynsamleg" giffting mín væri komim áð pví að ræíast, og í hriéinskilni sagt, var ég pó ekki mjög ánægð fút af plví. — Þá Iét bóndaefnið mig tvd'ta, dð hiaran heffð iveriö skii'pað- ur yfir herdieilidar-umdæmi ,siuiður í Afríiku, og páð atvikíaðist sivo að pistta va;r á ,sömu stöð'vum, sem faðir minn haföi ffariið til Og ég biefi andsjtygið á hiraiu bremnhieHa loftslagi í Afríjkiu. „Taiki'ð yð|u:r petta ekki nær!ri“, mæl'tii Mmie. Le Bric, eins og til áð hugga mig. „Ef pér hefðpað elskað hanin, :pá hieffðluð pér fylgsit mieð homum um víða vier- ö,ld. . . Jæja, og hér heffi ég raú einimirtt jxaran, siem' pér eriuð að leita að — og hún haiuð mér ung- an lækraisiskóla st'údent, slem lökki hieffðii áður verið að hugsa luim gifftingu, en hlefðii nýliega hlotn- ast flirtfiur og Mmie. Le Bric gerði sér far uim að lýsá fyriir borauimi hviersiu páð værrt raú ákjösanliegt ffyrir haran lað fá sér ikoiniu. Og p,áð vildi nú lí'ka svo vel til, að hiugsjónir harais lum taorauieffni iværi í isiámræmi við ökilyrðii þau, éff ég hiefðii sem kona. Ég heið unga maranlsdnis með ópolnmæði. Læknir . . . drauma- hugsijón mín . . . áð búia í pvi andriúmslofti isiem ég hiefði ávali æskt eftir! ó, bara ég félli hon- úim nú í geð! Ég var undir síenkri hrifningu, eiras og af hug- boði eða gnun. Dyrnar oprauðiust og áran feoim . . . hver anraar en viniur mtem, iæRna-.sítuaentirainr Við istöðium bæðii orðlaus af undrluin. Og peg- ar eftir fimtán míraútur hin dul- nrhilla „guðmóðjr“ okkar, Mme. Le Bric, kiom inn til að ffmtm- kvæma naíuðisynlega 'kyniniingu, fiarain hiún otakrar í ásttVð'egum faðmlögum. „Nú sjáið þér, Mrnie. Le Bric, að pér haffið framkvæm't sann- arlegt :kraftavierk“! Konan: „Viraur pinn saigði áð- an, að híáran befði áldriei séð niei'tt jafin lítið og ffæ'tiuiina á mér.“ Maðlurinm: „Þá hiefir hainra víst pkki 'tlekið vel eftir sk'órtum ' pínum!" Stækkan Kielarsknrðarios. Þessi mynd er af KielarskurSinum, sem nú á aS fara aS breikka um helming — og útbúa meS nýjum stíflum. Skip- iS, sem sést á myndinni, er beitiskipiS „Köln“. Skák. Yarsjá 1935. Drotíningarmóíb: agð. Hvítt: S. Erdielyi (Rúmenia). Svárt: J. Niielsen (Daramöírk). 1. (d 2—Id 4, d 7—d 5. 2. c2— c4, ie 7—e5. 3. d4xe5. id 5—d4. 4. Rg 1—J 3, Rb 8—c 6. 5. Rb 1— d2, Bc8—e6. 6. ,a2—a3, Rg8 —ie 7- 7. g 2—g 3, Dd8—Id 7. 8. Bf 1—g2, Re 7—g 6. 9.Ddl—c2. (Gajgmsilaust. 9. D—ia4! B—ie7. 10. 0—0. 0—0. 11. b 2—b 4! Hp, —id8. 12. B—h 2, b 7—b 6. 13. Ha —cl, ,a:5. 14. b5. Rxe5. 15. B Xd4. og hvítt Ktiemídur bietur. -— Skákira Spiielmaran—Koisrtioh, BI|ed 1931). 9. —„— 0—0—0! Viranlur peði- ið afmr og hefir raiura frjálisiaira tlaifil. 10. b 2—b 4, Rc 6xe5. 11. 0—0, d4—d 3. 12. e4xd 3, Re5 Xd3. 13. Bc 1—b2, Be6—h3. 14. Bb2—d 4? (Betra var Hf—d 1, pö átti hvítt piegair verra tafil.) Staðaa efíir 14. ls‘k hvíís: 14. —„— Rd 3—J 4. (ÓvæntUr leifeur, ©n aiveg afgienandi, eff 15. BxB, DXB! 16. gxf 4, Rxf- 4, 17. R’—iel, HxB og vinraur. Og leff 15. gxf, D—g4, 16. R—lel, BxB. 17. RXB. R—h 4. 18. D -ne 4, f 7—f 5. 19. h 2—h 3. D—g 6 og vininiur) 15. Bd4—e3, Bh3xg2. (R xB var líka gott). 16. Be3xf 4. (Eb 16. gxf, pá D—g4. 16. —Rg6xf 4, 17. g-3 Xf4, Bg2xf3. Hvítt gaf. Sraotur skák. Fyrveraradi J ífs áb y rgða rum bo ö s rnaðiur var að isiagja leinum af kuimingjum sínusn ffrá hirani fyrri neynslu isirani: „Eirau Siinini lif- trygði ég 'inaran fyrir 200 púsluind króraur og dagiran eftir vaxð hann umlir bifreið og bieið bana af.“ „Ja, hvier skioFlixxjn! ‘ ‘ eagði kiuinn- inginin. „ÞaÖ vár slæmt fyrir fé- lagið; ég býsit við aö pú hiafir magað pig í handarbökin fyrir að hafa feomið nxanininum til piesis áð tryggja sig.“ „Já; —. ég hættí pá álvieg við líftryggipigiar. Þetta va:r nróður- bróðir minn og ég lertni erlingi haras. * Sigga litla kom pjótainldi inn tiiil mömmú sjraraar: „Hann Nionni braut höfuðíið af brúðunnj irtx'irani!.“ „NoijÉgg er ijórtiuir strákxir, ,a;ð gtera pað,“ sagði miamma hieraraair. „Hvierniig för haran að pví?“ „Ég barði herarai í liöfuðið á hionum iOjg pá ibrotniaðii hún,“ isiagði Sigjga. * Gesturinn: Kafffið er kailt. Þjómhiran: Setjið pá upp hatt- Maðurinin,: Ég ætla að ibiðja yð- ur áð driaga út tömn. En pia|ð er ópaifi1 áð toosta niotoklriu upp á dieyfiimgu, pó pað sié isiáirt. Tianinlæknirinin: Þér leTuð sivona harður! Jæj-a; lofið m.ér áð sjá töraninia. Maðuriran: Ja, pað er raú lelkki ég ,‘slem er mieði tanraveikinra, pað ler konan raiín. Húin toamu>r rétt stnax.

x

Alþýðublaðið Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/53

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.