Alþýðublaðið - 01.06.1944, Blaðsíða 8

/IU>TOUEIAOT
Mmmtudagur 1. júní 1944
Spennandi mynd í eðlileg-,:
um litum úr vestiii’fylkj uml
Bandarílijanna.
Bandolph Scott
Glenn Ford
Claire Trevor
Eveíyn Keyes
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð fyrir bcrn innan
14 ára.
| Meinvættur frumskóganna
Barnasýning kl. 3
Aðgangseyrir 1 króna
KOSNINGALOFORÐ
í LOTJISIANARÍKl í Ame-
ríku, var Henry Clay War-
mouth árið 1868 kosinn land-
stjóri með yjirgnæjandi meiri
hluta, vegna þess að hann loj-
aði negrunum, að hann skyldi,
ej hann jengi embættið, búa til
vél, sem gæti dælt „svarta“
blóðirlu úr líkama þeirra, og
„hvítu“ blóði á ný í staðinn.
* * *
AUGLÝSING
HERBERGI óskar stúlka ejt-
ir með miðstöðvarhita.
* * *
VEÐURSPÁMAÐURINN.
— JÁ, MIKIÐ ER talað um
veðurspár og veðurspámenn.
— Ójá, þekking mannanna
er nú orðin mikil og margvís-
leg.
— Eg legg nú ekki mikið upp
úr þeirri þekkingu, Og ég tel
ekki nema einn, sem takandi er
mark á.
— Nú jæja, og hver er það
nú?
— Það er hann Ási í grój-
inni. Hann segir sem svo: — Já,
veðrið, ej það helzt eins og það
er núna, mun það óbreytt um
tíma. Þið megið trúa því. Ej
það breytist ekki, þá má búast
við, að það breytist rétt á ejtir.
Þetta heji ég reynt hvað ejtir
annað.
* * *
VETRU MILDUR við lítil
börn, þau eru englar líjsins.
straumi örlaganna
— Við anegum til með að fara ( Ég minntist ‘þess, sem gömul,
upp að sæluímsinu að Arli jafn > fyndin kona í Vinarborg (hafði
skjótt og veður leyfir, sagðir Iþu.
í>aö var loforð, og ég bar það
iaeim með mér og grólf það, eins
og iþað væri skínandi fagurt gull
stykki, og svo gróf ég það upp
aftur til þess að horfa á það og
fægja það. Og svo tók ég það
meo mér á rúmið eins og Mikael
.hafðd tekið JMibble, kanínuna
sina með rauðu augun.
í»ú skoðaðir húsið með
mér og hjálpaðir mér við að
taka það á leigu. Þú fórst með
' mér til trésmiösins d þorpinu og
skýrðir fyrir íhonum, hvaða teg-
und af húsgögnum ég vildi fá
smíðuð. Þú tókst mig með þér
upp til fjallanna; þú iheimsóttir
okkur á hverjum degi; þú gerðir
þetta afskekkta horn af veröld-
inni að heimili fyrir okkur, og
þú varst tfyrsti vinurinn, sem
Mikael ihafði nokkru sinni eign-
azt.
Mikael þarfnaðist vinar ein-
mitt þá. Hann þunfti að búa sig
undir það hlutskipti að verða
blindur, ibúa sig undir það án
þess að bugast, sem er erfitt
hlutskipti. Hann þurfti að
styrkja sig gegn þessari raun —
Iæra að vera glaður þrátt fyrir
allt.
— Væri það ekki góð einkunn
arorð á skjaldarmerki móður
þinnar? Þrátt fyrir-----heyrði
ég Kris segja við Mikael — Þú
ert heppinn að vera sonur 'henn
ar. Það er óhugsandi annað en
þú Ihafir enft eittllivað af snilli-
gáfu hennar til að koma auga
á ánægjuna d lífinu. Á hverju
kvöldi, þegar Mikael hvíldist
í stólnum sínum úti á svölum
íuúsisins, sat Kris þar hjá hon-
um honum til samlætis. Ég
heyrði ekki hverju Mikael svar
aði, því að ég íór niður í eld-
húsið til að ihita handa þeim
kaffi og skera niður kökuna,
sem ég hafði bakað. Ánægjan
í lítfinu, vissulega! hugsaði ég.
Einmitt þennan dag hatfði ég
rannsakað likama minn frammi
fyri-r speglinum, og líkami minn
hafði ekki farið vel út úr próf-
inu. Það var ekki slæmur lík-
ami, þegar tekið var tillit til
aldurs hans. Hann var sterkur
og hraustur, og það var nokk-
urs virði, eða var e'kki svo. En
hann var rniér ekki lengur á-
nægja og garnan. Það er ánægja
í sjállfuim líkama manns, þegar
maður er ungur, og þessi ánægja
var þorrinn. Raunverulega haiði
ég hálfgerða andiúð á þessurn
líkama mínum og var þreytt á
honum. Hann var f arinn að láta
á sjá í einu og öðru, hrukkur
í andlitinu og blómi hörundsins
horfinn. Ég gæti ekki verið
hreykin atf sjálfri mér, ef ég
væri með kanlmanni. Ég yrði að
fela likama minn og hvisla: —
Viltu gera svo vel,
slökkva Ijósið.
sagt: iSjöfciu iar er ekki har aldur
fyrir dómkirkju, en það er hár
aldur tfyrir konu. Jæja, f jörutiu
og þrjú iár voru ekki hár aldur
fyrir bonu, en það var of hár ald
ur 'fyrir ástmey. Meðan ég var
að skera niður kökuna í eldhús-
inu kallaði ég mig þrígifta kerl-
ingu og hét því enn einu sinni
að leyfa mér ekki neinar ótíma
bærar ástargrillur.
Þegar ég kom upp með kök-
una, hötfðu þeir breytt um um-
ræðuetfni. Kristótfer hafði ber-
sýnilega verið að iesa íyrir Mik-
ael eins og hann gerði dagiega,
til þess að hann gæt. fylgzt með
því, sem tfram for í heiminurn.
Hann hafði íingurinn við i bok-
inni, par sem ba>m hafði hætt
lestrinum, og þeir ræddu um
efni hins lesna. Ég setti kaffi-
bakkann frá mér á borðið í her-
bergi Mikaels og hlýddi á án
þess þeir veittu mér athygli.
Mér var mjög hugscætt að horfa
á þessi hötfuð þarna úti, þar sem
þau bölluðust hvort að öðru.
Mér fannst, að fjöllin tf fjarlægð
væri hinn rótti bakgrunnur fyrir
skarpleitan vangasvip Kristó-
fers.
— ... það er nálega óhugs-
andi annað en öll þessi umbrot,
öll þessi óhugnanlegu og
grimmdarlegu ytri tákn, miði að
leit að nýjum trúanbrögðum.
Gættu að þvi, að það er mjög
langt sáðan ný trúarbrögð hafa
verið stotf'nuð. Trúarbrögð, sér-
hver trúarbrögð, kretfja leynd-
ardómsfullra píslarvotta og
blóðfórna. Það er þess vegna, .
sem mig grunar, ab nazismmn
cg bommúnisminn séu dulbún-
ar tilraunir til trúarbragða.
Það er engurn vafa und-
irorpið, að tilgangi Hitlers,
Mussolinis og Stalins er hægt
að ná á miklu skynsamlegri hátt
með omiklu minni harðýðgi og
hávaða. Það er hægt að bæta
kjör verkamann? án hei^nbylt-
ingar, og Þýzkaland hefði get-
að öðlazt sitt Lebensraum á tfrið
samlegan hátt, með því að afla
sér vinsælda, með viðskiptum,
jafnvel með landakaupum, eins
og Bandarákin ykkar öðluðust
stfna útþenslu. En það yrði al-
drei upphaf að nýjum trúar-
brögðum. Trúarbrögð krefja
krossferða, rannsóknarréttar og'
heilags stríðs. Ekki bara stríðs
til að komast yfir gúmmií, olíu
eða gull, heldur heilags stríðs
til að snúa gervöllu mannkyni
til káþólskrar trúar, mótmæl-
endatrúar eða nazisma. Geturðu
ekki séð, hvernig sögur um
hplga menn og píslarvotta mynd
ast, þar sem er Horst Wessel
söngurinn? Það er hægt að sjá
helgisagnirnar skapast, hinu
heilaga sverði er sveiflað yfir
kæri að í höfðum vantrúaðra, og að hundr
* að árum liðnum verður kánnske
mm biú
(The Aimazing Mrs Holliday)|
Skemmtileg söngv; mynd
með
Ðoanna Ðurbin
Barry Fitzgerald
Artlmr Treacher
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
búið að reisa kirkjur til að á-
kalla hina nýju guði, Hitler og
Lenin. Þeir krefjast af læri-
sveinum 'sínum hins sama og
öll trúarbrögð: blindrar hlýðni,
fátæktar og sjálfsfórnar. Sjálf-
stæð og frjáls hugsun hefir
aldrei verið vel séð af neinni
kirfcju. Og eins og kaþólska
kirkjan 'hafa þeir umburðar-
lyndi með syndum holdsins, af
því að það fjölgar fylgjendum
þeirra. Hefirðu nokkru sinni
U&aMui
9
„Bros gegnwn tár”
(É^nilin’ Through)
Metro Goldwyn ivluyer
|söngvamynd, tekin í eðliieg '•
um litum.
Aðalhlutverk leika
Jeanette MaeÐonald
Brian Alieme
Gene Eaymond
Sýnd kl. 7 og 9
’ kTsT :
larrsfsmenmrnsr
Wrecking Cr evv
Richard Arlen
Chester Moniss
jBönmið böraum innan 12 áraj
lesið biihlíuna? Manstu eftir gíf-
uryrðum Jehova um þá, sem
spilltu hinum gyðinglega kyn-
stofni með mökum við börn
Moabs og Baals? Það er ekkert
nýtt undir isólinni, drengur
minn. Minntu mig á að koma.
með bibMuna hingað á morgun,
og þá geturðu séð, við hvað ég
á.
Mikael svaraði þessu ekki
néinu, en ég sá, að það varð
honum að umhuigsunarefni. —
MEDAL BLAMANNA
EFTIR PEDEKSEN-SEJERBO
sorg. Og nú eru flestir Ivitarnir kristnir, eða hafa orðið fyrir
þeim áhrifu'm af kristindóminum, að þeir lifa fögru og guði
þóknanlegu lífi. Tommý og Búatýra eru beztu vinir pabba,
og þau hafa mikil áhrif á samlanda sína. Þess verður ekki
langt að bíða, að þau láta skírast.
— Hefir þú þá aldrei farið héðan brott eftir að þú komst
hingað?
— Jú, jú! Ég hefi tvisvar sinnum komið til Adelaide.
Ég hefi séð falleg hús og stór skip og önnur þau stórvirki,
sem ég hefði aldrei trúað, að mennimir gætu gert. En nú
veit ég, að það er satt, að bæði á Englandi og í öðrum lönd-
um er mikilhæft fóík, sem getur drýgt ótrúlegar dáðir.
Segðu mér: Hefir þú séð gufuhestinn? Er hann í förum í
Danmörku?
Hjálmar leit spyrjandi á hana.
— Já, ég á við eimreiðina, sem gengur sjálfkrafa og
dregur vagna á eftir sér. Ég kannast við þær úr bókunum
mínum, og ég held, að þessir gufuhestar hljóti að vera ein-
stæðir undragripir.
Og Hjálmar segir henni eigi aðeins frá eimlestum og
öðrum meistaraverkum siðmenningarinnar, heldur og frá
mönnum þeim, sem hafa fundið þessi meistaraverk upp.
Hann segir henni frá dönskum stórmennum eftir því sem
sögukunnátta hans leyfir, og hann er hreykinn af því að
þeir skuli hafa verið samlandar hans og óskar bess með
sjálfum sér, að sögukunnátta sín væri nokkru .meiri. Og án
þess 'að hann viti af, verður frásögnin að lofgerðaróði um
hina hlýlegu og fögru dönsku náttúru með skógum hennar
ströndum og vötnum, ilmandi smáraengjum og bylgjandi
H A S A
AP Features
{ G05H,SC0RCHy...I...I,M 1
AFRAID rrSTOO LATE/ 5HE HAD
TO 60/ THEIR. TRAN5P0RT JUST
"------ TOOKOFF... r—7^
MEVER MIMD THAT,„
WHERE’5 KATHV/ I
MUSTSEE HER,„<50T
----T TO... ------•

{ YOU ALL RIOHT,
SCORCHY1TAKE IT
—r EA5Y... J—
|i*s

PLUGMAÐUR (kemur hlaup-
meiddur Örn — farðu var-
er Kata? Ég verð að tala við
er ihræddur um að þú sért orð-
andi til Arnar um leið og hann
lendir flugvél sinni): „Ertu
lega.“
ÖRN: „Sleppum því .... Hvar
hana .... ég verð.“
HANiK: „Því miður Örn. . . Ég
inn otf seinn. Hún varð að fara
— Flugvélin var að leggja af
stað ......“