Alþýðublaðið - 01.08.1944, Blaðsíða 8

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudagur 1. ágú&t 1944
^BTJARNARBIðSB
Kossaflens
(Kisses for Breakfast)
Bráðfjörugur gamanleikur
Dennis Morgan
Jane Wyatt
Shirley Ross.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Hilaveifa
Og
• (The Heat’s On!)
:Amerísk músik-
gamanmynd.
Mae West.
Victor Moore.
William Caxton.-
Xavier Cugat
og hljómsveit hans.
Sýnd mánudag kl. 5, 7, 9.
SJÖ ÞJÓÐFÉLAGSSYNDIR.
1. Stjómmál án stefnu.
2. Auðlegð án vinnu.
3. Skemmtun án samvizku.
4. Þekking án drenglyndis.
5. Verzlun án ráðvendni.
6. Vísindi án mannúðar.
7. Guðsdýrkun án fómar.
Donáldson kanúki.
* * *
HELDTJR VERRI GRIKKUR-
INN.
„Jæja, stúfurinn minn góð-
ur“, sagSi gömul lafði við ein-
manalegan drenghnokka. ,Hvers
son ertu?“
„Ég á engan pabba.“
„Aumingja skinnið. En hver
er þá móðir þín?“
„Á enga heldur.“
„Drottinn minn dýri! Hver
ertu þá?“
„Ég er bara slæmur grikkur,
sem frænku minni var gerður.“
* * *
HEILINN og maginn koma
sé saman um fátt.
* * *
HELVÍTI er kjallarinn undir
himnaríki.
+ * *
ÞEGAR kirkjan rak kölska á
dyr, komst hann í þjónustu
tízkunnar.
* *
EINUM er það synd, sem
öðmm er sakleysi.

inni. Hurstwood sá ekki son
sinn, þvi að hann sat og hallaði
sér aftur á bak — til þess að
láta sem minnst á sér bera, þeg-
ar hann hafði engan hagnað
af því að sjást.
Hann yfirvegaði vandlega
hreyfingu sína, svo að hann
kæmi vel fyrir sjónir, og hegð-
aði sér nákvæmlega eftir fé-
lagsskapnum, sem hann var í.
Daginn eftir við morgunverð-
sagði sonur hans:
,,Ég sá þig í gærkvöldi,
pabbi.“
,,Varst þú í McVickar leik-
húsinu“, sagði Hurstwood mjög
róflega.
,,Já“, sagði Georg yngri.
,,Með hverjum?“
„Ungfrú. Carmichal.11
Frú Hurstwood horfði spyrj-
andi augnaráði á mann sinn, en
gat ekki séð á honum, hvort
þetta var annað en venjuleg
leikhúsferð.
„Hvernig var leikritið?“
spurði hún.
,,Ágætt“, svaraði Hurstwood.
„Annars var það bara þetta
margupptuggna „Rip Van
Winkle“.“
„Með hverjum fórstu?“
spurði kona hans með uppgerð-
ar kæruleysi.
„Með Charlie Drouet og konu
hans. Þau eru viðskiptavinir
hjá Moy og eru hér í heim-
sókn.“
Vegna stöðu hans hafði slík
yfirlýsing sjaldnast nokkra erf-
iðléika í för með sér. Kona hans
vissi vel, að stöðu hans fylgdu
ýmsar félagslegar skyldur, sem
hún gat engan þátt tekið í. En
upp á síðkastið hafði hann iðu-
lega afsakað sig með því, að
hann væri störfum hlaðinn,
þegar hún hafði beðið hann að
koma með sér út. Það hafði
hann einmitt gert kvöldið áð-
ur.
Máildð • var útrætt í þetta
skipti, en kona hans hafði nú
fengið sínar grunsemdir. Hurst-
wood Jiafði aldrei fundizt
spurningar konu hans eins
þreytandi. Árum saman hafði
ástin milli þeirra verið að
kulna, og nú fannst honum ná-
vist hennar ósköp óskemmti-
leg. Og nú þegar nýr ljósbjarmi
birtist á sjóndeildarhring hans,
þá dvínaði gamla ljósið óðum í
vestrinu. Hann vildi helzt snúa
algerlega við því bakinu og
þurfa aldrei að líta það aftur.
En hún heimtaði, að hann
stæði fullko;mlega í stöðu sinni
sem góður eiginmaður, þótt
hann kynni að vanta viljann
til þess.
Nlokkrum d'ögum seinna
sajgði ihúniri ,,Við þurfum að
fara niður í borgina í dag. Þú
getur farið yfir til Kingsley og
sótt herra Phillips og konu
hans. Þau búa á Tremont, og
við verðum að sýna þeim
hörgina.“
Eftir atburðinn á miðviku-
daginn gat hann ekki neitað,
enda þótt Phillips fjölskyldan
væri bæði tilkomulítil og auk
þess hégómagjörn og fáfróð.
Hann samþykkti Iþetta, en ekki
með giöoa geði. Ha'nn var reið
ur, iþegar hann fór að heiman.
„Ég verð að binda enda á
þetta,“ hugsaði hann. „Mér
dettur ekki í hug að þjóta borg
ina á enda með einhverjum
gestum þegar ég hef nóg annað
að gera.“
Nokkru seinna bar frú
Hurstwood upp svipaða til-
lögu, nema í þétta skipti var
það hádegisverður.
„Góðia mín,“ svaraði hann.
,,Ég hef engan tíma til þess.
Ég hef svo mikið að gera.“
„Þú hefur samt nógan tíma
til þes að fara út með öðru
Æólki,“ sagði hún gröm.
„Alls ekki,“ svaraði hann.
„En ég verð oft að gera ýmis-
legt fyrir viðskiptavinina, og
það er allt annað mál.“
„Jæja, sama er mér,“ sagði
hún. Hún kipraði varirnar. Til
finningin um gagnkvæma and
úð óx hjó þeim báðum.
Enn á hinn bóginn jókst á-
hugi hans á Carrie, litlu verk-
smiðjustúlkunni. Þessi unga
stúlka tók allmik'lum breyting
um vegna áhrifa frá> þessum
nýja vini. Hún var næm fyrir
öllu eins og maður, sem reynir
að losna úr ánauð. Hún var
enganveginn bldnd fyrir ljóm-
anum af auðæfum og ríki-
dæmi. Þekking hennar óx ekki
jafnhliða þrá hennar eftir
munaði. Lofsöngur frú Hald
um auðæfi og imetorð kenndu
henni að greina á milli hinna
ýmsu stiiga.
Frú Hale var ákaflega hrifin
af að aka um á daginn í sólinni
og njóta þess að horfa á húsin
og garðana, sem hún gat aldrei
eignazt. í norðurhluta borgarinn
ar var nýbúið að byggja fjölda
nýtízku húsa vio götuna, sem nú
gengur undir nafninu North
Shore Drive. Þegar veturinn
var liðinn hjá og vorið fór í
hönd, leigði frú Hale sér einu
sinni vaign og bauð Carrie með
sér í ökuferð. Þær óku fyrst
gegnum Lincoln Park og áfram
til Evahston. Um fjögurleytið
sneru þær við og komu að norð-
urendanum á Shiore Drive um
íimmleytið. Þennan hluta árs
eru dagarnir ennjþá tiltölulega
stuttir, og kvöldskuggarnir voru
farnir að teyja sig yfir stórborg-
ina. Götuljósin loguðu með tær-
NYJA B8Ö
GAiviLA mm
Skaufarevyan
(Ice-Capades Revue)
Uflagar Ellen Drew
Jerry Colonna Richard Denning
(„They Dare not Love“) George Brent. og hinn frægi skauta
flokkur Ice-Capadcs Company.
Sýnd kl. 5, 7 og
Martha Scott I
Paul Lukas. Sýnd kl. 5, 7 og 9. í Ég elska þig aftur. William Powell og Myrna Loy kl. 5.
| I Scathergood á Broadwey
um og næstum gegnsæum
bjarma. Það var einhver mýkt
í loftinu, sem vekur undurblíðar
tilfinningar í líkama og sál.
Carrie fann, að þetta var yndis-
leigur dagur. Ótal draumar komu
fram hið innra með henni. Þeg
ar þœr óku eftir strætinu, íór
annar vagn fram hjá þeirn. Hún
sá hann stanza og þjóninn koma
út til þess að opna dyrnar fyrir
húsbónda sínum, sem leit út fyr
ir að vera að koma heim úr ein-
hver-ri veizlu. Bak við stóru garð
arua, sem byrjuðu óðum að
grænka, sá hún ljósin í hinum
glæsilegu stofum. Hún siá grilla
í stól eða borð eða faílega
skreytt horn á stofu, og þetta
hafði ótrúlega rnik-il óhrif á í-
myndunarafl hennar. Allir
æskudraumar hennar um úlfa-
hallir og konungasali komu aft-
ur upp hjá henni. Hún ímynd-
aði isér, að í þesum skrautlegu
sölum, þar sem ljósið frá marg-
litum kristallislömpum féll á
glæsileg húsgögn og skraut-
BJÖRNINN
eftir HENRIK PONTOPPIDAN
kosti borið þér það, að þú ert 'hinn heiðvirðasti að sjá og
sennilega bezti drengur.“
Þorkell Múller varð var við uppþot það, sem hann vákti
en í barnaskap sínum taldi hann sér trú um það, að það væri
allt með felldu, því að það væri ekki nema eðlilegt, að mikið
væri um að vera, þegar maður, sem hefði lifað svona löngu i
og merkilegu lífi fjarri ættjörð sinni, kæmi aftur heim í
ættbyggð sína. Hann var mjög breyttur frá því,. sem verið
hafði í gamla daga. Það hefði auðsýniiega mótað hann mjög,
að hafa dvalizt svona lengi meðal fólks, sem dáði hann og
leit á hann sem foringja sinn og fræðara. Hann gekk hnakka-
kertur milli prestsetranna til þess að athuga, hvort þar
væri ekki gamla kunningja og vini fyrir að finna. Hami sótti
allar guðþjónustur og mannfundi, og lét þá jafnan rnikio ?ara
fyrir sér og á sér bera.
Það leið varla svo dagur, að ekki kæmist á kreik einhver
saga af Þorkeli, er ylli því, að starfsbræður hans roðnuðu af
blygðun vegna stéttar sinnar. Hann hafði til dæmis setið
brúðkaup, sem honum var boðið til sem presti sveitarinn-
ar. Þar hafði hann gert sér lítið fyrir og brett upp buxna
skálmarnar til þess að sýna viðstöddum fótleggi sína. Einn-
^FTER CFASH-LANPING AT
FIELPM, SAMMY MEETS
KATHYAND TELLS F.EP
THAT SCORCHY IS DEAD...
BUT MEANWHÍLE SCOKCHY
AND HANK, PRETENDING
TO BE SHELL-SHOCKEP,
ARE BEIN6 TAKEN IN A
PEASANT CART TO AN
UNKNOWN DESTINATION...
ŒH
"4J Ö; 1
MYNDA-
SAG A
Öm og Hank hafa verið settir
á hestvagna og í fylgd rneð
þeim er þýzkur hermaður. að skjóta þá
Þeir félagar óttast að nú eigi
og eru þeir að hugsa um það á leiðinni.