Alþýðublaðið - 24.09.1944, Blaðsíða 6

T i I kyn nin
utn
verð á íigidhúnðÍaraMum.
Þar sem allir stjórnmálaflokkar á aiþingi hafa
méð'bréfi, dags. í dag, óskað eftir því við ríkis-
stjórnina, að söluverð landbúnaðarafurðu verði
haldið óbreyttu neestu daga, þá hefur ríkisstjórnin
ákveðið, samkvæmt heimild 1 lögum nr. 42/1943, að
verð á kindakjöti, kartÖflum, nýmjólk og mjólkur-
afurðum skuli haldast óbreytt til þriðjudagskvölds
26. þ, m. #
Ríkissjóður greiðir framleiðendum téðra lahd-
búnaðarafurða hætur vegna þessara ráðstafana.
Atvinnu- ©g samgöngumálaráðuneytið,
23. sept. 1944.
Hér með tilkýnnist hlutaðeigendum, að allar bifreiðir
á verkstæðum vorum, hvort heldur þær eru til viðgerðar,
yfirbyggingar eða geymslu, eru óvátryggðar af oss gegh
eldsvooa, og því á ábyrgð eigenda.
■ ■

v.-•
SÖíSte>:V %
mr

- Æf
Bergur Hallgrímsson & Co. h.f.
Bifreiðaverkstæði Guðna & Sverrig.
H.f. Bílasmiðjan.
H.f, Egill Viihjálmsson.
H.f. Ræsir,
H.f. Stillir.
H.f. Öxull.
Hrafn Jónsson, Bílaverkstæði.
Jóh. Ólafsson & Co.
Kristinn Jónsson vagnasmiður.
P. Stefánsson.
Tré- og bílasmiðjan Vagninn.
Sveinn Egilsson.
Tryggvi Pétursson & Co. Bílasmiðja.
Vélsmiðján jToiunh h.f.
Þróítur h.f.
t
íiílaverkstæði Hafnarfjarðar h.f.
Bil.iverkstæði Skafta Egilssonar.

Óisfur1 vtð :. Faxafen:
Það þarf engá'
á
■.««■
-1 -.;.*vEb A HORNlhJlj
Frh. aí ð. s)ðu
Jrunum, en ég er nú bara leik-
maður, en ekki brúarverkfræi: ing
ur. En stundum sjá leikmenn nu
betur, sbr. Einar fyrrverandi r kip
herra. Arfarvegurinn undir nýju
brúnni er ekkert breiðari e': r,nd-
i þeirri gömlu. Nýlega hé, þaó
þó skeð, að hann var svo þróngur
að litlu munaði aö vatnið næði
'gömlu brúnni, og Tryggvaskáli
fylltist af vatni upp í glugga. Kve-
nær kemur stærra vatnsflóð?“
„BRÚIN SÝNIST eiga að vera
bein (ekki bogadreg'in) og undir
henni éinn stöpull í miðju, að sjá
ekki veigamikill. Hafið á milli
lands og stöpuls yrði því nálægt
35 metrar, beggja vegna við etöo-
ulinn. Það væri ekkert smáræðis
burðarm,agn, sem brúin yrði að
hafa til að þola hvern þann
sem á hana kynni að vera iagður
(t. d. járnbrautarlest eða einhverja
vagna álíka) yfir svo breitt haf.“
„ÞEGAR ÉG KEJE farið yftr Ölf-
usá hef ég oft hugsað mér hvar
ný brú ætti að vera, en það er af
tanganum norðaustur af Selfoss-
bænum, og yfir sjálfan Selfoss. Áin
er þar líklega nokkuð breiðari og
grynnri, því þar brýtur á grjóti í
botninum, og þar virðist auðgert
að byggja marga burðarstólpa.
Hvort brúin er 10—20—30 metrum
iengri á einum stað eða öðrum, eða
hvort hún kostar .nokkrum hundr-
uðum þúsunda króna meira, á alls
ekki að horfa í, heldur á að horfa
á hitt — og það einvörðungu —
að húr> standist allar þær kröfur
um traust og öryggi sem fram-
tíðin gerý: til hennar.“
MORGUNBLAÐIÐ flutti-í
fyrradag grein eftir J. P,
(að Iíkindum jón Pálmason, al-
þingismann). í greininni er
okkur sagt, að nú.eigi kjötverð
ið að hækka um 10%, sam-
kvæmt vísitölu, landbúnaðar-
afurða.
Þessi svonefnda vísitala, er
ekki byggð á framleiðslukostn- \
aði landbúnaðarafurðanna, held |
ur á því, að meðalbóndi eigi að j
hafa sömu tekjur og • meðal '
verkamaður. Þetta er í sjálfu
sér ekki röng- hugsun, en bónd
inn á að fá þessar kjarabætur
með betri þúnaðarháttum, en
ekki með því að sprengja afurða
verðið upp í margfalt verð, miti-
að við það, sem sama íslepzka
varan fæst keypi fyrir erlend-
is, né heldur með milljónayerð
uppbótum úr ríkissjóði — sem
allt er fé þangað fengið meö
því að taka það af kaupstaða-
búum.
» Nú er rétt að athuga, að með-
albóndinn hefir 60—70 kindur,
og er verð landbúnaðarafurö-
anna sett þannig, að tekjur hans
verði eins og meðal verkamanns.
En af því Ieiðir, að bóndinn með
120—140 kindur, og annað bú
eftir því,' fær helrningi meira
en verkamaður, og bóndinn með
200 kindur þrefallt á við verka
mann.
Reykvíkingar og aðrir kaup-
staðabúar múnu æskja þess, að
afkoma bænda verði góð, og
mundu vilja láta ríkissjóð leggja
fram mikið fé til' varanlegra
umbóta í sveitum landsins. En
þeir eru á móti þeirri aðferð
við að bæta kjör þeirra, sem
minstar tekjur hafa í sveitum,
að leggja á kaupstaðabúa
margra krónu skatt á hvert kjöt
tvípund, til þess að gera þá
efnaðri, sem efnaðri voru fyrir
og óvíst er hvort einu sinni
hafa beðið um þennan styrk.
Kaupstaðabúar eru líka á
móti þeirri óþolandi misbeit-
ingu löggjaíarvaldsins, að borga
stórar verðuppbætur úr ríkis-
sjóði fyrir útfluttar landbúnað-
arafurðir. Uppbætur þessar
námu það ár, sem nýastar eru
til skýrslur um, sem er árið
1942, hvorki meira eða minna
en 163/4 millj. kr. og eru það
uppbætur á gærum, ull og kjöti.
Nemur þetta að meðaltali 2Vá
þús. kr. á hvern búanda í land-
inu, en skiptist vitanlega ekki
þannig, því fátækustu bændur
fá sama og ekki neitt, Því
skiptin erú eins og umsnúin dýr
tíðaruppbót: fátæki bóndinn fær
minnst, en stighækkándi eftir
efnum og ríkasti bóndinn mest.
Mörgum bændum er ljóst, hve
geysilega óréttlát þessi skipti
eru, eins og sjá má af ummæl-
um bónda eins austan af landi,
er hér yar á ferð. í viðtali við
eitt dagblaðanna sagði hann frá
heimili, þar sem hann þekkti
til, sem hafði fengið 25 þúsund
kr. í verðuppbætur, á sama
tíma og annað heimili, þar sem
var bóndi með f jögur börn, fékk
ekki nema 500 krónur, eða
fimmtugasta hluta af því sem
efnaheimilið fékk.
En við verðum nú að snúa
okkur aftur að J. P. og grein
hans. Hann segir að kjötið þurfi
að hækka af því kaupgjald við
sveitavinnu hafi hækkað. En
hvað fær fénaður sá, sem slátr
að verður á þessu hausti, mörg
strá af- því heyi, sem kaupa-
mennirnír slóu i suraar? Varla
fleiri, en kunna að slæðast í ull
ina á þessu fé, heima við bæi,
áður en það er fliítt á slátrun-
arstaðina. Ef kjöt þarf að hækka
vegna kauphækkunar á þessu
sumri, þá þarf það þó ekki að
hækka fyrr en slátrun hefst að
ári.
En hvar var þetta kaupafólk
í sumar, sem' fékk svo mikla
kauþhækkun, að það þarf að
hækka kjötið til kaupstaðabúa
um miiijónir króna, til að
geta borgað þessa nýju kaup-
hækkun í átta. vikur? Máður
sem ' ferðaðist um eina sýslu
landsins, kom á 15 bæi, og var
á engum þeim bæ kaupamaður
:né kaupakona. Annar maður
segir . mér, að í hreppi, þar
sem hann er kunnugnr, séu 60
býli, og ha-fi fjórir kaupmenn
verið þar í sumar. Þriðji mað-
ur segir. að í tveim hrenpum,
sem hann békki til í, hafi vor-
>ð samtals fjórir káuparh-enh
í bessum tveim hreDpum eru
alls milli .120 og 130 býli. Og
útkoman mun verða -------
þó víðar sé leitað.
öppsliimál barn-
mcrp heimilanna.
Frh. á 4. síðu.
\
þarf það að mæta samúð, hvatn
ingu og.skilningi.
Verkaskiptingin við uppeldi
bárnsins eins og nú standa sak-
ir, milli vþr og foreJdranna er
sú, a.5 fyrstu árin að minnsta
kosti fram til 7—3, ára aluurs,
eru foreldrarnir að'öðru jöfnu,
látin ein og afskiptalaus um
það að fullnægja frumstæðustu
þörfum barnsins, sem að fram-
an er lýst. Við 7—10 ára aldur
hefst hin almenna skólaskylda
í landinu. Þá er það, sem þessir
tveir áðilar, vér og foreldrarn-
ir eigum að fara að vinna sam-
an að uppeldi barnsins. Þá er
líka hafizt handa við að þjálfa
hönd þess og huga, gera barnið
læst og skrifandi og auka and-
lega og’ líkamlega starfshæfni
þess, og vfirlgitt búa það undir
þátttöku þess að geta, er fram
líða stundir, talizt góð og starfs
hæf félagsvera í þjóðfélaginu.
Niðurlag næst.
IVAD SFC..IA HIN R! on;A
Framhald af 4. síðu
menn reyna að velta sökinm af
sér og jhir á preníarana. Ekki er
loku fyrir það skotið, að þeim tak-
ist á þann hátt að létta baggann
lí :ið eitt, en rgynast mun har.n all-
þungur eftir sem áður.“
Eng:::n er það Ijósara en
blaðamönnunum sjálfum. að
málfar idaðamanna er engan
veginn e'ns vandað og skyldi.
En skilyrði blaðamannanna i
þeim efnum eru hin óhagstæð-
ustu, eins og Bjarni gerir nokkra
grein fyrir.
Matstofan Guhfoss,
í Haínarstræti 17 hefir nú opnað
aftur eftir að fram hefir farið víð
tæk breyting og lagfæring á veit
ingastofunni. Eins og alkunnugt
er mtm vera er það hinn góðkunni
matsveinn a£ gamla Gullfossi, okk
ar, Axel Sigurðsson, sem er eig-
andi þessarar matstofu og hefir
hann líkt og forðum tekið sér fyirr
hendur að fullnægja skilyrðinu:
Góður matur og mikill.
Suruaudagur 24. sepi. 1944,
Okkur vantar
strax eða 1. okt.
HAFNARFIRÐI.
Almenn samkoma í. kvöld
kl. 8.30 e. h, — Magmts
Ruíiölfsson og Þórir Þórðar- ,
son tala.
Ayir velkomnir. i
Hef til.sölu:
Þakpappa,
2 teg. og
pappasagint
með heildsöluverði.
| ;' ' • 'V' •
ióhann Bárðarson.
Sírni 4089.
Tuggufiúmmíhers-
Framh. af 5. síðu.
117 E I er hershöfðingi, sem
■** leggur til grundvallar
störfum sínum mikla reynslw
sem hermaður. Harn var sjáíf-
ur óbrevttur hermaður og þekk.
ir því og skilur óbreytta her-
menn mun betur en margir aðr
ir hershofðingjar. Hann neytir
sama matar og - óbreyttu her-
mennirnir í liði hans. Það er
haft á orði hversu mjög hann
hafi lagt hart að sér í bardögun-
um í Suður-Shansi. En því fer
aWs fjarri, að hann sjái ástæðu
til þess að miklast af því. Hann
lætur þvert á móti orð um það
falla, að raun sín hafi ekki ver-
ið meiri raun hvers og eins
hinna óbreyttu hermanna hans.
En maður getur sagt sér það
sjálfur, að vistin hafi verið ill
og harðréttið mikið, því að þeg-
ar Wei kom til funöar við yfir-
hershöfðingjann, var hann grá-
lúsugur.
Þegar Wei hershöfðingi ekki
les eða athugar uppdrætti, leik-
ur hann tennis. Hann hefir
einlcaritara í þjónustu sinni,
sem jafnframt er leiknautur
hans á vettvangi tennisíþróttar-
innar. Þegar hann var í Konan,
æfði hann tennís inni í flugvél-
arflaki, þegar hann gat ekki ver
ið að æfingum úti vegna storma
eða regns.
Wei hershöfðingi átti mikinn
og merkan þátt í því að friða
Norðvestur-Anhwei fyrir stríð-
ið. Byggð, sem upp hefir risið í
fjöllunum á Anhwei-Hupeh-
Konan landamærunum, en fyrr
um var samastaður bófaflokka,
hefir verið skírð nafni því, sem
honum var veitt, Li-huang.
Hannes á horninu.
HJAETANLEGA ÞAKKA
ég öllum er minntust mín á fimmtugsafmæli mínu, 9. þ. m.
Bjöm Eiríksson, Sjónarhól.