Alþýðublaðið - 01.12.1944, Blaðsíða 8

SL
ALÞYÐUBLAÐIÐ
FöstudagTir 31. nóv. 1944.
■TMRNMBIfia
Uppi hjá möggu
(Up in Mabel’s Room)
Bráðskemmtilegur ame-
rískur gamanleikur
Marjorie Reynolds
Dennis O’Keefe
Gail Patrick
Mischa Auer
Sýning kl. 5, 7 og 9
LANGLUNDARGEÐ f
JÓN (á sáttafundi): „Ég víl
ekki þola það bótalaust, að
hann Pétwr þarna barði mig 72
högg í einu.“
Sáttanefndarmaður: „En sú
ógnar þolimnæði, Isem þér er
gefin, maður, að standa undir
72 höggum og nenna að telja
þau!“
* •
SKILSMUNUR
Dómaxinn: „Hefir yður verið
refsað áður?“
Ákærði: „Já.“
Dómarinn: „Fyrir hvað?“
Ákærði: ,,Ég sló höfðinu upp
við steinvegg.“
Dómarinn: „Ekki hefir yður
verið refsað fyrir það.“
Ákærði: „Jú, það var ekki
minn haus, heldur annars
manns.“
<e> • *
EKKI RÚM FYRIR FLEIRI
Gesturinn (á glugganum):
„Hér sé guð!“
Vinnukonan (gegnir inni):
,JÞað er ómögulegt, hér er fullt
af næturgestum!“
* * •
VAFASAMAR LÍFSREGLUR
— Þú átt aldrei að gera það,
sem þú vilt að aðrir geri ekki.
— Eftir því að dæma ætti ég
aldrei að kyssa konuna mína.
* * *
Beygðu kvistinn, meðan
hann er ungur, en brjóttu kki.
Gamall málsháttur.
enda, en hún hafði haldið, að
það væri hálftími eftir. Ó, þess
ar Iháffiu tkliúk'kusitiundir, þessar
mínútur i lífi okkar, hvílíkar
sorgir og áhyggj utr geta þær
haft í för með sér!
Hún kvaddi hann með upp-
gerðair kæamleysi. Hvað gerði
það til? En samt fannst henni
'svo tómlegt í vagninum.
Þegar hún kom 'heim til sín,
hafði hún þetta til að hugsa
um. Hún vissi ekki, hvort hún
sæi þennan mann noikkru sinni
aftur. Hvaða þýðingu hafði það
— hvaða þýðingu hafði það?
Hurstwood var kominn og
var (þegar háttaður. Föt hans
iágu hér og þar. Cárrie gekk
að dsyrunum og sá hann og
gekk svo burt aftur. Hún vildi
efcki fara þarna inn strax. —
Henni fannst það óþægilegt.
Hún vildi hugsa.
Þegar hún kom aftur inn í
borðstofuna, settist hún í stól-
inn og ruggaði sér. Hún kreppti
litlu hendurnar sínar, þegar
hún hugsaði. Hún var farin að
sjá gegnUm þoku af þrám og
stríðandi löngunum. Ó, þau
ógrynhi af vornun og tilfinn-
ingum — af áhyggjum og þján
ingum! Hún ruggaði sér og hún
fór að skilja.
ÞRÍTUGASTI OG ÞRIÐI
KAFLI
Afleiðingar af þessu ævintýri
voru fyrst um sinn engar. Slík-
ar afleiðingar eru venjulega
lengi að búa um sig. Umhverfið
hefur svo sterk áihrif. Það er
aðeins öðru hverju að vér sjá-
um eymd okkar í svip. Hjartað
skilur, þegar því birtist óhag-
staéður samaniburður. Sé hann
fjarlægur, lægir þjáninguna af
sjálfu sér.
Carrie lifði sama Iffii og áður.
Það liðu sex mánuðir eða meira.
Hún sá Ames ekki oftar. Hann
heimsótti Vance hjónin einu
sinni, en hún 'heyrði aðeins um
það hjá frú Vánce. Síðan fór
hann vestur á bóginn, og hin
persónulegu áhrif hans rénuðu
smám saman, hversu mikil sem
þau höfðu verið. En hin and-
legu áhrif höfðu ekki horfið og
hurfu aldrei. Hún hafi fengið
fyrirmynd, sem húh gat dæmt
menn eftir —' einkum menn,
sem henni nærri.
Allan þennan tíma — sem
bráðum vár kominn upp í þrjú
ár — hafði Hurstwood haldið
áfram eftir beinni braut. Það
var engin sjáanleg hnignun og
heldur enginn framför að svo
mkllu leyti, sem gaf hugmynd
um, hvernig framtíðin yrði.
Hún stafaði af þeirri stöðvun,
sem hafði orðið á framabraut
hans, þegar hann yfirgaf Chica-
ga. Hamingja manns og fram-
farir í þjóðfélaginu líkjast mjög
líkamsvexti hans. Annað hvort
verður hann sterkari, hraustari
og vitrari eins og unglingurinn,
sem nálgast fullorðinsárin, eða
hann verður veikbyggðari, eldri
og sljórri eins og karlmaðurinn,
sem nálgast ellina. Önnur stig
eru ekki til. Það er oft tímabil
milli þess að vöxturinn stöðv-
ast og hnignunin byrjar að gera
vart við sig, tímabil þegar allt
þetta stendur í stað. En með
tímanum fer að halla á í áttina
til grafarinnar. Fyrst með hægð,
síðan vex það smám saman, unz
það kemst á fullt skrið. Þannig
er þetta iðulega með auðæfi
manna. Ef vöxtur þeirra stöðv-
ast aldrei, kemur aldréi nein
hnignun. Ríkir menn geta nú
oifit hindrað rénun auðæfa sinna
Þessir ungu hugir líta á auð-
æfin eins og sin eigin og tryggja
vöxt þeirra. Ef sérhver maður
yðri eingöngu sjálfur að ann-
ast vöxt auðæfa sinna, myndu
auðæfi hang réna um leið og
styrkur hans og vilji rénuðu
með ellinni.
Þegar Hurstwood kom- sér
þarna fyrir við ný skilyrði,
hafði hann tækifæri til þess að
isjá, að hann var ekki lengur
ungur. Ef ibann sá það ekki, þá
stafaði það eingöngu af 'því, að
afstaða 'hans var í svo miklu
jafnvægi, að engin greinileg
'breyting til hins verra kom í
ljós.
Þar sem hann get ekki rök
leitt né séð inn í sjálfan sig,
gat hann ekki gert sér grein
fyrir þeirri breytingu, sem átti
sér stað í sál hans og líkama,
en hann fann til hennar. Stöð-
ugur samanburður á hinni
gömlu stöðu hans og þeirri
nýju sýndi breytingu til hins
verra, og þetta orsafcaði sífellt
þunglyndi eða að minnsta fcosti
dapurleik. En stöðugur dapur-
leikur og deyfð eitra blóð vort
í andstöðu við hlýj'ar og á-
nægjulegar filfinningar. Þetta
ifór nú að verka á Huirstwood.
Með t'ímanum hafði það áhrif
á hugarfar hans. Augnaráð
'hans var ekki lengur eins
'hvasst og gáfulegt og það hafði
verið 1 Adams Street. Göngu-
lag hans var efcki eins styrkt
og örrugt. Hann var sífellt að
ihugsa, hugsa, hugsa. Þessir nýju
vinir hans voru alls ékki þékkt-
ir menn. Þeir voru af lægri,
NYJA Blð
I l
Kafbálur í hernsði 1 „Ship áhoy"
(„Crash Dive“) Skemmtileg og spennandi
Stórmynd í eðlilegum litum. dans- og söngvamynd
Aðalhlutverk: ELEANOR POWELL \
TYRONE POWER RED SKELTON
ANNE BAXTER ÐANA ANDREWS Tommy Dorsey og hljóm-
Bönnuð börnum yngri en 12. Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9 sveit. JlhiM Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 11, f. h. Sala hefst kl. 11
1
nautnafyllri og grófgerðari
manntegund. Hann gat ómögu-
lega fundir til sömu ánægju í
þeirra hóp og 'hann hafði fund-
ið í dryfckjustofunni í Chicagp.
Hann hugsaði og hugsaði.
Hæjgt og hægt, einstaklega
'hægt, missti hann löngunina til
þess að heilsa, kvnnast og falla
:í geð fólki, sem kom a drykkju-
stofuna 4 Warren Street. Smám
saman fór hann að sjá greini-
lega þá dýrð, sem hann hafði
afsalað sér. Það var ekki eins
dásamlegt, meðan hann var í
því sjálfur. Það hafði virzt
mjög auðvelt fyrir hvern og
einn að vinna sig þangað uþp
og hafa næga peninga og nóg
af öllu, en nú þegar hann var
sviptur því, virtist það svo óra-
fjairlægt. Hann fór að líta á
gömlu drykkjustofuna eins og
borg með háum múrvegg allt-í
kring. Þeir sem inni voru kærðu
sig eklki um að fara út til þess
að sjá, hver væri fyrir utan.
Það var svo skemmtilegt inni
Fyrsta ævinlýrið.
fram því, sem ihann skálaði í koníaki við flesta þá, sem um
borð komu. Við Eiríkur sátum skammt frá skipstjóranum,
og hann kynnti okkur fyrir sumum gestum sínum undar-
lega að okkar dómi.
Liks gengu þeir skipstjórinn og Mikkelsen yngri frá
borð. — Við Eiríkur fylgdumst með ,þeim. Mér fannst eins
og ég væri kominn til framandi lands. Ég hafði aldrei far-
ið frá Kaupmannahöfn fyrr. Mér fannst þetta mjög lítill
bær og sveitalegur í meira lagi.
Við þetta bætist svo hin undarlega máilýzka þessa
fólks- Mér fannst hún í fyrstu óskiljanleg, enda þótt hún
væri mér gamalkunnug þvl að Mikkelsen skipstjóri mælti
jafnan á henni. En Mikkelsen viðhafði og mörg orð úr
Kaupmannahafnarmálinu, svo að mér reyndist að sjálfsögðu
auðveldara að skilja hann.,
Brátt vorum við komnir heim til Mikkelsens. Lág-
vaxna, gerðarlega konan hans kom til móts við okkur út
á hlaðið og fagnaði okkur ástúðlega. Mikkelsen bað hana
að gera hið bezta við okkur og kvað sennilegast að við
dveldumst aðeins nokkra daga hjá þeim. Hins vegar lét
hann henni ekki aðra skýringu í té um það hverjir við
værum en þá, að við værum frá Kaupmannahöfn.
0COQCHY 15 TAKIMS- AN
AIE AMBULAMCE INTO THE
ITAUAN M0UNTA1N5, TD
EVACUATE WOUNOEO
YANK 50LOIEKS ...
PlNTO, ONI R£COVEEIN<r
FI?OM WI5 CRA5W, HA5
1N5ISTE0 ON AOCOMPANy-
IN5. THEM/TO KEEPAN
EYE 0N TH' OOIN5"----
ig. U. S. Pal. Ofí.
AP Features
1 kýoeá,
MYNDA-
SAG A
ÖRN:( Er lagður af stað til að
neyrua að bjarga loftleiðis
særðoi hermöimuinum) „Við er-
um einir okikax liðs félaigar
(þeix gátu látið okkux fá orr-
utefoffiluigvéliavexnd. Verið iþví
ivel á vierði: Hvernig líkar
yfckiur, læfcnir góður og hjúfcr-
unartoona?
NORTH LÆKNIR: „Kötu Hð-
ux iágæftlega. Það er gott að
hafa hana með sér, 'ef á þarf
að halda.
PINTÓ: „Pintó á erfitt með að
hugsa til þess5' ef þú lendir í
klóm ótvinanna Kaita min já,
ég er hræddiur um að Pintó
aJáti þá -ökki tatoa þig, án iþesis
að haran segi við þá nofcifcur
vel valin oxð.“
KATA: „Þafcba þér fyrix Pin-
té. Ég er mjög ámægð yfir því
að jþú skyldir vera með.“
I