Alþýðublaðið - 02.12.1944, Blaðsíða 5

Xeðjulausar bifreiðar á glerhálmn götum —
scm geta orðið dýr — Hækkun bifreiðataxta — Mis-
munandi verð — Menn sem misskilja taxtann og nokkr
ir, sem okra á fólki — Hlutlaus svæði — Um útvarpið
og danshljómsveit Bjarna Böðvarssonar.
tTNDANFARNA DAGA hefur
* Terið allmikil hálka á g5t-
nntim. Þrátt fyrir þetta hafa fjölda
anargar bifreiðar þotið eftir þeim
Ikeðjnlansar og runnið til á alla
Tegu og hefur af þessu stafað mik-
ál hætta fyrlr alla vegfarendur.
ILögreglustjórarnir Hermann Jón-
asson ög Jónatan Hallvarðsson sáu
«ér ekki annað faert í sínum tima
en að taka þær bifreiðar úr um-
fferð, sem ekki skeyttu þeirri ör-
yggisaðferð, að hafa keðjur, þeg-
ar hálka var, en þetta hefur ekki
verið gert nú.
BIFREIÐ ASTJÓRI, sem talaði
við mig í gær, sagði mér að þessi
vanræksla skapaði ekki aðeins
' ihættu fyrir gangandi vegfarend-
ur, heldur eihnig fyrir bifreiðam-
ar, því að þær keðjulausu ættu
jþað til að renna á aðrar bifreiðar
og stórskemma þær. Hér er því um
snál að ræða, sem snertir aUa,
einnig tryggingarfélögin. Það væri
gott, ef þessu yrði kippt í lag.
BOÐAD HEFUR verið, að taxti
leigubifreiðastjóra hækki nokkuð
om miðjan þennan mánuð. Þetta
mun ekki verða gleðiefni fyrir þá,
sem þurfa á bifreiðum að halda,
jafnvel daglega og stundum oft á
dag, því að það hefur verið ákaf-
lega dýrt að leigja sér bifireið.
Vel má vera að þessi hækkun sé
nauðsynleg fyrir bifreiðaeigend-
nrna og vil ég ekki að óreyndu
rengja það.
EN FYRST að ég minnist á
Jþetta, vil ég drepa á annað og
jþað er, hversu ákaflega bifreiða-
stjórarnir taka misjafnlega mikið
fyrir ferðimar. Ég héf reynt þetta
sjálfur og iþykir hvimleitt. Sama
ferðin getur kostað hjá einum bif
reiðastjóra 3 krónur, öðrum 4 kr.
og þcjim þriðja 5 kr. Önnur ferð
getur kostað hjá einum 7 krónur,
öðrum 8 krónur og þriðja 9 kr.
Þó hafa bifreiðastjóramir alltaf
við hendina prentaðan taxta og
þetta á sér stað, þó að bifreiða-
stjóramir séu allir frá sömu stöð.
STUNDUM getur þetta byggst
á misskilningi hjá bifreiðastjórun-
um, en stundum á það sér líka
stað, að ósvífnir okrarar reyni að
svína á farþegunum. Það eru þó
undantekningar og hef ég ekki rek
iist ó ruema tvo sem það hafa gert.
Þeir eru ekki nema skemmdarand
ar í bifreiðastjórastéttinni og þeg-
ar þeir hafa verið kærðir fyrir
stöðinni hefu því verið vel itekið,
enda telja stöðvarstjóramir mjög
nauðsynlegt að þær fái að vita þeg
ar slíkt á sér stað. Það, sem stund-
um vill valda misskilningi hjá bif-
reiðasitjórum er, hvað sé minnsti
túr.
EFTIR ÞVÍ sem mér er sagt,
mega bifreiðastjórar ekki taka
neitt fyrir að sækja farþega á svo-
kölluðu hlutlausu svæði stöðv-
arma, en iþað er milli Ingólfsstræt-
is og Áðalstrætis, en vitanlega
taka þeir svo fyrir þanin hluta
ferðarinnar, sem þeir eru með
farþegann. — Það er sjálfsagður
hlutur, að bifreiðastjóramir taki
fullt gjald fyrir starf sitt, en það
verður að fara eftir föstum og á-
kveðnum reglum.
FÓLK ER AÐ biðja mig að biðja
útvarpsráð að biðja Bjarna Böðv-
arsson um að spila í útvarpið. Og
ég vil gjama hjálpa til þess að
fólk, sem þykir gaman að hlusta
á þessa danshijómsveit, geti feng-
ið að njóta þeirrar skemmtunar
einstaka sinnum. Danshljómlist
hefur undanfarið verið útvarpað
af plötum, en það líkar fólki ekki
að srtaðaldri. Það vill Bjama
Böðvarsson. Hvers vegna er aldrei
útvarpað danshljómlist úr danshús
rnn bæjarins?
Hannes á hominn.
KJORSKRA
til prestskosninga í Hallgrúnsprestakalli í Reykjavík
við prestskosningu, sem fram á að fara í þessum mán-
uðd, liggur frammi kjósendum safnaðarins til sýnis í
Barnaskóla Austurbæjar, (gengið inn um suðurálm-
una) frá laugardegi 2. des. til föstud. 8. s. m. frá kl.
10—12 árd. og 13—17 síðd.
Kjörskráin er samin eftir manntali 1943. Þeir þjóð-
kirkjumenn, sem flutt hafa inn í sóknina eftir þann
tíma og tilheyra Hallgrímssöfnuði, geta kært sig inn
á kjörskrána.
Kærur, út af kjörskránni skulu sendar til oddvita
sóknarnefndar, Sigurbjöms Þorkelssonar, Fjölnisveg
2, fyrir 15. þ. m.
SÓKNARNEFNDIN
áskriftarsími Alþýðublaðsins er 4900.
L
Fallhlífarhermenn við Arnhem
Á mynd þesisiari sjást tveir amsrásfciir ifaliIhlífaiheimDsm.n, sam Þjóðverjia hallda uppi linmi-
laiuisri skotibríð á. Myndin var tekin, þteigar ihin mikla onrusta váð Armlhiem í Hol'lanidi var
'hiáð 'hinai 9. októbsr s. 1.
lyrjöldinni
O ÍÐLA DAGS hinn 17. ágúst
^ árið 1943, flugu sex hundr-
uð 'bnezkar sprengjuifkiigvélar í
hóp yfir Norðursjó. Daginn eft
ir gaf brezka flugmálaráðuneyt
ið út tilkynningu um það, að
loftárás hefði verið gerð á Peene
múnde í Þýzkalandi, en þar var
fræg stöð tilrauna og rannsókna.
Þess var getið í tilkynning-
unni, að árás þessi hefði tekizt
mjög giftusamlega, en þó fór
því alls fjarri, að þar væri öll
sagan sögð. Héx hiafði gerzt ein-
hver örlagaríkasti atburður
styrjaldarinnar. Aðeins nokkr-
um mönnum var um það kunn-
ugt, að hér hafði brezki flugher
inn unnið sigur, sem olli straum
hvörfum í hildarleiknum. Hér
var hins vegar um hernaðar-
leyndarmál að ræða, sem ekki
var á minn2d opinberlega fyrr
enn að ári liðnu, þegar Þjóð-
verjar hófu að skjóta flug-
spangjum sínium á Lnudúma-
ibong.
Vorið ,1943 höfðu bandamenn
veitt Þjóðverjum mörg högg og
þung. Þá ákváðu Þjóðverjar að
einbeita sér að framleiðslu orr-
ustuifiluigviéila tól iþess að gata
veitt árásarflugvélum banda-
manna viðnám.
Skömmu síðar var sprengju-
flugvélaframleiðsla Þjóðverja
aðeins svipur hjá sjón saman-
borið við það, sem fyrrum hafði
verið. Þjóðverjar áttu þess því
eigi köst að gera teijandi lÓÆt-
árásir á Bretland. Hins vegar
höfðu þéir í undirbúningi fram
leiðslu á flugsprengjum og rak-
ettusprengjum. Þær átti nú að
taka í notkun og fullnægja
þann veg iþeim fcröfuan Iþýzku
i þjóðardininjar, að óviinumum yrði
leÆtinminíniileigt ignamd búið af
vcM'Utm liaítárás.a. Væri auð-
ið að hetfja sibóatfram-
leiðslu jþessiari vopna, kummd
vel iþannig að fara, að
ÞjóðiV'erjiair hefðu yfintökin í
loftinu án þess að þurfa að fram
leiða sprengjuflugvélar í stór-
um stíl né fórna fjölda hraustra
og þjálfaðra flugmanna.
Þessi ákvörðun var tekin.
Hitler gaf út fyrirskipun um
það, að hafin skyldi stárframi
leiðsla á flugsprengjum og rak-
ettusprengjum og þær þegar í
REIN ÞESSI, sem
er efíir Allan A. Michie
og hér þýdd úr tímaritinu
Reader’s Bigest, fjallar um
loftárás Breta á borgina
Peenemiinde í Þýzkalandi í
ágústmánuði í fyrra, sem tal-
ið er að valdið hafa straum-
hvörfum í styrjöldinni. Þjóð
verjar unnu að tilraunmn
með flugsprengjur sínar og
rakettusprengjur að Peene-
múnde, en þær tilraxmastöðv
ar þeirra voru jafnaðar við
jörðu í loftárásinni. -
stað teknar í notkun.
Miðsitöð itilrauniam'na mtsð iþessi
ÍLeymivopmd Þjóðverja var að
Peenemiinde. Peenemúnde var
í sveit sett í skógi nokkrum á
strönd Eystrasalts, sextíu brezk
um míltuim norð-iaiustiir af Sftetbtóm
og s-jiö humidruð brezkum tmiílum
frá Englamdi. þeas var vemdiiega
gætt, að ekki væri auðið að
koma skemmdarstarfsemi við í
Peiememúmde.
Að Peemiemúmdie sitiörfiuðu aíLL-
ir snjöllustu sérfræðingar, sem
þýzfcá fLui^herinm 'hafiði í þjúnr
ustu sinni. Sá sem þar hafði yfir
stjórn á hendi, var hinn fjörutíu
og níu ára gamli Wolfgang von
Chamier-Glisezenski hershöfð-
ingi. Undir forustu hans störf-
uðu þar svo nokkrar þúsundir
margvíslegra sérfræðinga. Þess
ir menn unnu svo að segja dag
og riótt að úrlausnarefnum sín-
<um, því að ætiun Hitlers var sú
að taka „leynivopn“ sín í notk-
un veturinn 1943—1944.
Þeir, sem bjartsýnastir voru,
gerðu sér vonir um það, að leyni
vopnin myindiu krýja frarn únsJit
í SJtyrjiöMimmi á 'einium sólaríhrimig
En þeir af Þjóðverjum, sem raun
hyggnari voru, geröu sér vonir
um það ,að þau myndu lama
hergagnaframleiðslu Breta og
koma í veg fyrir innrásina, eða
neyða bandamenn til þess að
igema inmrás á isitrömdinia við CaiLa
is, sem var rammlega varin, en
þar ihuigðust Þj'óverjar búa
stöðvum Leynivopnanna stað
eftir að þau hefðu verið tekin í
notkun. Og þótt svo kynni að
fara, að leynivopnin færðu Þjóð
verjum ekká bráðan sigur í styrj
öldinni, voru nazistarnir sann-
færðir um það, að siðferðisþrek
Þjóðverja myndi eflast að veru
legu leyti eftir að þau hefðu
komið til sögu og þau að
minnsta kosti verða til þess, að
Þjóðverjar hlytu viðunanlegri
friðarkosti en ella hefði orðið.
í júlímánuði árið 1943 hafði
brezka upplýsingaþjónustan afl
að sér upplýsinga um það, að
miðstöð tilraunanna með flug-
ispremijiurmiar og rakebtu
sprengjurnar væri að Peene-
múnde. Staðarlýsingar og mynd
ir teknar úr lofti voru fengnar
í hendur sérstakri nefnd, sem
lagði það til, að brezki flugher-
inn gerði harðfengilega loftárás
á Peenemúnde. Harris flugfor-
ingi tókst þann vanda á hendur
iaið 'ítjórma lotfitárás á Peeme-
múndie niæstu tumglskímisnótt.
Þjóðverjar voru löngu hættir
að óttast loftárás á Peene-
múnde. Brezku flugvélarnar
flugu yfir staðnum, þegar þær
voxu á leið ttáfl. Sitattiín og jafnvel
Bterlínar. Þjóðverjar, sem
unnu hörðum höndum í Peene-
múnde, horfðu á brezku flugvél
arnar fljúga yfir höfðum sér, og
þeár voru öruggir í þeirri trú,
að Bretar hefðu ekki hugmynd
um það, hversu Peenemúnde
væri þýðingarmikill staður.
Nokkrar myndir voru teknar
úr lofti af Peenemúnde fyrir á-
rásina, en þess var vendilega
igæitt, að Þjóðverjar yrðu þessa
eigi varir, svo að þá skyldi eigi
gruna, að brezki flugherinn
hefði í hyggju að sækja Peene-
múnde heim áður en langt um
liði. Myndir þessar voru teknar,
þegar brezkar flugvélar héldu
til árása á hafnarborgir við
Eystrasalt, sem Bretar höfðu oft
og iðulega sótt heim. — Mynd-
ir þessar færðu þeim, sem skipu
leggja áttu árásina, heim sann-
imm um það, að mieginiþunga árás
arinnar skyldi beint að þrem
stöðum, sem mestu skipti að
yrðu hart úti.
Frh. á 6. síðu