Alþýðublaðið - 27.02.1945, Síða 8

Alþýðublaðið - 27.02.1945, Síða 8
r ALSO, DOKTOR , YOU SAV THGV HAVE CAPTAIN SMITH ANC ANOTHER?.- IT IS G-OOP/ OUR PLAN IS WORKING- AS I HOPEO !T WOULp/ J „BARONESS/ XHAVEJUST BEEN TALKINO TO THE/A- . THEY ARRIVE SOONÍ ALÞYÐUBLAÐIÐ Þriðjudagur 27. febrúar 1945 MYNDA- SAGA bTJARNARBÍÓm Sagan af Wassell lækni Sýning kl. 6,30 og 9. Bönnuð fyrir börn (14). PINTO: „Og hver skraxnbinn! Þetta er alveg rétt. Nú man ég hvað foringinn sagði. Hann sagði, að nazistarnir væru að reyna að komast að því, hvað við ættum að gera.“ ÖRN: ,,En þeim skjátlast. Það átti, að fara með okkur á viss- an stað og þaðan áttum við að fara eitthvað. — Svona, nú er Frissi aftur farinn að fást við radióið.“ Á meðan alllangt inn í eyði- mörkinni, í musteri frá forn- öld: DOKTOR: „Já, barónessa. Ég var einmi.tt að tala við Iþá. Þeir eru alveg að koma.“ BARÓNESSAN: „Jæja, doktor. Þú segir, að þeir ihafi Öm Eld ing með og einnig annan. Það er gott. Allt fer eftír áætlun, alveg eins og ég bjóst við.“ Stúkubræður . Amerísk gamanmynd. Sýnd kl. 5. Göring marskálkur þykir skartmenni mikið, svo sem al- kunnugt er. Dag nokkurn kom hann i heimsókn til Hitlers. „Nú ber nokkuð nýrra við,“ segir foringinn. „Ég ætlaði ekki áð þekkja þig. Þetta er í fyrsta skipti, sem ég sé þig svo, að þú berir ekki 'heiðursmerki þín.“ „Hamingjan hjálpi mér!“ hrópar Göring. „Ég hefi. gleymt að taka þau úr ítáltfötunum iriínum, þegar ég klæddi mig í morgun.“ ❖ * Uppgj af ahershöf ðingi nokk- ur var viðstaddur hérsýningu í bæ einum. Hann var kominn nokkuð á tiræðisaldur, og lík- ami hans var því orðinn hrör- legur, þótt hjartað væri ungt. Ung og falleg kona gekk íram hjá í sínum léttasta skrúða, enda var heitt í veðri. og óþarft að hylja yndisleika sinn í skjól- fötum. „Ó, bara ég væri nú orðinn áttræður í annað sinn,“ and- varpaði gamli maðurinn og horfði löngunaraugum á eftir henni. * * * Betrá er að iðja en biðja. Betra er aftur að snáfa en órétt að ráfa. * * sfc Betra er ólofað en illa efnt. ❖ ❖ ❖ Betri er fullur magi en fag- ur kyrtill. , hana. Þeir fóru sér varlegar. Hún var dágóð í Ibsen og Shaw- hlutverkum. En hvernig skyldi hún spjara sig í almennilegum hlutverkum? Leikhússtjórarnir höfðu sára reynslu af slíku. Þeir höfðu iðulega ráðið til sín fólk, sem vakið hafði á sér athygli fyrir ágæta frammistöðu í ýmsum óvenjulegum 'leikjum, en brátt komizt að raun um, að það var ekkert betra en hver miðlungs- leikari á öðrum vettvangi. Þegar Míkael bættist í hópinn, hafði Júlía verið í Middle- pool í ár. Kobbi lét hann byrja í hlutverki Marohbanks í „Kand- idu“. Það kom sér mjög vel fyrir hann, því að þarna naut hinn frábæri. glæsileiki hans sín, en hitt kom ekki að sök, þótt tals- vert skorti á um innilegan leik. Kobbi vissi, hvað hann söng. Júlia seildist eftir pappastokknum, sem fyrstu myndirnar af Mikael voru geymdar i. Það fór mjög þægilega um hana, þarna sem hún sat á gólfinu. Hún renndi augunum yfir elztu myndirn- ar. Hún var að leita að fyrstu myndinni, sem tekin var eftir að hann kom til Middlepool. En henni varð kynlega við, þegar hún fann hana. Snöggvast lá við, að hún færi að gráta. Hún var svo lik honum eins og hann var þá. Kandidu hafði leikið roskin kona, sem venjuiega lék mæður eða ógiftar frænkur, og Júlía, sem hafði ekki annað að gera en leika átta sinnum á viku, var viðstödd lokaæfingarnar. Hún varð ástfanginn af Mikael undir eins og hún sá hann. Hún hafði aldrei séð svo fallegan marin, og hún var sifellt á hælunum á honum. Eins og ráðgert hafði verið lét Kobbi leika „Afturgöngur“, þrátt fyrir afskipti 'hins virðulega leikhús- eftirlits í Middlepool, og það kom i hlut Míkaels að leika Ósvald en hún lék Reginu. Þau hlýddu hvort öðru yfir og meðan á æfingunum stóð, snæddu þau venjulega saman morgunverð til þess að geta notað tíma til skrafs og bollaleggingar um leikinn. Júlía kunni sér ekki hóf; 'hún skjallaði hann takmarkalaust. En hann var ekki neitt upp með sér af útliti sínu, þó að hann vissi vel, að hann var mjög laglegur. Hann hlustaði að visu ekki á skjall hennar með tómlæti, öllu heldur með áþekkri. velþóknun ogt þegar mönnum varð tilrætt um gamalt og fallegt hús, sem forfeður hans höfðu átt mann fram af manni. Það var einróma álit a«llra, að það væri eitt hið fallegasta hús frá þeim tíma, og hann var hreykinn af því og lét sér mjög annt um það, pn samt sem áður var í rauninni jafn sjálfsagt, að það væri í eigú ættar hans og að andrúmsloftið væri honum frjálst. Hann var fram- gjarn og hygginn. Hann vissi, að glæsibragur hans var bezta vopn hans eins og á stóð, en hann vissi líka ofurvel, að hann myndi fölna, þegar fram i sækti, og þess vegna var hann staðráðinn i að verða góður leikari, svo að hann hefði eitthvað fleira á að treysta en fríðleikann. Það var ætlun hans að læra það, sem hann gæti lært hjá Koþba Langton, og fara síðan til Lundúna. ,,Ef ég fer hyggilega að ráði m'ínu, get ég fengið einhverja kerlingu tii þess að láta mér í té peninga, svo að ég geti sjálfur eignast leikhús. Það riður á að vera sjálfs sín húsbóndi, því að annars eignast maður aldrei grænan eyri.“ Júlía komst brátt að raun um það, að hann var fastheldinn á peninga, er þau borðuðú saman eða fóru einhverja smáskemmti ferð á surmudögum. Hún lét þetta ekki á sig bíta. Hún lét sér það meira að segja vel líka, að hann hélt fast utan að aurunum. Sjálf var hún evðslukló og skuldaði alltaf nokkurra vikna húsa- leigu. Þess vegna dáðist 'hún að 'þessum eiginleika haris. Hann hataði skuldir, og þótt kaup hans væri lágt, 'lagði hann ævinlega dálitið til 'hliðar í hverri viku. Það var honum brýn nauðsyn að hafa sparað samarí svo mikla peninga, að hann þyrfti ekki ganga að fyrsta boðinu, sem honum yrði gert; þegar til Lundúna kæmi. Hann varð að háfa efni á að biða, þar til hon- um gæfist kostur á ein'hverju, sem vert væri að sinna. Faðir hans hafði varla af öðru að taka en eftirlaunum sinum, og það hafði reynzt honum fullerfitt að greiða námskostnað hans í Cambridge. _ NYJA BÍÓ _ Ævisaga Wliams , (The Young Mr. Pitt) Söguleg stórmynd um einn frægasta stjórnmálaskörun Bretlands. Aðalhlutverk: Robert Denat Phyllis Calvert Sýnd kl. 5, 7 og 9. mm GAMLA Bíð « Kona fíermannsins (Tender Comrade) Hrífandi og vel leikin mynd. Ginger Rogers Robert Ryan Ruth Hussey Sýnd kl. 7 og 9 gáiuna (Falcon Out West) Tom Conway Barbara Hale Sýnd kl. 5 En hann hafði, lagt sig allan fram Um að kljúfa það, því að honum gazt meinilla að þeirri hugmynd sonar síns að gerast leikari. „Ef þú villt endilega verða leikari, þá get ég ekki sett þér stólinn fyrir dyrnnar,“ sagði hann. „En hi.ns krefst ég þó, að þú fáir þá menntun, sem sæmir góðum borgara.“ Það var Júlíu ekki lítil ánægja að komast að raun um, að faðir Míkaels var ofursti. Henni fannst mjög til um að heyra hann tala um ríkidæmi forfeðra sinna, og hún var ákaflega hrifinn af hringnum, sem hann bar á héndi sér og var mótað arnarhöfuðið og kjörorðið, Nemo me impune lacessit. „Ég held, að þú sért hreyknari af ættinni þinni ‘heldur en þótt þu sért fallegri, en grískur guð,“ sagði hún við hann. „Það geta allir verið snotrir ásýndum,“ svaraði hann og „Gæfubrauliif það, hvort farir NMsar á skipinu, kynnu ekki að verða hon urn til gagns og gæfu. Sú hamingja, s>em Matthías óskaði vini sínum til handa, var fyrst og fremst sú, að hann mátti með tímanum verða aðnjótandi meiri hlýju og velvilja, held- ur en hann hafði búið við hingað til. Enda varð honum að ósk isinni. Níels átti eftir að hafá hið mesta gagn af skipinu, — en bara með öðru móti heldur en beim Matthíasi og Níels hafði nokkurntíma látið sér til hugar fcoma. Níels sagði Karen, að Matthías hefði aðeins lánað sér skútuna. Það sagði hann til þess að hún gæti ekki tekið hana af honum og selt hana. Sömuleiðis fór hann a'ldrei með hana heim í hús Karenar, heldur bað vin sinn um að geima hana fyrir sig.Hverisu ánægður var 'hann ekki með litla skipið sitt? Honum ‘þótti fjárska vænt um þessa vinargjöf Matthía.sar, — á sama hátt og öðrum drengjum þótti vænt um hundana sína og kanínurnar. Það var orðið nokkuð áliðið sumars, er’ Níels lá í gras- inu á síkisbaikkanum um isólfagran éftirmiðdag. Það var á sunnudegi. „Gæfubrautin“ skreið fyrir fullum seglum í átt- ina að landi, þar sem’Níels lá og beið skipsins. Fyrir skammri stundu hafði bann hleypt skipinu frá landi hinum meginn CiA/Cff MV SADJDÍ.&----YO' RIGHT/--. I RECALL TH’C.O. IN CAJRO SAYIN’ TH’ JERRIES WAS ITCHIN' T'&ET A. LINE ON TW -WOW/ SECRET PQW Reg. U. $. Pot. Oíf AP Fealures THEY’RE BARKINO UP THE WRONÖ- TREE WITH US—WE WERE TO BE PICKEP UP 0Y SPECIAL ESCORT ANO TAKEN TO THE SPOT— HEV/ FRITZ IS 0UZZINO WITH THE RAPIO AGAIN / K\eANWM/IB : FAR OUT ON THE PE5ERT'S EPGE...IN AN ANCIENT CLIFF TEMPLE -----

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.