Alþýðublaðið - 15.09.1945, Blaðsíða 8

alþyðublaðið
Laugardagumin 15. sept. 1945«
to
■tTiARNARBlÓn
Leyf mér þio að
leiða.
(Goámg My Way)
BING CBOSBY
BABBY FITZGERALD
BXSE STEVENS, óperu-
söngkona.
Sýnd kl. 6,30 og 9.
HENRY GERIST SKÁTI
(Hemry Aldrieh Boy Scout)
Sfeemmtileg drengjamynd
JIMMY LYDON
CHARLES LITEL
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Paxamount-my ndi r
(FOUR WIVES)
BÆJARBlÓ Hm
Hafnarfirði. 1
Fjórar 1
eiginkonur §
Fxamhald myndarinnar
FJÓRAR DÆTUR
LANE-SYSTUR
CALE PAGE
GLAUDE RAINS
JEFFREY LYNN
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9184.
Siðasta sinn.
Rassiem þau áfram, gagntekinn af einhverju, sem lífetist hita-
sótt. Áfnaimi, áfiram án iþess að hugsa um neitt. Án þess að hugsa
,um neitt nema næistu bugðu á hvítum vegiraum, sem liðaðist á-
fram upp á við og niður á við. Hús, tré, símastaurar, mífustein-
ax þutu' fram hjá; einnig ;þorp og nofekur þeirra hvíldu utan í
haeðum, sem voru þafetar víngörðum, og önnur lágu á flatri slétt-
unni. í fjarska sá hann griLla í feirfeju með glóandi .gu'lLkiross á
turninum. Hún færðist nær, varð stæriri og fyrr en varði var hann
kominn frami hjá henni. Svo greiddi skógurinn úr sér. Loftið
var heitt og þurrt og þr.ungið þefi af benzíni og viðarkvoðu.
í röfekurbyrjun sat Rassiem á svölum í Semmering og starði
rauðeygður til fjallanna en þaðan feom svalur, hvítur vindur.
Enn þá var 'þó'nokkuf snjór á fjallahnúfcunum, sem beygðú sig
rauðir og friðsælir í geisLum hinnar hnígandi sólar. I dölunum
fyrlr neðan var þegar komið myrfeur og þokuslæður grúfðu yfir
skógunum.
Nú er María að horfa yfir vatnið.........
Rassiem drafefe svar.t feaffi, mikið a*f svörtu kaffi með konjaki.
FóLkið uimhverfis hann virti ha-nn fy-rir sér ei-ns og -undaælega
skepn-u. Hann horfði á hen-dur sátnar, sem voru- óhrei-nar og skj-áLf-
a-ndi. Honum va-r heitt o.g hann var eins og á núlums og hugsaði:
,,Nú fara vandræðin að byrja hjá mér —“
Ha-nn fó-r út í bílinn sinn- og ók heim. Bjarmánn af fram-ljós-
un-um lá hreiður og skmand-i á veginum fyrir framan hann, og það
var ei-ns o-g vegurinn þyti ú móti honum með malbiki, hjólför.um
og öllu saman, það' var eins og hann lyfti-st -upp úr myrkrinu,
birtist sem- snö-ggvast í ljösi-nu af bíln-um- og hy-rfi svo aftur.
Þega-r hann- fór út úr bílnum fy-rir utan húsið sitt, var: hamn- stirð-
ur og þjakaður. Hann leit ú úrið -sitt o-g umlaðiii: „Tveir .tómai' og
sextán mínútur. Ágætt.“ En hraðin-n hafði ekki dregið úr órólek
hans. Það var dimmt í húsinu- ov ha-nn kallaði svo hátt í dimmri
forstof-unni, að -gaimla kl-ufekan igalf frá sér einhvers fconar mélm-
hljóð. Berg-er röiti niður stiga-na, fcveikti á -lömpumumi og fór svo
iinm í baðherbergið, svefn-her-bergið og borðstofuna og g-erði allt,
sem honum feom til hu-gar að með þyrfti.
Rassiem virti han-n fyrir sér hörkulegur á svip, m-eðan hann
stifeaðií frami o-g a-ftur uim húsið. Einu sinn-i sparfeaði ha-nn í haus-
inn- á bjarna-rfeldinn, sem lá fyrir framan arin-inn, af svo mikiLu
afli, að það fevað við í úttroðto-um- ha-usnum. Svo greip ha-nn báðum
hönd-uim upp í hárið og lét þær falla niður aftur.
Ha-nn tók lykil úr skrifborði sínu o-g gefek upp -tréþrepin, sem
lág-u úr forstofunni og upp í svefnherbergin*. Það brakaði í- þrep-
u-num-, þega-r han-n gefek upp, o-g uppi var iþögu'lt og húlf dimrnt.
Hann opnaði dyn-ar að herbergi Maríu og kveikti á lampanum
'
NÝJA BlÖ
SðnshaKar-iiiiárhi
(„Phantom of the Opera“)
Söngvamyndin- góða með
NELSON EDDY
og
SUSANNA FOSTER
Sýnd kl 9.
Bönnuð börnum yngri en
14 ára.
S AMK V ÆMISLIF
(In Society)
Fyndin og fjörug skop-
mynd með
ABBOTT
og
COSTELLO
Sýnd kl. 3, 5, 7
Sala hefst kl. 11.
GAMLA Bló mm
Liljf Hars.
(Presenting Lily Mars)
Söngvamynd með
JUDY GARLAND
VAN HEFLIN
MARTA EGGERTH
Sýnd kl 3, 5, 7 og 9.
Sala hefet kl. 11 f. h.
en- hvað iþær gáfu eftir, þegar þær voru kysstar. Þær mýfetust*
Þær vor-u ú bragðið eins o-g -u-ndarlegur lokfea-ndi ávöxtur, þessa-r
varir . . .
Rassiem stóð upp og -gefek að' skrifborðinu.
,,Díma,“ sfcrifaði hann. „Þú verðlur’ a-ð fco-ma tii miin núna, ég
þarfuast þín. Á morgun fer ég til Vínar, og- ég vonast eftir þér,
Díma. Ég þoli ekki lengur að vera án þín-. Þú verðúr að -koma.
Ég muina- bíða þí-n.“
,,Berger,“ æpti han-n. „Þetta verður að fara s-trax í póstinn.15
Berger bretti' upp kragann og þrammaði af stað á -bognum
fótunum .ge-gnum skyndilega regnsikúr. Næsti pósttkassi var langt
GULLIÐ
vera vissi-r um, að ein-hve-rn- tíma -koma mennir-nir. Þeir Legigja
„Það er einmitt,“ mælti fjörði -gUllda-Lurimi. „Þið -meigið líka
hve-rt ei-nasta landssvæði undir sig, -— og bráðum er jörðim orðin
all-tof lítil fyri-r þá. Þei-r leita a-l-Ls staðar eftir nýj-um
lönduim, og málmum. —■ Komi þeir einhverni tíma hin-gað munu
ÍHUOC&.PÖPNUH/ W>4H X
WA5 TAöölN' ALONÖ, I .
crave ExarEMsr-rr, and \
rr uookg u<e voites l
m pœ plentý— wrrw 1
SPÆNSKA sögusfeáldið Blas-
co Ibanez hefur ri.tað bók
um Alfons Spánarkonung, sem
héitir: „Grímunni flett af Alf-
onsi XIII.“ Safear hann- þar
feomumginm -um að hafa í
stríðimu -Látið Þjóðverjum í té
upplýsimgar eftir frönsku-m
herroála-heimnldumi og -gefur
ho-num að -sök Marokkódeil-
uma. SkáLdinu hefúr verið
stefmt fyrir herrétt, en þá
var hanrn í Engla-ndi, og kvað
svo að orði: „Eg fer heim,
þegar lýs-t 'hefur verið yfi*r
Lýðveldi. Nú er Spánn þræla-
ríki.“
(Al-þýðublaðið, jan. 1925.)
við rúmið.
Svo stóð hann kyrr og starði ....
Trjáfcróniurnar fyrir utam- vor-u all-taf vanar að amdva-rpa þamn-
ig á næturn-ar. Ilmur af feastaníu og iLmvatn Maríu- . . . Han-n
var 'vakándi o-g hailaði sér yfif Ma-rí-u, sem -s-vaf við hlið han-s, í
hamdarferifea hams — „Ó, ás-tin mí-n, ástin mín, ásti-n mín —“
Kyrrðin varð dýpri við þýða-n andardrátt henna-r. O-g svo ran-n
nýr da-gur upp.
Berig'er leit á -f-ölt, þreytulegt andli-tið og rauðu hvarmia-na, sem
Rassiem hafði fe-omið með heim, og á-n þess að segja orð setti hanm
filösku-r o-g -g'lös á borðið. Rassiem, lét fa-llast í djúpa-n leðurstól og
f-ó-r að drefeka. Klufefean s'ló hátt og -tilkynnti hvern eimasita stund-
arfjórðumg, en- en-gin- víma gagntók ha-nn, sem -gæti hulið gamlar
■ minni-n-gar og hugs-a-ni-r. Um miðnætti þr.eif Rassiem ein-a f-lösk-
í totoa c-g kastaði hen-ni í ve-gginn. Ham-n h'ló, þegia-r broti.ni féllu
j niður á gó.lfið o-g vínið drau-p nið-u-r og va-rð að rauð-um blet-ti,
rauðnm, bióðr-auðum.
Díma, þessi a-fibrýðissama stelpuhnyðra hafði rekið hn-efan-n gegn
u-m gluggarúðuna á sam*a hátt. Ei.nmitt þann:-g. BÍóðið á n-öfet-um,
brunuro handile-gg henm®r, og þessar höpkule-su-, ein-beittu* varir —
þei-r básúna, að hér sé ful.lt af -gulli, enda þótt hér séu -ekki mema
fimm slitn-ir g-ulldalir. Fyr.ir g.ull murnu þeir -geta ummið já-rnið,
blýið, koparm-n og silf ri-ð úr jörðu. — Og þ-eir mum-u verð-a -glaðir
m-eð fumdinn, — það sfe.uluð þið reiða ylbkur á —.“
„Þafefe fyrir vo-ni-n-a- og hugigundn'a, sem :þú veitir oklkur,“ sagði
járnið. ‘ „Ba-ra að þett-a m-ætti verða fljótt. Hlustum nú á það,
sem f-immti -g.ulldalurinn hefuir -að segja. Við -erum -aLL-ir reiðu-
búniir að heyra, — er það efefei?“
„Ja, — ég vei-t svei mér hvorki, hvermig é-g á að byrja eða
emda,“ mælti fimrnti gul-ldalurinn-. „Ein-n -gulldal-ur uppl-ifir. svo
fjölm-argt, se-m ha-nn gl-eymir jafn-óðum.“
„E-n eitthvað hiýtur þó að vera öðru merk-ilegra,“ mælti járn-
ið. „Gerðu eins og félaga-r þínir hafa- -gert, — segðu það, sem
þé-r fin-nst hugstæðast.“
Þeir bjug-gu sig alJir undi-r aÓ- hlus-ta og -örnin-n hoppaði mær til
þess að hey-ra enn þá betu-r. Og allir hlóg-u að því, — -gátu ekfei
að þv-í g.e-rt.
,,Ég var í eigu rífes manns,“ mælti g-ulldaluri-nn. „Ekiki roa-n. é-g,
hve-rnd-g ég komst í eig-u hams, — o.g hver hann va-r, viss-i ég aLdrei.
Það var. kvöld eit.t, m-a-n ég, að ég lá í vasa hans, e-r hainm fór í
M YNDA-
. $AGA
-SODY:' „Hafg,u auga með
þesium Bangar, Örn. Mér er
sa-gt, að þessir hálifgerðu
villimenn safni hauskúpum.“
ÖRN: „Vissulega, Sody. Þarna
er Chet o-g Pin.tó.“
PINTÓ: „Eg vildi óska, að ég
rnætti fara með þér, Örn. Þú
færð áreiðanlega í -nó-gu að
s-núast, iþega-r þú ferð að eiga
við þessa górilla-apa.“
CHESTER: „Vertu blessaður,
Örn.“