Alþýðublaðið - 25.09.1945, Blaðsíða 6

6
ALÞY&iiBLAÐIÐ
Þriðjudagurin.n 25. sept. 1945
Utvegum frá
Bandarikjunum
með tiltölulega stuttum fyrirvara ýmsar gerðir af
vélskóflum og skurðgröfum irá Koehring Company,
Milwaukee.
lieildverzlyniei HekEa h.f.
Hafnarstræti 10. — Símar 1275 og 1277.
Rúðugler
Ýrrssar þykkfir af rúðugSeri
fyririigglandi.
Hamrað gler
IÞrJár gerSir.
/
Járn & Gler h.f.
Laugavegl 70 — Sími S362.
HTAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN J ®eta hagsmuni hins íslenzka lýð-
veldis.
Eramhald af 4. síðu.
leitun með söluna. Vill nú eíkld
,,Mj,ölnir,“ og aðrar rógkvarnir
kommúnista .athuga það, Shvort
muni vera meira ,,trúnaðarbrot“
af Stefáni Jóhanni að gerast þátt-
itakandi í sænsk-íslenzku verzlun-
arfélagi, sem hefur samlband við
50—60 verzlunarfélög í Svíþjóð,
eða af félaga Einari að vera aðal-
stofnandi og um tíma framkvæmd-
arstjóri fyrir íslenzkt-rússneskt
verzlunarfélag, sem hefur einka-
umiboð fyrir hið volduga Sovét-
rikjasamband? ‘ ‘
í niðunlagi greinar sinnair
gierir Nejsti að uimitalsefni,
hver vera mUni skýri'ngin á
hinni nýju luibballegu rógsiher-
ferð komimiúnistablaðanna á
hendur Stefláni Jóhannt, o,g
segir:
„Skýringin er itil staðar. Til þess
að leitast við að beina huga lands-
fólksins frá braski og vanskilum
fiskimálanefndar, varð að finna
upp eitthvað, sem foeint gæti um-
ræðum dagsins frá iþví rnáli. Róg-
ikvömin var sett í gang og nú
s'kyldi hún mala. Ekki mundi það
skaða, ef hægt væri um leið að
skaða mannorð og æru fjarverandi
pólitísks andstæðings, og ennþá á-
nægjulegra, ef það væri SJ.efán
Jóhann. Árós þeirra hetfur þegar
mistekizt. Allur almenningur fyr-
irlítur svona bardagaaðferðir, og
þær verða þeim til verðskuldaðs
ófarnaðar, sem lúta svb lágt, að
beita rógi og álygum, sem skaðað
Þamiig lítur Neísti á Siglu-
flrði á þetta mál, og svo niunu
all'r þeir gera, sem ekki eru
huiglsunarlaus ginniaxgarfífl
'hinna kommúnistísku rógbera.
StrfðsgiæpaseflB.
Framh. af. 5. síðu
og lagaleg atriði í huga. Hann
slær því föstu, að sá sé sfcríðs
glæpamaður, sem þvert ofan í
öll lög og rétt hefji s tyrjöld eða
stuðli að henni, — sömuleiðis
þeir, er bei.ti óleyfilegum bar
dagaaðferðum og á annan hátí
ihagi sér sem stríðisaðiló þvert
ofan í alþjóðaákvæði þar að lút
andi. Og hann kemst að þeinri
niðurstöðu, að hinir 'þýzku naz
istar séu sekir um allt 'þetta.
Til þess að færa rök fyrir skoð
unum sínum, rekur hann fjölda
dæma um stríðsglæpi og önnur
hryðjuverk, sem nazistarnir
'hafa gert sig seka um.
Það er ekki ihvaði sízt eftir
tektarvert, að þessi þýzki and
stæðingur nazismans er viss um
um, að orsök óriðarins hafi e'kki
verið VersaLasamningarn'tr og
iheldur ekki nauðsynin á stærra
,,Lebensraum“. Þýzkialand er
leinmitt eitt af auðugustu lönd
um í heimi og þar hefir ekki
verið meira um atvinnuleysi
heldur en t. d. í ýmsum ríkjum
hinna sameinuðu þjóða
Það var eingöngu vilji, hinna
þýzku va-ldhafa til yfirráða,
island og Grænland
Framhaild af 4 siðu.
En þætti það ekki broslegur
barnaskapuir af ikrakka, að halda
því fram, að Loftur Guttorms
son, Torfi sýslumaður í Klof'a,
eða Jón biskup Arason hefðu
verið Norðmenn?
' Það er Iþó ekki. ftiáleitt, að dr.
J. D. gæti komið það til hugar,
þar sem 'hann leyfir sér þá
firru, að nefna nútíma Eskimóa
á GrænLandi Íslendinga, og seg
ir að þeir hafi ísienzkan þegn
rétt. Sl-íkt og þvílíkt hefi ég al
drei fyrr vitað á prenti, ritað
af ísiendingi, og er þjóðerni.
voru Vægast sagt lítii sæmd
'gierð með slíkum fullyrðingum.
Ef það væri rétt að Eskimóum
bæri íslenzkur þegnréttur, þá
héldu nútíma íslendingar á enn
iþá fyllri hátt þegnréfct'), ekki
einungis í Noregi, helduir í ír-
landi o. fl. löndum. Er þá þegn
réttarhugtaikið að verða nokkuð
rúmigiott.
Það græðir enginn á því,
hvorki fyrir sjálfan sig né þjóð
sína, að halda því fram, sem á
fyiásta hátt géfciir fca'lizt fjar-
stæða og í öllu er vanihugsað.
Allt slíkt hnígur um sjáift sig.
Læt ég svo útrætt við dr. J.
D. um þetta mál að fulliu og
öllu.
Að endingiu vil ég minnast
nokkrum orðum á það, sem var
mergur málsins í hinni fyrri
grein minni.
Eg endurtek það, að án íslend
inga hefði Grænland ek'ki. fund
izt fyrr en seint á öldum, og að
án íslendinga hefði Græniand
aldrei komizt í vörzlur Dana.
Mér finnst því, að* Danir ætlu
að finna hjá sér skyldu til þess
að veita íslendingum þau rélt
indj í Grænlandi, sem þeir ekki
mundu vei.tá nokkurri annari
þjóð. Nú er hentugt tækifæri
til þess, að fara fram á slíkar
réttarbætur, tækifæri, sem
ekki kemur aftur, ef því verðuir
sieppt nú.
Allt til þessa hefir Græn
land verið íslandi hinn harðvít
ugasti nágranni, því að þegar
ieysa tekur í Grænlandsjöklum
vor hvert, flytur grænlenzki
borgarísinn landi voru kulda og
nepjur og spillir íslenzkri veðr
áttu. Þess eru jafnvel dæmj, að
hann hefir í sambandi við lagn
ar'ís heimskautanna spennt járn
köldum hrömmum sínum utan
urn a'llfc land vor.t. Þefcta er ein
ástæðan fyrir því, að íslending
ar ættu það skilið, frekar én
no'kkur önnur Evrópuþjóð að
njóta einhvers góðs af landkost
um 'Grænlands. Svo stutt er frá
íslandi til Græniands, að hægt
er að íara þaðan á vélbátum á
hverju sumri, og ef íslendingar
fengju höfn í Grænlandi og
Vieiðiréttindi. á vissum svæðum,
þá gæti svo farið, að t’il þjóðar
vorrar streymi nokkuð af gæð-
um, en ekki aðeins kulda og
'klaka landsins.
Einar M. Jónsson.
Frú Valborg' Kolsö,
Frederikistad, Noregi, hefur
skrilfað Alþýðublaðinu og beðið
það að færa öllum þeim, sem
•sýndu manni hennar, Reidar Kol-
isö skipstjóra, vináttu og hjálpfýsi
meðan hann dvaldi foér á stríðs-
árunum, innilegustu þaklkir sínar.
Frú Gíslína Pálsdóttir,
Hvenfisgö.tu 32 A hér í bæ, er
sextíu óra í dag.
’ pólitiskra, Viðskiptalegra og
menningarlegra, sem var orsök
ófriðarins.
Þýzkaland hefði getað búið
við miklu betri kjör, hefði Hi.ll
©r ekki látið smíða falibyssur
og önnur vopn í stað húsa. ÞaS
•er einmitt stríð og hafnbann
því fyl'gjandi, sem kiemiuir Þýzka
landi út á kaldan blakann.
(Niðurlag á morgun).
75 ára í dag:
Sveinn Sigurðsson
Hsfnarfirði.
M ÁLFÁTTRÆÐUR verður í
diag einn þeirra vesfcfirzku
aillþýðuimianna, iseimi langa ævi
hafia látlaulst unoið að framr
leiðslu bæði á sjó og laindi og
komið mörguim börnum til
manns. Það er Sveinn Sigurðs
son nú í Hafnaitfirði.
__ Sve.'inn er fæddur að Hesti í
Önundarfirði 25. siept. 1870; For
eldrar hans1, Sigurðuir Jónsson
og Guðrúii Sveinsdóttir voru
af veS'tfiirzkutm bændaættum
komin að langfeðgatali. Faðir
Sigurlðar var Jón, bónd.'l á Ytri-
Veðrará og Tannanesi í Önund
arfiuð'i Jónss'onair bónda á
Vi'llingadal' (d. 1812), Jóns'sonar
bónda í Alvi'ðru í Dýraffirði,
Jónssonar bónda á Álfadal á
Ingjaldssahdi, Magnússonar
bónda á Næfranesi í Dýrafirði,
en Sighvatur Borg&ðingiuir sjeg
ir, að Maginús haffi verið laun-
sonuir Halldóru dóttur Ólafls
prests og isál'maskál’ds á Sönd-
umi í Dýrafirði (d. 1627), Jóns-
sonar. En Guðrún, kona Sigurið
ar, var dóttir Sveins bónda á
Hesti, Pá'lssonar á Kroppistöð-
umi Oddssonáf í Tungu í Ön-
undarfirði (d. 1791), Gí'slasonar
á Þorffinnssit. 1735, Oddsson-
ar bónda á Kirkjubóli í Korpu
dal 1703, Jónssonar. Móðir Guð
rúnar Sveinsdóttur var Þuríð-
uir Kolbeinsdóttir bónda á
Næfranesi, Hildibmndssionar
bónda í M'lnna-Garði í Dýra-
firði 1762, Jónssonair.
Sveinn ólst upp hjá foreldr
um sínum í Neðrdhúsumi í Ön
uind'arfirði', og var ektei gamall,
freka.r en aðrir bændasynir á
þeim döguim, þegar hapn fór
að vinna eitthvað heimilinu1 til
gagn'S, enda var hann. næstelzt
ur margra systkiina. Hann. glft-
ist 17. nóv. 1894 Krisfcí'nu Björgu
Gu'ðmiundlsdóttuir bónda á Tanin
anesi, Ólafssonar. bónda í Neðri
húsum, Kolbeinssonar á Næfra
nesi. Þau hjón voru því þre-
meniningar að skyldlelka og
jafnframt systkinabörn', því að
Ingibjörg, móðir Bjargar, var
syistir Sigurðar, föðuir Sveins.
Þau Sveinn og Björg bjuggu
fyrst á Tannanesi, 'en síðar á
Kirkjubóll í Korpudal. 1903
hættu ’þau búskap og fluttu til
F'lateyrar. Seinma voru þau á
Ísafíirði. Stundaði Sveinn þá
lengstum sjó, en va'nn þó jöfn
um hönduim á lamdi, þegar þVí
var að skipta. Var það miklu
þyngra verik á þeim' dögum en
marga þá ungilinga, sem nú eru
að vaxa uipp, muindii gruna, að
ala önn fyrir barnmiörgu beim
ili með vinnu sinni 'einn'l sam
a,n. En þetta gerði Sveinn einis
og margir fielri', og kom hon-
urn það þá að gagni, að hann var
iðjumaður, sem sjaldan féll
verk úr hendi. Hann þótti góð
ur sjómiaður og trúr og sami-
vizkusamur við öll verk. Það
talar isiínu máli, að hann skyldi
í mörg ár vera stýrimaður hjá
Stúlkur
geta komizt að heim'ilisstörf-
um í ágætum húsurn, við góð
kjör, innan og utan bæjar,
nú þegar.
Nánari upplýsingar gefur
Rá6ningarstafa
ReySklavíknrbæjjar
Bankastræti 7.
EinEif kjólaefni,
fallegir litir,
nýkomin.
• H. TOFY,
I Skólavörðustíg 5, Sími 1035.
Hýseigendnr!
Ungan og reglusaman
mann, sem ætlar sér að
stunda nám við Sam
vinnuskólann, vantar
húsnæði..
Til'boð sendist blaðinu fyrir
kl. 8 í ‘kvöld merkt
„Húnvetningur, 13“.
Manenn
vantar nú þegair í góða dag-
launavinnu, um lengri eða
sfcemmri tíma.
Nánari upplýsingar gefur
Ráðningarsfofa
ReykiawíkMrfeæiar
Bankastræti 7.
elnuim dugiegasta og kappsam-
asta skipstjóra á Vestfjörðum,
Páli'l Rósinkiranzsyni á Kirkju-
bó’li.
' Sveinn kann frá mörgu að
segja, sem varpar skýru ljósi yf
ir lífsbaráttu aiþý'ðunnar vest-
firzku á þessum árum. Hann
hefur sjálfur l'fað þá sögu.
Hann hefur ient í ýmisuim mann,
raunum, bæði á sjó og landi,
var t. d,. vermiaður í Hnífsdal
1910, þegar snjóflóðið mikla
hljóp, og slapp nauðul0a. En
erfiðari öl'lum einsfcök'um svað
iiförum van þó hin linnulausa
barátta t (1 þess að afla sér og
síbuim. lí'flsbjargar.
Þau Sveinn og Björg eignuð
u&t 9 börn og eru þessi átta á
lífi.
Þau eru þessó:
Guðjón, verkamaður í Reykja
vík, Guðrún, kona Borgþór's
Sigfússionar fyrr sjómianns' í
Hafnarfirði, Þorllíina,,. kona
Pálma Jónssionair fyrr sjómanns
í Hafnarffirði, Sigurbjörg, ó-
g'lft, Páll, kiennari í Hafnarfirði,
'Gulðmiuindur, skr ifstof ust j óri
kaupfélagsins: á ísafirði, Svein-
bjöirn,* k'læðskp'i í Hafnarfirði.
Greipur, verkamiaður í Reykja
vílk.
T'l Ilafnarfjarðar fluttist
Sveinn 1923, og þair misBiti hann
kionu sina 19. jan. 1925, 52 ára
gaimla. Var hann sjóm'aður á
tiogur.um, 'éftir að suður kom,
síöast 1931, þá korainn á sjöt-
ugsaldur. Er það ekki ofmselit,
þótt sagt sé, að seigt hafi ver-
ið í Svein'l Siguirðssyni frá
Neðrihúsumi. Og það er furðu
mikið eftir af gamla mianninum
ennþá.
Ólafur Þ. Kristjánsson.