Alþýðublaðið - 06.11.1945, Blaðsíða 8

s
ALÞTÐUBLAÐIÐ
Þríðjudagur 6. nóvember 1945.
TJARNARBÍ6S
Kvild eftir kviM
fTonight and every night).
Skrautleg dans- og
BÖngvamynd í eðlilegum
Htum frá C*lumbia.
Rita Hayworth
Lee Bowman
Janet Blair
Sýningar kl 5, 7 og 9.
Sími 6485.
K BÆJARBfÓ
Hafnarfirði.
„Fðstnrsennr
flakkirans“.
Sænsk mynd.
Aðalhlutverk:
Weyler Hildebrand
Hilda Borgström
Tom Olson
Sýnd kl. 7 og 9.
Sí-mi 9184.
EFTIRFARANDI VERS
miuin vera úr gömiluimi síálimi
frá dögum pápisku á íslandi.
Það er ávarp til guðsins;
„Situr á tignartróni
og hengir dinddldú,
þangað kemiur rindill kindin,
syndagrú,
|>ar ræðuir og stjórnar rfikur
herrann þú.“
(Sbr. ísl. þjóðsögur, II, 56. —
Orðalag nokkuð breytt).
það er eins og Ihún ’ljómi af innri eildi. Ég Ihetfði aldrei. trúað að
þessi Éjtla dóttir mín væri svonai ti'lfinniinganæmi.“
Elís kom aftur, og augu hennar ljómuðu af fagnandi innri
hamingju. Hún horfði um stund á glæsi.lega mynd Rassiems 'á
piíanóinu og lleit síðan feimnisiega á hann sj'álfan sem var orðinn
svo ibreyttur. Hann stóð við giluggamn og ihorfði dapurlega út í
myirkrið. Það suðaði glaðlega í katlinum í bókaherberginu við
hliðina og lampi varpaði daufu Ijósi um stoifuna, blikaði stöku
staðar á gylltum bókarkili 'eða Ihvítri. marmarállíknes'kju. „Hérna
siturðiu,“ hugsaði Gelfius. „Hérna siturðu, Vilhjálmur Gelfius,
liausaleiksbarn óþekktrar móður; þri.ðja flokks páanó'leikari i sora-
knæpum og áll'ífca stöðum; hérna siturðu sem höfundur symfóníu
og ástfanginn í indælusitu og .dlásamlegustu veru á jarðriiki. Þjá-
ist af óendurgoildinni (ást — ei.ns og kjánarinir segja, sem virðast
ekki vita það, að Ihæfileikanum að elsika, að geta elsikað, hlýtur
ævinlejga að fyffigja haming.ja.11
„Þú ert fjarska brúnn. á höndunum,“ sagði EMs oig roðnaði,
um lieiið og Rasisiem teygði sig eftir tebollanuim.
„iHvar hafiið þér verið í sumar? Við sjóinn?“ spiuirði Kerck-
hoff.
,,ií Tyról,“ svaraði Rassiem stuttanalega. Gelfáus horl'fti á hvítu
kransana, sem titruðu á brjóstinu á EIís. „Fórstui í einhverjar
göng,uferð.ir?“
,,’Nei, eigiinlega ekfci, Ég varð að róa taugarnar, — foiara hvíl-
as,t,“
„Loksins,“ sagði Gelfíuis. „Þar kom' að þvú Ekkert fyllirí,
öðla hvað? Ekkert kvenfólk? Engin fíflalæti? Það er víst það, sem
þú þráir helzt,, er ekki svo? Af því að —“ Hanm hætíil snögglega,
iskelfinigu lostinn og foorfði skömmustuieguir á fímlega teskeiðina
í hönd slruni, leáit síiðan á Elís og svo á Raissiemi', sem gat ekki stillt
sig um að hlæja. „Skelfingar ruddi iget ég verð,“ bætti hann hljóð-
liegia við.
Kerckhofif greip um öxl’ hans og reyndil að skiptai uim ræðu-
efni. „Góði Gelfiíus; það er ýmislegt, sem mig liaingair tiili að biöjia
þiig umj að skýra fyrir mér í symfóniíunni þinni. Ég hef ekkert vit
á músík; mér fiinnst bara 'sumt vara. gott lán þes® áð é,g viti hvers
vegna. Til dæmiis í öðiruim kaflanum; viltiu spila hiann fyrir mig
aftur?“
Gelfíuls reils1 á fætur og ailt í einiu var EIís orðin ein efltiilr með
Rassiiam í bókaherbergiiniu. „Viltu ekki fá þér ein,n ibebol'l'a?" sagði
hún feiminislega.
„Nei, þökk fyrir. Má ég reyk,ja?“
„Já, góði igerðú svo vel'. Fáðu iþér ,af þessuimi. Ég gat náð í
nofckra pakka af þeirri teguind sem þú reykir..“
„En hvað þú varst •hju'gsuinarsö'mi. Þakka þér fyrir.“
„Þetta er skrýtið, finnst þér ekki'?“
„Hvað er skirýtið, Elíis?“
„Að — að þú sikuli'r vera héma hjiá miér núna. Ég iget — ég
igæti seert hönd þána. Hún <er hérma í :raun, og verui. Og samt er
taiMt svo uindarlegt, þú ert svo undairlegur —“
„Af því lað ég er hér í heimsókin,, fyrstu heimsókni'nni mdnni.
Og nú sé ég 'Btís l'itlu í nýju hl’utverki, sem húsfreyjluina í húsinu,
Ég ætti í raunin,n.i að ávairpa hania sem „.náðuiga utnigfrú,““ tautaði
ihiann kurteisiega en utan við sig, og hann reyndi enn að strjúka
eitthvað 'burt a:f enninu með höndkuni. í næsta berfoergi, spi'laði
Gelfiíus hið ömuirlega uppistöðíulag úr öðrum kafianuim. EMs reis á
fætur og horfði á Hannes Rassiem'. Hann var þuingbúinn og rauð-
eygður, muniniuir hans var þreytuleguir og þreytahrukkur voiru á
foöfcu foians. EIís lá við gr.áti og ihún, spuirði hljóðlega: „Ertu þreytt-
ur, vinuir mfan?" Hann kinkaði kolli; hún kraun við hlið hans,
greip um hönd ha«ns og lagði vanga sinn í lótfa hams, Haun taliíðk-
GAMLA BIO
Eiiberitarmn
I
NÝJA BfO
Claudia
(Government Girll
Olivía de Havilland
Sonny Tufts
Anne Shirley
I
Sýnd kl. 5 og 9.
Failleg hjúskaparsaga
ungra hjóna.
Aðalhlutverk:
Dorothy MeGuire
Robert Young
Sýningar kl. 5, 7, og 9.
laðist í skapi þegar hann strauk uim and'lit hennar og h'ann leitaði
samúðar hjá henni.
„Hvað hefur gert þig svona þreytu'iegiain og dapran á svip,
vinur miinn?“
„Ég hef verið að bíöa, El’ís, ég hef verið að bíðla. Yeizitw.
hvemiig er að bíða?“
,Já, ég veit lþað.“ En, í hjarta sínu spurði hún ákaft: Hvar hef-
uirðiu verið allan þennan tíma?
„Hvai- hefturðiu verið aliiain, þennan tím®?“ hvíslaði' hún.
„Ég get ekki talað um þáð.“
,,'Eirus og Taninháuser? Á Venusfjallinw?‘‘ fouigsiaöi hún í ein-
feildni sinni, og 'hugsaði upphátt án þess að igera sér igxein fyór þvÆ.
„Nei, EIís, ekki á Venusfjallinu. Hjá konunni mánni.“
Hún kveinkaði sér, gripin skerandi sársauika og augu hennar
fylLtust tárum.
„Hún var svo veik, Eliis, svo hræðilega veik —“
Æfintýri frá Balkanskaga endursagt af Joan Haslip.
hvað hann gat. Síðian blés hann allri kuldastrokunni inn í
berbergið, svo að innan skamms var margra gráða frost
þar inni og grýlukertin héngu í lofti og á veggjunum.
Síðan gen'gu ungu 'hjónin til sængur og virtu að vett-
ugi ummæili konungs.
Skömmu fyrir miðnætti v'akti prinsessan hinn unga
eiginmann sinn og sagði:
„Klæddu þig, — það er enginn tími til þess að sofa
núna. Faðir minn hefur ákveðið, að gera út af við okkur
bæði og við verðum að komast undan fyrir dögun.“
Alekis flýtti sér síðan að komast í fötin, fór síðan þang-
að sem dvergarnir hans þrír héldu sig. Svo fór ungu hjónin.
ásamt dvergunum þangað sem vagn konungsins 'beið með
i
1
)
i
i
í

THB YANKEB CAPTAlt
&EEMS PLEASEÐ ^
THAT NAGA HAS
GIVEN (N TO PALl/ð
P£f?SIST£NCE/
ho. c/n'rtr/ rou
\VASr£ TiME WiTH
THSSE LOVESiCK
PUPPIES-COMS,
BANSAR HAS NE'AS
FOR YOU— - J7rr-W
I HAVE BUT PECENTLY iCETURNED
FROM TI-lE PLANE— OUR MEN TELL
ME THAT ALL IS READy AS VOU
Dí RECTED.—HASTEN, IF yOU A
WOULD INSPECT THEie - __
W prooress/
(íl£Éj|

ESCAPE TO
show 'you
TWO—HUH ?
yJSANÆAR.ýn
lov£ fwds a imy
SRIN&ING- SANGAR'S
DAUGHTER NAGA, AND
HSAIDE, PALU,TOSETHER
AFTER HER RESCUE
FROM A JAP PROWUER
...LEAVING SCORCHy
TÖ CONTINUE HI5 PLAN
TO <5ETA GROUNPED
P-óI FiGHTER/ OUT OF
THE REAItOTE MOUWTAIN
fSE&lOti*-’
m YNDA-
SAGA
NAGA: Ameríkaninn sýnist
vera ánægðiu'r yfir því, að óg
skuli ihafa létið undan þrá-
beiðni Pailus.
ÖRN: Og hvers vegna ættd ég
ekki að vera það? Veslinigs
pilturinn íbefur verið svo dauf-
iur lí dlálkinn. Það 'lé nærri, að
íhonium tækist ekkj. fyirr en of
seint að ,sm)úa hug þín.............
Þarna 'kemuir Bangar!
BANGAR: HaiMlój 'höfuðsmaður.
Þú eyðir tima Iþinum til ónýt-
is[ mieð þessunm t'urtildúíuim.
Komdu, éig þarf að segja þér
fréttir. Eg var að fcoma frá
tflu'gvéiinni og menn mínir
segja, að allt isé tiibúið. — Þú
æt'tir að líta á lalla dýrðin'ai.