Alþýðublaðið - 30.11.1945, Blaðsíða 8

AU*TmJB£.A£M»

■TJARNARBlðM
læfraför í Bnrma.
(Oíbjeciive Burma).
Afarspennandi stórmynd
frá Wamer Bros,
tm afrek fallhlffarhermanna
í froum'skógum Bucma.
Aðalhlutverk:
BRROL FLYNN
Bönnuð ianan 16 ára.
Sýning ki. 6—9.
Sími 6485 (ekki 5485),
FÆÐINGARÁR NOKKURRA
FRÆGRA LEIKARA.
Pola Negri — 1899.
Jack Oakie — 1903.
Walter Pidgeon — 1898.
Claude Rains — 1889.
Simone Simon — 1914.
Robert Taylor — 1912.
Lupe Velez — 1910.
Robert Young — 1907.
Monty Wolley — 1888.
Lana Turner — 1921.
Spencer Tracy — 1900.
Shirley Temple — 1929.
James Stewart — 1908.
Barbara Stanwyck — 1907.
Ann Sothern -— 1909.
Cesar Romero — 1907.
Ginger Rogers ■— 1911.
Edward G. Robinson — 1893.
Basil Rathbone — 1892.
Tyrone Power — 1914.
William Powell — 1892.
Mary Pickford — 1893.
Pat O’Brien — 1899.
vrcjfá
BAlfM
DÖÐ VARIVÍNARBORG
BÆJARBSÓ aa
Hafnarf irði.
Engin sýning í kvöld vegna
sýningar Leikfélags Hafnar-
fjarðar á sænska gamanleikn
um, Tengdapabbi.
I
kreppta hnefa og lagði allt að veði: „Doch nun von Tristan —“
Dírna gekk upp þrepin að tónlistarskólanum. Hún var í
gömlu, hvítu silkiblússunni. Hún þrýsti nótunum upp að brjósti
sér, og hjarta hennar sló og sló eins og það ætlaði að springa.
Uppi gengu kennslustundirnar sinn vanagang. Rassiem gekk
fram og aftur með stórum, vaggandi skrefuim mieð hendur fyrir
aftan bak. Gelfíus spilaði undir: magur, rytjulegur, með hæðnis-
svip. Við píanóið stóð litla -ungfrú Hartwig með logandi augu og
söng stakkató-æfingar; hún söng þær mijög illa, því að Rassiem
horfði ekki á hana og hann horfði ekki heldur á litlu ungfrú Bach,
sem reyndi eftir megjii að láta ljós sitt skína í augurn hans. Klukk-
an í Karlskirkju sló ellefu.
Dyrnar opnuðust og Díma kom inn. „Góðan daginn,“ sagði
hún lá'gt. Rassiem horfði ráðalaus á hana. „Nú ætlar hún að koma
illu af stað,“ hugsaði hann og greip í Gelfíus En Díma sagði: „Mig
langaði til að spyrja þig, hvort þú vildir gera svo vel að fara aftur
í Isolde með mér; ég á að syngja hana mteð þér í óperunni í næstu
viku, herra óperusöngvari.“
Augu hennar voru þreytuleg, en brosandi og full' af hreykni.
Rassiem opnaði munninn alveg orðlaus. Hann leit hlægilega út.
TUTTUGASTI OG FIMMTI KAFLI
EIís vaknaði snemma eins og óséð hönd 'hefði ýtt við henni;
fyrsta hugsun hennar var: „Það er þá í dag.“
Hún hafði dálítinn verk fyrir hjartanu. Hún lá um stund með
opiin augu og starði kringum sig í herberginu. Það var svo undar-
legt að horfa á dagsbirtuna aukast jafnt og þétt fyrir utan glugg-
ann, — sjá hvernig hún umlukti brúnir húsgagnanna og flutti
þau inn í raunveruleikann. Það var svo undarlegt að horfa á
þetta, vitandi 'það að hún átti aldrei eftir að horfa á slíka morgna.
Húsið var hljótt og hlustandi, dauðinn hafði þaggað niður í Punch,
litla himdinum. Hann hafði fengið dálítið kvef, lungnabólgu upp
úr því, unz hann sofnaði svefninum langa. Elís hafðd horft á hann,
örlítið forvitin, en iþó innilega róleg; það var ekki annað en skjálfti
og krampateygjur — og öllu var lokið.
Þannig hafði það einnig verið, þegar mamona dó.
Hún stóð fyrir framan stóra spegilinn og horfði á sjálfa sig,
fíngerða, hvíta og barnalega; hún hafði ánægju af því. Hún strauk
um axlir sínar og lítil brjóstin, sem voru köld eins og blóm; hún
talaði huggandi við spegilmynd sína: „Yertu góð, vertu róleg.
Bráðum losnarðu að fullu við kvöl og þrá og allt annað.“ Spegil-
myndin brosti til hennar á móti og það var eins og henni væri
kalt. Seinna fór hún út í garðinn, strauk moldina og laufin og
sagði: „Ég ætla ekki að fara að sýna neina viðkvæmni. Það væri
smekklaust. Þegar ég er búin að koima öllu svona vel fyrir.“ En
moldin og laufin voru svo lifandi og fjarlæg henni. Hún var með
höfuðverk en hún bar sig vel og hló að því; hugsanir hennar voru
á skemmtilegri ringulreið, enda þótt hún hefði ekki tekið neitt
morfín í fjóra daga. Hún hafð hugsað: Það er fremur hægt að
gleyma tilfinningum sínum, þegar höfuðið á manni er svona þungt
og sljótt.
„Já, auðvitað," bætti hún við upphátt með glaðlegri röddu.
Hún var gagntekin af einhverri þrá til að rannsaka allt, þreifa á
öliu og tala við allt. Allt var lifandi og litauðugra en nokkru sinni
fyrr, og henni fannst hún verða að festa sér nákvæmega í minni,
hvernig allt liti út. Úti fór að falla slyddukenndur snjór. Drop-
arnir runnu niður eftir gluggarúðumun og skildu eftir krókóttar,
gagnsæjar línur. Var nokkuð vit í þessum blautu brautum, sem
lágu hver yfir aðra áður en þær hurfu?
Nei. Það var ekkert vit í þeim.
Dropi -rann hægt niður eftir rúðunni, annar kom til móts
við hann; þeir sameir.uðust eitt andartak og að'skildust svo á ný.
GAMLA Blð
Föstudagur, 30. nóvember 1945.
Sríy.: ■ ' W • - - -
NÝJA B!Ú
BrMur ■j JólaleylL
(mhgripotn. (Christmas Holiday).
(Bride by Mistaké) Hugnæm og vel leikin mynd,
Amerísk gamanmynd. gerð eftir sögu W. Somerset Maugham’s.
Lavainc Day Aðalhlutverk:
Aian Marshaii DEANNA DURBIN
Marsfaa Himt GENE KELLY
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sýnd kl. 5 eg 9 Bönnuð bömum yngri en 14 ára.
Annar rami beint niður, þungt og festulega; hinn seig niður í
þreytulegum krákustígum, missti alla lögim, leystist upp og hvarf,.
áður en hann kornst alla leið.
„Þannig er lífið einmitt,“ sagð Elís. Allt, sem hún hugsaði
og talaði um, virtist svo uppgerðarlegt og óraunverulegt. Þungur
orgelhljómur drundi sífellt fyrir eyrum hennar eins og undir-
leikur við hugsanir hennar: í dag, í dag, i dag....
Hún gefck yfir að skrifborðinu og undirbjó allt á nýjan leik.
Þarna var morfinflaskan, glitrandi og silfruð. Margar vikur höfðot
Gerda Steemann Löber:
Knud Rasmussen segir frá - -
Fyrsta saga: B A R B E N
hafði geymt rostungsbeinin, sem Barben lét hann fá, 1 stað
þess að borða utan af þeim. Og þetta gerði hann vegna þess
að hann ætlaði að galdra þau og gera úr ,þeim draug.
Veturinn leið, sumarið kom, og aftur hófust ferðimar
með kajökunum sem fyrr. Á meðan fögnuður allra yfir góðri
veiði stóð sem hæst, ákvað fóstrinn illi að magna drauginn
til þess að ráða Barben af dögum.
Hann safnaði saman beinarusli úr hinum og öðrum dýr-
um og faldi þau skammt frá árósi einum. Að lokum var hann
búinn að safna því sem nægði í heila samsetta beinagrind.
Til þess að geta galdrað hold utan á beinin, tók hann nokkr-
ar grassnyddur, sem lágu þarna skammt frá, og að því búnu
þakti hann þetta með gömlu og slitnu selskinni. Þegar dýrið-
var bannig tilbúið, blés hann 1 það lífsanda með því að hafa.
yfir magnaða galdraþulu. Síðan hleypti hann því út í ósinn,.
en dýrið synti til hafs.
Samkvæmt venju veiddi Barben ógryni af selum og
færði heim í þorpið allt það kjöt, sem með þurfti. En svo
skeði það allt í einu, að hann veiddi ekki einn einasta sel, —

DESTINATION— TOKYOf- SCOECHY'S
ELEAtENT CLIMBS UPSTAIR5, TO JOIN
THE 'SUPERFORTS_RAIDING THE
JAPANESE MAINLAND-
HOWS IT, CHET,
EVERYTHING
UNDER CONTROL?
lilYNIA
SAGA
Þedr eiga að fara til Tokíó. Flug
vél Amar hefur sig á loft til að
sameinast flotanum Nú eiga
þeir að gera loftárás á megin-
land Japans.
ÖRN (kallar til Chesters);
Hvernig líður þér, Chet? Er
ekki allt í lagi?
CHESTER: Jú, herra. Allt í lagi.
ÖRN: Vertu kaldur, kunningi.
Gleymdu ekki félögunum, sem
hafa barizt til þessa.