Alþýðublaðið - 24.03.1949, Blaðsíða 5

iFiirLmluðagimí 24. marz 1949.
aiÞYt>URi;AfíiT>
v
Úígáfuráð: Stjórn S.U.J,
ansson,
ft -’Ó 'H'
FÉLAG UNGRA JAFNAÐ-
ARMANNA á Akureyri hélt
nýlega aðalfund sinn, og var
fundurinn haldinn í hinum nýju
húsakynnum, sem, Alþýðuflokks
félögin þáí- hafa fengið til um
ráða, en húsnæði þetta hefur
skapað mikil og góð skilyrði
fyrir auknu félagsstarfi félag-
anna.
í stjórn FUJ voru kosin;
Formaður Þorseinn Svanlaugs
Son.
Varaformaður Jóhannes Júl-
íusson.
Ritari Kolbeinn Helgason.
Gjaldkeri Guðmundur Mika
elsson.
Meðstjórnandi Bára Þorsteins
dóttir.
í varastjórn voru kosin:
Jósteinn Konráðsson, Baldur
Aspar, Tryggvi Sæmundsson,
Hjördís Jónsdóttir og Þorvald
ur Jónsson.
í trúnaðarmannaráð voru
kosnir: Hjörleifur Hafliðason.:
Björn Sigurðsson, Stefán Þor-
steinsson og Gunnar Jóhanns-
son.
Endurskoðendur:- Þorvaldur
Jónsson og Anton F.r. Jónsson.
„SÁUÐ þið, hvernig ég tók
hann“ sagði Jón sterki í Skugga
Sveini.
„Jafnaðarmenn fengu háðu :
legustu útreið“, segja ungir
Framsóknarmenn eftir fundinn
á Selfossi þar sem umræflur
fóru fram um „öryggismál ís-
Lands og Framsóknarflokldnn",
á milli ungra jafnaðarmanna
og ungra Framsóknarrnanna.
„Ungir Framsóknarmenn ná
gó'ffum árangri með ötulli vörn
gegn landsölu rökum ungkrata,
en glopra honum úr höndum
sér með makki við fulltrúa
landsölumanna“. Þetta er fyrir
sögn á frétt úr Þjóðviljanum
þriðjudaginn 15. marz 1949,
þar sem sagt er frá fundinum
á Selfos-si.
„Gleðikonan veitir afslátt“.
Þetta er fyrirsögn á grein sem
birtist í Þjóðviljanum niiðviku
daginn 16. marz 1949, þar sem
rætt er um sama fund.
Með öðrum orðum, Þjóðvilj
inn og kommúnistar eru óánægð
ir' og sárreiðir í garð ungra
Framsóltnarmanna fyrir frammi
stöðu þeirra á Selfossi. En
hvers vegna eru kommúnistar
óánægðir og reiðir? Frá því
skal nú skýrt í stórum dráttum
og láta það svo útrætt mál,
enda þykir ekki karlmannlegt,
að tveir leggist á einn mann
liggjandi, en við annað verður
tæpast hægt að líkja ungum
Framsóknarmönnum eins og
nú er ástatt fyrir þeim, að vísu
vilja aðrir fremur líkja þeim
við „glataða soninn“, og skal
mönnum frjálst að velja. er þeir
hafa heyrt um pólitíska reisu
ungra Framsóknarmanna út í
heiminn upp á eigin spýtur.
Það var með 1. desember-
fagnaði séra Sigurbjarnar Ein-
•
arssonar að umræður hófust
liér á Landi um Atlantshafs-
bandalagið svo nefnda, enda
gleyptu kommúnistár við þeim
hvalreka og reyndu strax að
gera sér úr honum pólitískan
mat á hinn ósmekklegasta hátt,
þar sem um var að ræða við-
kvæmt mál, sem snerti öryggi
og sjálfstæði landsins. Margir
liinna kjarkminni manna urðu
yfir*sig laræddir, er þeir sáu
hversu vel kommúnistum tókst
að æsa einstaka fólk til ofsa-
hræðslu við ímyndaða hættu á
iandssölu og föðurlandssvikum.
Þessir sömu menn hrófluðu í
skýndi upp nýjum „ópólitísk-
um“ félagsskap og nefndu hann
,Þjóðvarnarfélag“. Það skal
ekki dregið í efa hér, að gott
eitt hefur vakað fyrir þessum
prófessorum á prófessora of-
an, enda virtist hér um upplagt
uppsláttarmál að ræða, sem
gæti gert einstaka menn að
þjóðhetjum á skömmum tíma
og jafnvel komið þeim á þing.
Hjá öðrum ríkti sú hræðsla að
kommúnistar myndu bæta við
sig fylgi vegna „einlægrar þjóð
ernis og sjálfstæðisbaráttu“
Þjóðviljans!
En það voru ekki aðeins
kommúnistar og „Þjóðvarnar-
menn“, sem ætluðu að mata
krókinn á þessu uppsláttarmáli.
Það var viss félagsskapur hér
í höfuðstaðnum. sem hafði
fengið nafnið „Félag ungra
Framsóknarmanna“. en þrifizt
illa og var nær dauða en lífi
af leiðindum.
Örfáir þeirra — um marga er
ekki að ræða — unglinga, sem
sprækastir voru í þessum fé-
' lagsskap, lifnuðu við, er þeir
Við setningu stjórnmálaskóla SUJ
Mynd þessi var tekin við setningai sitjórnmálaskóia Sambands unigra jafnauarmanni miSvi'ku
daginn 2. marz. Hefuir skólinn starfað síðan tvisvar í viku, og verðuir honum ekki# lokið
fyrr en í apríliok. í skcilanum eru um 40 ■nememd'ur. í fremstu röð á myndinni <er skóiastjór.
inn, Guðmundur' Gisiason Hagalín, rithöfundur, og nokkrir af kennurum iskóians, en alls
kennu viö skólann 14 manns. Skólinn er til húsa í Baðslofu iðnaðarmanna.
Forseii eiþjóðasambands
ungra jafnaðarmanna j
AUSTURRÍKISMAÐURINN
Peter Strasser var á þinginu í
Louvain í' Belgíu síðast liðið
sumar kosinn forseti alþjóða
sambands ungra jafnaðarmanna.
Hann fæddist árið 1917 og skip
aði sér aðeinis 11 ára gamall í
sveit ungra jafnaðarmanna.
Þegar nazistar hernámu Aust
urríki árið 1938, flýði hann til
Frakklands, var kyrrsettur þar
í striðsbyrjun, eins og margir
fleiri útlendingar, og geymdur
í flóttamannabúðum þar til í
júnímánuði 1940, að honum
tókst að strjúka. Síðan Var hann
á flótta undan lögreglu Vichy-
stjórnarinnar í rúmt ár, en þá
var hann tekinn höndurn og sat
eftir það í ýmsum fangelsum
Gestapó, unz hann var fluttur
til Vínarborgar og settur til
vinnu í hergagnaverksmiðju.
Þegar leið á styrjöldina og
váldi nazista tþk mjög að
hnigna og eftirlit Gestapo
minnkaði, heppnaðiat honurn.
að ná sambandi við skoðana-
bræður sína.
Eftir stríðslok hóf Peter
Strasser þegar að reisa við og
skipuleggja á ný samband
ungra jafnaðarmanná í Austur
ríki. En það var næsta örðugt
verk. þar eð kommúnistar voru
þá að reyna að koma á „sam-
einingar“-samtökum með að-
stoð rússnesku hernámsstjórn
arinnar. Peter Strasser og félög
um hans tókst eigi að síður að
stofna sterkt samband, og hann
var kosinn formaður þess á
fyrsta þinginu eftir stríðið.
héldu tækifærið komið og tygj
uðu sig með slagorðum um þjóð
ernisást og fyrirlitningu á föð
urlandssvikum. Síðan hófst her
ferðin, sem byrjaði á fámenn-
um fundi í FUF, þar sem ein
þj.óðvarnartillagan var sam-
þykkt til viðbótar við allar hin
ar sem á undan voru komnar.
Þá hófust blaðaskrif, sem líkt
ust mest skrifum Þjóðviljans 1
persónulegu níði og svívirðing
um á pólitíska andstæðinga,
sem þó jafnan hittu þeirra eig-
in flokksforingja samtímis. Þá
skeði það, sem aldrei hafði
skeð áðúr í þessu landi. Ungir
Framsóknarmenn boðuðu til
fundar í höfuðstaðnum og skor
uðu á hin pólitísku æskulýðs-
félögin að mæta sér. Að vísu
vitnaðist það síðar, að hér var
um samkomulagsatriði að ræða
á milli ungra kommúnista og
ungra Framsóknarmanna og
: létu ungkommúnistar Fram-
sóknarmönnum þessa sæmd eft
ir.
Eftir þennan fund í Reykja
vík sagði Þjóðviljinn í þriggja
dálka fyrirsögn:
„Landsöluliðið rökþro+a gegn
málstað íslendinga. Bandaríkja
þjónninn - Bjarni Bendiktsson
dómsmálaráðherra bannaði að
!
setja hátalara utan á húsið til
hindra þúsundir Reykvíkinga í
1 að heyra unga Sósíalista og
Framsóltnarmenn túlka málstað
! íslands“.
Af þessu mega menn sjá,
hvernig ungir Framsóknarmenn
hafa hagað sér á fundinum,
enda gengu ræðumenn þeirra
mun lengra í svivirðingum og
Framh. á 7, síðu.
t Peter Sírasser.
HVAÐ ÞÁ UM HALLÖÓR
OG ÞÓRARIN?
Tíminn telur það fíflslegt af
Helga Sæmimdssyni að vitna í
grein eftir Halldór frá Kirkjn-
bóli. En átakaniegur hlýtur þá
a'ff vera fíflsháttur Halldcrs,
sem skrifaði greinina, og Þórar-
ins Tímaritstjóra, sem birií
hana.
MAGNÚS ÆTTI AÐ VITA
GANGVERÐIÐ
Þjóðviljinn segir, að væín-
menn ungra jafnaðarmanma
hafi keypt málsvara ungra
Framsóknarmanna á æskulýffs-
fundinum að Selfossi. Finnst
honum gleðikonan maddama
Framsókn hegða sér ærið ósið-
lega og gefur í skyn, að Mí'ða
hennar muni ekki hafa verið
meíin til margra peninga.
Það eru hæg heimatökin fyr-
ir Þjóðviljann að afía sér. upp-
lýsinga um gangverðið á póli-
tískum ástum Framsóknar.
Magnús Kjartansson ætíi
manna bezt að vita, hvað hlíða
maddömunnar á æskulýðsfund-
inum í Austurhæjarbíói hafi
kostað samtök ungra komrain-
ista mikil f járútlát.
EINN VANTAR VII..TA,
ANNAN IIÆFNI.
Augiýsing Þjóðviljans í gser
um sameiginlegan fund Sósíal-
istafélags Reykjavíkur, Kveníé
lags Sósíalistaflokksins og
Æskulýðsfylkingarinnar í kvöld
er athyglisverð. í fyrrakvöld
hafði forustumönmim kommán-
ista sem sé ekki tekizt að haía
upp á togarasjómanni, sem
fengist til að tala á fundinum,
og varð þess vegna að láte
nægja að tilkynna, að togara-
sjómaður talaði! Ekki hefur
hetur til tekizt með Æskulýðs-
fylkinguna. Enginn fulltrúi
hennar er tilnefndur meðal
ræðumanna. Þar mun þó freinu
ur hafa vantað hæfnina en viij-
ann.
ÆTLA ÞEIR í _ v
ÐRAUGASTRÍÐ?
Jóhannes úr Kötlum er gott
skáld, þó að Magnús Kjavtaiis-
son kunni elcki að meta íjóð
lians. Hins vegar er Jóhannes
frámunalega órökvís, þegar
begar liann skrifar um stjórn-
mál. Þetía sést greinilega á
langhundi hans um samsæri
samsæranna, „samsærið gegn
þróuninni“! Þar kemst skáldið
að þeirri spaklegu niðurstöðu,
að svæðissamningar Austur Ev-
rópuríkjanna eftir styrjöldina
Framh, á 7. síðu. .<