Alþýðublaðið - 02.06.1949, Blaðsíða 7

ALÞÝÐUBLAÐEÐ
7
Fimmtudaginn 2. júní 1349.
Frh. af 5. síðu.
þrautar, af þeirri ástæðu, að|j
hann álítur aö aðrar leiðir til*>
úrlausnar myndu hafa í för
með sér meiri og víðtækari
kjaraskerðingu fyrir alþýðu
manna. En þar sem vafasamt
þykii' nú af mörgum, að stöðv-
unarleiðin geti fullnægt ósk-
um launastéttarinnar, ber
brýna nauðsyn til að athuga
hið bráðasta aðra og meiri
frambúðarlausn þessa mikla'
vandamáls. Fulltrúar Alþýðu-
flokksins í ríkisstjórninm hafa
iýst yfir því, að þeir teldu ó-
gerlegt að leggja inn á rót-
tækari leiðir-með öðru móti en
þyí, að samtök launastéttanna,
þau, sem starfa á lýðræðis-
grundvelli, aettu samvinnu. að
lausn málsins og þaðan mætti
vænta skilnings og stuðnings
á framkvæmdum. Er fyrir því
full vissa, að Alþýðuflokkur-
urinn mun ekki leggja inn á
nýjar leiðir í þessum efnum.
án þess að hafa náið samstarf
við launastéttirnar í landinu
og rgyna að koraa á samstarfi
þeirra og ríkisvaldsins til þess
að marka leiðina og stuðla að
því, að sem beztur árangur ná-
ist og til frambúoar.
Við því má búast áður en
langi um ííður, efilr að rík-
isstjórnin Iieíur láíið fram-
kvæma rannsóknir og at-
liuganir, að leitað verði íil
samtaka launamanna og
reynt að sameinasl um
ráðagerðir 02 komast að
niðurstöðu. En þá er nauð-
synlegt að vii'uuideiliu'
verði ekki íil bess áður að
skana framleiðslustöðvun
og öngþveiii, er komi öllu
í kaldakol og leiða síðan íil
neyðarúrræða að líft hugs-
uðu má'i 02 valdbeitingu,
í stað samvinnu ríkisvaldíS-
ins og verkalýðssamtak-
anna, sem saman eigá að
vinna að þessum máJumh
AlþýSuflökkurinn mun
vissulegá vinna gegn því,
að valdbeitingu og ójöfn-
uði verði beiií gegn verka-
lýðnum, en leggja höfuð-
áherzlu. á það, að ná við
samtökin fullu sainstaxfi
til lausnar þessa þýðingar-
mikla stórmáls. ; ; í
Lesið AlþyðuhlaSið!
Keppt um Steinþórs -
bikarinn á upp-
sfigningardag
Á UPPSTIGNINGARDAG,
26. maí s. 1. fór fram sex-
manna keppni í svigi. Keppt
var um Steinþórsbikarinn.
Keppni * þessi er eingöngu
flokkakeppni án tillits til
flokkaskiptingarinnar. Þrír
flokkar komu fram, frá skíða-
deildum Ármanns, ÍR og KR.
Hlutskörpust varð sveit Ár-
manns á samanlögðum tíma
333,2 sek. Næst varð sveit KR
á 633,5 sek, og þriðja í röð-
inni varð ÍR-sveitin á 686,7
sek.
í sveit Ármanns voru þess-
ir: Bjarni Einarsson úr C-
flokki, Gísli Jóhannsson úr
drengjaflokki, Kristinn Eyj-
ólfsson úr C-flokki, Magnús
Eyjólfsson úr B-ílokki, Stefán
Kristjánsson úr A-flokki, Víð-
ir Finnbogason úr B-flokki,
Fyrstur í þessari keppni
varð Þórii' Jónsson KR á sam-
anlögðum tíma 94,4 sek, ann-
ar Stefán Kristjánsson Á á
samanlögðum tíma 96,3 sek.
og þriðji Guðni Sigfúson ÍR á
samanlögðum tíma 96,7 sek.
Fósturmóðir okkar,
GulSrún Sigurðardétiir,
andaðist að EHi- og hjúkrunarheimilinu Grund 1. þ. m.
Svala Krisíbjömsdóttir.
Sigurður Ólafsson.
Húsbruni á Sfykk-
ishólmi
Sáttatillaga í delhi
járabrautarmann-
anna í Berlín
Einkaskeyti til Alþbl.
frá STYKKISHÓLMI
LAUGARDAGINN 28. maí,
laust fyrir kl. 6 e. m., kom upp
eldur í íbúðarhúsinu Ási við
Stykkishólm. Eldurinn magn-
aðist á skammri stundu, enda
veðurhæð allmikil. Húsið, sem
var einlyft timburhús, brann
til kaldra kola. Sama og engu
af innanstokksmunum varð
bjargað.
Húsið áttu hjónin Höskuld-
ur Pálsson og Kristín Níels-
dóttir, og bjuggu þau í því með
fjögur ung börn. Bæði hús og
innbú var mjög lágt vátryggt.
Er því tjón þeirra hjóna mjög
JÁRNBRAUTARVERKA-
MENN á hernámssvæði Rússa
í Berlín, sem nú eiga í verk-
falli, munu í dag greiða at-
kvæði um sáttatillögu, er mæl-
ir svo fyrir, að þeir skuli hér
eftir fá 60% vinnulauna sinna
greidd í vesturmörkum eða
þeim gjaldeyri, er gildir á her-
námssvæðum Vesturveldanna
í borginni.
tilfinnanlegt. Eldsupptök eru
ókunn.
ERU KOMNAR í BÓKAVERZLANIR.
Skemmtilegri bók er ekki fáanleg. MAGNÚS JÓNSSON prófessor segir
m. a. um Ferðaminningarnar: „Sveinbjörn Egilsson er líldega meðal þeirra Is-
lendinga, sem víðast hafa farið og í flest ratað, og er þó ekki gott um það að
segja. En Sveinbjörn hefur það umfram reynslú og ævintýralíf sjómanna yfir-
leitt, að hann er menntaður maður, og verður því meira úr því, sem hann hef-
ur heyrt og séð, en almennt gerist, og getur sagt svo skemmtilega frú því á
prenti, að þáð er dauður maður, sem ekki fylgist með'“ .... „Ég fyrir mitt
lej’ti gat ckki hætt fyrri ,en ég var búinn“. FRIÐRIK Á. BREKKAN segir:
„ . . . Það er skjótast af þessari bók að segja, að hún þolir fyllilega samanburð við flestar erlendar ferðasögur, sem ég þekki til, og eru þó sumar þeirra
ritaðar af snilld“ . . . Einhverju liispursfóiki kann ef til vill að finnast full ljóst og yfirdrepslaust sagt frá skuggaliliðum hafnarbæjanna og lífi sjómanna
þar. En ég heltí að slíkar aðfinnslur væru ástæðulausar. Hér er aðeþis skýrt frá því, sem fyrir augun ber — illu og góðu — og það er gert látæðislaust
og af fullri hreinskilni.“ LÚÐVÍK KRISTJÁNSSON segii1: „Ferðáihinningar Sveinbjarnar Egilsson fela í sér slíka neista, að þær munu halda nafni hans
á lofti, löngu eftir að allt annað, sem hann hefur ritað, er falli'ð í gleýmsku og dá“.
Um nálega tvo tugi ára sigldi Sveinbjörn um flest heimsins höf, lengst meðEnglendingum, en einnig á dönskum, norskum og sænskum skipum. Hann var
á stórum skipum og smáum, seglskipum og gufuskipum, átti stundúm góða vist, stundum illa, kynntist bæði prýðilegum fardrengjum og misyndismönnum.
Ósjaldan fór hann milli Englands og Indlands og oft lá leiðin um Suezskurð. Einnig sigldi hann til Suður-Ameríku. Á ferðunum kynntist hann lífi fai-
manna í öllum myndum þess, þoldi súrt og sætt í hafnarborgum, fór ekki varliluta af sjúkdómum né plágum, sem þjá norræna menn í hitabeltislöndum.
Síðan samdi hann úr minningum sínum frá þessum árum hina stærstu ferðabók og einhverja hina vinsælustu, sem íslenzkur maður hefur samið.
Kaupið í dag Ferðaminningar og Sjóferðasögur Sveinbjarnar. Þér fáið ekki betri hók né skemmtilegri.
Bókaverzlun Isafoldar