Alþýðublaðið - 17.07.1949, Blaðsíða 4

ALÞÝÖUBLAÐIÐ
Sunnudagur 17. júíí 1949
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsiiigasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðseiur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan hJ.
SKRIF ALÞÝÐU3LAÐS-
INS um úýrtíðarstefnu Fram-
sóknarflokksins hafa heldur
betur farið í taugarnar á Tím-
anum. Er þessu efni helgað
langt mál í blaðinu í gær, en
mjög fer því fjarri, að sá mál-
flutningur auki á orðstír blaðs-
ins eða flokksins. Þar eru
gamlar og hraktar firrur end-
urteknar og nýjum bætt við.
Alþýðublaðið hafði gefið
Framsóknarflokknum það ráð,
að lækka landbúnaðarafurð-
irnar í haust í stað þess að
hækka þær, eins og hann hefur
gert undanfarin haust, ef hon-
um væri á annað bórð alvara
með að draga úr dýrtíðinni.
Tíminn bregzt hinn versti við
þessari ráðleggingu og segir,
að hún sýni vel þá skoðun Al-
þýðublaðsins, að eðlilegt sé, að
tekj.ur bænda lækki á sama
tíma og aðrir fái kauphækkan-
ir. En þetta er mikill misskiln-
íngur. Alþýðublaðið telur áð
sjálfsögðu, að bændur eigi að
fá sambærileg laun og aðrar
stéttir. En ef Framsóknar-
flokknum er alvara með að
framkvæma dýrtíðarstefnu
sína, sem er augljóslega stefna
kauplækkunar, á hann þess
kost, ef hann vill byrja á um-
bjóðendum sínum. Það dettur
honum ekki í hug og má að
sjálfsögðu virða honum það til
vorkunnar. En hitt finnst hon-
um sjálfsagt og eðlilegt, að
berjast gegn kauphækltunum
annarra stétta, eftir að hann er
þó búinn hvað eftir annað að
hækka landbúnaðarafurðirnar
og ætlar sér í haust að halda
þeim upptekna hætti eftir und-
irtektum Tímans að dæma.
Það er því síður en svo út í
bláinn sagt, að Tíminn mæli
stéttunum með tvenns konar
mæli og að hann beri verulaga
ábyrgð á þeirri verðbólguöld,
er hann fordæmir sýknt og
heilagt, nema þegar hann flyt-
ur bændunum boðskapinn um,
að Framsóknarflokknum hafi
einu sinni enn tekizt að hækka
landbúnaðarafurðirnar.
❖
Annars gengur Tíminn nú
svo langt í fjandskap sínum
við þá ríkisstjórn, sem Ey-
steinn Jónsson og Bjarni Ás-
geirsson eiga þó sæti í, að
hann tekur upp og gerir að
sínum róg Þjóðviljans, þó að
hann hafi verið marghrakinn
í blöðum stjórnarflokkanna,
þar á meðal í Tímanum, með-
an skriffinnar hans kunnu enn
að gera greinarmun góðs og
ills í sambandi við stjórnmála-
baráttuna innanlands. Nú held-
Ur hann því fram, að núver-
andi ríkisstjórn hafi byggt
dýrtíðarstefnu sína á kaup-
lækkunum og sakar Alþýðu-
flokkinn um. En eru skriffinn-
ar Tímans búnir að gleyma
öllu því, sem þeír sögðu sjálfir
um þessi mál, þegar kaupvísi-
talan var bundin við 300 stig?
Þá bentu þeir á það, að stefna
stjórnarinnar væri að auka
kaupmátt launanna og bæta
launþegunum þannig upp
tekjuskerðingu vísitölubind-
íngarinnar.Ríkisstjórninni varð
mikið ágengt í að framkvæma
þessa stefnu sína þar til Fram-
sóknarflokkurinn hækkaði enn
einu sinni verð landbúnaðar-
áfurðanna haustið 1948.
Hins gætir Tíminn heldur
ebki að þessar uplognu sakar-
giftir hans hitta ekki síður
Framsóknarflokkinn en hina
stjórnarflokkana. Það hefur
enn.ekki heyrzt, að Framsókn-
arflokkúrinn hafi verið and-
vígur bindingu kaupvísitölunn-
ar á sínum tíma. Þegar alþingi
fjallaði um það mál, vísuðu
þeir rógi og níði kommúnista
um þessa ráðstöfun á ’oug á
líkan hátt og málsvarar hinna
stjórnarflokkanna. En nú tek-
ur Tíminn upp níð og róg
stjórnarandstöðunar og heldur
því fram, að hér sé um að ræða
'sök Alþýðufloksins. Það verð-
ur ekki ofsögum af því sagt, að
þeim hafi runnið í skap skrif-
Einnum Tímans!
En Tíminn lætur ekki hér
við sitja. Hann heldur áfram
og sakar Alþýðuflokkinn um
svartan markað og okurhúsa-
leigu.
Þessar ásakanir eru svo frá-
leitar og heimskulegar, að þær
eru ekki svara verðar. Hitt er
annað mál, hvort sumir af for-
kólfum Framsóknarflokksins
eru með öllu saglausir af við-
skiptum á svörtum markaði,
þó að auðvitað verði slíkt ekki
fært á reikning flokksins. Hins
vegar er þáttur Framsóknar-
flokksins í húsnæðismálunum
þannig, að það er í meira lagi
furðulegt, að Tíminn skuli á-
ræða að taka sér orðið húsa-
leiguokur í munn. Framsóknar-
flokkurinn hefur sem sé sam-
fylkt íhaldinu á alþingi hvað
eftir annað í því skyni að fá
húsaleigulögin afnumin, en af-
leiðing þeirrar ráðstöfunar að
' óbreyttum aðstæðum yrði
| stórfelld aukning húsaleiguok-
' ursins. Hermann Jónasson og
Páll Zóphóníasson hafa keppt
við Gísla Jónsson um að krefj-
ast afnáms húsaleigulaganna.
Alþýðuflókknum hefur til
þessa. tekizt að afstýra því í
! samvinnu við aðra frjálslynda
menn á alþingi. En vilji Her-
! manns og Páls til ófremdar-
! verksins . hefur ekki dulizt og
enn mun mega vænta þess, að
þeir séu ekki af baki dottnir,
i Þannig er allt á sömu bókina
lært hjá. Tímanum. Og þó tek-
ur sennilega út yfir, þegar
hann fer að ásaka ráðherra Al-
þýðuflokksins um, að þeir séu
' eyðslusamir á fé ríkisjóðs. Ey-
‘ steinn og Bjarni ættu að biðja
1 guð að varðveita sig fyrir vin-
) um sínum, sem skrifa Tírnann.
Endurbæfur gerðar
á sundlauginni
á Flateyri.
• VERIÐ er að Ijúka við end-
urbætur og viðbótarbyggingu
við sundlaug á Flateyri. Laug
þessi var byggð af Hraðfrysti-
húsi Flateyrar og afhent í-
þróttafélaginu Gretti á Flat-
eyri til starfr'ækslu. Átti að
nota kælivatn frá vélum hrað-
frystihússins til þess að liita
laugina. Eftir að skipt hafði
verið um vélar í húsinu reynd
ist hitinn ónógur, og féll starf
ræksla laugarinnar niður.
Nú hafa fyrri eigendur
hraðfrystihússins afhent
Gretti laugina til eignar, og
hefur félagið látið byggja við
hana hús fyrir hitunar og
hreinsitæki og mun hún bráð-
lega fullbúin til notkunar.
Skráutfiaðrir, er fulíu. —
ismálm. — Bréí að
SVO MÁ SE.GJA, að eina
neySin, sem Reykvíkingar elgi
við að strí'ða, sé I; úsnæ'ðisleysið.
Það er því ekki óeðlilegt þó að
eleihir rísi :«m þau mái milli
þeirra, sem helst mæðir á um
litvegun fjár til bygginga,
byggingarefnis, léða og svo
framvegis. Enda má segja að
mulaiífarið hafi deilur um þessi
mál verið allháværar, eða al!t
frá því, er bæjarstjórnarmeiri-
hluíinn klæddist skrautfjöðrum
loforða við almenning, én tætti
þær svo af sér eftir fáa daga,
að því er virtist án þess að gera
sér grein fyrir því að almenn-
ingur mundi taka eftir íjví.
ALMENMINGUB FYLGIST,
eins og von er, vel með þessum
málum. Þúsundir manna búa
við slæmt húsnæði, hundruð
eru húsnæðislaus, fjöldi ungra
manna og kvenna geta ekki
stofnað heimili annaðhvort
vegna þess að hann vantar hús-
næði eða hann hefur ekki það
fé, sem þarf til þess að geta
keypt íbúðir við því verði, sem
nú er á þeim. Það er því ekki
furða þó að almenningur láti sig
sldpta mjög opinberar umræð-
ur um þessi mál.
ÉG FÆ NOKIOJR BRÉF um
þau, en flest eru þau innlagg í
deilurnar og þá nær öll á sömu
bylgjulengd. Eitt bréf fékk ég
í fyrradag, sem gerir eitt veiga-
mikið atriði þessara mála að
umtalsefni og fer það hér á eft-
ir:
DeiMKlkar tur húsnæf)-
asarggefnu tilefni.
S. B. SKRIFAR: „Undanfar-
ið hafa verið í blöðunum miklar
deilur við Sjálfstæðisflokkinn
út af aðs.toð hans við íbúðar-
Iiúsabj^ggingar. Gaman væri að
leggja fyrir. íhaldið fyrirspurn
um hve miklu hafi numið end-
urgreiðslur vegna skattfreisis
til þeirra einstaklinga, sem
sleitulaust hafa uiinið undan-
farin ár við að byggja íbúðar-
hús fyrir sig og sína. Mig minn-
ir ekki betur en gortað hafi ver-
ið af því á síðasta þingi Félags
ungra sjálfstæðismanna, að
fyrir þeirra tilstilli væri. nú lög-
fest skattfrelsi á þeirri vinnu,
sem einstaklingarnir leggðu
Lúðurþeytarinn og Rúéslandsfarinn

ÞJÓÐVILJINN hefur verið fá-
orður um Jón Rafnsson í
seinni tíð, enda mun stjarna
hans mjög hafa lækkað á
himni flokksins eftir alþýðu-
sambandsþingið í haust. En
nú fyrir skömmu er hans þó
getið í ferðasögu fréttarit-
stjóra Þjóðviljans frá Vest-
mannaeyjum, en hún mun
jafnframt eiga að vera kjör-
dæmisskrif fyrir Brynjólf
Bjarnason. Er þar frá því
sagt, að Jón Rafnsson hafi á
sínum tíma verið í Lúðrasveit
Vestmannaeyja og í minn-
ingarriti hennar sé mynd af
honum blásandi í Lúður. Er
þátturinn af lúðurblæstri
Jóns mun lengri og ýtarlegri
en frásögnin af þætti lúðra-
sveitarstjórans og starfsemi
lúðrasveitarinnar! „Hann
hefur blásið í fleira en bylt-
ingarlúðurinn, pilturinn sá“,
segir fréttaritstjórinn, gagn-
tekinn af hrifningu.
ÞETTA er vel af stað farið, að
minnsta kosti mun mörgum
Vestmannaeyingum skemmt,
er þeir lesa þessa frásögn og
orðalengingar fréttaritstjór-
ans um vinsældir Jóns Rafns-
sonar í Vestmannaeyjum. En
fréttaritstjórinn hefði átt að
halda sögunni áfram og lýsa
blæstri Jóns Rafnssonar , í
byltingarlúðurinn. Jón þeycti
hann sem sé af slíku kappi,
að honum tókst að blása burt
völdum og áhrifum kommún-
ista í Alþýðusambandi Is-
lands. En þegar hann gekk
brott úr skrifstofum alþýðu-
sambandsins í fylgd með öðr-
um byltingarmanni, Guð-
mundi nokkrum Vigfússyni,
voru þeir ekki alls kostar tóm
hentir. Þeir höfðu í föggum
sínum tímarit alþýðusam-
bandsins, Vinnuna, og sögu-
sjóð þess. Hann er með öðr-
um orðum ekki alls kostar
frómur, lúðurþeytarinn Jón
Rafnsson!
FRÉTTARITSTJÓRINN lýsir
því hins vegar ekki, hversu
þaut í lúðri Brynjólfs Bjarna
sonar, þegar Jón Rafnsson
hafði komið völdum og áhrif-
um kommúnista í alþýðusam-
bandinu fyrir kattarnef, en
vafalaust er þó sá lúðurblást-
ur frásagnarverðari kapítuli
í ævisögu Jóns Rafnssonar
en nokkurn tíma þátturinn af
starfsemi hans í Lúðrasveit
Vestmannaeyja. Þessi frá-
sögn hefði þó átt vel við í
greininni, þar eð Brynjólfur
Bjarnason er ekki með öllu
óviðkomandi Vestmannaeyj-
um og Vestmannaeyingum.
Hann var sem sé í kjöri þar
við síðustu kosningar og tókst
drjúgum að fækka atkvæðum
flokksins. Síðan mun hann!
einu sinni hafa látið sjá sig í
Vestmannaeyjum. Hélt hann
þar þá fund, sem sóttur var
af fjörutíu manns. Þeir, sem
einhver skil kunna á vinsæld
um Brynjólfs í Vestmanna-
eyjum, munu ekki vera neitt
undrandi á því, þó að fund-
arsóknin yrði ekki meiri.
HALLDÓR KILJAN LAX-
NESS er nýkominn úr enn
einni utanförinni. Að þessu
sinni mun hann ekki hafa
þurft að eyða af dollurunum,
sem hann fékk fyrir „Sjálf-
stætt fólk“ hjá „afturhalds-
bókaklúbbnum“ í Bandaríkj-
unum, sem hann nefndi svo
, um árið, nokkru áður en hann
hóf við hann viðskiptin. Að
þessu sinni var Laxness sem
sé boðið austur í Rússland af
valdhöfunum í Moskvu.
Magnús Kjartansson hefur
birt í Þjóðviljanum viðtal við
Laxness, heimkominn úr
Rússlandsferðinni. Kennir
þar margra grasa eins og alla
jafna, þegar Laxness segir
frá utanferðum sínum. Að
þess'u sinni verður honum
einna tíðræddast um friðar-
ást og friðarvilja Rússa. Þar
er aldrei talað um stríð. Slíkt
tíðkast aðeins í Vesturlönd-
um.
Framh. á 7. siðu.
VIÐ, SEM í HLUT EIGUM,
höfum engar leiðréttingar feng-
ið á því að skattur og útsvar
hefur undanfarin ár verið lagt
á alla okkar vinnu við húsin,
og meira að segja svo, að ef
konan og börnin hafa eitthvað
hjálpað til, þá er kaup beirra á-
ætlað, og því bætt við tekjur
Iiúsbóndans. Það hefur jafnvel
komið fyrir, að þetta duglega
fólk hefur verið í sumum til-
fellum skattlagt um tugi þús-
unda beinlínis vegna húsbygg-
inganna. Eru þá húsin metin
eftir gangverði slíkra húsa ef
seld væru.
L.ÖG UM áðurnefnt skatt-
frelsi voru samþykkt á alþingi
4. marz s.l. og hljóða svo: „Lög
um breytingu á lögum nr. 6 9.
jan. 1935, um tekjuskatt og
eignaskatt. 1. gr. Aftan við 9.
grein laga nr. 6 1935, um tekju-
skatt og eignaskatt, komi nýr
stafliður, svohlióðandi: e.
Eignaauki, er stafar af auka-
vinnu, sem einstaklingar leggja
fram utan reglulegs vinnutíma
við byggingu íbúða til eigin af-
nota. Þessi ívilnun fellur þó
burt að því leyti, sem vinnan
kann að fást endurgreidd með
söluhagnaði af íbúðinni samkv.
e. lið 7. greinar. Fjármálaráð-
herra setur nánari reglur um
þetta. 2. gr. Tekjuskatt álagðan
árið 1948 skal ákveða að nýju í
samræmi við ákvæði 1. greinar,
ef' skattgreiðandi krefst þess
ihnan þriggja mánaða frá gild-
istöku þessara laga. 3. gr. Lög
þessi öðlast þegar gildi.“
LEIÐRÉTTINGAR hafa eng-
ar fengizt á þessu hvað viðvíkur
skattlagningu fyrri ára, og nú
er útsvarsskráin komin út og
ber hún með sér að enn á ný
hefur verið lagt á okkur án
þess að taka nokkurt tillit til
framangreindrar lagasetningar.
MÉR ER KUNNUGT um að
margir, sem hér eiga hlut að
máli, vilja fá að vita hvort þ'etta
skattfrelsi nái einnig íil út-
svars. Ef það nær aðeins til
tekjuskattsins, þá er þetta mjög
lítilfjörleg leiðrétting.
ÞAÐ ER NÚ SVO KOMIÐ,
að margir þessara manna, sem
lítil hafa haft auraráðin, hafa
til þessa skuldað útsvar og
skattá, og búizt við leiðréttingu
á útsvari og skatti fyrir 1948,
en í stað leiðréttingarinnar fá
þeir þessa clagana svohljóðandi
bréf frá borgarfógetanum í
Framh. á 7. síðu.