Alþýðublaðið - 12.02.1950, Blaðsíða 7

Sunnudagur 12. febrúar 1950
ALÞÝfHJBLAÐIÐ
komnar úf
K aupið þœr
Mlnninöarorð
F. 12. febróar 1895 - D. 27. desember 1949
ÞENNA DAG, hinn 12. febr.
1895, fyrir réttum 55 árum,
fæddist drengur á Horni í
Skorradal. Þessi drengur, sem í
skírninni hlaut nafnið Jóhann-
es, var þriðja barn foreldra
sinna, þeirra Eiríks Jónssonar
og Höllu konu hans, sem þar
bjuggu.
Jóhannes ólst síðan upp hjá
foréldrum sínum til 22 ára ald-
urs, að hann fluttist í Miðnes-
hrepp. Þá giftist hann Berg-
eyju Pálsdóttur í Miðkoti, og
stofnaði með henni heimili þar.
Sámbúð þeirra varð þó ekki
löng, því Bergey veiktist og dó
eftir tveggja ára sambúð þeirraj
hjóna. Ekki varð þeim barna
auðið.
Jóhannes kvæntist aftur árið
1925 Ragnheiði Heigadóttur
frá Akranesi, og reistu þau sér
hús hér í Sandgerði, er þau
nefndu Hlíðarhús, og bjuggu
þar til æviloka Jóhannesar.
Jóhannes vann sér starx
traust og virðingu þess fólks,
sem hann kynntist og um-
gekkst.
Þau Jóhannes og Ragnheiður
hófu búskap sinn efnalaus, en
Jóhannes var athafna- og á-
hugamaður. Hann , stundaði
sjómennsku fyrstu árin, reri á
opnum skipum hjá öðrum fyrst,
en stofnaði síðan sjálfur til út-
gerðar og reri sem formaður á
eigin skipi um tíma, og gekk
útgerð hans vel eftir ástæðum.
Jóhannes sá þó fljótt, að lít-
gerð opinna báta átti sér ekki
framtíð í Miðneshreppi. Þar
var þörf fyrir stóra og sterk-
byggða báta, með traustum og
dugmiklum mönnum, og bætt
hafnarskilyrði. Þetta sá Jó-
hannes fljótt, og hætti því við
útgerð sína á smábátum, enda
þótt hann vissi' að fiskimið1
Miðnesinga væru hin aflasæi-
listu, sem um er að ræða hér
við land. Þá voru líka aðstæður
hér állar þannig, að það var
ekki fyrir efnalausan einstak-
ling að hrinda í framkvæmd
þeim umbótum, sem Jóhannes
taldi nauðsynlegar á þessu
sviði. Hann sneri sér því taf-
arlaust að því, sem þá var mest
aðkallandi fyrir byggðarlagið.
Það var flutningur á afurðum
bænda til Reykjavíkur og vör-
um þaðan. Þetta var vandasamt
verk, en Jóhannes vann það
með þeirri prýði, að einstakt
þótti.
Eftir að Jóhannes hætti þýí
starfi stundaði hann akstur á
bifreið sinni heima í plássinu,
og var hann æfinlega tilbúinh
til keyrslu hvenær sem á hans
aðstoð þurfti að halda, hvort
sem var á nóttu eða degi.
Jóhannes var vel gefjnn
maður og sáu sveitungar Iians
það fljótt. Honum voru því faí-
in ýmis trúnaðarstörf fyrír
sveitina, meðal annars Jý^r
hann formaður skólanefndai’. í
mörg ár, og formaður sókiffg
nefndar Hvalsnessóknar var
hann einnig um margra ára
skeið og fram á dauðastund. í
því starfi sýndi hann kirkju og
kristindómi sérstaka alú'ö, enda
var hann trúmaður mikill, og
hafði meðal annars örugga
sannfærignu um framhaldslíf,
eftir aðskilnað sálar og líkama
í þessum heimi.
Þau Jóhannes og Ragnheiður
eignuðust 3 börn, Sigurjón, 24
ára, Bergeyju, 20 ára, og Lauf-
Tveggja iil þriggja herbergja
óskast til leigu í úthverfum bæjarins,
á Seitjarnarnesi eða í Kópavogi.
ÞRENNT í HEIMILI
Upplýsingar í auglýsingaskrifstofu Alþýðublaðsíns.
afvirki
Jóhannes Eiríksson.
eyju, 16 ára, sem öll dvelja nú
á heimili móður sinnar, Sigur-
jón ásamt unnustu sinni og
Bergey ásamt unnusta sínum
og ársgamalli dóttur, sem var
yndi og eftirlæti hins barngóða
afa síns.
Þessi ástvinahópur hefur
misst mikið, því heimilisum-
hyggju Jóhannesar var við-.
brugðið, og nú á þessum af-
mælisdegi hans munu frá þess-
um hópi og öðrum vinum Jó-
hannesar streyma innilegar
fyrirbænir og óskir um vel-
farnað sál hans til handa í þeim
nýja heimi, sem hann sjáflur
öruggur treysti á að við myndi
taka eftir dvölina í þessum
heimi.
Jóhannes andaðist að heim-
ili sínu hinn 27. des. s.l. í þrjá
mánuði haf ði hann verið
heilsutæpur, en hafði þó i’óta-
vist og var á batavegi. Á þriðja
dag jól agekk hann út til að
gefa kindum sínum. Þar hné
hann niður örendur, lifi hans
hér var lokið, — hann var horf-
inn til nýrra heimkynna.
Jóhannes var krafinn í
Hvalsneskirkjugarði hinn 9.
jan. s.l. Við jarðarför hans var
samankomið eitt híö mesta
fjölmenni, sem sést hefur vio
Hvalsneskirkju. — Sveitungar
hans og aðrir vinir og kunn-
ingjar vildu með því votta hin-
um látna heiðursmanni þakkir
sínar og minningu hans virð-
ingu.
Jóhannes, þú varst srarfi
þínu og hugsjónum trúr, sveit
þinni örugg stoð. Blessuð veri
minning þín.
Ó. V.
óskast til að hafa umsjón með raflögnum hjá
rafveitum Akraness, Borgarness og nágrennis.
Ólafur Tryggvason verkfræðingur, Sóleyjar-
götu 23, gefur nánari upplýsingar og tekur
við umsóknum til 20. þ. m.
íelpan með glerbrotin
Framh. af 5. síðu.
aður. Konungur spurði, hvort
hún væri viss um það, að þjóð-
íélaginu stafaði ekki hætta af
því, að slíkum manni yrði
hleypt út. Karín Michaélis,
kvaðst mundu hafa hann hjá
Alvinna
Okkur vantar ungan
mann, sem hefur áhuga
fyrir kjötvinnslustörfum.
Einnig vantar okkur
stulku eða konu til aðstoð-
ar í pylsugerð. — Upp-
lýsingar gefur
KRISTJÁN CHRISTENSEN
Klömbrum v. Rauðarárst.
sér á Turö, unz auðsætt væri,
að hann hefði séð að sér. Hún
var alltaf fremst í flokki til að
leggja fram fé, ef neyð ríkti
einhvers staðar, þó að það væri
í fjarlægum löndum. Hún lagði
fram stórar upphæðir til hjálp-
ar börnum í Armeníu og Aust-
urríki, og hún hafði heima hjá
sér langdvölum nokkur börn
frá Vín, þegar neyðin var mest
í Austurríki. Nokkru fyrir lát
sftt ákvað hún, að allur ágóð-
inn af sölu bóka hennar í
Þýzkalandi skyldi renna til fá-
tækra þýzkra barna. Hún lagði
og fé ýmsum félögum, sem
hún taldi þörf ■—■ og hún hjálp-
aði einstökum fjölskyldum um
fé, bæði erlendum og innlend-
um, ef þær leituðu á náðir
hennar bréflega. Þá er Hitler
hafði náð völdum í Þýzkalandi,
voru velkomnir til hennar rit-
höfundar, listamenn og aðrir
þeir, er flýðu harðstjórnina, og
ef Karín Michaélis skorti fé í
bili, seldi hún skrautgripi sína
og jafnvel dýrar gjafir, sem
henni höfðu verið gefnar —
heldur en að lenda í kröggum
með að leysa vandræði nauð-
leitarmanna sinna.
Karín Michaélis var einstök
að brjóstgæðum, áhuga, dugn-
aði og starfsþreki, og þrátt fyr-
ir það, þó að hjartað hefði ekki
reynzt henni vel til fjárgæzlu,
var kjörorð hennar til hinztu
stundar:
„Hjartað er vitrara en heil-
inn. Það þarf ekki að láta segja
sér neitt“.
Guðm. Gíslason Hagalín.
Herbergi
til leigu
gegn húshjálp
Sími 2501.
Rabnagns-
Þvottapoitar
NÝKOMNIR
VÉLA- OG RAFTÆKJA-
VERZLUNIN
Tryggvagötu 23. Sími 81279
ÍRaflagnir
Ályktanir tveggja
slysavarnadeilda
Framh. af 3. síðu.
Keflavík skorar á stjórn Slysa-
varnafélags íslands í Reykja-
vík að fá því til vegar komið
að miðunarstöð verði sett á
Garðskaga hið allra fyrsta, þar
sem sjómenn hér telja það af
armikið öryggi fyrir því.
2. Enn fremur skorar deildin
á stjórn Slysavarnafélags ís-
lands að beita sér fyrir því að
talstöð verði komið upp í Kefla
vík eigi seinna en fyrir næstu
síldarvertíð við Faxaflóa. nú á
þessu ári.
Slysavarnadeild kvenna í
Keflavík hefur afhent Slysa-
varnafélagi íslands kr. 17950,29
til almennra slysavarna, sem
árstillag fyrir 1949,
S
s
s
S Véla- og raftækjaverzluu
S Tryggvagötu 23.
S Sími 91279.
S
Félagslíf
ÁRMENNINGAR!
Stúlkur, piltar!
íþrótta- og dansnám-
skeið Ármanns.
Æfingar verða þannig í í*
þróttahúsinu:
Þjóðdansar og gömlu dansarn-
ir: Piltar og stúlkur, mið-
vikudag kl. 9—10.
Glímunámskeið:
Drengir og byrjendur mánu-
daga og fimmtud. kl. 8—9.
Fimleikanámskeið:
Piltar, miðvikudaga og laug-
ardaga kl. 8—9.
Fimleikanámskeið:
Stúlkur, mánudaga og
fimmtudaga kl. 9—10.
Allar nánari upplýsingar f
skrifstofu Ármanns, íþrótta-
húsinu, sími 3356.
Glímufélagið Ármann.
Baroasamkoma
verður í Guðspekifélagshús-
inu í dag, sunnudag 12. fe-
brúar, og hefst kl. 2 c. h.—■
Þar fer fram stjörnuleikur,
saga, söngur, kvikmyndasýn-
ing og fleira. Öll börn vel-
komin, Aðgangseyriv 1 kr.