Alþýðublaðið - 18.05.1950, Blaðsíða 6

6

ALÞÝÐUBLAÐ8Ð
Fimmtudagui' 18. máí 1950.
Ingóifs (afé
Eldri dansarnlr
í kvöld klukkan 9.
ASgöngumiðar seldir frá klukkan 8.
Sími 2826.
Frú Dáríðar
Dulheims:
VATNSBERINN.
Þá hafa blöðin loksins tekið
þá rögg á sig, að birta mynd af ;
hinni væntanlegu Bankastrætis
og um leið Reykjavíkurprýði
,,Vatnsberail fegrunarfélagsins.
Ég hef að vísu enn ekki séð
mynd nema svona næstum því
bsint framan af standmyndinni,
og ég verð að segja það, að enda
þótt það nægi varla til að kveða
upp úrslitadóm þá varð ég aga-
lega hrifin. Það er eitthvað svo
dásamlega dularfutt og sálrænt
við vesalings manninn, — já,
eiginlega föturnar líka. Ég skal
bara segja ykkur það, að fyrir
þær manneskjur, sem lagt hafa
stund á að skilja og skýra það
táknræna í hlutunum, eða öllu
heldur hina eiginlegu meiningu
hlutanna, er þetta listaverk al-1
deilis dásamleg opinbsrun.
Hvorki meira né minna!
Vegna þ'ess að ég þekki mitt
heimafölk hérna í henni Reykja
vík, langar rnig til að skýra þessa
merku mynd svolítið frá sál-
rænu og táknrænu sjónarmiði;
ekki vegna þess að ég áliti sjálfa
mig einhvern spesíalista á því
sviði, — ég hef til dæmis ekkert
vit á línubyggingu eða þesshátt-
ar, — heldur bara af því, að —
eins og‘við segjum í kvenfélög-
unum, — annars tekur enginn
sér fram um það.
Við skulum fyrst athuga
hvernig mannauminginn horfir.
Hann hallar sumsé undir flatt
og kókir á fjósakonurnar. Eng-
inn má misskilja það svoleiðis,
áð þetta sé einhver kvennabósa
mynd, heldur er þarna um að
ræða tákn sálrænnar stjörnu-
slcoðunar. Þar er sem sagt einn
af þessum innblásnu vísinda-
monnum á ferðinni; maður,
sem getur lesið dauðsföll merkra
stjórnmálamanna og úrslit kosn
inganna í Abbesíníu út úr af-
stöðu fjósakvennanna til Orions
tuddans og allt það. En þetta
uppáviðhliðarkólc mannsins tákn
ar meira, — hún táknar hina
miklu dularþrá mannkynsins
upp á við, sem meðal annars
birtist í hinni glæsilegu þróun
flugtækninnar á vorum dögum.
Og vatnsföturnar! Veitið því
athygli, að þær eru grónar fast
ar við völlinn. Frá náttúrufræði
legu sjónarmiði er þetta merki-
legt, en frá táknrænu sjónar-
miði er það beinlínis stórkost-
legt! Vitið þið nefnilega hvað
er í skjólunum? Sálir mannanna!
Karlmannsál í minni skjólunni,
kvensál í þeirri stærri! Vatns-
berinn, ímynd uppáviðlöngunar
mannkynsins, er að reyna að
lyfta sálarskjólunum, ■— en ,—
bví miður; þær eru vallgrónar
og það er nú það! Skiljið þið
nú þessa fögru, táknrænu mynd,
þetta dásamlega listaverk! Tak-
ið til dæmis eftir einu, — vatns-
berinn er berfættur. Uppávið-
'iögun mannsins er alltaf ber-
fætt! Og hann hefur fimm stóru
tær á þeim fætinum, sem sést,
en það skil ég ekki alminnilega.
Ég vil enn éinu sinni taka það
£ram, að ég hef enn aðeins séð
mynd framan af listaverkinu. Ef
til vill og eflaust sé ég eitt.hvað
meira táknrænt við liana frá
hiið, en það verður að bíða.
Öllu sálrænu fólki ber að
fagna því, að þetta táknræna
listaverk verður nú sett upp á
almannafæri og þökk sé voru
fegrunarfélagi.
í almenniim friði!
Dáríður Dulheims.
Kaupum og seljum
allskonar gagnlega hluti
seljum einnig í umboðssölu.
GOÐABORG
Freyjugötu 1.
Sími 6682.
r
Fljót og góð afgreiðsla.
Guðl. Gíslason,
Laugavegi 63,
sími 81218.
Herra Kleh brosti afsak-
andi. „Þetta eru bara fullyrð-
ingar og talshættir, Eula. Barn
Epyr ekki að því, hvort allir
céu tilbúnir til að taka á móti
því. Og undir eins og barnið
er komið, eða það er komið af
stað, verða unglingarnir full-
orðnir og gleyma alveg þvaðr-
inu í sjálfum sér“.
Það getur vel verið að þetta
sé rétt. Eftir því sem tíminn
Ie;ð og nálgaðist fæðinguna,
tók ég oftar eftir því að Ir-
ene lét í ljós gleði sína og
Cögnuð. Þetta gerði mig ró-
íogri og öruggari. Hún sagði
til dæmis: „Ég hlakka svc til
pegar litla blómið mirt kem-
ur“. Og þegar líða tók á vcrið,
sagði hún að vinnan við húsið
eengi ákaflega vel og að Alex-
under væri t.inm’it nú að vinna
af miklum áhuga að bví að út-
búa barnaherbergið.
Maður fekk þá hugmynd, að
nún væri ekki lengur r.eitt ser
'ega einmana. Einu simu skrif
aði húr: „Alexander cr alveg
dásamlcg’u Á hvj.jiini ein-
fl’-ta de;;j, er harm m-. ð mig í
dálitla gönguför Læknirinn
hefur skipað mér það. en þ ig-
ar ég er ein og srginn rokur
m ;g af stað þá er óg of löt
til að fara“.
Þetta var í júní. í lok júií-
mánaðar fór ég til Munchen iil
að hjálpa Irene síðustu og ei'fið-
ustu vikurnar. Þegar barnið
væri fætt, ætlaði herra Kleh ao
koma með Lottu, og þau ætl-
uðu að dveljast hjá þeim í eina
viku eða svo, en þá átti-húsið
með báðum gestaherbergjunum
að vera tilbúið. Urn þetta leyti
virtist ótrúlegt, að svo myndi
verða, því að þegar ég kom
þangað, þá virtist mér svo ákaf-
lega margt ógert. Þar voru
hvorki hurðir né gluggar og allt
ómálað bæði að utan og innan.
En Irene sagði, að það gengi
kraftaverki næst, hvað fljótt
væri verið að byggja svona hús,
þegar byggingameistari á borð
við Alexander sæi um aila hluti
sjálfur.
Á þessu sviði hafði engin
breyting orðið. Augu Irene
geisluðu af ást og umhyggju,
þegar hún talaði um hann. Mér
fannst þá, að Irene væri, þrátt
fyrir þungann, falleg kona.
Hún bar barn sitt eins og stolt
og tíguleg drottning, án þess að
gera minnstu tilraun til að
dylja ástand sitt, hvorki í fatn-
aði né hreyfingum.
„Okkur þremur mun líða svo
vel í þessu húsi,“ sagði hún,
þegar við vorum á leiðinni
heim, eftir að hafa skoðað það.
Enn þann dag í dag finnst mér
ég heyra trúnaðartraustið í
rödd hennar, og enn í dag
kveinka ég mér, þegar ég minn-
ist þess.
Alexander kom seint heim á
kvöldin. Hann va.r þreytuleg-
ur og áhyggjufullur. Alla dag-
ana vann hann að tveimur bvgg
ingum samtímis og oft kom það
fyrir, að hann sat í vinnustofu
r.inni marga klukkutíma eftir
vinnutíma á kvöldin. Hann
bauð mig velkomna á næstum
því of vingjarnlegan hátt og
sagðist vera ákaflega glaður yf
ir því, að ég skyldi hafa komið
og það gleddi sig líka ehn meira
veg.na þess að auðséð væri hvað
írene væri hamingjusöm vfir
nví að ég ætlaði að vera um
rtund hjá henni. Hann flýtti
::ér mjög að borða og hafði
ekki hugmynd um hvað hann
borðaði. Að lokum spurði hann
am herra Kleh og systur síria
Lisbeth, en að síðustu spurð'
’iann um leið og hann kveikti í
oípu sinni, um Lottu. Þar sem
ég hafði sagt Irene það litla
sem hægt var að segja um
’iana, svaraði ég aðeins. ..Hún
tekur miklum framförum í
námi sínu“.
„Er ekkert útlit fyrir að hún
fari að trúlofa sig?“ spurði hann
og svipur hans formýrkvaði st
um leið og hann spurði kæru-
leysislega að því er viríist.
Ég svaraði að það væri lítið
um samkvæmi hjá okkur og að
herra Kleh hefði ungan mann
í huga handa Lottu, en að þessi
ungi maður væri ‘sem stendur
á vígvellinum.
Svo virtist, sem Alexander
itefði alls ekki heyrt svar mitt.
Hann fóf' til vinnustofu sinn-
ar.
,.Það verður alveg yndislegt
begar hann er búinn að byggja
og fær vinnustofu heima hjá
okkur“, sagði Irene. „Vitan-
iega kemur ekki til mála að
trufla hann þegar hann er að
vinna, en það verður allt ann-
að fyrir mig að heyra alltaf
fótatak hans og hóstann í hon-
um, en hann befur alltaf þenn
an þurra hósta af of miklum
reykingum. Já, þá verð ég ekki
oins einmana og ég hef stund-
um verið undanfarið.
Iiún var í raun og veru ákaf
lega mikið einmana. Oftast, þeg
ar hún vaknaði á morgnana var
Alexar.der farinn til bygging-
arinnar. Oft hafði hann ekki
tíma til að koma til miðdegis-
verðar og á kvöldin var hann
orðinn svo dauðuppgefinn að
iiað var ekki. hægt að koma af
:;tað neinum skemmtilegum
r.amræðum. „Hann gengur allt
of mikið upp í starfi sínu“,
ragði Irene. „Hann slítur sér
alveg út fyrir þennan striðs-
I gróðahákarl, sem hefur svo
j ekki minnsta skilning á því.
1 Það getur vel verið að þetta
r.é vegna þess að þetta er fj’rsta
stórhýsið, sem hann fær“.
Ég vonaði að það væri eins
og hún sagði.
„Þegar stríðið er búið, þá get
ur hann ráðið til sín ungt fólk
svo að öll vinnan þurfi ekki
að hvíla á honum einum“, svar
aði ég, en innst inni husaði cg.
Eftir að barnið kemur cg það
íer að babla, þá mun hann fú
meiri tíma til þess að vera
iieima.
Við töluðum eiginlega varla
um annað en barnið. Barnaföt-
in voru þegar tilbúin og allt
FÉLAGSlíf
Kvensl údenfafélag
r
Dvalið verður í skólaseli
Menntaskólans næstu helgi.
Farið frá Ferðaskrifstofunni
kl. 3 e. h. á laugardag. Far-
miðar á sama stað f. h. á
laugardag. Stjórnin.
FARFUGLAR og ferðafólk! —
Um helgina verður farin
skíðaferð á Hellisheiði og
gengið á Skálafell (574 m.).
Önnur ferð um helgina verð-
ur í Sæból í Kjós og gengið
yfir Reynivallaháls, á upp
eítir leið verður ekið að Með-
alfellsvatni og geta þeir, sem
vilja, orðið þar eftir og stund
að silungsveiðar. Allar nán-
ari upplýsingar á Stefáns
kaffi,. Bergstaðastr. 7, kl. 9
—10 á föstudagskvöld.
Ferðanefndin.
VORÞING Umdæmisstúkunn-
ar nr. 1 hefst kl. 2 í dag með
hátíðaguðsþjónustu í Reykja
vík. Herra biskupinn, Sig'ur-
geir Sigurðsson prédikar. Að
guðsþjónustu lokinni verður
þingið sett í Góðtemplara-
húsinu í Reykjavík. Föstu-
daginn 19. maí kl. 8.30 e. h.
verður samsæti í Iðnó í til-
efni af 60 ára afmæli Um-
dæmisstúkunnar. Laugardag
og sunnudag verður svo
þingið háð í Góðtemplarahús
inu í Hafnarfirði og hefst
báða dagana kl. 1.30 e. h. Á
sunnudaginn ltl. 4 e. h. verð-
I ur útbreiðslufundur í Bæjar-
I bíó í Hafnábfirði.