Alþýðublaðið - 16.07.1950, Qupperneq 7

1
Sunnudagur 16. júli 1950
ALÞÝÐUBLAÐiÐ
Framh. á 3. síðu.
15.15 Miðdegistónleikar (plöt-
ur): a) Krómatísk fanta-
sí aog fúga eftir Bach. b)
Fiðlusónata í Es-dúr op.
12 nr. 3 eítir Beethoven.
c) Don-kósakka kórinn
syngur. d) Fantasía eftir
Vaughan Williams um
stef eftir Thomas Tallis.
16.15 Útvarp til fslendinga er-
lendis: Fréttir — Erindi
(Margrét Indriðadóttir
fréttamaður).
16.45 Veðurfregnir.
18.30 Barnatími (Þorsteinn Ö.
Stephensen): a) Ný fram
haldssaga: „Óhappadagur
Prillu“ , eftir Christina
Söderling-Brydolf, þýdd
af Katrínu Ólafsdóttur
(þýðandi flytur). b) Smá
saga: „Armbandsúrið“
(Ragnhildur Ásgeii'sdótt-
ir les). c) Tónleikar ,o fl.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Tónleikar: Etudes . eftir
Debussy (plötur).
19.45 Auglýsingar.
22.00 Fréttir.
20.20 Samleikur ó fiðlu og
píanó (Ruth Hermanns
og dr. Victor Urbant-sch-
itsch): a) Adagio eftir
Mozart. b) Gavotte- eftir
Bach-Kreisler. c) Chant
de Roxane eftir Szyman-
owski.* d) Prelude eftir
Rachmaninoff-Her-
manns. _
20.40 Erindi: Frá ftalíu —
Osteria Romana (Eggert
Stefánsson).
21.05 Kórsöngur: Frá
landsmóti Sambands ís-
lsnzkra karlakóra.
21:35 Upplestur: Kafli úr ó-
prentaðri skáldsögu eftir
Óskar Aðalstein Guðjóns
son (höfundur les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22:05 Danslög (plötur).
23.30 Dagskrárlok.
Á MORGUN:
8.30—9.00 Morgunútvarp.
10.10 Veðurfregnir.
12.10—13.15 Hádegisútvarp.
15.30—16 25 Miðdegisútvarp.
16.25 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Tónleikar: Lög úr kvik-
myndum (plötur).
19.45 Auglýsingar.
22.00 Fréttir.
20.20 Tónleikar
Rimini“,
20.45
21.05
21.20
21.40
22.00
22.10
22.30
.Francesca da
hljómsveitar-
verk eftir Tschaikowsky
(plötur).
Um daginn og veginn
(Valtýr Stefánsson rit-
stjóri).
Einsöngur frú Svava
Þorbjarnardóttir):
a) „Lukkan" eftir Martin
Koch. b) „Draumvinur
fagri“ eftir Stephen Fost-
er. c) „Vöggukvæði" eft-
ir Emil Thoroddsen. d)
„Dagen er omme“ eftir
Fini-Henriques. e) „Sapp
hische Ode“ eftir Brahms
Upplestur: „Á leikvell-
inum“, smásaga eftir
Böðvar G-uðlaugsson (höf
undur les).
Tónleikar: Triptych fyr-
ir hljómsveit eftir Alex-
andre Tansmann (plöt-
ur).
Fréttir og veðurfregnir.
Létt lög (plötur).
Dagskrárlok.
Framh. af 1. síðu.
sem þeir hafa samkvæmt
samningunum við Bonn-
stjórnina í vetur.
Þp tókst að ná sarnningum um
viðunanlegt verð fyrir nokkurt
mágn af saltsíld í Þýzkalandi.
Erlendur athugaði í ferð
sinni, samkvæmt tilmælum f jmr
verandi fiskimálaráðherra.
nýja aðferð til að verka síld á
kemiskan hátt, sem notuð hef-
ur verið í Bremerhaven. Síld
þessi er frábrugðin saltsíldinni
að því leyti, að pækill er glær
og síldin gljáandi. Þó virtust
síldarseljendur í Þýzkalandi
ekki leggja mikla áherzlu á
þessa verkunaraðferð, og vildu
fá síldina verkaða á venjulegan
hátt.
Fremur vænlega horfir nú um
söln á síldarmjöli og lýsi, að því
ér Erlendur sagði. Að vísu hef-
ur verð á síldar- og fiskimjöli
lækkað nokkuð í vor frá því,
sem það var hæst í vetur. en
það er ekki óeðlilegt á þéssum
tíma árs. Eftirspurn eftir lýsi
hef-ur glæðzt seinustu vikurnar
og virðist af fréttum að dæma,
sem verðið sé fastara og fremur
hækkandi.
Er Erlendur Þorsteinsson var
spurður um síldveiðar útlend-
inga við ísland í sumar, skýrði
hann frá því, að S \íar mundu
nú senda nokkru færri skip en
áður, þar sem mörg fiskiskip
hefðu öruggari afkömu við flutn
inga með ströndum fram. Þá
hafi fyrst verið talið, að Norð-
menn yrðu einnig færri en áð-
ur, en það mun hafa breyzt á
síðustu stundu, og þeir því
verða jafn margir og áður. Loks
er fullyrt, að þýzki leiðangur-
inn, sem var við ísland í fyrra,
verði þar ekki í ár.
Síldarútvegsnefnd hefur nú
samið um sölu á 180—200 000 1
tunnum saltsíldar, og er þá gert
ráð fyrir svipaðri sölu á Ame-
ríkumarkað og áður. Brúttó
tekjur á flutningsverðmæti
þessara afurða mundi verða um
60 milljónir króna, og veltur
því á miklu, að síldin veiðist og
allir taki höndum saman um að
gera framleiðsluna góða og
vanda vöruna.
Erlendur sagði að lokum, að
það hefði valdið örðugleikum í
samningagerð, að undanfarin
fimm ár höfum við ekki ætíð
getað að fullu afgreitt þá síld,
scm samið hefur verið um. Ef
þetta tekst ekki nú, þá er mik-
il hætta á að viðskiptavinir okk
ar hætti að írúa því, að við get-
um staðið við þá samninga, er
við gerum. Eins og framleiðslu-
hættir nú eru hér á landi, er
það þó nauðsynlegt, að vitað sé
fyrirfram um markaðsmögu-
leika vörunnar.
væntir erfiðleikar komu brátt
í Ijós. Þar sem taka átti grafir
konunganna, rákust skóflur
grafarmanna brátt á manna-
bein, þar sem enginn átti
þeirra von. Þarna höfðu auð-
sjáanlega verið grafnir munkar
nokkrir fyrir siðaskiptin, og
greftrunin hvergi færð í bækur
eða skjöl kirkjunnar. Beinin
voru af mikilli varkárni færð
ofurlítið til hliðar, og innan
skamms beið hinna konung-
legu feðga þarna hin prýðileg-
asta gröf.
Lesið Alþýðubiaðfö
Framh. af 5. síðu.
eins og kirkjurottur,“ sagði
nann dapur í bragði.
Hinir útvöldu staðir í kirkj-
unni voru vandlega afgirtir,
svo að forvitnir áhorfendur
væru ekki að glápa á, þegar
grafirnar voru teknar. En ó-
Bálför mannsins míns, sonar, föður og tengdaföður,
Sigurðar Jónssonar,
Ingóífsstræti 21 C,
er andaðist 10. þ. m„ fer fram frá kapellunni í Fossvogi mið-
vikudaginn 19. þ. m. og hefst kveðjuathöfnin kl. 3 e. h. Blóm
og kransar afbeðnir.
ÖIlu sögulegri varð þó takan
að gröf Hindenburghjónanna.
Þegar komið var eina alin nið-
ur rákust veckamennirnir á
klöpp eina mikla. Það var með
engu móti hægt að láta hina
veglegu hershöfðingjahúfu
Hindenburgs gamla komast
fyrir, en upphaflega hafði fast-
leaa verið gert ráð fyrir að hún
fvlgdi honurn enn einu sinni til
hinztu hvíldar. Til mála kom
að sprengja klöppina. Á þvi
var þó sá stóri annmarki, að
miltil hætta var á að nær 80
metra hár turn hinnar öldnu
kirkju þyldi ekki slíkar spreng
ingar. Fenginn var húsameist-
ari úr borginni til að levsa
þrautina, og hann leysti vand-
ann. Svo stóð á að anddyri
turnsins, þar ser/ taka átti gröf
þessa, var nokkru lægra en
megingólf kirkjunnar, og lágu
baðan upp nokkur þrep í aðal-
kirkjuna. Húsameistarinn ráð-
lagði að hækka gólf turnsins
sem svaraði nokkrum þrepum,
enda varð kirkjan við það sízt
lakari en áður að öðru leyti.
Þetta var gert, og húfan hans
Hindenburgs gamla komst Io*ks
vel fyrir.
En erfiðleikarnir voru enn
ekki allir yfirstignir. Þjóðverj-
ar útnefndu ráðherra úr stjórn
héraðsins til þess að fylgjast
með undirbúningnum. Það var
; maður að nafni dr. Hermann
Brill. Hann hafði mikið út á
þær ráðstaíanir að setja, sem
liðsforingjarnir þrír höfðu
gert. Dr. Brill var sannfærður
um, að skelfingar stríðsins
væru ekki síður Hindenburg
en Hitler að kenna, og áleit, að
þessum fjórmenningum öllum
væri annar legstaður hentari
en kirkja. Margir dagar fóru í
viðræður um þetta efni, og þær
voru stundum talsvert beiskju-
blandnar. Svo fór, að dr. Brill
var ofurliði borinn, en þó ekki
fyrr en Clay hershöfðingi.
bandaríski hernámsstjórinn,
hafði skorizt í leikinn.
Jarðarförin sjálf fór frs.m á
öðrum tíma og fyrr cn sú op
inbera greítrunarathöfn, og
allt gekk eins og í sögu. Það
var komið með kisturnar svo
lítið bar á, og þær látnar síga
niður í grafirnar. Skyldi ein
hver Þjóðverji hafa hug á að
flytja líkin til enn á ný, þá var
svo séð fyrir, að það er ekkert
áhlaupaverk, því utan um kist-
urnar er þykk stálplata, og
steypa lögð utan að þeim. Þar
ofan yfir voru látin tvö tonn af
steinsteypti. Steinsmiður nokk-
ur vann að því á næturþeli með
hamri og meitli að höggva
nöfn, fæðingardaga og fæðing-
arár í steininn. Öllum embætt-
isheitum var sleppt. Daginn
Björg Þórðardóttir.
Jón Jónsson.
Hulda Sigurðardóttir.
Stefán Júlíusson.
Végna sumarleyfa verður skrifstofum vorum og
vörugeymslum lokað frá 24. júlí til 8. ágúst n.k.
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu
okkur hlýhug og vináttu á afmælis- og silfur-
brúðkaup^iegi okkar, 9. þessa mánaðar.
GUÐLAUG ÓLAFSDÓTTIR,
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON,
Bakkatúni 18, Akranesi.
exvarismiojan
eftir átti hin opinbera athöfn
að fara fram.
Vilhelm krónprins hafnaði
hoði um að vera viðstaddur.
Eg er kominn á þann aldur,
að jarðarfarir gera mig hrygg-
an í bragði,“ sagði hann. En
Cecilia og þrjár aðrar persón-
ur af Hohenzollern-ættinni
voru við athöfnina. Allir, sem
viðstaddir áttu að vera, söfnuð-
ust saman í bækistöðvum
bandaríska hersins í Marburg,
og fóru þaðan í bifreiðum.
Liðsforingjarnir óskuðu
hver öðrum til hamíngju með,
hve vel þeir hefðu varðveitt
leyndarmálið. Það stóð ekki
orð um athöfnina í blöðunum.
En þeir urðu ekki lítið h^sa,
pegar þeir komu til kirkjunn-
ar. Þar höfðu um 500 borgar-
búar safnazt saman, auk allra
þeirra, sem fylgdust með út um
giugga og ofan af húsaþökum.
Þennan dag gat þó aðeins sá
þáttur athafnarinnar farið
fram, sem konungunum til-
heyrði. Ástæðan var sú, að ætt
ingjar Hindenburgs létu ekki
sjá sig, þótt þeim hefði verið
boðið. Þeir komu þó tveim
dögum síðar, og þá fór athöfn-
in fram. Þessir ættingjar voru
Óskar von Hindenburg, kona
hans og tvær dætur þeirra, og
systir Óskars. Þau voru öll í
sorgarbúningi, rétt eins og
gamli maðui;inn væri nýlátinn.
Óskar afþakkaði kurteislega að
sitja ’í bifreið til kirkjunnar.
Þau myndu í virðingarskyni
við hinn látna ganga þangað.
Og það gerðu þau. Þau gengu í
einfaldri röð hvert á eftir öðru
gegnum iðandi stræti Marburg
alla leið til St. Elízabetar-
kirkju.
Þá Voru liðnir nákvæmlega
16 mánuðir frá því kisturnar
fundust í saltnámunum.
Náiiúruíræðafélagi
kannar öræíin.
NÁTTUFRÆÐIFÉLAGIÐ
lagði í gærmorgun upp í
þriggja daga ferðalag í óbyggðir
og er það bæði skemmti- og vís
indaför, en með í ferðalaginu
voru bæði jarðfræðingar og
grasafræðingar.
Ferðinni var heitið inn á
landmannaafrétt og á Torfajök
ul, og var farið í tveim stórum I
bifreiðum með drifi á öllum1
hjólum. Þátttakendur í för-
inni voru um eða yfir 20.
Þetta er fyrsti leiðangur
Náttúrufræðafélagsins á þessu
sumri, en^ félagið er vant að
efna til tveggja slíkra ferðalaga
á sumri.. Fararstjóri leiðangurs-
ins er Guðmundur Kjartansson,
jarðfræðingur.
——-—------------------
mensKur
AMERISKI KVIKMYNDA-
TÖKUMAÐURINN, Mr. Hal
Linker, sem hingað kom með
síðustu ferð TröIIafoss, og dvel
ur hér á végum ferðaskrifstofu
ríkisins, er nú um það leyti að
hefja starf sitt hér, en hann
mun ferðast um landið og taka
kvikmyndir, er síðar verða sýnd
ar í Bandaríkjunum og víðar í
Ameríku.
Mr. Linker er kvikmynda-
tökumaður við Internatonal
Film í Hollywood, og kom hing-
að til þess að taka kvikmyndir
á vegum ferðasrkifstofunnar,
en myndirnar verða síðan not-
aðar til landkynningar, og geta
því haft mikil áhrif í þá átt,-
að auka ferðalög Ameríku-
manna í framtíðinni hingað.
Mr. Linker hefur hér með-
ferðis kvikmyndir, sem hann
hefur tekið á ýmsum stöðum,
meðal annars í Kína, og mun
hann sýna þær áður en hann
fer, en hann dvelst hér 3—4
vikur.
Nýja
sendibílasföðin,
hefur afgreiðslu á Bæjar-
bílastöðinni, Aðalstræti 16.
Sími 1395.
ÖibreiðlS
AlþýSublaSið!