Alþýðublaðið - 29.04.1952, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 29.04.1952, Blaðsíða 7
Orðsending garðyrkju ráðu nauts: NÚ EP.U FYRSTU BEÓMIN* farin að springa út í görðunum, jörð farin að byrja að grænka og brum farin að þrúina á stöku trjátegundum einkum víði, reynivið og ribsi. t>að má því ails ekki dagast lengur, ef vorhlý- indi haldast, að skúðgarðaeig- endur láti úða og k'ippa trén; sömuleiðis ef þeir þurfa að láta færa til tré í görðunum, er góð isöigsr Kirkjii- SUGANDAFIEÐI ANNAN PÁSKADAG, 14. __________o________, __ .pril 1352, • hélt Kirkjukór ui: tími að frarnkvænia það nún-a.! Suðu.reyrar .konsert í Suður- Um úðunina er það að segja, að eyrarkírkju. Á söngskránr.i svo mikil trygging er í-því, að. vorú 6 iö,g eftir innlenda og 6 hún sé íramkvæmd, aS á.því get lög eftir erlenda töfundau í ur oltið íegurðarútlií garðsins hléinu • lák um ljósari um fjölda garða hér á hverju sumri, þar sem trén standa uppétin af maðki, og séra Jóhannes Pálmason, sóknarprestur, ein- leik á orgel. Yoru þaö lög eftir Mazzenet, Hándel, P.ossini o. íl. blaðlús um hásumanð. Þetta er var einleiícnjtm og kórsöngn- hægt að fyrirbyggja með því að um vel tekið, og varð að endur- r.qta plöntulyfin og frajnkvæma taka sum iögin. verkiö á réttum tíma. Tll vetrarúðuíiar og snemma að vorir.u er notað lyfið övicíde, sern reynst hefur miög gagnlegt. Lyfið eyðir bæði lúsum og eggj um þeirra og mpðkttm í vetrar- dvala, enn fremur eyðir það mosum og skófum af trjágróðri. Úðunina á að frumkvæma í þurru og frostlausu veðri é með an trjágróðurinn er í dvaia og áð.ur en brum, fara að þrútna verulega, því ef brunin eru far- in- nokkuð að springja út má gera ráð fyrir sviðnun, þar sem lyf þetta er aðeins ætlað tii úð unar á þeim tíma, smn trjágróð- urinn er í dvala. Barrtré má ekki uða með þessu 'yfi. H. G rÍlÍ«S¥8!liIl Framhald af 8. síðu. teknir , í þjóöleikhúsim:. um miðjan dag á miðmkudaginn, og þá eingöngu fyrir börn, sem iiúka barnaþrófi i vor. Er til þess ætlazt, að kennarar þeirra sæki liliómleikana með þeim. Aðgangur verður óiceyp- is, og sér fræðslufviltrúi um af- hendingu miðanna. Hljómleik- arnir verða ókeypis í trau:>ti þsss, að þjóðleikhúsið láni Ovicide er blande.ð í hlutföll- huaakynm sin enduxgjalds- unum 1 lítri af lyfmu móti 15 ^usþ sagði Jón jÞóraxúnsson lítrum af; vatni og hrært v.ei í enn fremur. Einnig. er- í ráði blöndunni áður en úðað er. Úða síðar meir, að haldnir verði skal með dælum með góðum hijómleikar með niðursettu dr.eifara, svo úðunin verði sem verði, svo að sem allra fíestir ■ jöfnust komi að boztum not 'um, alit tréð á að bjotna af úð- unarleginum og yfirborð moldr arinnar miður við stcfninn. fið rildapúpur liggja þat oft í vetr- ardvala-. Þar sem mikið hefur crðió vvart skemmda í trjágróðri und lifi, og raunar sagðist hann ■anfarin' ár. verður það seint skoða það hlutverk sitt, að svo brýnt nægilega vel íyrir fólki ao vrði. Og það er vissa mín, sagði hann enn fremur, að symfóníu- geti notið hljómsveitarinnar. AS lokum sagði Olav Kiel- land nokkur orð og kvaðst i'ona, að starf si.tt fyxir sym- fóníuhljómsveitina gæti orðið lyftistöng íslenzku bljómiistar- láta úða vel garðanp.. Ovieide o<? önnur plöntul-yf fást hjá ÁbnrSarsölu ríkisins við Sölvhólsgötu. Sigurffur .Sv.einsson garðyrk juráðunau tur. fí : §8 , hljómsveitin bér getur oröið ríltur þáttur £ menningariífi þjóðarinnar ef hún nýtur verð- skuldaðs skilnings og stuðnings af því opinbera. Yarðandi skólahljómleikana. sagði hann, að það væri mikils vert, að Kennararnir sæktu hljörpie'k- ana með börnunum, þvi að hljómlisíin þýrfti að verða einn Framh. af 1. síðu. Chiang-Kai-sheks á Formósu ea hvor-ki stjórn hans né stjórn þáttur í skóla- og uppeldismál- kommúnista í Peking stóð að unu.rn, engu síður en aðrar friðarsamningnum við.Japan í námsgreinar. MeS því að vekja San Francisco í fyrrahaust. áhuga hjá fcörnunum á hl'jóiii- Lítu.r sjórn Japans á friðar-pút ykist skilíiingur þeirra á samninginn við Chiang Kai-jS3^! hennar. Nútimabcrn shek sem f.ormlegan fiúðar- j drykkju í sig fræði ura styrj- samning lands síns við Kína. 3| m Ifi S.V.Í.R., Sörigfélag verkalýðs samtakanna í Reykjavík. heldwr söngskernmtun 1. maí n. k. i Austurbæjarbíói og verður það eirin þátturinn í hátíðahöldum dagsins, sem fram fara á vegurn verkalýðssamtakanna. Starfsemi kcrsins var rnikil á síðast liðnum vetri, m. a. söng iiann á árshátlðum margra verkalýðsfélaga við ágætar und irtektir. Á söngskránni 1. maí verða fjölmörg lög bseði eftir innlenda og erlenda höfutida, Söngstjpri kórsins er nú C-uð- mur.dur Jóhannsson. aldir og .valáastreytu, þjóðar.na, en það-vsseí engu minna virði að kenna þ.ehi; að rneta fagrar Jistir Þé sagði hann, aö tón- listin væri hverju menningar- þjóðfélagi 'nau.Ssynleg, engu síð ur en- t..d. bókmenntir og leik- iist. og einmiti með sköpun og starfi góðrar symfóniuhlióm- sveitar væri lagðu.r grundvöll- ur að auðugra tónlistarlífi og tónlistarsköpmi j lanáinu. jaiwsðarsðfi ; Slysavarnafélags fslands ■ kaupa flestir. Fást hja j slysavarnadeildum um; land alit. í Rvik i ham ■ yrðaverzluninni, Banka-1 stræti 6 Verzl. Gunnbór ; unnar Halldórsd. og skrif ■ stofu félagsins, Grófin i I Afgreidd í síma 4837 - - ; Heitið á slysavarnafélagi^ ■ Það bregst ekki. Framhald af 5. síðu.. ■ aðra skóia, en reyndust verr undir búnir en skyldi, þegar þeir hófu námið í nýja skól- anum. Á þessu var nauðsyn að ráða bót, og það hafa landspróf in áreiðanlega gert. Prófkröf- urnar svífa nú ekki í lausu lofti, heldur eru nokkurri veg- inn hnitmiðaðar, þótt ekki sé þar alls staðar á vísan að róa eins og síðar skal að vikið. En lestrarefni — pensum —- er að minnsta kosti fast ákveð ið hverju, sinni. Landsprófin hafa tvímæla- laúst gert mikið gagn að bessu leyti, þau hafa samræmt og jafnað rnetin. Ókostirnir stafa ef tii viil einkum af framkvæmd próf- anna, eins og liún hefur verið tíðkuð. Hefur oftast verið kvartað u.ndan því, hve smá- smuguieg og tjrfin próíin hafa verið, enda verður því naumast á móti mælt með viðhlítandi rökum, að próf þessi hafa ver- ið næsta neikvæð; þau hafa verið útllökunarþróf, frémur fallin til þess að ,,reka á gat“ en til að kanna heildarþekk- ingu nemenda. Til þess hefur áreiðanlega ekki verið tekið nægilega mikið tillit, hversu ungir og óþroskaðir nemendur eiga hlut að máli. Hefu.r mörg um sæmilegum nemendum (og kennurum þeirra) orðið hált á því, að prófverkefnin hafa mjög verið miðuð við þurran I þululærdóm. | En höfuðókost landsprófa- fyrirkomulagsins, eins og það hefur verið framkvæmt, tel ég , vera þann, að það leggur alla I bóklega kennslu skólanna í ! fjötra og hættulega þröngar skorður. Það er farg á persónu , legri kennslu. Enda þótt þaö sé ^ aðeins minnihluti bóknáms- , deildanemenda, sem óskar efí- ' ir að ganga undir landspróf, hljóta kennararnir að mioa kennslu .sína við það, að.-sem flesíir séu undir það búnir að taka sKkt .próf. Skólarnir þræða því lestrarefni lands- prófsnefndar eins nákvæmlega og kostur er á, hvort sem nem- endim og kennurum gegnir betur eða verr. Fjöldi nemenda hættir námi ei’tir miðskólapróf, 1 eða þriggja vetsra nám, og hyggúr ekki á frekará lærdcni. Með áðurnefndu kennslufyrir- ; komulagi Iiijóta þeir sömu fræðslu og þeir, sem landsprófi Ijúka, og flytjast síðan í aðra 1 skóla til framhaldsnáms. En það er að' sumu leyti óheppi- Íegt. Má t. d. benda á það, að til miðskólapróís, landspróís. | er ekki ætlast til þess, að lesið sé neitt í Islandssögui eða þjóð félagsfræði, aðeins mannkyns- saga. Má það teljast. he]du,r þunn fræðsla fvrir hina ungu, íslenzku borgara, sem ljúka þar með þ.riggja vetra námi í , framhaldskóla, fara svo út í | lífið og atvinnuna og ganga ekki í fleiri skóla. Að vísu, má telja hér bót í máli. að í efstu bekkjum barnaskóla er lesin íslandssaga Jónasar Jónssonar frá, Hriflu, sem er sjáifsagt bezta og aðgengilegasta kennslubók í íslandssogu, sem. við eigum. En. samt sem áður er þarna gat í framhaldsskó’a fræðsluna í sögu iands og þjóð- ar. Kinar ströngu smáatriðakröí ur sumi'a landsprófanna hafa mikil áhxif á kennsluna. Kénn ararnir reyna sífellt að gizka á, hvernig þeir geti bezt þrætt hinn mjóa veg landsprófsnefnd armanna. öli persónuleg við- Þakka innilega auðsýnda vináttu og samúð við andlát og útför systur minnar, GÍSLÍNU g. jónsðóttur. Fvrir hönd vandamanna. Álfheiour Jóna Jónsdóttir. í Austurstræti 3 {gengið inn frá Veltusundi) Viðtals- tími kl. 1—2 sími 3113, heimasími 5336. Sérgrein: ba rnasjúkdómar Hulda Sveinsson læknir. ■Tilboð óskast í að reisa viðbótarbyggingu við aðalspennustöðina við Elliðaár. Upp- cli> ';ta og lýsingar má vitja í teiknistofu Sigurðar Guðmundssonar og Eiríks Einars- sonar, Lækjartorgi 1 í dag, 29. apríl ki. 1,30—3. Skilatrygging 100 krónur. Ég undirritaður hef opnað í Austurstræti 3 (^"igið inn frá Veltusundi). Viðtals- tími Id. 3 til 4. Sími 3113. — Heimasími 3195. Gísli Ólafsson læknir. mJIM~ undir forstöðu Metúsalems Stefánssonar . er tekin til starfa í. Alþý.ðuhúsinu í Reykjavík II. hæð. Allir þeir, sem erindi eiga við skrifstofuna vjirðandi ráðningar til sveitastarfa ættu að gefa sig fram sem fyrsi. Of eru ámjnntir uin að gefa sem fyllstar upplýsingar unj alit e-r varð.ar óskir þeirra, ástæöpr og skiimála. Nauðsynlegt er bsndam úr fjarlægð að hafa umboftsr.. mann í Keykjavik, er að fuliu. geti kemið fram fyrir. þeirra hönd í sambandi við ráftningar. Skrifstofan verður opin alla virka daga kl. 9—12 og kl. 1—5. þó aðeins fyrir hádegi á laugardöguni. Búnaðarféiag íslands. leitni til að brjóta nýjar leiðir fer veg allrar veraldar. Kenn- ararnir þora með engu móti að leggja aðaláherzlu á það, sem þeir sjálfir telja fyrir mestu,, ef þeir halda,að það samræm- ist ekki ,,kokkabókum“ hinna háu og íjarlægu prófdómara. AUri kennslu er revnt að halda í þrælbundnum og einskorðuð ura farvegi, sem ákveðinn er á hærri stöðum. Þetta er vafa- laust heppiiegt fyrir lítt mennt aða og andlausa kennara, en okkur veiíár sannarlega ekki af þyí, sem viö kennslu fáumst, að blása lífi og anda í skræi- þurran skólalærdóm. Kennari, sem litlu getur bætt við beina- grindarfróðleik kennslubókar og hugkvæmist engar nýjung- l a,r eða örvandi kennslubrögð, j ætti að fá sér annað starf. (Niðurlag á morgu.n ) AB 7

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.