Alþýðublaðið - 10.12.1952, Blaðsíða 1

YÐUBLABIS
fyrir ö!l Suðurne: frá

(Sjá 8. síðu).
XXXHI. árganjur. §? Miðvikudagur 10. des. 1952
278. tbl.
Vanræld hefur v'erið aö íryggja að mjólkin af samlags-
svæði Reykjavííiur kæmi til skömmtunar
Eldhúsrœöur Haralds og Stefáns Jóhanns:
SAMNINGANEFND VERKALÐSFELAGANNA tjáði bo
arlækni bréfJega í gær, að hún teldi algerlega á ábyrgS mjólk-
ursamsöhmnar b'revtingu sem nú hefur veriö gerð á mjólk-
urskömmtuninni, með þvt að vanrækt hefur verið. að gera ráð-
stafanir til þess að tryggja, a'ö mjólkurmagnið af samlagssvæði
Reykjnvíkur komi ti! skömmtunar.
...................... En breytingin er sú, að
Vinnudeilan sfendur
um réfíari
þjóðarteknanna

fin-
Picj:
arkaups þarf aS fiækkð j
19—21 prósen! íi
vers eins og
ÞAÐ er ekki um það að
1
\s
er su,
■barushafandi konur og börn
fædd 1950 og síðar fá aðeins' ræða í vinnudeilunni, sem
• !• 2 lítra í stað 34 lítra áður. '• nú stendur yfir, að skipta
I Bréf samninganefndar verka neÍRU sem ekki er til, held
lyðsielaganna til Dorgariæknis , ... ,v , . . . .,
í Pær fer hér á eítv )ur um hltt að sklPta l3.]03"
| I.Vegna tilkynningar mjólk-'artek]unum réttara' SVO
ursamsölunnar í blöðum og p6ir, sem skarða.sl-
, útvarpi í dag, um minnkun á an hlut hafa borið frá
j miólkurskammti tU ungbarna borði fái nokkrar bætur.—
l og barnshafandi kvenna, þar Þetta sagði Haraldur Guð-
.s
-S '
s
s
<um
verkfaiiið k
mn
fi \
að til
í FEASÖGN AB í gær af | sem því er borið við
eldhúsdagsræðu Gylfa Þ. Gísla j þessa verði að gripa vegna
sonar varð meinleg prentvilla, j þess hve takmarkað magn
en þar stóð, að ..hlutur lág-,mjólkur fæst til vinnslu á inn
launamanna í þjoðartekjunum vigtunarsvæði mjólkursamsöl
mpndsson
eldhúsræðu
1 sinni á alþingi í gærkvöldi,
Haraldur
ræddi nokkuð
Guðmundsson
dýrtíðarmálin,
hefði minnkað að minnsta kosti. unnar, sjáuni vér ástæðu til að ófremdarástandið í verzlunar-
um. 20—39%.“
l'ölur þær, sem Gylíi skýrði
frá, voru þessar:
taka þetta fram; Þegar þér, hr. [ málunum og viðbrögð verka-
1) Raunverulegav þjóðartckj
ur á íbúa jukust frá 1939—
1950 um 63%,
2) Kaupmáttur tímakaups
Dagsbrúnarmanns jókst á
samá tíma um 30%.
3) Kaupmáttur tímákaups-
ins héfði því átt að vera 25%
hærri en hann var til þess að
aukast jafnmikið og þjóðar-
tekjurnar.
4) Sá hluti þjóðarteknanna,
sém notaður var til neyzlu,
jóijist um 48%.
5) Kaupmáttur tímakaups-
ins hcfði því átt að vera 14%
hær-ri en hann var til þess að
auþast jafnmikið og sá hluti
þjóðarteknanna, sem notaður
var til neyzlu.
6) Þar eð margt bendir til,
að hlutdeikl hinna Isegst laun-
nðu í þjóðartekjunum hafi
minnkað síðan 1950, þarf kaup
máttur tímakaupsins að
liækka um eitthvað milli 14
og 25% ,!il þess að hann sé hlut
fallslega jafn bví sem hann
var fyrir stríð. Sé lekið meðal
tal, er það 19—20%. Á slíkri
aukningu á kaupmætti tíma-
kaupsins eiga hinir lægst laun
uðh rétt ti! þess að vcra ekki
verr settir hlutfallslega en
1939.
borgarlæknir, komuð á fund
samninganefndar verkalýðs-
félaganna með álit læknanefnd
ar um hvað teljast mætti full-
nægjandi mjólkurmagn handa
börnum, sjúklingum og öðrum
þeim, er sérstaklega voru af
læknunum taldir hafa þörf fyr
ir mjólk, kom í ljós, að lækn-
arnir töldu nægjanlegt magn
11 000 lítra.
Hins vægar var jafnframt
upplýst, að af innvigjunar-
svæði mjólkursámsölunnar
k*mu að jafnaði 11.500 lítr-
ar til vinnslu á dag. Nú seg
ir samsalan hins vegar, að
aðeins komi af þcssu svæði
um 5000 lítrar. Er því ljóst,
að meirililuti mjólkurmagivs
ins fer annað en til mjólkur
samsölunnar, og er það í
samræmi við það, er vér
héltlum fram við yður þegar
þetta mál var til meðferðar
lijá oss, að mjólkurframleið
Framhald á 2. síðu.
lýðsins til bess að rétta hlut
sinn vegna þeirrar kjararýrn-
unar, sem ríkisstjórnin hefur
búið launastéttum landsins.
Sagði hann, að skipting þjóð-
arteknanna væri mjög óréttlát,
og því minni sem þjóðartekj-
urnar væru, því meiri nauðsyn
væri á því, að þeim væri rétt-
Látlega skipt milli þegna þjóð-
félagsins. Þessi ríkisstjórn hefði
hins vegar mismunað stéttum
landsins stórkostlega, og verk-
fall það, sem nú stæði yfir,
væri rökrétt afleiðing af þeirri
stjórnarstefnu, sem fylgt hefði
verið. Væri þessi vinnudeila
sérstæð að því leyti, að deilu-
aðilar væru báðir sammála um,
að nauðsyn væri að rétta hlut
launþeganna — og að það sé á
valdi ríkisstjórnarinnar að
leysa deiluna.
I ræðu sinni drap Haraldur
á nokkur siáandi dæmi um á-
lagningarOkrið og nefndi m. a.
Framh. á 3. síðu.
í EÆÐU sinni frá alþingi í
gærkvöldi rakti Hannibal
Valdimarsson rækiléga róg aft-
urhaldsblaðanná um verkfalls-
aðgerðirnarj en þau hafa m. a.
haldið því fram, að liótáð hefði
veri'ð að mvrkva Reykjavík;
hætta að leyfa mjóikursölu til
ungbarna og sjiikra og að
neitað befði verið um viðgerð'-
ir á varðskipunum, svo að
Bretar gætu rænt úr landhelg-
inni.
Þessum illkvitna rógburði
hnekkti Hannibal, og kvað
það aldrei hafa verið nefnt að
stöðva raforkuver Sogsins.
Sagðist hann þvert á móti hafa
tekið það fram í ræðu sinni á
Lækjartorgi á dögunum, að
verkfallsstjórnin, iiefði jgefið
undanþágu tii þess að vinna
mætti við dælur við Sogsvirkj
unina nýju, svo að jarðgöngin
fylltust ekki af vatni, en vinnu
við rafstöðina hefði hann ekki
nefnt á nafn.
Um mjólkurdreifinguna sagði
Hannibal, að verkfallsnefndin
hefði strax gefið undanþágu
til þess að 12 þúsund lítrum
væri úthlutað á dag til ung-
barna, sjúkra og gamalmenna.
Hins vegar hefði komið í ijós,
að síðustu daga herði ekki feng
izt nema 5 þúsund lítrar, vegna
þess að framleiðendur hefðu
freistast til þess að selja mjólk
ina eftir öðrum leiðum. Þá
sagði Hannibal staðreyndun-
um snúið við, er sagt væri, að
verkfallsstjórnin hefði hindr-
Dýrtíðarvísitaian
hækkað 102.7 pró-
sent á þremur árum
HAUSTIÐ 1949 var stig'
ið stórt spor til liægri í ís-
lenzkum stjórnmálum. Þá
tók núverandi ríkisstjórn
við völdum og í tíð henn-
ar-hefur stöðug sigið á ó-
gæfuhlið, og er nú svo kom
ið að þjóðfélagið riðar
vegna dýrtíðar, en í tíð nú.
verandi ríkisstjónar hefur
dýrtíðarvísitalan hækkað
um 102.7% eða meira en í
nokkru öðru landi. — Þann
ig fórust Stefáni Jóhanni
Stefánssyni orð í útvarps-
umræðunum frá alþingi í
gærkvöldi.
Stefán Jóhann gat þess,
að í tíð ríkisstiómar sinnar
hefði vísitalan hækkað úr 310
stigum í 330 stig, eða aðeins
um 6,45%, og var það álíka
dýrtíðaraukning og í nágranna-
löndunum. I tíð núverandi rík-
isstjórnar hefur vísitalan hins
vegar flogið úr 330 stigum í
689 stig. og nemur vísitölu-
hækkunin því 102,7 %'a þrem-
ur árum.
Þá fór Stefán nokkrum orð-
um um orsakir þessarar geig-
vænlegu dýrtíðaraukningar,
sem ætti rót sína að rekja til
hinnar ófarsælu stjórnarstefnu,
m. a. gengislækkunarinnar,
(Framh. á 3. síðu.)
að varðskipin
að halda ;
Sídusfu ísíisksolur
ÍSLENZKIR togarar fara
ekki fleiri söluferðir til Þýzka-
lands á þessu ári. Síðustu tog
arárnir sem. lönduðu þar voru
Egill Skallagrímsson og Ólafur
Jóhannesson frá Patreksfirði.
Grotewohl relcur birgðamálaráðherrann
uppi landhelgisgæzlunni. Eftir
að verkfallið hófst hefðu kom-
ið inn þrjú varðskip með bil-
aða vél, og hefur verkfalls-
stjórnin veitt undanþágu til
þess að verkfallsmenn gætu
unnið að viðgerð skipanna, og
bannig tryggt, að þau gætu
haldið áfram landhelgisgæzl-
unni.
Taldi hann róg andstæðinga
verkalýðsins í fyllsta máta ó-
maklegan og ósanngjarnan.
BIRGÐAMÁLARÁÐHERRA meti, kjöti og fleiru.
Austur-Þýzkalands hefur ver Það er ekki langt síðan
ið vikið úr stöðu sinni fyrir Grotewhhl gumaði af því, að,Jý|| Qf£0fíkd SUfUlðflllðndS
nægar birgðir matvæla væru ”
iþá sök, að alvarlegur skortur
er á flestum algengustu og'
nauðsynlegustu tegundum
mafvöru í Austur-Þýzkalandi.
Til dæmis eru litlar birgðir af
sykri, hveiti, kartöílum, græn-
til í landinu og þakkaði það
fyrirhyggju stjórnar sinnar,
en nú er komið annað hljóð í
trokkinn, þegar hann rekur
birgðamáilaróðherrann.
ÞAÐ mun ekki hafa skeð í
tíð núlifandi manna að túngrói,
sem á vordegi þegar aðeins
Wær vikur eru til jóla.
„Guli fiskurinn,r var
siyrkfur meo írS miiij.
kr. báfagjaldeyrl
BJÖRN ÓLAFSSON við- :
skiptamálará’ðherra játaði ■
það 1 útvarpsumræðunum í í
gærkvöldi, að ríkisstjórniu “
hefði leyft nokkrum útgerð ■
armönnum að selja skemmd- ;
an saltfisk —- „gula fiskinn“ 2
svonefnda með báfagjaldeyr ;
isálagningu, en fiskur þessi»
var veiddur 1950 áður en ?
bátaskipulagið var upptekið. ”
Upplýsti ráðherrann að ■
bátagjaldeyrinn, sem lagður ‘
var á þennan fisk, hefði unnt “
ið 1,8 milljón króna, eins ■
og AB hefur áður skýrt frá. S