Alþýðublaðið - 10.12.1952, Blaðsíða 6

Framhaldssagan 74
Susan Morley:
Vöðvan
Ó; Sigura
ÍÞÍtÓTTAÞ A TTUE
Heilir íslendingari
Enginn snjór! Það er sama
sagan. Skíðaíþróttin á landi
voru hefur þegar hlotiö svo al-
varlegan hnekki, að hann ætti
að geta dugað okkur sem afsök-
un í þrjú til fjögur ár. Og sam-
kvæmt veðurspám er ekkert út-
iit fyrir að þeíta lagist í bráð.
E£ við fáum engan skíðasnjó í
vetur, þé er talsverð hætta á,
að margir leggi þessa göfugu
íiþrótt algerleg'a á hilluna, og
það skarð verður vandfyllt.. Við
verðu.m að gera eitt’nvað í mál-
inu, og það fyrr en síðar!
Það er skíðahöllin, sem er
eina úrræðið. Og ef við erum
ekki farnir að sjá þörfina fyrir
þá byggingu núna, þá sjáum við
hana aldrei! Nú er því einmitt
tækifærið til að heíjast handa!
Nú getum við bent ráðherrun-
um, alþingismönnunum og öil-
um almenningi upp í fjöillin og
bara spurt: „Hvar sjáið þið
snjó í brekku? Er þetta nokk-
urt vit! Hvar á æska lands vors
að setja innanlandsmetin?“ Og
svo verðum við að fvlgja .mál-
inu 'fast eftir. Fá loforð um
styrk, leyfi fyrir merkjasölu-
dag og bappdrætti og finna upp
slagorð. Áður fyrr rneir hafðist
ekkert án slagorða, nú hefst
.eklcert án slagorða! Snjórinn ; r
hið brennandi spursmál dags-
ins! Bravó, bravó!
Og svo er enn eilt. Skíðahöll-
in getur orðið til ótrúlegs
sparnaðar, þegar til lengdar
lætur, jafnvel þótt nokkrar
milljónir fari í stofnkostnað.
Þá er hægt að l.eggja niður . allá
skíðaskála; þá sparast bílaben-
zínið og allir varahlutirnir og
allur kostnaðurinn við að iáta
íugi og jafnvel hundruð bíla
sitja fasta í. snjó uppi á heiði á
ferð með skíðafólk; ar' þess
fataskemmdir og alh þ Og
þeíta neimm- ekki svo ' 'i fé,
e; lagloga er reifemð. íig gæti
bezt trúað, að góðu:- hagfræð-
ingur gæti sannað, að skíðahöll
in borgaðí sig upp á fimm th
tíu árum!
Með íþróttakveðjum.
Vöð'van Ö. Sigurs.
S
%
$
$
S
%
s
I
s
s
s
s
rnjjj
*
s
s
s
s
Pedox fótafcaS ey8ir r
skjótlega þreytu, sárind- (
um og óþægindum í fót- S
unum. Gott er eS láts')
dálítið af Pedox í hár-
S
þvottavatnið. Eftir fárra
daga notkun kemur ór- S
angurinn í ljós, •
S
Fæst í næstu bú8» )
)
S
CHEMm.
s

Hendið henni út!“ Svo gat hann
ekki meira og hlassaði sér nið-
ur í stólinn.
Einkennisklæddur maður,
sem stóð fyrir aftan stól krón-
prinsins, hraðaði sér á móti
gestunum.
Hún var aftur komin heim í
íbúðina. Hin þrjú höfðu skilið
við hana úti fyrir. Reiðin sauð
í henni. Hún var enn talsvert
drukkin, þótt runnið hefði af
henni í svip, meðan ósköpin
dundu yfir. Hún reikaði milli
herbergjanna og gat ekki. á
héllli sér tekið. Hún leitaði
uppi eitthvað. sem hún gæti
svalað sér á að evðileggja, en
fann ekberii, sem henni var
ekki sama um. En þarna stóð
líti'ö og skrautlegt borð á miðju
gólfi í dagstofunni, hlaðið vín-
föngum og tómum og hálftóm-
um glösum. Hún sparkaði í það.
Það þeyttist langar leiðir og
lenti á arinhellunni. Glösin og
flöskurnar fóru í þúsund mola.
Sömu ieið fór dýrindis klukka,
sem stóð til hliðar við arininn.
Hún hlassaði sér örmagna nið-
ur í stól.
Hún heyrði mannamál inni
í. svefnherberginu. Hún Ieit
upp og vissi ekki í fyrstu hvers
kyns var. Markgreifinn af
Denge stóð þar á náttklæðun-
um. Bak við hann sást glitta í
Sophie. Hún hafði sveipað utan
um sig laki, náföl og skjálfandi
af .hræðslu.
Glory dragnaðist á .fætur.
„Hypjið ykkur út!“ öskraði
hún. ,,Burt með ykkur!“
,,Við getum ekki farið
svona,“ sagði ungi m.arkgreif-
inn aulalega og glápti á hana.
„í fötin þá. og burt-með ykk-
ur, fljótt! Burt með ykkur ....
fljótt .... strax!“
Þau hurfu úr gættinni og
Glorv stikaði fram og áftur um
gólfið. Loksins opnuðust svefn-
herbergisdyrnar á ný og skötu.
hjúin stóðu í gættinni. Fötin
voru öll í óreiðu, en klædd áttu
þau að heita, Þau áræddu varla
gegnum dagstofuna. trítluðu
eins og skólakvakkar, sem
staðnir eru að óknyttum. Hún
heyrði þau hlaupa niður stig-
ann og skella á eftir sér. ytri
hurðinni.
Hún horfði flóttalega kring
um sig og fór svo inn í svefn-
herbergið. Hún nam staðar fyr-
ir framan spegilinn og horfði á
sig skelfingu lo.stin. Hún snökti
og henti sé.r upp í rúmið í öll-
um fötunum. Hún gróf andlitið
í höndum sér, reið, máttvana
og einmana. Hún var öll í upp-
námi. Villtir atburðir hins liðna
dags höfðu komið siíku róti á
hug hennar, að engu lagi var
líkt.
Fyrir hugskotssjónum sínum
sá hún hinn æsta og hamslausa
krónprins, heyrði skræka rödd
hans og saman við orð hans
blönduðust hennar eigin orð:
„Georg! Georg! Georg! Þú ert
þá aftur farinn að gamna þér
við fyrstu konuna þína!! Er
það þess v.egna, að þú hefur
ekki haft tíma til þess að heim-
sækja mig síðan á föstudaginn
var, og nú er komirm fimmtu-
dagur? George! Það er kominn
fimmtudagur. George! Það er
fimmtudagur núna! Fimmtu-
d.agur, fimmtudagur, fimmtu-
dagur ....!“
Hún greip andann á lofti og
reis upp í rúminu. Hún fálm-
aði eftir rúmstokknum og
kreisti hann svo fast að hnú-
arnir hvítnuðu. Augun voru
tryllingsleg, stór og starandi.
Fyrir evrum hennar hamraði
þetta sama orð upp aftur og
aftur: „Fimmtudagur!“ En nú
hafði það aðra merkmgu, skýr-
ari, dýpri og kaldari meiningu.
Hún sá móður Davanney í
anda, þar sem hún sat fyrir
framan hana og rakti henni
raunir sínar, og heyrði upp á
ný það, sem nú skipti máli:
„En ef þú kemur að heimsækja
mig, þá komdu ekki á fimmtu-
degi!“
Hún þeyttist fram úr rúm-
inu. Hún þaut fram í baðher-
bergið og hringdi bjöllunni
ofsalega. Hún fálmaði eftir ein-
hverjum fötum í fataskápnum
og fann að lokum það, sem hún
leitaði að: Knapabúninginn,
sem hún hafði notað nóttina
góðu, þegar hún brauzt inn í
fangelsið í .Dorchester með Job
Glaisher.
Þjónustustúlkan kom æð-
andi inn í svefnherbergið og
vissi ekki hver ósköp gengu á.
Glory leit ekki við henni, en
æpti til hennar að ná í vagn í
snatri. Hún var öldungis geng-
in af göflunum, hugsaði ekki,
handtökin voru tryllingsleg og
fálmandi. Hún reif og sleit í
fötin, vöðlaði skóreimunum
niður í stígvélin í stað þess að
reima þau upp. Hún var ferð-
búin á svipstundu. Hún opnaði
skúffu á náttborðinu sínu og
fálmaði ofan í hana. Þaðan dró
hún upp tvíhleypta skamm-
byssu og stakk henni í vasa
sinn.
Hún fór úr vagninum í Hol-
born, ekki langt frá Millington
Lane. Hún hraðaði sér um fá-
förnustu göturnar, læddist í
skuggunum meðfram, húsaröð-
unum, eins og vofa sveipuð
síðum kul'li. Hún var hunnug
hér, og brátt blasti gamli hjall-
urinn við henni, hár, hrikaleg-
ur og fornfálegur. Húsið hafði
auðsjáanlega ekki verið lagað
neit.t til síðan hún sá það síð-
ast. -
Hún nam staðar á pallinum
og kastaði mæðinni. Svo seild-
ist hún upp til dyrahamarsins
og barði fast að dyrum. Það var
dauðaþögn inni fyrir. Hún
barði aftur og nú enn fastar.
Hjartað baroist í brjósti hennar
og blóðið suðaði fyrir eyrum
hennar.
Það heyrðist umgangur inni
Ssnort braiiS.
Snittor.

) Til í búðinni allan daginn. )
| Komið og velj ið eða símið. ?
fyrir. Dyrnar opnuðust og rnóð-
ir Davanney gægðist út á milli
starfs óg hurðar, píreygð og
sjóndöpur.
„Það er ekkert í kvöld.“ Hún
þekkti ekki Glory. „Engin við-
skipti. Lokað í kvöld.“
Glory hreyfði sig- til, svo að
gulur bjarminn frá næsta götu-
Ijósi féll í andlit henni. Gamla
konan rak upp lágt hljóð og
var nærri dottin. Glory hratt
hurðinni opinni og þaut inn
ganginn.
Hún sá glitta í Ijós um rifu
á hurð innar af almenningnum.
Móðir Davanney var komin inn
ganginn og horfði skelfd á eftir
henni, en fékk ekki að gert.
Glory batt sv.artan vasaklút
fyrir andlit sér. Hún dró upp
byssuna og hélt henni fyrir
framan sig með fingur á gikkn-
Því næst gekk hún að dyrun-
um og reif þær opnar í einu
vetfangi.
Það brann eldur ,á . arni og
kringum' hann sátu nokkrir
menn makindalega. Aragon
hallaði sér aítur á bak og lét
stólinn ramba á tv.eimur fótum.
Myrtle sat við eitt borðshornið
og krækti fótunum letilega
kringum einn borðfótinn. A
lágum bekk .sat Ned Purfect á-
samt tveim .öðrum mönnum,
sem hún ekki þekkti. Höfuð-
paurinn sjálfan bar við arin-
eldinn, og við hlið hans sat
Dance, sá er aldrei vék hárs-
breidd frá húsbónda sínum og
foringja.
Það hefði mátt heyra flugu
anda, svo djúp var þögnin.
Glorv beindi tvíhlevpunni að
hjartastað Paradine. Hinni
hendinni lokaði hún hurðinni
áð baki sér og halláðist upp að
henni.
Aragon kipptist við og þaut
ó fætur. Óðar en vurði var hann
kominn miðja vegar yfir her-
bergisgólfið með brugðinn hníf
í hendi. En áður en hann komst
alla leið klauf skipandi rödd
Paradines loftið, hvell og skær:
„Aragon! Snertu hana ekki!“
Aragon brá við hart og stökk
íil hliðar, eins og hann hefði
verið stunginn af éiturnöðru.
Hann leit á foringja sinn og
vék til hliðar samkvæmt bend-
I ingu hans.
Láttu hana skjóía mig, Ara-
rgon! Þú veizt hver hún er,
Aragon! Þú hefur hitt hana
fyrr. Og þú líka, Myrtle. Kap-
teinn Glory! .... Og enn bá .í
grímubúningi, sýnist mér. Hún
er alltaf í grímubúningi, þegar
Ora“VlðáerSlrs
Fljót og góð afgreiðsla.
GUÐL. GÍSLASON,
Laugavegi 63,
sími 81218.
'Smurt braoð
og snittur.
.Nestispakkar. $
Ódýrast og bezt. Vin-)
samlegast pantið með)
fyrirvara. í
MATBARINN )
Lækjargötu 6. ^
___S
Sími 80340.
Köld bor5 oá
j heitur veizlu» i
{ matur. )
S Síld & Fiskur*.
s-----------------------1
{ MisinináarsolöSd >
? Jv.alarheimilis aldraðra sjó-l
ímanna fást á eft irtöldum)
• stöðum í Reykjavík: Skrif-'
sfofu sjómannadagsráðs, ?
^Grófin 1 (gengið inn frá?
^ Tryggvagötu) sími 80275, (
í skrifstofu Sjómannafélags
SReykjavíkur, Hverfisgötu
\ 8—10, Veiðarfæraverzlunin
) Verðandi, Mjólkuríélagshús-
) inu, Guðmundur Andi-ésson
) gullsmiður, Laugavegi 50, _
{Verzluninni Laugateigur, V
^Laugateigi 24, fóbaksverzlun {
^inni Boston, Laugaveg 8,)
^og Nesbúðinni, Nesvegi 39.)
Hafnarfirði hjá V. Long. j
\ Ný.ía sendf- , l
\ bOöstöðiii h.f. ó
$ hefur afgreiðslu í Bæjar- >
) bílastöðinni í Aðalstrætil
\ 16. — Sími 1395. {
l '
*
*
Mirminsíarsplöld >
Barnaspítalasjóðs Hringsins)
eru afgreidd í Hannyrða- {
verzl. Refiíl, Aðalstræti 12}
(áður verzl. Aug. SvenS-1
sen), í Verzluninni Victor,5
getið þið fengið munstruðu flösrenningana á
stiga, ganga og stofugólí, úr íslenzkri ull, framleitt af
KOMIÐ! Skoðið gæðin og sjáio sýnishorn.
PANTIÐ! réttar stærðir og veljið liti og munstur
eftir eigin smekk.
. . íslenzk ull — íslenzk vmna.
Skúlagötu
sppajepin
Barónsstíg —
Verzl. Álfabrekku við Suð-
urlandsbraut, og Þorsteins-
i búð, Snorrabraut 61.
l
{ Laugavegi 33, . Hpits-Apó-
teki,' Langholtsvegi 8'4,
í
\-----------------------------)
\ílás og íbáðir l
i af ýmsum síærðum I
) bænum, útverfum bæj- S
arins og fyrir utan bæ-;
^ inn til sölu. — Höfum)
\ einnig til sölu jarðir, )
^ vélbáta, bifreiðir qg)
verðbréf )
$ Nýja fí*steigT!a:>ai»n. )
S Bankastraétj 7. ' ?
) Sími 1518 og ki. 7 30—' ^
) 8,30 e. h. 81546. S
--------------------------j
>
S
>
S
mn a