Alþýðublaðið - 12.01.1954, Síða 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudagu? 12. janu'ar 1954.
Bœjurbíó
**** MESSALÍNA. ítölsk
mynd gerð eftir frásögnum
gömlu iatneska höfundanna,
Tacitus, Seneca, Juuenal o.
fl. um Messalínu, drottn-
ingu Kládíusar keisara. —
Messalína þessi var afburða
fögur, en laus á kostunum,
svo að af bar. Nægði henni
ekki að hafa friðla fjöl-
marga við hirðina, heldur
stundaði hún og hórdóm í
skækjuhverfi Rómar. Enda
nefnist mynd þessi á dönsku
„Messaliína — keisaraynja
og skækja“. Myndin er stór
vel gerð og áreiðanlega ein
bezta mynd um sögulegt
efni, sem gerð hefur verið.
Leikendur skila, undantekn-
ingarlaust hlutverkum sín-
um vel, og er áberandi mikil
líkamsfegurð bæði karla og
kvenna í henni. Margar
,,senur“ í myndinni eru stór
vel teknar, einkum fjölda-
senurnar. Finnst manni þetta
stórum eðlilegri og betri
mynd heldur en flestar aðr
ar „stórkostlegar“ myndir,
sem maður sér, samanber
margar myndir Cecil B. De
Mille.
* léleg.
sæmileg.
góð.
ágæt.
Moa Martinsson
MAMMA CIFTIST
Framhald af 4. síðu.
drepið á nokkur þau trúnaðar-
'störf, sem Óskari HallgrÍms-
syni hafa verið faþn, og er þó
margt ótalið. Af þessu ör-
stutta ágripi um félagsleg af-
skipti Óskars Hallgrímssonar
rná nokkuð ráða, hvers trausts
hann nýtur meðal þeirra, er
starfa hans hafa notið. Enda
er hér urn einn af framtíðar-
: mönnum Alþýðuflokksins og
! íslenzkrar alþýðu að ræða. ÍÞess
vegna er honum vel tekið með-
al alls þess fólks, er kýs sér
traustan, starfssaman. og ein-
beittan fulltrúa til baráttu fyr-
: ir málefnum sínmn og fram-
: gangi þeirra. — Mann, sem er
;;aiinn upp við kjör íslenzkrar
i;alþýðu, er gagnkunnug-ur lífs-
kjörum og lífsbaráttu hennar
og vill fórna starfskröftum sín
um í þágu þeirra, sem erfið-
ast eiga.
Með þessar staðreyndir í
huga valdi Alþýðuflokkurinn
Oskar Hallgrímsson í baráttu-
sæti A-listans í Reykjavík. Og
telur sig hafa valið vel.
Alþýða Reykjavíkur hefur
. ekki barið bumbur fyrir full-
trúum sínum, eðli hennar er
ekki hávaðagaspur eða ævin-
týri. En hún, mun þann 31.
janúar opna skilningarvit
,,þjóðvarnarmanna“ og annarra
andstæðinga alþýðufólks, með
því að tryggja Óskari Hall-
grímssyni sæti í bæjarstjórn
Reykjavíkur. — En til þess
skortir níi aðeins 93 atkvæði.
E. G. Þ.
Félagslíf
í»jóðdansa£élag Reykjavíkur
•— starfsemin hefst að nýju
3neð kynningarkvöldi í Skáta-
heirnilinu í kvöld- kl. 8,30. —
!Ný námskeið hefjasí í öllum
bamaflokloim. Byrjendur láti
skrá sig H. 4,30—7 í dag. —
Framhaldsflokkur á sama tíma
og fyrir jól.
inum. út, en mamma stjúpa
mínum niour á stól.
Sittu nú kyrr og hrevfðu þig
ekki, ahnávs tek ég ekki ábyrgð
á hvað ég geri við þig, sagði
hún.
Já, sitru nú kyrr, Albert mirm
— sagði mamma. Að þú skulir
ekki skammast þín fyrir að
haga þér svona, meðan hann
fóstri þinn liggur líðið lík
frammi í eidiviðarskúrnum.
Hann átti að leggja af stað
heim til sín í fyrradag, sagði
amma og suári sér að mömmu.
En svo kom hann heim aftur í
gær og var þá búinn að drekka
út ferðapeninsana sína. Hann
sagðist nú. samv. greyið, hafa
sent þér stígvélm, sem ég fékk
honum; það má hann eiga,
skinnið. En þú liefur víst verið
lagð af stað, aður en þau kom-
ust til þín, Hedvig mín, þvi
hann sendi þau ekki fyrr eu í
gærkveldi, ef+:r því sem hann
sagði. Hann sagðist nú líka hafa
talað við bóndann í síma . . .
O, stígvélunum er ég nú í.
Þau hef ég bæði keypt og borg
að hjá veðlánaranum honum
stampa-Karli með fimm krón-
um, sagði mamma og teygði
fram fótinn.
Stjúpí hengdi höfuðið niður
á bringuua., Neðri kjálkinn
hékk máttlaus niður, og hann
skakkskaut augunum. dauð„
skelfdur framan í mömmu.
Hann ranghvolfdi augunum.
Silkihálsklúturinn lá í tætlum
á gólfinu, þvældur, skítugur og
hrukkóttur.
Kmnarnar á ömmu voru ekki
eins litlausar og venjulega;
svona hafði ég ekki séð hana
fyrr. Það var éins og hana lang
aðí mest til að hlæja, en gæti
það ekki. Það fór kipringur um
munnvikin. Já, hún hló; hló lágt
og lengi.
O, jæja, þessi Hedvíg. —-
Þessi Hedvig, —• tautaði hún.
Enginn er eins og hún Hedvíg
mín.
Mér er nær að halda, að
mömmu hafi líka langað til
þess að hlæja. í sannleika sagt
var ekkLhægt annað en hlæja
að veslmgs stjúpa mínum.
Hann var svo aumingjalegur,
þar sem hann húkti á stólnum
og hafði'ékki augun aí stígvél-
unum á fótum mömmu, eins
og væru þau tvó blóðþyrst
tigrisdýr, þess albúin að ráðást
á. hann g gleypa hann.
Úti fyrir heyrðum við ekilinn
og kústa-Minnu rífast og
skammast. Við og við glamraði
lítilshóttar í sleöabjöilum. Radd
ir þeirra fjarlægðust smátt og
smátt, en vagninn með hestin-
um fyrir hélt þá áfram að
standa fyrir framan húsið.
Allt í einu beygði stjúpi minn
sig niður; hann greip slitrin af
hálsklútnum og tók til við að
plokka hálsklútinn niður í ör-
smáa hluta. Við horfðum þögul
ar á. Hann leit ekki við okkur.
Svo stóð hann á fætur og fór út
án þess að kasta á okkur kveðju.
Engin okkar bað hann að vera.
Þarna fór Minna með honum
Frans, hálffullum eins og hann
var, sagði amma.
O ,jæja. Það verða engin
börn úr því, sagði mamma; og
þá er mér svo sem alveg sama.
En þvottapotturinn verður kald
ur, nema ég taki við að þvo af
91. ÐAGUR:
kústa-Minnu; og það skal ég
líka gera, bara ef þú gefur mér
eitthvað að borða íyrst, amma
mm. Við höfum ekki fengið
mat í allan dag, að kalla má.
Það stóð matur á morðinu,
síld og kartöflur, mjólk og
smjör og brauð. Eg borðaði með
beztu lyst og mamma líka. Það
var ekki sagt orð. Amma brosti
bara í kampinn við og við; það
| var allt og sumt. En hún reyndi
að láta mömmu ekki verða vara
! við það.
I Allt í einu fóru bjöllurnar
á sleðanum að gjalla úti fyrir.
| Við litum ut. Þeir voru komnir
upp á sleðann, stjúpi og Frar.s.
Nú óku þeir burt.
| Þeir skeííililéú að einhverju.
Mina var komin að balanum
t aftur, hún hamaðis við að
nudda tauið á þvottabrettinum;
sápulöðrið þeyttist framan í
hana og yfir hana. Amma og
mamma litu hvor á aðra og
brostu dapurlega.
Úti í eldiviðarskúrnum lá afi
á líkböruTium; gamli maðurinn
beið eftir að vera settur í gröf-
ina.
Það var víst bara ég, sem
hugsaði til hans. Nei, amma
gerði það sjálfsagt líka.
„Fóstri þinn liggur frammi í
eldiviðarskúúunum!‘ hafði hún
sagt við stjúpa minn. Þessi orð
glumdu sí og æ fyrir eyrunum
á mér, meðan ég tíndi upp í
mig saltsíldarbitana og kartöfl
urnar.
Þetta var laglega af sér vik-
ið, Hedvig mm, sagoj amma.
Nú var hann loksins staðinn að
verki og þýddi ekkert að þræta.
Og það var mátulegt á hann;
rétt á eftir að hann var að stút_
fylla mig með lygínni um þessi
stígvél mín.
„Fóstri þinn liggur írammi
í eldiviðarskúrnum. — Fóstri
þinn liggur frammi í eldiviðar-
skúrnum. — Fóstri þinn ligg-
ur . . . . “
Hefur Albert verið heima á
nóttunni? Rödd mömmu skalf
lítið eitt, þegar hún spurði
ömmu þessarar spurningar.
Nei, svaraði amma lágt.
Svo þögðu þær. Það var eins
og vant var með mömmu, hún
þagði alltaf, þegar hún vissi
ekki hvar stjúpi var á nóttunni.
Eins og það væri ekkl alveg
sama . . .
„Afi þinn liggur frammi í
eldiviðarskúrnum . .
Ég þakkaði ömnju fyrir mat
inn. „ . . . liðið lik frammi í
eldiviðarskúrnum". Alltaf
glumdi þetta fyrir eyrunum á
mér.
Allt í einu varð ég veik og
kastaði upp öllura matnum.
Hún er svo óvön að ferðast,
heyri ég að mamma sagði, Og
henni hefur orðið kalt á leið-
inni, greyinu. . .
s Ora-víðgerðir.
^ Fljót og góð afgreiðsia. s
S GUÐI. GÍSLASON, $
5 Luugavegi 63, s
3 sími 81218. s

i'
henni lá hami og það var breitt
yfir hann hvítt lak. Mér fannst
svo Ijótt í skúrnum' í kringum
hann afa. Og það var líka svo
vond lykt þar, hví það var inn
angegnt úr skúrnum í fjósið.
Ég sá svo greinilega nióta
fyrir honum undtr lakinu. Ég
var hissa á hvað hann var
beinn, gamli maðurmn, hann
sem í lifanda lífi var svo bog-
inn og hokinn. Ég sá móta fyrir
öllum liðamótum og öllum bein
um alveg upp á ,neí; þar var
svo óhugguleg bunga á lakinu,
sem nefið var undir.
Hann er svo ;íkur sjáiíum i
sér, sagði amma og Tyfti lakinu
ofan af andltinu á gamla mann 1
inum.
Nei, nei; hann vr ekkert lík-
ur sjálfum sér. Þetta var ekki
gamli maðurinn, sem ég mundi
eftir hjá ömmu og sá, sem
endrum og eins gaf mér' aur
til þess að kaupa fyrir. Það var
ekki nokkur maður eða neitt,
sem ég yfirleitt hafði séð eða
heyrt talað um og ekki einu
sinni dreymt um. Þetta bíágráa
andlit með gráa skeggbroddana,
svona ljót húð, hræðiiega Ijót
húð og beinin undir henni,
liggjandi undir laki á útidyra-
hurð. ■—- Nei, það gat ekki ver-
ið hann afi, heldur einhver ill-
ur fyrirboði.
Það var líka fyrirboði: Tutt-
ugu árum seinna var ég nær
því gengin af vitinu við liKar
aðstæður, ■— — við svo sam-
anslegna timburfieka og þar á
liggjandi tvær hreyfingarlaus-
ar mannverur. Sá atburður kom
álíka óvænt og yfirþyrmandi
eins og núna, þegar amma fletti
lakinu ofan af líkiriú af gamla
manninum.
Tvær litlar, ungar mannver-
ur, sem nokkrum klukkutím-
um áður höfðu verið hjá mér,
ungar og frískar, og verið að
tala við mig. En þá, tuttugu ár
um seinna, vissi ég líka dálítið
meira um dauðann en nú.
Hérna stóð ég við hliðma á
ömmu, og hún lét mig strjúka
hendinni varfærnislega riiður
eftir hræðilegri, kaldri og
stirðnaðri kinninrii á afa; og ég
var svo hrædd; já meira en
hrædd, lostin skelfingu. Fæturn
ir skulfu undir mér og mér rann
kalt vatn milli skimis og, hör-
unds. Hvernig gat amma fengið
sig til' þess að snerta líkið?
Hvers vegna var verið að geyma
svona lík? Hvernig gat hún
amma leyft sér aö segja að
þetta væri hann afi? Ég, sem
Loksins var þessi viðburða-
ríki dagur að kveldi kominn.
Ráðvillt, skelfd og þógul húkti
ég í hnipri rétt hjá eldstæðinu
við hliðina á stöinum hennar
ömmu minnar. Hávaðinn, slags
málin og ókvæðisorðin gerðu
mig veika og hrædda. Ég var
búin að fara með örnmu fram
í eldiviðarskúrin tatTl þess að
sjá gamla manninn. Kistan var
ennþá ekki komin. Það hafði
vérið tekin hurð af hjörum; á
Skatfaframtöi. i
■
■
Þeir, sem hafa í hyggju að :
láta okkur annast skatta-:
framtöl sín, ættu að tala:
við okkur sem fyrst, þar :
sem frestur til að skila:
framtaii verður ekki veittur :
að þessu sHrii. Skrifstofan ■
er opin milli k!.. 5 og 7 alla ■
virka daga. ■
■
■
SALA OG SAMNINGAU ■
*
Sölvhólsgötu 14 :
Sími 6916 :
■
lieilBtdÍIIfBVMI ■»» ■■■■■■■ ’M B ■ ■« ■
S
S
s
s
$
s
s
s
\
s
s
s
s
s
s..
s
s
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s-
s
s
s
s
s
*
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S.
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s.
s
s
s
s
s
s
s
s
Samúðarkorf
s
V
s
Slysavamaíél ags íslar.ös ^
kaupa flestir. Fást
hjá
um
slysavarnadeildum
land allt. í Rvík í hann- ^
yrðaverzluninni, Banka- ^
stræti 6, Verzl. Gunnþór- í,
unnar Halldórsd. og skrif-s
stofu félagsins, Grófiti 1. S
Afgreidd í síma 4897. — S
Heitið á slysavarnafélagið S
Það bregst ekki. S
Nýja sendi- J
bílastöðin b.f. J
s
hefur afgreiðslu í Bæjar- s
bílastöðinni í Aðalstræti S
16. Opið 7.50—22. ÁS
sunnudogum 10—18. — S
Sími 1395. S
S
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
-s
s
s
s
l)
M in n ingarsplöíd
Barnaspítalasjóðs Hringslna
eru afgreidd í Hannyrða-
verzl. Refill, Aðalstræti 12
(áður verzl. Aug, Svend-
sen), í Verzluninni Victor,
Laugavegi 33, Holts-Apó-
teki, Langholtsvegi 84,
Verzl. Álfabrekku við Suð-
urlandsbraut, og Þorsteihí.
búð, Snorrabraut 61.
Húsogíbúðir
aí ýmsum stærðum
bænum, útverfum :• ej- •
arins og fyrir utan hæ-\
ínn til söiu. — HöfumS
einnig til sölil jarðir,S
vélbáta, faifreiðir og S
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
S
m
s
. s
s
s
$
•~s
verðbréf.
Nýja fasteignasalaa.
Bamkastræti 7.
Sími 1518.
Smurt brauð
öjg snittur.
Nestispakkaré
Ódýrast og bezt.
samlegasr pantið
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargotu 6.
Sími 80340.
Vin
með
ÐVALARHEIMILI
ALDRAÐRA
SJÓÓMANNA.
Minningarspjöld
fást hjá:
\ Veiðarfæraverzl. Verðandi,S
Ssími 3786; Sjómannafélagi S
VReykjavíkur, sími 1915; Tó-b
Sbaksverzl Boston, Laugav. 8, J
Ssími 3383; BókaverzL Fróði,
S
SLeifsg. 4, sími 2037; Verzl. ^
S Laugateigur, Laugateig 24,:
Ssími 81666; Ólafur Jóhanns- ^
son,
Sogabletti 15, simí S
13096; Nesbúð, Nesveg 39. s
HAFNARFIRÐI: Bóka-s
?verzL V. Long, sími 9288. S
J i