Alþýðublaðið - 02.06.1954, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Miðvikudagur 2. júní 1951

;t . . í
s Mikið ítrval afs
,s s
5 stjúpum J
og alís konar fjölærum ^
jij plöntum selt hjá Gróðrar-s
|S stöðinni Sæfaóli, Fossvogi, S
5 sími 6990, ennfremur í ^
blómabúðinni, Laugavegi ^
63. Fallegu greniplönturn- ^
S ar á þrotum. Pantið í tíma. S
,$ S
Nýff
| hvafkjöf |
frá HVAL HF. er komið á j
markaðinn. — Þrátt fyrir I
«
aukinn framleiðslukostnað j
ög kjötleysi hækkar verð á j
hvalkjöti og súrsuðu rengi j
ekki frá því, sem verið hcf- j
ur undánfarin ár. Allt lival- j
kjöt frá HVAL HF. er háð j
opinberu eftirliti. j
|* »
| Kjöt & Rengi \
I* ■
%i ■
Félagslíf
Ferðafélag
íslands
fer tvær 2Vá dags
ferðir yfir Hvita-
sunnuna. Önnur ferðin er ut á
Snæfellsnes og Snæfellsjökui.
Lagt af stað frá Austurvelli kl.
J2 á laugardag og 'ekið að Arnar
stapa á Snæfellsnesi. Á Hvíta
faunnudag verðtir gengið á jökul
inn og komið við í sæluhúsi íé
lagsins sem er“T jökulröndinni.
Um betta leiti er oft góður skíða
snjór á jöklinum. Á annan
Hvítasunnudag' verða skoðaðir
ýmsir merkir staðir á nes-
jnm Fólk hafí með sér við-
leguútbúnað og mat. Hin férðin
er í Landmannalaugar. Lagt af
sta’ð' kl. 2 frá Austurvelli og ek
ið sém leið liggur upp Lands-
sveit að Landmannalaugum og
gi?t í sæluhúsi félagsins þar. Á
Hvítasunnudag verður gengið
fum nálæg fjöll. í Landmanna-
laugum er sundlaug gerð af
náttúrunnar hendi og ættu þátt
iakendur að hafa sundlot með
sér. Áskriftalisti liggur frammi
í skrifstofu félagsins Túngötu
5. Farmiðar séu teknir fyrir kl.
12 á föstudag.
29. DAGHR.
Nei; það-er engin fásinna.
Dusehka hefur sagt mér það,
oft og mörgum sinnum. Hún
hafði síðast; í fyrradag tæki-
færi til-þess að segja það, þvi
ég féll á ' kné frammi fyrir
henni "og bað hana að játast
mér. En hún vildi það ekki.
Nú, svoleiðis. En nú er þetta
allt saman breytt. Nú er petta
allt svo ósköp einfalt. Þú kem-
ur bara með mér heim til
Goroshow, fellur á kné fyrir
í'ramán hana og biður hana að
verða konan þín. Þú segist hafa
þegar beðið hennar áttatíu áinn
um, svo þig munar hvort sem
er ekíci mikið um að gera það
í átttugasta og fyrsta skiptið.
Það getur að minnsta kosti
ekki kostað þig neitt.
Ég viídi nú allra helzt kom-
ast hjá því, úr því að hún er
búin að tryggbrjóta mig nær
því áttatíu 'sinnum.
Þú vilt heízt^Komast hjá því?
Það var einkennilegt.
Já.. Því síðan ég bað hennar
síðast, hef ég ígrundað þetta
allt saman miklu betur en
nokkurn tíma áður.
Jæja.. karlinn. Þú hefur í-
grundað hvað? hvópaði herra
Lúbjenski.
■Ég get ekki til þess hugsað,
að ganga að eiga dóttur þína
gegn hennar vilja.
Já, en þegar ég nú geri mér
ferð á hendur hingað og bið
þig um það?
Nú skal ég segja þér nokk-
uð, herra Lúbjenski: Enda þótt
mersv&ri' .elckeft kærara en
gér£- þér hinn. ‘mesta greiða,
sefn mév er uhnt. . .
ÞÚr gérir,.-.m.éX', engan greiða,
herra Levenhaupt, hrópaði
herra Lúbjenski ógætilega.
Afsakaðu, byrjaði herra Lu-
bjtenski. .' Fyirirgefðu mér,
gömlum og taugaóstyrkurn
manninum. Ég ætlaði barasta
að segja.
Þú hefur vo-nandi ekkert á
móti því, þótt ég opni glugga
spurði hérra Lsvenhaupt
greifi. Og' ef mér leyfist, pá
vildi ég gjarnan mega segja
dálítið við þig, alveg hrein-
skilnislega.
Já. Fyrir alla muni gérið
þér það.
Já, alltsvo, fyrst þú leyfir
það: Þú reykir eins og skor-
steinn.
Nú, já, sagði herra Lúbjenski.
En hvað var það, sem þú ætl-
aðir að segja alveg hreinskiln-
islega?
Þú reykir eins og . . .
Nú, já; afsakið, sagði herra
Lúbjenski.
Veiztu það, sagði Leven-
haupt greifi, að í fyrradag ók
ekffiinn þinn. í þrjá tím'a til
þess að koma hingað og finna
mig frá þér og þrjá tíma til
þess að komast til baka. Að í
gær eyddirðu í það þrem tím-
um að koma lilngað og þrem
tím#«i í að komast til baka. Og
að í dag hefurðu eytt í það
þrem tímum að aka hingað og
að það fara í það þrír tímar
hjá þér að komast til baka.
Og allt þetta ætti að vera
þér aukin hvatning til þess að
launa að maklegleikum, svar-
aði Lúbjenski og lét sem hann
tæki ekki eftir skensinu í orð-
um hans.
Og samt sem áður þykir mér
talsvert fyrir því, að þú skulir
leggja svona mikið að mér í
þessu efni, herra Lúbjenski.
Já, en þér þarf hreint ekkert
að þykja fyrir því, herra Lev-
enhaupt. Mér gengur ekkert
til nema vinátta í þinn garð,
að ég skuli tilkynna þér svo
fljótt sem verða má, þá brey-
ingu, sem ég þóttist vita að
verða myndi orðin á hug dótt-
ur minnar til þín. Sem sagt
tilkynna þér, að óskir þfnar
væru þegar uppfylltar, og að
þú gætir hvenær sem þú vildir,
gengið að eiga dóttur mína.
Ég bið þig afsökunnar, herra
Lúbjenski, að það er nokkuð,
sem ég ekki get gert, svaraði
Levenhaupt greifi.
Þú getur e£ki gert pað?
Hrópaði herra Lúbjenski.
Nei. Allt í einu get ég ekki
fengið mig til þess að gera það.
Ég get ekki að því gert, að það
hefur orðið breyting á tilfin'n-
ingum rnmum. Sem sagt: Gerðu
mig ekki óhamingjusaman,
Taddeus.
Þú sem sagt hafnar boði
mínu?
Já, mér fellur það ósköp
fljótt sem verða má, þá breyt-
þungt, að tilfinningar mínar
svo skyndilega . . og að ég sem
sagt verð að draga mig til baka
.... því eirriþá get ég gert það.
Ennþá hef ég ekki tekið á mig
neina skuldbindingu. Já, ef ég
faefði tekið á mig eirahverja
skuldbindingu gagnvart ungri
stúlku, eða ef einhver ung
stúlka, einmitt míra vegna . . .
afsakið mig, herra Lúbjenski,
væri á sig komin eins og hún
dóttir þín er . .
Lúbjenski skyldi, að orrust-
an var gersamlega töpuð. Lev-
enhaupt vissi allt. En hvernig
vissi hann allt? Vissi hann
kannske, hver faðirinn væri?
Það hvarflaði meira að segja
að hérra Lúbjenski að spyrja
hann að því, hver hann héldi
að faðirinn væri, því pað var
allt tapað hvort sem var. Hann
var búinn að verða sér til há-
borinnar skammar og á það
varð engu bætt.
Vitanlega sýradi greiiJnn
gesti sínum Iþá gurteisi að
fylgja honum út að vagninum;
og þegar herra Lúbjénski var
lagður af stað, þá stóð Leven-
haupt greifi Ianga lengi í
sömu sporum og horfði ó eftir
bonum. Alveg eins og hann
hafði svo oft staðið undir
glugganum hjá uragfrú
Duschku Lúbjenski í Goroshav.
um það, hvort hann ætti ann-
ars ekki að láta spenna hesta
Og hann stóð og braut nailann
sína fyrir vagninra og aka á
eftir herra Lúbjenski og segja
honum, að hann vildi eiga dótt
ur hans, þrátt fyrir allt. Því
hann elskði hana innilega enn
þaran dag í dag.
Nú er hann að fara fram hjá
Kóníúskí . . . nú er hann í
Píabiki . . . hann fylgdi herra
Lúbjenski eftir í huganum. Og
nú ér hann í skóginum við
Rarace. Hversu oft hef ég ekki
ekið' í gegnum þeranan skóg á
leið' minni til Duschku? Ef ég
spennti fyrir núna, þá myndi
ég pá honum, áður en hann
kæmi til Goroskov.
E0 hann fór hvergi.
Hénn var mjög óhamingju-
samur.
Hann var ekki mikið líkur lin
soðpum píanóleikara' og fata-
viðrara, hann Taddens Lúbjen-
ski,; þé'gar hann steig út úr
vagtii síraum heima í Goroshov
og Seddi inn fll konu sinnar.
Haán var eins og bálreiður og
og særður villigöltur. Frú
Lúbjenski hafði ekki í langa
tíð |séð hann í þessum ham.
Ifapn; bað haraa að koma með
sér ‘inn til Duschku.
f ,
Þú almáttugi guð. —- Hvað
er nú á seyði! hrópaði frú Lú-
benjski dauðskelfd. Hvað kom
fyrif pig í Kóníúski, maður?
Ejckert. Ekkert annað en
það| að þetta endaði allt með
makalausri skelfingu.
íjsama bili reif hann upp
hurðina að herbergi dætra
siraná og skipaði þeim út,
Köschu og Claire.
Svo skipaði hann Dusehku að
segja foreldrum sínum, hver
ættf barnið.
Öúschka svaraði því til, að
það myndi hún aldrei segja.
Nú já. Ætti hann þá að píska
það út úr henni með hunda-
pískinum, hver ætti barnið?
b stað þess að virða hann
svafs, gékk Duschka út úr her
bergirau, steinþegjandi, og
sméllíi hurðinni í lás á eítir
- <
ser.t
Og þarna stóð herra Taddeus
Lúbj.enski 0g vissi ekki sitt rjúk
andfjráð.
Faðirinn hlýtur að vera ein-
hvep af þessum ungu herrum,
sem hafa verið með henni. á
iansleikjunum, gizkaði frú
Lúbjenski. Þetta hefur náttúr
lega 'skeð, af því að þú neitað-
;ir að fara með peim á þessa
dansleiki, og af því að það hef-
ur enginn vérið til þess að gæta
hennar nema slóðinn hún
Gajevska, sem 'sjálf er sýknt
og heilagt í stj’ákahugleiðing-
um.
Saniúðarkort
Ora-viðgerðlr. ^
^ Fljót og góð afgreiðslaÁ
SGUÐLAUGUR GÍSLASON,^
Laugavegi 65 ^
Sími 81218. S
S
'S
s
s
Slysavimaié'ags Íslar.óí S
kaupa flestir. Fást hjá S
slysavarnadeildum ura S
land allt. í Rvík 1 htnii’
yrðaverzluninni, Banks- •
stræti 6, Verzl. Gunnþót-)
unnar Halldórsd. og skrif-^
atofu félagsins, Grófin 1.;
Afgreidd í síma 4887. — ^
Heitið á slysavarnafélagi®' s
S
,s
s
s
s
s
s
S
s
V
s
Veiðarfæraverzl. Verðandl, S
Það bregst ekki.
DVALARHEIMILI
ALDRAÐRá
SJÓMANNA
Minningarspjöld
fást hjá:
sínii 3786; SjómannafélagiS
Reykjavíkur, 6Ími 1915; Tó-S
r baksverzl Boston, Laugav. S, S
^síml 3383; Bókaverzl. FréðO
i^Leifsg. 4, sími 2037; VerzL^
^ Laugateigur, Laugateig 24, S
Ssími 81666; Ólafur JóhannO
S son, Sogabletti 15, lími ^
S 3096; Nesbúð, Nesveg 39.
SGuðm. Andrésson gullsmtð-
S
^ ur Lugav. 50.
Sími
S
Nýja sendf*
bííastöðin h.f.
hefur afgreiðslu í Bæjar-^
bílastöðinni 1 Aðalstrætt
16. OpiC 7.50—22. Á
tunnudögum
Sími 1385.
10—18.
í HAFNARFIRÐI:
k, verzl. V. Long, Ȓmi
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S
s
s
s
s
Á
V
s
$
s
s
s
s
3709.
Bóka-S
8288. ^
S
S
S
s
s
MlnningarspjöSd
Barnaspítalasjóð* HringSins
S eru afgreidd i Hannyrða-r
S verzl. Refill, Aðalstráeti lí ^
S (áður verzl. Aug. Svend-^
S sen), í Verzluninni Vícfor, y,
S Laugavegi 33, HoItB-Apó-
teki, Langhoitsvegi 84, S
S
Verzl. Álfabrekku við Suð-S
c urlandsbraut, og Þorzteinz-S
- S
s
s
s
s
s
S
s
S búð, Snorrabraut 61.
Smurt brauð
og snittur.
Nestispakkar.
ödýrast og bezt.
aamlegas: pantið aieð^
fyfírvara
MATBAKINh
Löíkjairgfttöi
Símí Í0Í4Í.

Hús og ibúðtr
sí ýmsum ítærðuro
bænum, átverfum
arins og fyrir ctas bæ-
ínn til sölu. i— Hðfuœ
einnig til söin jarðir, ^
vélbáta, fcifríiSíj; »tj ^
verðbréf.
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s S
s
s
S
s
Nýja fasteignasala®,
Barakastræti 7.
Sfmi 1518.