Alþýðublaðið - 02.06.1954, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 2. júní 1954
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Geyr nú garmur
(Frh. af 4. síðu.)
Baldvinssonar eða Sigurjóns A.
Ólafssonar?
Var nokkuð að marka þó að
við mölduðum eitthvað í mó-
inn í allsherjarverkfallinu
mikla haust.ið 1952, flónskuð-
ust þið ekki til að kjósa for-
mann samninganefndarinnar
þennan bannsetta Hannibal?
Gerið það nú fyrir okkur að
bæta ráð yffar og losa ykkur
við þennan voðamann og af-
neita .öllu hans háttalagi. Þið
hljótið að geta búið ykkur til
tækifæri til þess. Við erura
ekki að gera þeta fyrir okkur,
fyrir íhaldið. N.ei, við gerum
það yegna Alþýðuflokksins,
sem viðhöfumi alltaf viljað vera
svo góðir, og vegna áhugans,
sem vi.ð höfum á því, að bar-
CX U u Jl .... Ö0ill
framundan eru,, verði sigur-
sælar fyrir alþýðuna.
Svona hljóðar texti öskur-
kórsins, þegar hann hefur ver
ið þýddur á mál alþýðunnar.
Halda þessir menn að alþýð-
a.n hafi ekkert lært af reynslu
iiðins tíma?
Dettur þeim í hug að fólkið
skiljL.ekki, að ofsóknir og sví-
virðingar íhaldsins eru heiðurs
laun þeirra foringja alþýðunn
ar, sem einlægastir og ein-
h.eittastir .eru T baráttunni?
Hvarflar ekki að Morgunblað
inu og fylgihnöttum þess, að
fólkið muni af reynsluviti sínu
sjá í gegnum moldviðrið, og
vita, að sá af foringjum alþýð-
unnar, sem á hverjum tíma er
mest hataður og ofsóttur af í-
haldinu, það er hann, sem er
á rét.tri leið?
Halldór Halldórsson Úfs|ii getrauna
Framhald af 4. síðú.
Jóhannessonar, Reykjav. 1^53.
og ritaði í þá bók graininá-Að
færa í fasta. Halldór hefur ver-
j ið ráðinn ritstjóri Skírnis frá
j 1954. Loks hefur hann skrifað
! margar greinar í blöð og tíma-
rit, .og er þeirra meðal gréina-
| fiokkur um íslenzka tungU, en
hann þirtist í Samtíðinni 1953
i..1954. i
t -'ý
j VINSÆLL ÚTVARPS- S
I FYRIRLESARI
! Halldór Halldórsson byrjaði
á doktorsritgerð sinnj. 1939[ .en
hjé varð á verkinu um $inn
vegna anna. Hann hófst aftur
handa um framkvæmd þess
1951 og lagði fram ritgerð'"cum
myndhverf orðtök með utnsókn
sinni um. dósentsembættið t’51.
Efni dok.torsr.itgerðarinnar .r er
: ahnenn.insí'’ p.ð nokkru kunnitgt,
þar eð útvarp.serindi Halldórs
í febrú.ar 1.952 um íslenzlc ór'ða-
tiltæki yöktu mikl í athygli. ■—
Halldór annaðdst útvarpsþátt-
inn íslenzkt mál í samvinnu-ýið
Bjarna Vilihjálmsson 1952—’53
og þáttinn íslenzk málþróun
síðastliðipn vetur. IJann hefur
hlotið miklar vinsældir sem
útvarpsfyrirlesari, enda sýnt
u:n að flvtia fræði ?:n virt iiaefi
alþýðu. Nú vinnur .Halldór'íað
i útgáfu á íslenzkum nýyrðöm
á vegum menntamálaráðúnþýt-
isi-ns, og mun hennar von alveg
á næstunni.
ÚRSLIT getraun.aleik j anna
um helgina urðu:
Reykjavik—Þj.ó.ðverjar 2—3 2
KR—Þróttur 0—5 2
Degerfors—AIK 3—1 1
Djurgárden—Malmö 4—1 1
Göteborg—Kalmar 1—0 1
Jöngöpi.ng—Gais 0—0 x
Norrköping—■Sanöviken 1—1 x
Larvik—Asker 2—4 2
Sandefjord—Sparta 0—1 2
Voregg—Nordnes 3—0 1
Viking—'Skeid 1—3 2
Bezti árangur í 22. leikviku
getrauna urðu 11 réttar ágizk-
anir, sem komu fvrir á 7 seðl-
um, hæstu vinningar urðu 282
kr. fyrir 1/11, og 6/10, sem.
kom fyrir á 3 seðlurn, en næsti
varð 263 kr. fyrir 1/11, 5/10.
iVinningar skiptust þannig:
| 1. vinningur 108 kr. fyrir 11
'rétta (7).
1 2. v!n.ningur 29 kr. fyr.ir 10
rétta (52).
Á næsta seðli. nr. 22, verða
5 leikir íslenzkir, einnaf leikj-
um. Þjóðverjanna, og enn frem
ur 4 leikir úr mótnm yngri
flokkanna, I., II. og III. flokki.
Haukur Morfhens
- Framhald af 3. síðu.
Hann hefur leikið í Skandinav
íu, Vestur-Eivrópulöndunum og
Ameriku. Tríó hans leikur nú í
,Girafen“ restaurant í Palla-
diumlbíó í Kaupmannahöfn.
,Enn fremur aðstoðaði fiðluleik
arinn og hljómsveitarstjórinn
-Poul Olsen við tvö lög, en hann
lejkur nú í, veitingfthúsinu
,,NIMB“ í Tivoli. Poul Olse n er
einn þekktasti jazzfiðlari
Dana. Þessar plötur,. sem Hauk
ur söng in.n á í Kaupmanna-
höfn, eru væntanlegar seinna í
sumar.
FYRSTU PLÖTUR HAUKS
FYHIR SÖLUMARKAÐ
Haukur Mortihens er einn
kunnasti og vinsælasti dægur-
lagasöngvari okkar og flestum
kunnur fyrir song sinn í út-
varp. 'á dansleikjum, kabarett-
um og hljómleikum víðs vegar
'um landið. Þessj vinsæli dæg-
urlagasöngvari hefur ekki
Athugasemd. /
ÚT AF athugasemdum. sém
fram hafa komið í dagblö@l|n-
um um að verð aðgöngumtða
að sýning.ufli ,á óperettunni Ni-
touche sé of hátt, yil ég taka
það fram, að þe.tta er saiha
verð og verið heíur á ölltím
þeim ónerum og ópere
sem þjóðleikhúsið hefur sýnt
áður, og þá kvartaði englnn
um að verðið væri of hátt. enda
.oftast uppselt á þæ.r sýning^r.
í flutningi en venjuleg leik^t,
í flutningi en venpuleg leiktii.
því að auk leikara pg.söngvájt'a
koma fram kórar, dansflokktn'
og hljómsveit. Aðgöngumiðja-
verð hlýtur þ-ví aiitaf að vej'a
nokkru hærra á alla söngleiki
vegna mikils tilkostnaðar.
Reykjavík, 31. m.aí 1954. ‘
Guðl. Rósinkranz:
' KONA, sem ekki vill þúta
nafns s.íns getið, kom nýlega i
skrifstofu Skógræktar ríkis,íns
og afhenti Valtý Stefánssyni iog
Hákoni Bjarnasyni kr. 5090/.';9
sem hún kvað vera afmælisgjöf
til Landguæöslusjóðs. Þegar
þeir Iiákpn og Valtýr höfðu prð
á því, að gjöfin væri miki.t pg
stór, sagði kpnan að engin gjöf
væri.of stór í LandgræSsiusjlið.
Ennfremur barst sióðnum
'-'£:Á?xh .<f
minningargjöf um Guðrnilnd
Davíðsson kennara frá tveim
systrum að upphæð kr. 15.80.00.
(Frh. af 8. síðu.)
að Gautaborg er ekki einungis
naesta verzlur.arhorg Svía.
heldur er hú.n einni.g fjölaóttur
ferðamannabær og þaðan eru
.meiðar samgöngur ? allar átt.ir.
Öflugt félag er þar í boi'g, sem
vinnur að auknum kynnum Is-
lerúinga og Svía, en allt þetta
veld.ur bví að gera má ráð fyrir
að hinar nýju áætiunarferðir
verði til eflingar viðskiptum
og a.u.knna samskipta_ á öðrum
sviðum pili Svía og Íslendnga.
HANNES A HORNINU.
Framhald af 3. síðu.
ÞEGAR MENN tala svona pá
er sumarið sannarlega komið,
ekki hægt að efast um það.
FÉLAGIÐ, sem hefur fengið
hingað Hermann V/ildenvev,
vinnur mjög gott og nytsamt
starf. Almenningi ber að þakka
foi'ystumönnum þessa félags-
skapar fyrir frumkvæðið, Og er
vonandi, að fleiri stórmenni
andans komi hingað -fyrb at-
beina þessa félags. Mér er kunn
ugt um það, að maöur nokkur
hefur lengi haft svona starf í
undirbúningi —• og hanai hóf
það á eigin spýtur, eins og oft
áður með ýms Bfaútryðjenda-
störf. SXðan var myndaður
féiagsskapur um það, og nú er
hann tekinn til starfa.
Hannes á horninu.
S.l. laugardag opinberuðu
tmlofun sína ungfrú Guðrun
Kristín Steingrímsdóttir frá
Skagaströnd og Björgvin Jó-
steinsson kennari frá Stokks-
eyri.
Reykjavíkurm. .Úrvalslið.
leika á íþróttavellinum í kvöld klukkan 8,30.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4.
Fyrir börn kr. 3,00 — stæði kr. 15,00 —
og sæti kr. 25,00/
FYLGIST MEÐ STÓRU LEIKJUNUM.
Iþróttabandalag Akraness.
Wildenvey
íErli. af 5. síðu.)
bátsins pg. ^ays upp í fötu, sem
annar maðSíý losar yfir borð-
stokkinn. Ég/sit í vatni upp í
kvið. Milli fþíanna á mér ligg-
ur .m.annkéf|i eitt í hrtípri,
nærri því á kafi í vatni, og vill
ekki færa sigrtil. Ég ýti við hon
um með áusturtroginu. Þá kem
ur í ljós langt nef og hræðileg
augu. Það ’ér einn af pólsku
Gyðingunúm.
— Seztujxipp, segi ég, og hann
treður sér nið,ur,í eina þóftuna,
sem!inýgjfthjó.ni ai.tjalí faðm
lögum og æla hvort á annað.
Þa.ð er eins og bau spyrji hvort
annað með augunum um líðan
hins og svari með grænni gall-
spýju. 'w'
Við te’j um hvaö við erum
mörg í bátnum. við erum tutt-
ugv. Of? átt9. eru. firnrn kon-
ur, lítil telpa. um fimm ára, á-
samt nStfðúr sinni, einn íslend-
ingur, /sjö Danir þar af ein
stúlka, ungfrú Petersen, sem
gerir okkur glatt í geði ,með
gamansöngv.um. Svo er einn
Rússi og Gyðingurinn, sem við
skýrumi óðara Krakau. Hitt eru
Norðmpnn.
Þegar líður á daginn fer sjó-
inn að lægja, og við sjáum lík
á r.ekj .hér og' bar. Það eru auð-
vitað ,þeir, sem hafa getað tyllt
á sig björgunarbeltunum. Eitt
af líkunum vaggar oakið á öld-
ux'um, það er kona. Hún er
álit-um ein sog hún sofi og sé
vaggað ,í draumi; það er konan
með bláu slæðuna.
Svo er opnaður kassi með
steinihörðu skipskexi og því er
útbýtt meðal kvanmannanna,
karlmennirnir vildu ekki þiggja
neitt. Vatn var ekkert til.
Hafið niðar þungt. Svo kemuf
nóttin með mánaskini, og við
vöggumst á öldunum. Við róum
ekki. í nena sérStaka átt.
Þegar kemur fram á næsta
dag,, v'.^'ðum við aítur hræddir
um. það, hvernig okkui' muni
reiða áf. Það er bersýnilegt, að
við erum langt frá öllum sigl-
ingaleiðum. Enginn veit, hvar
við erum, en við förum eftir
fyrirmæl.um Mathiesens. Það
vár þgpint ekki óhugsandi, að
eitllh^eXý skipið, sem leið átti
um^ftftá' svæði, tæki eftir okk-
ur. -' Okkur þýdd- ekkert ,að
.stefna ^ii .Skotlands eða St.
Kildá ein-s og hin skípin höfðu
gert.
Allt í einu sjáum við reykjar
strók úti við sjóndeiMarhring-
•inn. Þar hlaut að vera ,gufu-
skip. Stundarkorni síðar sáum
vi. ð gufuskipið. Það gat ekki
verið um neina .sjónhlekkingu
að ræða, skipið stefndi beint á
okkur.
— Við erum hólpin. hugsuð-
um við.
En svo snéri skipið við og
fór í hina áttina ,og hvarf að
vörmu spori.
Þetta endurtók sig fió.rum
eða fimm sinnum. Okkur lá við
að örvænta. Hverskonar töfrar
voru hetta?
— Leggist nú á árarnar. hróp
aði íslendingurinn. — Þett.a
kannast ég við; það er togari
að toga.
Nú réru mvið lífróð.ur, tók-
um rauða klútinn Gyðingsins
og settur á ár, það át-ti að vera
neyðarmerki. Nú ná'lguðumst
við skipið óðum. Máske tók það
ekki ef-tir okkur. Þegar við vor
um, komin mjög nálægt og
höfðum veifað rauða klútnum
sem ákafast, sáum við loksins,
að skipverjar hö/ðn tekið eftir
okkur. Skipið skildi .eftir veið-
arfærin úti og stefnd í áttna til
okkar. Fáeinum mínútum
seinna vorum víð öll komin um
borð í „Silvíu“ fi'á Grímsbv.
Við vorum hólpin.
Þegar við töluðum við si:ip-
verja, komums tvið að raun
um, að það hlyti að hafa verið
Rockall, sem við rákumst á.
Hann liggur 250 milur úr sigl-
ingaleið, svo að það er nærrí
því óskiljanlegt, e .i annar klett
ur er ekki til.
‘Skipstjórinn á ,,Silvíu“ fór
frá veiðarfærunum til þess að
rannsaka siýcstaðinn. Hinir bát
arnir voru horfn r, en ennþá
sáust lík á rekv. Við íundum
t.d. eina ferðakistu. 1 henni voru
vöflujárn.
Nú var orðið nokkuð þröngt
á ,,Silvíu“. Skipsmennirnir voru
fiskimenn frá Lincolnshire, og
(þ.&ir lánuðu stúl.kunum. fötiw
sín, og skipstjórinn lánaði beim
kojuna sn'na. Það var einkenni-
leg um að litast þersa þrjá daga,
sem við vorum um borð. Skip-
stjórinn fór nefnilega ekkii
beina leið til Grimshy með okk
ur. Hann ihafði verið uppi við
strendur tslandr-. har sem afl-
inn hafði brugðizt honum, og,
nú aatlaði hann að reyna á þess
um slóðum. Við urðum að láta
okkur það lynda að bíða. Við
át-um skipverjanna af, og að
loku-m höfðum við ekkert ann-”
að en nýjan fisk til matar. Á
nóttunní sváfum við í lestinni.
Skipverjarnir urðu góðir kunn-
ingiar okkar. Við stóðum oft
uppi í brúnni, og stundum ’fenp;
um við að hýrast í kojunum
beirra, þegar þeir höfðu vakt.
F/nn morsun'nn, þegar ég hafði
yerið udpí í brú.nni og horft á
sól ar uppkoniun a sagði eiph
þeirra v;ð mis:
— Fs^u i lí_ojuná míná
op leqð.u big. Hún er auð núna.
•Ée snaraðí mér ofa-h. En
hvað ég blakkfði til bess að
fá mér dúr. eftir allt yolkið
og vökunæturn-ar.
Kojan var upptekin. Krakau
lá bar steinsofandi.
Ég varð fokvon-iur og þrcif
í hann. Ég held að ég ihafi 'tekið
eldskörunginn og potað í hann.
Hann hótaði m.ér bví að kæra
mig fyrir skipst.ióríinum, en það
gerði ekkert til. rkipstjórinn
skildi hann ekki
Það var oftar en en-u . sinm,
sem ég átti í erjum v:ð béiinan
náunga. Hann var andstygsi-
legur og otaði tota sínum alls
staðar bar sem hann gat komuð
þvlí við. Hann var þrælmúrað-
ur. Einn morgunina rakst ég á
hann. þar sem hann var að
þurrka 100 rúhlns seðla fvr\r
ofan ofninn. Við hinir höfðum
ekki einn einasta evri. Það get-
ur skeð. að bað haf verið af
öfund. En ef hann hefði. að
öðru levti verið eins os mann-
eskia. held ég, að við hefðum
ekki öfundað hann. hvorki ’áf
þurrum né votum rúblum.
Fyrsta júlí kom ,,Silvía“ til
Grímsby.

íItbreiðið Alþýðuhlaðið