Alþýðublaðið - 17.09.1954, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 17.09.1954, Blaðsíða 4
4 ALÞYÐUBLAÐIÐ Föstudagur 17. sept. 1954. ÖtgefuHÍI Alþýöuflokturlnn. Ritstjóri og ábjrgðarmaSEK Hcntiibcl YaldimArsson Meöritstjóri: Helgl Sæuranðcsos. Fréttastióri: Sigvaldi Hjálœarsson. Blaöamenn: Loftur Gu8 mundsson og Björgvin Guðmundsson. Auglýslng&stjóri: Emma Möller. Ritstjórnarsímar: 4801 og 4962. Auglýsinga- aimi: 4906. Afgreiðslusími: 4900. AlþýSuprentsmiCjan, Hvg. 8—10. Átkriftarverö 16,00 á mán. 1 Icusasðlu: 1,0*. Þing Alþýðuflokksins FLOKKSÞING Alþýðu-', flokksins, sem kemnr saman í dag, er sennilega sá stjórnmála viöburður haustsins, sem mesta athygli vekur. Þingsins bíða mörg og mikilvæg verk- efni. Hlutverk þess er að marka stefnu flokksins næstu tvö ár og sanna þjóðinni, oð úrræði hans stingi í stúf við fálm og ábyrg'ðarleysi stjórn- arflokkanna. Islendingar verða að rísa gegn óheillaþróun und- anfarinna ára, ef hér á ekki aö verða hrun og hörmung. For- ustan í því efni á að vera hjá iferkal ýðshreyfingu i! ni og Al- þýðuflokknum. Aðrir aðilar eru ekki vandanum vaxnir. Vissule-ga leikur ekki á tveim tungum, að íslenzk al- þýða á eftir að vinna sinn stærsía og áhrifamesta sigur, ef hún vill ná sama árangri og raun hefur orðið í nágranna- löndtun okkar. Henni hefur orðið mikið ágengt í kjarabar- áttunni, en sigrarnir á sviði hennar reynast samt skamm- vinnir eins og nú er högum háttað í íslenzkum stjórnmál- uin. Ófreskja dýrtfðarinnar og verðbólgunnar, sem stjórnar- flokkarnir ala og magna, gleyp ír molana, sem alþýðan kræk- ir sér í, áður en þeir komast á horðið, hvað þá í munninn. Á- stæðan er sú, að verkalýðurinn á íslandi hefur ekki borið gæfu til að ná þenn völdum og áhrifum í þjóðfélaginu, sem honum ætti að vera leikur einn, ef sundrungin viki fyrir samheldni. AlþýðufIoikkurinn hlýtur að gera sér þessa stað- reynd Ijósa, og skylda hans er að hafa forustu um flð sameina íslenzkan verkalýð til baráttu fyrir raunhæfum umbótum og þjó'ðnýtum framförum. Þetta er erfitt verk, og ber margt til. En flokkur, sem hérst fýrir sigri jafnaðarstefnunnar, þarf engu að kvíða, ef hann hvikar . ekki frá settu marki og ásetur • «ér að vaxa af verkefninu. Andstæðingar Alþýðuflokks- Samtal við Guðmund Ðaníelsson - Sunnlendingar hafa gaman að sjá alþingi í spéspe ins munu fylgjast af áhuga með flokksþinginu, sem hefst í dag. Málgögn þeirra bera þess vitni, að þeim finnst milclu skipta, hvort Alþýðuflokkur- inn sækir fram eða verður fyr- ir nýjum áföllum. Þ&tta er sannarlega skiljanlegt. íhalds- öflin í Iandinu óttast Alþýðu- flokkinn af því að þau vita, að stefna hans felur í sér úrræði framtíðarinnar. Þess vegna þrá þau, að Alþýðuflokkurinn sé veikur og krepptur og jafn- vel liðist sundur innan í’ra. Þau íifa í þeirri von, að deilur lun dægurmálabaráttu flokks- ins verði honum að fjörtjóni á lengri eða skemmri tíma. Þetta er ekkí nýtt. Ihaldið hef- ur iðulega dæmt Alþýðuflokk- inn til dauða og hlakkað yfir því, að þessi höfuðandstæðíng- ur þess væri úr sögunni. íhald- inu hefur ekki osöið að slíkri ósk sinni ennþá, þó að oft hafi syrt í álinn fyrir Alþýðu- flokknum. Hér skal enginn dómur á það lagður, Ijvort draumur íhaldsins um bræðra- víg í Alþý'ðuflokknum muni rætast eða ekki. Flokksþingið sker úr um það, ag þeirra úr- slita er nú svo skammt að bíða, að allir aðilar ætíu að geta þraukað. Hins vegar verður ekki hjá því komizt að benda á, að Al- þýðuflokkurinn hefur hingað til orðið að bera sjálfur vand- ann af störfum sínum. Ráð and stæðinganna hafa aldrei reynzt honum vel. Oft hefur hanp þol áð skoðanamun og átöjfc um dægurmálin. Þess her að minn ast, að Alþýðuflokkurinn á sér grundvallarstefnu, sem hingað til hefur mátt sín meira en við horf líðandi stundar. Það er ó- sennilegt, að hann. hafni henni. Þess vegna eru miklar vonir tengdar við flokksþingið og framtíð Alþýðuflokksins; Alþýðublaðið býður fulltrú- ana á flokksþinginu velkomna til starfs og óskar þeim giftu og farsældar. GUÐMUNDUR DANIELS- SON hefur mörg járn í eidin- _ áramót. um. Hann er skólastjóri á Eyr- arbakka, mikilvirkur riihöf- undur og ritstjóri. Blað han? heitir Suðurland og er nú kom ið hátt á annan árgang. Aiþý&u blaðið átti á dögunum tal við Guðmund og bað hann a5 segja lesendum sínum frá rit- verða sjálfsagt ráðin um nscstu Vsxandi áhugi. — Hverjar hafa undirtekt- irnar orðið? ..Þær voru dálítið misjafnar fyrst. Sumir t4ku. blaðinu feg- íns hendi, aðrir viídu bíða á- stjórn sinni og errndi Suður- j j.e]jta og ^4 til. Ymsir óttuð- lands, en blaðið er orðið harla ' ust< að' þetta væri bara bóla, útbreitt og vmsælt 1 sveitun- gem springi eftir faar vikur_ um fyrir austan. íjall, Guðmundur tekur þéssum tilmælum af mikilli Ijú- mennsku, og fer samtalið hér á eftir: HEF OPNAÐ verzlun á Laugavegi 48 (áður G. Á. Björnsson & Co). undir nafninu Hefi á boðstólum úrval af kvenundirfötum, sokkum, peysum og allskonar kven- og barna- fötum. Komíð og reynlð viðskipfin Pálína Jónsdóttir Upphaf biaSsins. — Hvernig varð blaðið Suð- uriand til? „Síðan ég flutti.st ti! Eyrar- bakka fyyjr ellefu árum hefur oft hvarflað að mér og öðrum í sýslunni, að gaman væri að gefa út blað. Fyrrum var gefið út blað. hér á Eyrarbakka, og þótti að því ærinn menningar- auki. Ég færði þessa hugmynd mína í tal við ýmra menn, e:i þó ekki þá, sem urðit að lokum félagar mínir í útgáiustarfinu. Upp úr styrjaldarlokum fór ég einhvern tíma til Ragnars Jóns sonar og spurði, hvort hann vildi prenta fyrir mig blað, sem ég ætlaði þorpunum í Ár- nessýslu. Að athuguðu máii sá ég þó, að heppilegast myndi að hafa útgáfusvæðið sem stærst, en af þeirri ákvörðun leiddi það, að þetta hlyti að verða ail mikið fyrirtæki, sem byríti En ahugi lesenda og velvild rækilegan undirbúning. Tím- hefur aukizt og aldrei rjsið inn leið. og ekkert varð úr hærra en nú. Er ekki fjarri framkvæmdum. En haustkvöld ]agþ ag blaðið komi inn á flest nokkurt 1952 komu til min heimili austan fjal’.s milli Ingimar Sigurðsson í Fagra- Lómagnúps og Sýslusteina, og hvammi, Gísli Bjarnason á Sel Suðurland'hefur allmarga lasta fossi og Stefán Þorsteinsson á áskrifendur í Reykjavík og Stóra-Fljóti. Áður hafði Stef- < víðar á landinu. Þeim f jöigar án skrifað mér. og imprað á! aUtaf dálítið, og þó berst blað- blaðaútgáfu, en ég svaraði og : ið ekkert á. Það hefur tii dæm játaði áhuga minn á málinu.1 is ekkert verið auglýst ennþá.í£ Nú báðu þeir félagar mig að verða ritstjóra að blaði, sem hleypt skyldi af stokkunUm í náinni framtíð. Við ákváðum að bjóða Grími Thorarensen á Selfossi þátttöku í fyrirtækinu, og hann sló strax iil. Þar -með var allt klappað og klárí.“ UM næstsíðustu óramót hóf göngu sína ,nýtt,hálfs- mánaðarblað, sem heitir Suðurland, og er útgáfu- svaeði þess hérúðin milli Lómagnúps og Sýslusteina. Ritstjóri blaðsins er Guð- mundur Daníelsson, skóla- stjóri og rithöfundur á Eyr- arbakka. SuðurJand hefur vakið mikla athygli, enda að sumu Ieyti .skemmtilega sérstætt. Hefu'r Alþýðublað ið átt samtal það, sem hér birtist, við Guðmund Ðaní- elsson um ritstjórrx hans og þessa útgáfustarfsemi sunn an lands. Fyrrnm var gcfið út hlað austan fjalls méð sama nafni. En blaðatitgáfa í hiiium híómlegu sveitum Suðurlands hefur legið niðri um langt áraskeið þangað til nú, áð Guðrmmdur Dan- íelsson og félagar hans hafa Iyft föllnu merki hátt á loft. flokkur þessi tók að birtast um síðustu áramót, og nú eru palla dómarnir orðnir 17 talsins.“ I — Hvernig hefur þeim verið tekið af lesendum? „Margir eru í sjöunda himni yfir palladómunum og lesa þá fyrst af öllu því, sem blaðið flytur. Hjá öðrum kveður. yíð annan tón, og einn hlutaðeig- andi hefur sagt blaðinu upp! Eftirvæntingin mun ekki sízt stafa af því, að leiendur eiga von á r.álarstungum, og slíkt veldur spenningi. Auk þess er hér íjallað um þekkta stjórn- málamenn, og íslendingar eru þjóð ævisagna og persónusögu. "Fléstir, 'sem eitthvað lésa, tíafa áhuga á þeim fræðum. Stjórn- mál eru líka viðkvæmt efni, og þess vegna er eftirtektin vak- andi, þegar svona greinar eru á ferðinni. Margir telja palla- dómana einnig Iistræna frá bókmenntalegu sjónarmiði, og ég held, að öllum Sunnlending 'um þyki gaman að sjá alþingi í spéspegli Lúpusar. Óvissan um höfundinn gerir svo lokg sitt.“ Hver er Lú Ertu eiðsvarinn að þegja ! um. hver er höfundurinn? j „Já, eiðsvarinn undir líflát, en ýmsir eru tilnefndir. og eng inn hefur bannað mér að nefna þá, sem almenningur eignar þessar greinar. Þeir eru til dæmis ritstjórinn sjálfur; Helgi Sæmundsson, ritstjóri í Heldur áæflun. — Og svo hófust þið handa? ,,Já, fyrsta blaðið leit dags- Fjölbreyff efni. — Gerðu stutta grein fyrir efni blaðsins? „Suðuriand er ópól.itískt gagnvart flokkum, en fjallar um tívers konar menningar- mál og hagsmunamál: Sunn- lendinga og almenn mál., sém várða hvern landsmann, svo og bókmenntir og iistir. Blaðið fiýtur fréttir úr flestum byggð ins Ijós 10. janúar 1953. Síðan ’ arlögum Suðurlandsundiriend- hefur það komið út reglulega' isins- viðtöl og margvídegan á hálfs mánaðar fresti, alls 43 . fróðieik. Við birtum ávarp Lil blöð. Útgáfan fyrsta. árið' átti j ^senda í fyrsta blaoi. Þar var að vera tilraun. Afkomutrvgg-1ekki hiiklu lofað, en ég held, ing var engin, en kostnaður! við höfum staðið við fyrir- mikill. Við félagar hétum hverI heitin. Helzt hefur orðið rms- .. — .. .... _ _ . A n ý- -r* r-. 1 -11 W-l 11 Reykjavík; Sigurður Einarsson prestur í Holti; Jón Sigurðsson frá Kaldaðarnesi, skrifstofu- stjóri alþfngis; Jónas Jónsson frá Hriflu, fyrrverandi alþing- ismaður og ráðherra; Gunnar Benediktsson rithöfundur í Hveragerði; Sverrir Kristjáns son, sagnfræðingur í Reýkja- vík, og sjálfsagt miklu flairi, þó að ég kunni ekki þá sögu » lengri.“ Segir lil sín. — Á það að verða eiiift leyndarmál, hver þessi Lúpus er? . ; „Nei, höfundurinn hefúx lof að því að segja til sín, þe'gar hann sé búinn að skrifa um . alla þingmennina 52. Ég, hef ’ enga ástæðu til að efa það, að ’ hann standi við loforö 'sitt.“ — Eru palladómarnir allir eftir einn og, sama mann? „Sumir vilja gera málamlðl- un og tilnefna samvinnu i tveggja eða fleiri. Þeir fara algerlega villur vegar. Grein- arnar. eru allar eftir einn og sama mann.“ öðrum erfiði, blóði og tárum eins og Churchill Bretum forð- um, en ef vel tækist til, átti að greiða eitthvað þeim, er legðu á sig mesta vinnu. Útgáfan fyrsta árið gekk betur en nokk ur þorði að vona í upphafi. Við höfðum í árslok ofurlítið til brestur á fréttum úr sumum sveitum, en það stafar af bölv- aðri pennaletinni.“ Líffryggingin. Palfadómamir. Nýtur blaðið nokkurrar sérstöðu í efni fyrir .utan það, skipta. Það hrökk ekki fyrir' sem staðbundið er við Suður- kaupi, en var hins vegar dálítil | land? þóknun. Um áramót ákváðum ! „Svo rnun ýmsum finnast. við svo að halda áfram. Við Ég á við palladómana um ai- höfum færzt meira í fang, og., þingismennina, en þeir birtast enn er. framtíð blaðúns urdir j undir dulnefni, og kallar höf- spurningarmerki. Öriög þess1 undurinn sig Lúpus. Greina- — Hvað viltu segja um fram tíð blaðsins? „Hún er ekki fjárhagslega trygg, en raunverulega veltur mest á því, að kaupendur Suð- urlands reynist skilvísir. Blað- ið mun lifa og dafna, ef Sunn- lendingar halda áfram aS senda því fréttir og greinar um áhugamál xín, styðja blað- ið og læra að líta á það sem sitt blað öðrum fremur.“ Auðvitað var erindið að Framh. á 7. síðu.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.