Alþýðublaðið - 02.12.1954, Síða 6

8
ALÞÝBUBLABlfl
Fhnmíndagur 2. dcs. 1954.
Ú {¥ a r p i ð
20.30 Daglegt mál (Arni Böðv-
arsson and. mag.).
20.35 Kvöidvaka: a) Ólafur
Þorvaldsson þingvörður flyt
ur frásögu: Jólaferð. b) Tón-
listaríéiagskói'inn syngur;
dr. Victor Urbancic stjórnar
(plötur). c) Ævar Kvaran
leikari flytur þáttinn .,Úr
ýmsum áttum.“ d) Þórarinn
Grímsson Víkingur les bók-
arkafla: „Farið að heimari.“
22.10 Erindi: Bsendadagur (Jón
H. Þorbergsson bóndi á
Laxamýri).
22.30 Siníónískir tónleikar
(plötur): a) Conserto grosso
nr. 5 í A-dúr, fyrir strengja-
sveit, eftir Handel (Bustíh-
kammerhl j ómsyeitin leikur;
Adolf Busöla stjórnar). b)
. Serenata í c-moil (K388)
fyrir -felástursMj oðfæri, eftir
Mozart (Arthur Fiedler
stjórnar hljómsveitinni, sem
leikur.
GRAHAM GREENE:

NJOSNARINN g j
50.
KROSSGATA.
Nr. 767.
Lárétt: 1 aldur, 5 á bygg-
ingu, 8 mjög, 9 laókstafur, 10
tóm, 13 forsetning, 15 melting,
16 gæluryiín, 18 gæða lífi.
Lóðrétt: 1 hindrun. 2 andi, 3
menn, 4 IiJjóð, 6 graía, 7 festa,
11 lágt Mjóð, 12 núningur, 14
fantur, 17 gerði duk.
Lausn á krossgátu nr. 768.
Lárétt: 1 skuggi, 5 raus, 8
mátt, 9 la, 10 rö!t. 13 ok, 15
fíra, 16 moll, 18 tálga.
Lóðrétt: 1 samkoma, 2 klár,
3 urt, 4 gul, 6 Atii. 7 Satan, 11
öfl, 12 trog, 14 kot, 17 11.
HVITAR
í, Mancheíf-
Verð kr. 55,00.
TOLEDO
S
^ Fischersuncli.
SíSar
s
1
t
á fuiiorðna og drengi.
mai’gar gerðir.
H. TOFT
Skólavörðustíg 8.
Sími 1035.
j: Nýjír send!> ..
% Eflastöðin h.7.
fi
hefur afgreiBílu 1 Bæjais
bílastöðinni í Aöalatr®);.
1®. Opi« 7.50—22. á
aunnudögum 10—li. -
: Sfml 1395.
gagði herra K. og reyndi af véikum. mætti að
brýna röddina.
Ó, ég meina óhreinindabbletti, óþef og svo-
leiðis . . . sitt af hvoru, sem ekki á heima á
fyrsta flckks hóteli eins og þessu. Já, hvað ég
meina.með „grunserndum4*? þar sem er dauði,
par eru líka grunsemdir. Ég skal sékja ykkur
nokkuð. Það eru þjóðflokkar í Vestur-Afríku,
sunnarlega, mjög frumstæðir þjóðflokkar, og
þegar einhver úr þeirra hópi deyr, þá fjarlægja
þeir og eyða öllu, .sem sá hinn sami átti, jafna
við jörðu kofann hans, brenna fötin hans, grafa
! muni,' sem hann eða hún kann að hafa átt. Þeir
! gera allt til þess að gleyma, að dauðinn hafi
j heimsótt þá. í mínum augum er það mjög at
hyglisvert rannsóknarefni, hvort ástæðan til
þess að þið eruð að mála er af sama toga spunn
in, eða einhverju öðru.
Hérra K. sagði; Ég fer. Ég poli þetta ekki
lengur. Ef þú þarft eitthvað á mér að halda,
frú Mendrill, þá . . .
Skyndilega gaf herra D. gaum að því, að eins
og hann sá frú Mendrill í spegiinum, svo var
hann sjálfur sýnilegur í speglinum frá henni
séð. Enda var hún búin að sjá hann. Hann var
viss um það, að augu þeirra höfðu mætzt með
aðstoð spegilsins. Hún sagði af mikilli rósemi:
Farðu bara. Mér er óhætt hjá herra Muckerji.
En þú ættir að gæta þín vel, herra K. Mér er
ekki grunlaust um að þú hafir ástæðu til þess
að gæta þín vel. Svo bætti hún við og beindi
máli sínu að herra Muekerji: Viltu koma og sjá
líkið, herra Muckerji?
Já, ójá. Ef það ste-ndur vel á fyrir yður núna,
frú Mendrill. Ég kom með nokkur blóm, skal
ég segja yður, ef yður er sama. Það út af .fyrir
sig kann að Vekja grunsemdir með ykkur, en
hér ber líka að líta á hið hagkvæma í þessu
sambandi: Blómin eru ilmrík, og ’þau útrýma
vondri og annarlegri lykt, ékki satt?
Mér fellur aldrei að hafa blóm í svefnher-
bergjum, herra Muckerji; en í þessu tilfelli
finnst mér rétt að gera undantekningu.
D. gaf henni nánar gætur í speglinum, og
hann var þess fullviss, að hún gerði. slíkt hið
sama.
Herra K. sagði: Ég er að fara, Marie, og
hann sagði þetta með peim raddblæ, að því var
Hkast að hann vænti sér af henni einhverra
hlýrra orða að skilnaði. En það var einS og
hún, með aðstoð spegilsins, væri að gefa D.,
fannst lionum, •merki eða bendingu um að
hlífa herra K. eicki í einu eða neinu. Hún var
Sterk; það leyndi sér ekki. Erfitt að beygja
hana. En þarna fék'k hún honiun fórnardýr
upp í hendurnar.
Iierra Muckerji sagði: Augnabli'k, frú; að-
mínum; ég held að ég hafi. gleymt þeim inni
eins augnablik. Ég hef gleymt gleraugunum
í borðstofunni í kvöld. D. studdi hendinni á
byssuna í va-sa sínum og beið þess, sem verða
vildi.
Nei, neí, herra Muckerji. Þau voru þar, en
fór með þau upp í herbergi yðar. Hún tók und
ir handlegg hans og leiddi hann af stað áieið
is upp stigann. Hann hélt á rytjulegum, af-
löngum böggJi undir hendinni, eitthvað vafið
innan í gömul dagblöð; sennilaga blómin. Ein
kennilegt hvernig veröldin breyttist við að
einum væri fórnað: Honum höfðu þau ætlað
að ryðja úr vegi til þess að festa sjálf sig í
sessi; nú var það hann, sem einn var öruggur,
pau öll í meiri eða minni hættu, af því að nú
hafði hann um ekkert annað að hugsa en það,
hvernig hann bezt og á sem áhrifaríkastan
hátt. gæti komið hefnd sinni frarn: Engar skyld
ur lengur. Og nú voru það þau, sern var fróun
í nærvéru berra Muckerji, alves: eins og licn
um hafði verið að morgni þessa dags.
Herra K. v.ar lagður af stað út. D. hélt í hum
þeirra. Herra K. gékk greitt og leit e'kki <*i
átt á eftir honum Dyrnar lokuðust að baki
baka. Hann hélt. yfir sér stórri regnhlíf. Hann
hélt hröðum krefum í áttina til Grays Inn
Road,
D. í svo sem tíu til flmmtán skrefa fjar-
lægð á eftir. Hann gexði. ekkert ti.1 þess að leyna
herra K. því, að hann veitti honum eftirför:
Herra K. myndi ekki haía í sér kjark til þess
að kalla á lögregluþjón, enda þótt hann yrði
hans var. Allt í einu missti hann móðinn: gugn
aði gersamlega, án þess að hafa litið við. Hef
ur iieyrt fótatakið á eftir sér, heyrt hyernig
D. hægði á sér þegar hann gékk yfir götuna,
pegar hann gékk yfir götuna, beygði inn í scimu
hliðargötunnar, herti á sér, þegar hann herti á
iSér, — nei, það var ekki um að villast frá
sjónarmiði herra K.: Honum var veitt eftir
för, og það af þeim, sem sízt skyldi. Herra K.
nam staðar undir ljósastaur, sneri sér við og
sá D. nálgast. Hann hélt á sígarettu í hendinni.
Afsákið, sagði hann, má ég biðja um eld?
Sjálfsagt. D. kveikti á eidspýtu og hélt henni
upp að sjóndöprum augum herra K. Hann var
píreygður, rýndi framan í D., en. þekkíi hann
ekki, auðsiáanlega ek’ki, útlit manns að raka
af sér efirvaraskegg: Herra K. riðaði, sígarett
an var nærri dottin út úr honum. D. sá ástæðu
til þess að stöðva hana betur á milli skjál-fandi
varanna um leið og hann kveiktl K. sagði: Ég
sé að þór hafið þarna dagblað í vasanum. Má
ég kannske líta í það. Hann var af þeiirri gerð
manna, sem æviniega reyna að spara sér að
kaupa hlutina, ef þess er nokkur kostur, spara
sór dagblað og spara sér eldspýtu.
Þér megið eiga -það, sagði D. Þeir höfðu
talað bara tvisvar saman; pað var eitthvað ' í
rödd D., sem vakti óþægilegar kenndir með
herra K. Hann leit upp alisnöggt, virti D. fyrir
sér andartak, að því er virtist án þess að kom
ast að niSurstöðu, tók svo til við að grína í blað
ið á ný. Strætisvagnar námu staðar við þennan
staur. Þarna kom einn. K. sagði: Þakka fyrir,
og rét.ti að D. blaðið. D. tók ekki við blaðinu,
gerði sig líkiegan til þess að fara upp í vagn
inn, af því að hann sá að K. ætlaði með honum.
Þeir gengu báðir upp stigann, K. á undan.
Vagninn lagði af stað. K. settist framarlega, D.
í næsta belck fyrir aftan. D. sá að andlit hans
speglaðist í rúðunni' því að vagninn var upp
lýstur en myrkur úti. K. sá andlit hans í rúð
unni og virti það nákvæmlega fyrir sér, hélt
víst enn að eirð í sér til þess. Frakkinn hans
var snjáður.
Vagninn beygði inn í Holborn, hélt í vestur
átt. D. sá að K. grandskoðaði ennþá andlit hans
í gluggarúðunni. Hvar skyldi hann eiga heima?
Skyldi hann hafa kjark í sér til þess að fara
heim til sín? Þeir voru komnir inn í Oxford
Street. Það voru lögregluþjónar á götuhorn
um, K. var farinn að gefa þeim auga. Hann tók
af sér gleraugun. þerrafg þau, setti þau upp
aft.ur og rýndi ýmist á D. í rúðunni eða á lög
regluþjónana. Blaðið lá opið á hnjám hans. Á
Öra-vIðgerÖ!re i
Fljót og PÓ5 afgreiðsl&.u
GUÐLAUGUR GÍSLASON,|
Laugavegi 65 |
Sími 81218. )
\
, \
glysavsTOafá'íkga
kaupa Uestir, Fá*t líjé |
flysavamadeildmn rna \
land allt. t Rvík I bans-
yrðaveraduninni, Benka-
stræti 8, Verzl. Gunnþót-]
annsr Halldórsd. og
stofu félagsins, Grófic Lý,
Afgreidd í iima 4897, í
Heitið á slysavaraslélígli ?
ÞsS br«g«t *kM. I
S n e sii

Minningarspjöld fást hjáiSj
s
s
s
s
í
^Happdrætti D.A.S. Austur t!
S stræti 1, sírni 7757 |
; Veiðarfæraverzlunin Veið
S andi, sími 3786 f
*! Sjómannafélag Reykj;rcíkur, S,
f sími 1915
) , . V
\ Jonas Bergmann, Háteigs /
) veg 52, sími 4784 {
• Tóbaksbúðin Boston, LaugaS
\ ve* 8, sími 3383 )
S Bókaverzlunin Fróði, Leifs {
) gata 4 ^
^VerzIunin Laugateigur, )
\ Laugateig 24, sími 81666
Glal'ur Jóliannsson, Soga
V
bletti 15, sími 3096
\Nesbúðin, Nesveg 39
SGuðm. Andrésson gullsm.,
) Laugav. 50 sími 3769.
MSnnlnMarspföld
!
j
Bókaverzlun V. Long, 9288^
1
V
. >
s
s
s
í
s
S Barnaspftalaaj 63e Hrinfsiae?
S eru afgreidd í Hannyr&»c
S verzl. Refill, Aðaistræti II t
? (áður verzl. Aug. SveM-§
) sen), í Verzlunlnnl VíctprA'
) Laugavegí 83,
{ teki, Langhc’tirtregi
\ Verzl. Álfabrekæu viö 8uf»S
^ urlandsbraut, ag Þos*t*iaS“í
(búð, Snojrabrast 61. )
V.
Sm«rt örauð
ög snittur,
Nestfspakkar,
Ödýrast beat.
samlegast panti® «s®f{
fynrvésra.
HÁTBABIN'H
Ltekjargbta 8,
Sfatti 80348.
jHús og íbúðir
(, af ýmsum stæ
af ýmsum stærðum í j
) bænum, úthverfum bæjl
) arins og fyrir utan bæinn í
^ til sölu. — Höfum. einnig,
{ til sölu jarðir, vélbáta, |
^ bifreiðir og verðbréf.
3 Nýja fasteignasalan,
í Bankastræti 7.
J Sími 1513.