Alþýðublaðið - 05.12.1954, Blaðsíða 10

10
ALÞÝÐUBLA BIÐ
Sunnudagur 5. dcscmber 1954
Útvarpið
11 Messa í Laugarneskirkju.
(Prestur: Séra Garðar Svav-
arsson. Organleikari: Krist-
inn Ingvarsson.)
13 Upplestrar úr nýjum bók-
um.
15.30 Miðdegistónleikar (plöt-
ur): Þættir úr óperunni
,.Tannibáuser“ eftir Wagner.
17.30 Ðarnatími (Helga og
Hulda Valtýsdætur).
18.30 Tónleikar (plötur).
20.20 Tónleikar (plötur).
20.40 Leikrit: „Dejiríum bú-
bónís“ eftir Einbjörn og Tví
björ. — Leikstjóri: Einar
' Pálsson.
22.05 Danslög (plötur).
GRAHAM GR.EENE:

NJOSNARINN

t 2 3 H
h i 7

10 II 13.
12 iv 15
li n
u L
KROSSGATA. Nr. 769.
Lárétt: 1 sögufrægt manns-
naín, 5 gripir, 8 fjær, 9 tveir
samstæðir, 10 verkfæri, 13
íhross, 15 band, 16 mannsnafn,
18 raðtala.
Ijó'ðrétt: 1 tala, 2 oft, 3 festa
yndi, 4 farða, 6 óska, 7 trjá-
gróður, 11 fis, 12 kvenmanns-
nafn, 14 gruna. 17 greinir.
Lausn á krossgátu nr. 768.
Lárétt 1 umdæmi, 5 ásar, 8
prik, 9 si, 10 klár, 13 lm, 15
áiar, 16 doði, 18 ranni.
Lóðrétt: 1 uppeldi, 2 mörk, 3
'dái, 4 mas, 6 skál, 7 ríkra, 11
láð, 12 ragn, 14 mor, 17 in.
Ingjaldur Þórarinssort
F ramhald af 9. síðu.
Árið 1908 kvæntist Ingjald-
ur Þóru Pétursdóttur frá' Mýr-
dal í Kjós, en hun var 8 árura
yngri en hann, og áfram var
bann á sjónum, linnulaust til
1918. Hann fór aldrei á tog-
a^a. Eftir það stundaði hann
aila algenga verkamannavinnu
í bænum, en Æn'n síðustu 20 ár
hefur hann starfað hjá bæn-
um, lengst af við gatnahreins-
un.
Þau íhjónin eiga 6 börn:
Hólmfríður, sem. er heima, Pét
ur bifreiðarstióri, kvæntur,
Guðmundur Marinó bifreiða-
Sti,. kvæntur. Laufev Á =-a, gift,
Friðbjörg, gift og Njá'll, sem.
er heima.
Ingialdur er harðánægður
með- hlutskint; sitt í lífinu.
..Það er lífsham’ne’an, að
Véra ánægður með stö'ðu ,cfpg.
ihver sem, hún er, t-n ba^ er
ekki sam.a að ver.a ánæsður
með hlut=kinti sitt o? begia
e^a láta of«kiT>ta1aust.
fraður as ho’-fi ti1! hníi'á
fyrir okkur. !Ég hef aðeins
eibu sinni verið veikur —
ég get vel unnið — ég ætla að
vinna næsta sumar.“
Hann gekk í Báru-félagið
fyrir áramót meðan hann var
enn vinnumaður á Seltiarnar-
nesi. í Dagsbrún gekk hann
svo 1913, utro úr hafnarverk-
fallinu. Slíkir m.cnn bafa
bvggt unn verkalýðssamtökin
op. eiga meiri Mtt í umbótum
þeún, sem, orðið hafa síðustn
hálfa Öldina.-en rnarvur virð-
ist koma auaa á. Þee-«ír mcnr?
em í raun o^ '«r:i hjartaslög
þjóðfélagsins. V.6V.
okkar, Entranationo. Hann brosti dauft. Það
er dásamlegur maður, dr. Li. Aldrei kynnst
öðrum eins manni.
Við vorum að tala um það áðan, ég og herra
K., að það væri verst að við þyrítum mjög bráð
lega að fara.
f-’vona fljótt? Og égi sem var búinn "ð f.’-veð
að kynna yður fyrir ko-nu frá Rúmeníu, ó, ég
sé að hún er farin að tala við dr. Li. Hann
brosti yfir til þeirra eins og móðir, sem með
lagni sinni hefur komið dótturmn í kunnings
skap við gott efni í tengda’son og lætur ekkert
tækifæri ónotað til þess að gera dótturina sem
álitlegaista í hans augum. Hann sagði: Svona.
Það er þettá, sem ég vinn að. Vinátta og skiln
ingur í stað sundurþykkju og óeiningar. . . D.
hugsaði með sér, að í rauninni væri þetta ekki
gott dæmi, þegar þess var gætt hversu lítil lík
indi væru á meiri háttar deilum milli Rúmeníu
og Síma . . . en dr. Bellows var aftur lagður af
stað út. á gólfið, sívakandi í viðleitni sinni til
pess að fá af stað samræður milli gestanna.
Nú er t.'mi iil fytir okkur að fara, sagði D.
É fer ekkerþ Ég ætla að flygja ungfrú Carp
enter heim.
Ég get beðið, sagði D.
Hann gékk yfir að glugganum og horfði út,
Sporvagnarnir mjöguðust upp eftir Oxford
Street eins og gríðarstórir jötunuxar. Lengra
upp með götunni sá hann hóp lögregluþjóna
ganga í beimii röð í áttina að Marlborough
Street. Á stóru skilti á byggingunni andspæn
is komu fram stafir hver á eftir öðrúrn og mynd
uðu orðin: Tvö mörg gegn einu. Svo hurfu
stafirnir og aðrir komu fram. Hvað skyldu þeir
segja? Nýjustu fréttir: 5000 flóttanaenn . .
fjórar loftárásir. . _ . Þetta var víst heima:
hlaut að vera heima. Hvað var hann að gera
hér? Hvers vegna var hann að eyða dýrmæt
um tíma? Hvenær ætlarðu að legg.ja af stað
heirn? spurði hann. sjálfan sig: Hánn fann til
sterkrar heimþrár, þráði rykið í lóftinu eftir
sprenginguna, hávaðann í sprengjuflugvélun
um í loftinu Alltaf skal maður þrá að komast
héim, jafnvel þótt sársauki og ofbeldi og þján
ingar ráði þar ríkjum. Skyldi L vera búinn að
semja við Beneditch hávarð? Sjálfum honum
var, úr pví sem komið var, ógerlegt áð riá við
Glœsilést úrval
c , r
þá nokkrum samningum. Jafnvel þótt hann
hefði skjölin, 'myndi enginn gera við hann
sámninga, eftirlýstan morðingjann. Honum
varð hugsað til ungu stúlkunnar, æpandi í ör
væntirigu sinni, klórandi gluggakistuna eins
o-g druknandi maður, sem fálmar eftir hálm
; 'v ;f dTJí? P-rl ' O' - ’-0,"iVÍq '1, '■ ■ - I -! ó ■
Stéttinni; hun var ein af þúsundum. Það var
eins og hún með dauða sínum hefði gerzt sam
borgari hans, gerzt þegn þjóðar hans, væri
landi hans_ Heimur dauðans var hans heimur:
Hann gat borið meiri ást til hinna dánu og
hinna deyjandi heldur en nokkurs þess, sem
lífsanda dró. Hann steig nokkur skref áfram,
vék sér að urigfrú Carpenter og spurði: Er liér
ndkkur simi?
Já, sjálfsagt; inni á skrifstofu dr. Bellows.
Hann sagði: Ég hef heyrt að herra K., ætli
að fylgja yður heim, ungfrú Carpenter_
O, en fallegt af yðúr, herra K., ságði hún
og brosti teprulega. Annars ættuð þér ekki að
vera að hafa fyrir því. Það er svo langt heim
til mín. Ég á heima í Morden_
Ekki umtalsvert, sagði herra K. Hann var
ekki ennþá farinn að smakka á keinunni.
D. opnaði dyrnar að skrifstofu dr_ Bellows.
Hann sá að það var fólk þar inni og hann
baðst afsökunar en lokaði pó ekki aftur. Yið
rianai’i athugun kom í ljós að það var sköll
óttur maður, sennilega Mið-Evrópumaður eftir
höfuðlaginu að dæma, og ung stúlka. Þau sátu
við skrifborð dr. Bellow_ Það var dauf lauk
lykt þarna inrii. Ég bið afsökunar, sagði D.
Ég ætlaði að fá að nota símann. Stúlkan
skríkti eitthvað óskiljanlegt_ Hún var undar
lega ófríð, með hlemmistórt armbandsúr og
stóra nælu með hundsmynd í barminum.
Alls ekkert að afsaka, ekkert að afsaka,
sagði maðurinn, og nú heyrði D. að hann var
Þjóöverji. Komdii, Winifred, sagði hann við
stúlkuna og þokaði sér í áttina til dyranna. Á
þröskuldinum sneri hann vi, hneigði sig djúpt
fyrir D_ Korda, sagði hann. Korda.
Korda? endurtók D. spyrjandi röddu.
Já, korda; Entranationo, herra minn, og
rii'erkír hjarta eða það, sem írá hjartanu er.
O, já, já.
Ég er bálskotinn í öllum enskum stúlkum.
Ora-vlðierði
Laugavegi 65
Sími 81218.
Sámúðarkorf
Fljót og góð afgreiðsla. f
GUÐLAUGUR GÍSLÆSON, I
\
Sly savsrw.aíé) sgs
kaupa flestir. Fáet hj*)
slysavarnadeiklum ffltss V
land allt. 1 Evík í hanai-ý
yrðaverzluninnl, Banks-Í
*trætí 6, Verzl. Gunnþé?- í
ann&r Halldórsá. og gkrié-)
«tofu félagsins, Grófin !•>,
Afgreidd í aíms 4897. |
Hfiitið á slysavsxES5S$l&8t®„ ’
br«git «kkL
Dvaisrfieimllí aldraðra >
sjómanna
. Minningarspjöld fást hjá; ^
; Happdrætti D.A.S. Austur
S stræti 1, sími 7757
) Veiðarfæraverzlunin Ver3
S andi, sími 3786 r
' Sjómannafélag Reykjaríkur,^,
; sími 1915
^Jónas Bergmann, Háteigs
S veg 52, sími 4784
^Tóbaksbúðin Boston, Lauga)
; veg 8, sími 3383
S Bókaverzlunin Fróði, Leifs
) gata 4
;Verzlunin Laugateigur,
S Laugateig 24, sími 81666
; Ólafur Jóhannsson, Soga
) bletti 15, sími 3096
^Nesbúðin, Nesveg 39
JGuðm. Andrésson gullsm.,
^ Laugav. 50 sími 3769.
;í HAFNARFIRÐI:
í
s
Bókaverzlun V. Long, 9288}

\ Earmmpítal&sjóSs Hringíims)
S eru efgreidd I HannyrSa-f
; verzi. Eefill, Aðaiiíræti liS?
) (áður verzl. Aug. SvenÆ- £
J sen), í Verzhmirrni Victorj
) Laugavegi 38, Holts-Apð-í
) tekl., Lángholtsvegi M.j
; Vérzl. Álfabrekku viö Su*-t
( urlandsbraut, og ÞCíratein*-)
{búð, Snorrabraut 61,
?---------------
SniHrt ftrauð
og ðnittur,
Nestíspakköf.
Ödýrast &f> be*t. Ti»«)
samlegan pautii m$®l
fyrirvjsra.
MÁTBAEINN
iLtekjargfttíS 8„
Símí 8614$.
og
Kirkjustræti 2
'r
af ýmsum stærðum i i
bænum, úthverfum bæjf
arins og fyrir utari bæinn •
til sölu. — Höfum einnig
til sölu jarðir, vélbáta,
bifreiðir og verðbréf.
^Nýja fasteignasalan,
\ Bankastræti 7.
J Sími 1513.