Alþýðublaðið - 27.09.1955, Síða 4

Alþýðublaðið - 27.09.1955, Síða 4
4 ALÞYÐUBLAÐIÐ ÞriSjudagur 27, sepí. 1555 Útgejandi: Álþýðuflokkurinn. Ritstjóri: Helgi Scemundsson. Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og Loftur Guðmundsson. Auglýsingastjóri: Emilta Samúelsdótiir. Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902. Auglýsingasími: 4906. Afgreiðslusími: 4900. 'Álþýðuprentsmiðjan, Hverfisgðtu &—10. Ásþriftarverð 15,00 á mánuði. í lausasðlu IjOO. Siglingin mikla FYRIR mörgum árum var uppi í Reýkjavík maður, sem íagði stund á kaupsýslu og atvinnurekstur. Fyrirtæki hans voru eiris og unglingar, $em hætta að þroskast á barnsaldri og veslast upp, en eigandinn barst mikið á, þótt íst hafa fullar hendur f jár og eiga allra kosta völ. Kunn- ugir vissu, að maðurinn hafði orðið api af aurum, sem eyddir voru áður en þeirra var aflað, en ýmsir létu þó blekkjast. Lukkuridd arinn, sem raunverulega var óheillafugl, olnbogaði sig til áhrifa í stjórnmálaflokki stéttar sinnar og var boðinn fram til þings í kjördæmi úti á landi. Hann gekk til kosn- ingabaráttunnar af miklu yf irlæti, lofaði kjósendum gulli og grænum skógum og lézt kunna ráð við hverjum vanda landsstjórnarinnar. Vakti framganga mannsins nokkra athygli í fyrstu, en brátt dró ský fyrir þessa gervisól. Maðurinn varð gjaldþrota áður en kosninga- dagurinn rann upp og beið eftirminnilegan ósigur. Ólafi Thors forsætisráð- herra svipar til þessa forna samherja síns. Hann stjórn- ar landinu með þeim hætti, að gjaldþrot vofir yfir, en berst mikið á, þykist allt geta og skorar á þjóðina að fylkja liði undir fána Sjálf- stæðisflokksins og lúta for- ustu sinni. Hann lofar gulli og grænum skógum og ferð- ast um kaupstaði og sveitir til að flytja fólkí boðskap sinn. Morgunblaðið vegsam- ar hann heimkominn úr yf- irreiðinni og telur ferð hans stórtíðindum sæta. En fyrir- tækið, sem Ólafi hefur verið trúað fyrir, er svo báglega á vegi statt, að helzt minnir á strandað skip. Þjóðarskútan situr föst á skeri óstjórnar og öngþveitis, og nú er allra veðra von. Flakínu stafar hætta af stormi og brimi, nema skjót og óvænt hjálp berist. Ella er tímabært, að áhöfnin reyni að komast í land. En Ólafur Thors læt- ur sem hann hafi ekki hug- boð um allt þetta. Hann stendur við stjórnvölinn á strönduðu skipi og þykist sigla grænan sjó í blásandi byr, þótt framundan sé hrjóstrug ströndin og voð- inn vís. Siglingin mikla er aðeins ímyndun. ÞjóSin gerir sér þetta ljóst. Hún lætur ekki blekkjast a£ sýndar- mennsku Ólafs Thors eins og kjósendurnir, sem forð- um daga hlustuðu hrifnir á loforð Reykvíkingsins, er rambaði á bormi gjaldþroís ins, en hugðist afla sér fylg is og áhrifa með því að ber ast nógu mikið á, meðan hrófatildrið héngi uppi. Dagar slíkra ævintýra eru liðnir á íslandi. Fólkið átt- ar sig á því, sem er að ger- ast. Þess vegna hlustar það vorkunnlátt á Ólaf Thors, þegar hann læzt vera hinn framsýni og framtakssami landsfaðir, þó að hyldýpi gjaldþrotsins gíni við hon- um. Það hendir gaman að mannalátum hans og undr ast hugkvæmni ímyndun- arinnar, enda hefur strand aður skipstjóri aldrei borið sig eins mannalega í sög- unni! Hitt er mikill misskilning ur hjá Morgunblaðinu, að ís- lendingar bindi framtíðar- vonir við stjórnvizku Ólafs Thors. Þeim er Iöngu Ijóst, að óheillafuglinn er villtur í skógi blekkinga sinna og veit engar áttir, þó að hann gali hátt. Ábyrgir aðilar búa sig undir björgunarstarfið. Þeir verða að hafa vit fyrir Ólafi Thors — strandkap- teininum í íslenzkum stjórn- málum. Morgunblaðið verður á- reiðanlega fvrir sárum von- brigðum, ef það telur sér trú um, að Ólafur Thors komi Sjálfstæðisflokknum á rétt- an kjöl með leikaraskap sín- um út um land. Tilburðir hans eru álíka misheppnaðir og sú ráðstöfun, ef strandað- ur skipstjóri fer að lofa sjálf an sig í talstöðinni á hætt- unnar stund í stað þess að horfast í augu við veruleik- ann og biðja urri hýálp eða reyna að koma sér í land áð- ur en stormur og stórsjór leggjast á eitt. Rás viðburð- anna verður ekki breytt með orðaflaumi, og staðreyndirn ar bera órækt vitni um Ólaf Thors og siglingu hans. Strandkapteinninn er því aumkunarlegri sem hann læt ur meira í brúnni. Oerist áskrifendur biaðsins. ,;v ALÞÝÐUBLAÐIÐ hefur áð- ur kynnt píanósnillinginn Jul- ius Katchen fyrir lesendum sín um (58. tbl. 11. marz 1955) með grein, er birtist í brezka ritinu „Gramophone“, sem eingöngu er helgað tónlist, tónlistargagn rýni og fréttum af öllurn nýjum hljómplötum. Katchen er fædd- ur í Bandaríkjunum. Móðurfor eldrar hans voru kennarar við tónlistarskólann í Moskvu og Varsjá. Móðir hans var konsert píanóleikari, en faðir hans leik ur á fiðlu og er nú mikilsvirtur lögfræðingur í Bandaríkjunum. Katchen var undrabarn, „prodi gy“. Samdi fyrstu fúguna 7 ára, lék 11 ára með Philadelphiu- hljómsveitinni og Eugene Om- andi. Hann er hámenntaður maður með háskólapróf í heim- speki og enskri bókmennta- sögu. Eins og Chopin fer hann til Parísar (1946) til þess að full komna sig í list sinni og ná full um þroska og hefur verið ,,bú- settur“ þar síðan. Þótt Julius Katchen sé nú ekki nema 29 ára gamall, hefur hann þegar hlotið alþjóðafrægð og undan- farið verið á stöðugum hljóm- leikaferðum um allar álfur heims. Koma þessa unga lista- manns er merkasti tónlistarvið burður síðan Cherkassky og Stern voru hér. EFINSSKRÁ Á þeim tveim tónleikum, er Julius Katchen lék fyrir styrkt arfélaga tónlistarfélagsins, var fyrri hluti efnisskrárinnar helg aður Þjóðverjunum, Bach, Beet hoven og Brahms. Lék hann fyrst Sálmaforleik (Jesus bleibt meine Freude) eftir Bach (1685 —1750), útsett af Hess. Síðan komu tvö aðalviðfangsefni tón leikanna. Fyrst sónata nr. 21 í C-dúr, op. 53 eftir Beethoven (1770— 1827). Sónötu þessa samdi Beet hoven 1804 og tileinkaði hana miklum vini sínum, Waldstein greifa, er hún við hann kennd og oft nefnd Waldstein-sónat- an. Hún er í tveim köflum og tekur um 21 mínútu að spila hana. Hitt aðalverkið, er Julius Katchen lék, var Sónata nr. 3 í f-moll, op. 5 eftir Brahms (1833 —1897). Brahms samdi þessa sónötu 20 ára gamall. Verkið er í senn ofsafengið, rómantískt og lýriskt. Sónatan er í fimm köfl- um, og tekur um 30 'mínútur að spila hana. Eftir hlé kom röðin að Pól- Júlíús Kaíchen verjanum Chopin (1810—1849). Lék Katchen fyrst tvær etýður eftir hann, en síðan Berceuse og Pólónesu í As-dúr op. 53. Sem aukalög spilaði Julius Katchen fvrst kafla úr sónötu í C-dúr eftir Mozart og síðast hið glæsilega Rondo Capriccio eftir Mendelssohn. TÚLKUN OG LEIKUR Bandaríski píanóleikarinn H. Iturbi hefur sagt frá þeirri vinnu, sem fer í það að undir- búa konserta. „Ef ég æfi mig minna en 8 tíma á dag, finn ég það sjálfur, ef ég æfi mig minna en 6 tíma heyra gagnrýnendurn i ir það, og ef ég æfi mig minna en 4 tíma á dag, heyra áheyr- endurnir það.“ Undanfarin ár hafa Reyk'-rik- ingar átt kost á að heyra marga Herkjasala Menningar- 01 minningarsjéðs kvenna Alþýðublaðið í DAG er hinn árlegi merkjasöludagur Menningar- og minningarsjóðs kvenna. Til- gangur sjóðs þessa er, svo sem kunnugt er, að styrkja til náms efnalitlar stúlkur. Það var árið 1946, sem fyrsta sinn var út- hlutað styrk úr sjóðnum, og er hann því nú 10 ára gamall. Á þessum árum hafa 70—80 kon- ur alls hlotið styrk úr honum, en sumar oftar en 1 eitt skipti. Styrkur hefur verið veittur bæði til bóklegs og verklegs náms og einnig til nokkurra listakvenna. En þó hefur það jafnan verið svo, að engin leið hefur verið að veita öllum þeim sem sótt hafa um styrk úr sjóðn um nokkra úrlausn, hvað góður vilji, sem verið hefur til þess, því að það fé, sem ætlað er til styrkveitinga, er enn mjög tak- markað samkvæmt skipulags- skrá sjóðsins, og megnið af því er það, sem inn kemur fyrir merkjasöluna. Forráðamenn sjóðsins heita því á yður, góðir Reykvík- ingar, að bregðast vel við og kaupa merki. Einnig heita þeir sérstaklega á félagskonur K.R.F.Í. og aðrar vinveittar kon ur að taka merRi til að selja eða senda börn sín til þess. Jafn framt þakka þeir öllum þeim, sem undanfarin ár hafa veitt honum stuðning á einn eða annan hátt. Merkin verða afgreidd í skrif stofu Kvenréttindafélags ís- lands að Skálholtsstíg 7 allan daginn í dag frá kl. 10 f. h. G.H. af beztu listamönnum heimsins, svo að þeir eru orðnir góðu vanir. Tónleikar Katchen sýndu að hann hafði kornið og sigrað. Hrifning og fagnaðar- læti áheyrenda sýndu, að Kat- chen hafði unnið hjörtu þeirra fullkomlega með glæsilegum leik sínum. Leikur Katchen er frábær- lega öruggur og vald hans á viðfangsefnunum fullkomið og skeikar hvergi. Leiktæknin er slík, að túlkun hinna erfiðustu verka verður leikur einn fyrir hann, enda naut hann þess ber sýnilega að túlka prógrammið. Sérstaklega heillandi var Alle- gro og Rondo í sónötu Beethov- ens og Scherzo og Finale Brahms. Stórfengleg var síðari Chopin etýðan og Pólónesían. Leikur og túlkun Katchen á þessum verkum var innbiásin þvílíku Iífi og fítonskrafti, að svo var sem hann spilaði af heilögum eldmóði. Gaman mundi vera að heyra hann spila Hammerklavier-sónötu Beet- ovéns. Áheyrendur slepptu ekki listamanninum fyrr en hann hafði leikið tvö aukalög, sem fyrr getur. Katchen er sannkallaður virtuos, sem á á- reiðanlega eftir að vinna marga og glæsilega sigra á listabraut sinni. Hafi hann þökk fyrir komuna og stórfenglega tón- leika. Fimmtudagstónleikarnir voru teknir á segulband og' verður þeim án efa útvarpað seinna til mikillar gleði þeim, er af þeim misstu. TONLISTARFELAGIÐ Julius Katchen kemur hér á vegum Tólistarfélagsins. Það væri ekki um auðugan garð að gresja í tónlistarlífi höfuðborg- arinnar, ef þess ágæta félags nyti ekki við. í fjölda ára hefur félagið haft forustu um komu margra af ágætustu listamönn- um heimsins, og á það skilið miklar þakkir fyrir forustu sína og ágætt starf. Tónlistaré- lagið var stofnað í júní 1932. Voru stofnendur 12. Björn Jóns son kaupmaður, Hálfdán Eiríks son kaupmaður, Haukur Grön.- dal framkvæmdastjóri, Helgi Lárusson stórkaupmaður, Krist ján Sigurðsson fulltrúi, Ólafur Þorgrímsson hæstaréttarlög- maður, Ragnar Jónsson for- stjóri, Sigurður Marlcan verzl- unarmaður, Stefán Kristinsson fulltrúi og Þórarinn Björnsson fulltrúi. Tveir stofnenda eru látnir, Tómas Albertsson prent ari og Óskar Jónsson verk- stjóri. Formaður félagsins er Ragnar Jónsson forstjóri, en Björn Jónsson er framkvæmda stjóri þess. Arktos. Sími Aiisftirfoær: EINHOLT — STÓRHOLT Sími 1517 BLÖNDUHLÍÐ HLÍÐ Sími 6727 ESKI- Msiji 81981 Vesturfoær: BRÆÐRABORGARSTÍG- UR — HRINGBRAUT Sími 5449 Vogar - Smáíbúðahverfi Sfmi ©739

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.