Alþýðublaðið - 07.10.1955, Qupperneq 7
Föstudagur 7. október 1955
AlþýdubladiS
7
(Fiih. af 5. síðu.)
stofnskrárinnar, að allsherjar-
þingið gerði tillögur um stjórn-
arfyrirkomulag í Palestínu í
framtíðinni. Að síðustu voru
það tilmæli þeirra í Lundúnum,
að aðalritarinn kveddi allsherj
arþingið til aukafundar, svo
fljótt sem auðið reyndist, með
það fyrir augum, að það til-
nefndi sérstaka nefnd, er und-
irbyggi meðferð þessa máls fyr
ir reglulegt , allsherjarþing.
Þessi tilhögun hafði óhjá-
kvæmilega mikla tímatöf í för
með sér, og til þess að gera
þana sem stytzta, sendi ég öll-
um meölimaríkj unum þegar
símskeyti og bað um leyfi
þeirra til að kveðja allsherjar-
þingið til aukafundar. Allur
tæknilegur undirbúningur að
fjölsóttri alþjóðaráðstefnu var
samstundis hafinn, og að
morgni þess 28. apríl komu full-
trúar 55 ríkjja saman til fund-
ar í Flushing Meadow. Eftir
nokkurt þjark um aukaatriði,
setti allsherjarþingið á laggirn
ar Palestínunefnd Sameinuðu
þjóðanna, og var fundi síðan
slitið. Nefndinni var veitt víð
tækt umboð til rannsókna, og
var hún skipuð fulltrúum
Ástralíu, Kanada, Guatemala,
Indlands, Júgóslavíu, Hollands,
Persíu, Peru, Svíþjóðar, Tékkó
slóvakíu og Uruguay.
LÉT NEFNDINA
AFSKIPTALAUSA
Ég lét nefndinni í té starfs-
lið, skipað 57 færustu starfs-
mönnum stofnunarinnar. Til-
nefndi ég aðstoðarritara minn,
Yictor Hoo, sem persónulegan
fulltrúa minn, og dr. Alfonso
Garcia Robles, Mexikana, er
veitti einni af skrifstofum ör-
vggisráðsins forstöðu, sem aðal-
ritara. Var það fastur ásetning-
ur minn, að starfsliðið skyldi
ekki verða gagnrýnt með rök-
um, . hvorki hvað starfshæfni
þess eða stjórnmálalega afstöðu
snerti.
Engin afskipti hafði ég af
starfi nefndarinnar. Ég hafði
mínar skoðanir um það, á hvern
hátt málið yrði leyst, þannig að
réttur beggja aðila yrði bezt
virtur, en ekki ræddi ég þær
við nefndarmenn. Ég hugðist
bíða, þar til nefndin hefði lokið
greinargerð . sinni, og einbeita
mér síðan að samþykkt og fram
kvæmd tillagna hennar.
Það kom í ljós, að ekki náð-
ist samkomulag innan nefndar-
innar um einstök atriði. Sam-
komulag varð um það, að um-
boðsstjórn Breta skyldi lögð
niður sem fyrst, og Palestína
verða sjálfstætt ríki, eftir að
hafa um skeið notið eftirlits
Sameinuðu þjóðanna. Ennfrem
ur samþykkti nefndin einróma
tillögur varðandi helgistaði og
trúarleg réttindi, landlausa Gyð
inga, minnihlutarétt, friðsam-
lega lausn ágreiningsmála og
ýmiss önnur atriði. En svo náði
samkomulag nefndarinnar ekki
lengra. Meirihluti nefndarinn-
ar, eða sjö meðlimir, áleit að ar arabíska þjóðhlutans í Palest
skipta bæri Palestínu í ríki ínu sögðu það hins vegar ber-
kvæðan árangur. Talsmenn
Palestínu-Gyðinga létu í það
skína, að þeir myndu sam-
þykkja skiptinguna, en létu
þess um leið getið, að sam-
kvæmt henni hlytu Gyðingar
aðeins áttunda hluta þess lands,
sem þeim hafði verið heitið í
Balfouryfirlýsingunni. Fulltrú-
Araba og Gyðinga, er hefðu
með sér efnahagslegt samband.
Jerúsalem, sem var þrem trúar-
um orðum, að þeir myndu berj
ast gegn skiptingunni, og gáfu
engin vilyrði um samkomulag.
bragðaflokkum heilög borg,' Þegar atkvæðagreiðslunni var
skyldi stjórnað undir eftirliti lokið, gengu fulltrúar Sýrlands,
Sameinuðu þjóðanna. Minni- j Libanons, Iraks, Saudi-Arabíu,
hluti nefndarinnar, fulltrúar ,Yemens og Egyptalands út úr
þriggja ríkja, þar sem mikill .þingsalnum.
hluti íbúanna var Múhameðs-1 . ^
trúar, lögðu til, að stofnað yrði,RBKTAR SITJA II.TA
sambandsríki, þar sem Arabar I Bretar, sem farið höfðu með
réðu meirihluta. Fulltrúi Ástr- jumboðsstjórn í landinu greiddu
alíu sat hjá við atkvæða-; ekki atkvæði. Þegar Bretar
greiðslu. lögðu málið fyrir allsherjar-
Meirihluti nefndarinnar taldi, þingið, höfðu þeir lýst yfir því,
að kröfur beggja aðila, Araba að þeir gerðu það fyrir þá sök,
og Gyðinga, væru réttmætar,1 að þeir væru sannfærðir um,
en um leið ósamrímanlegar.! að ógerlegt væri að koma á sam
Hvorugum aðilanum yrði veitt komulagi með Aröbum og Gyð-
allt, er hann krefðist. Meiri-' ingum. Engu að síður lýsti
hlutinn skoðaði Palestínumálið brezki fulltrúinn því yfir í alls
sem deilu með tveim öflugum herjarþinginu, að Bretar
þj óðernishreyfingum, og væri myndu aðeins taka þátt í fram-
því skipting landsins eina lausn kvæmd þeirrar tilhögunar, sem
in. sem gerði þeim báðum kleift bæði Arabar og Gyðingar væru
að lifa frjálsu og óháðu þjóð- fylgjandi. Bretar myndu fall-
lífi. ast á skiptinguna, en ekki taka
þátt í framkvæmd hennar, þar
sem svo gæti farið að beita yrði
7. 0—0 B—e7
8. H—el 0—0
9. Rb—d2 b5
10. B—c2 H—e8
11. a4 b4
12. R—c4 bXc3
13. dXe5 RXe5
14. RXe5 dXe5
15. RXe5 B—d6
16. RXd7 DXd7
17. bXc3 RXe4
18. D—d3 g6
19. B—1*6 R—f6
20. h3 B—e5
21. HXe5 HXe5
22. D—f3 R—-d5
23. c4 H—h5
24. B—e3 H—b8
25. cXd5 HXd5
26. B—e4 H—d6
27. H—cl H—d8
28. K—h2 DXa4
29. HXc7 D—b3
30. H—b7 D—e6
31. B—g5 H—e8
32. B—e2 H—d7
33. B—b3 D—d6t
34. g3 H—f8
35. B—h6 HXb7
36. D—c3 Gefið
Strandkapteinninn
SKIPTINGIN SIGRAR
Þar með hafði það sjónarmið, ! vopnavaídi. þar eð sjónarmið
að skipta bæri Palestínu í tvö Breta hafði verið að fullu virt
ríki, orðið yfirsterkara. Kjörn-' í samþykktinni þann 29. nóv-
ir fulltrúar hins alþióðlega ember, vakti þessi afstaða
bandalags Sameinuðu þjóðanna þeirra nokkra undrun. Að sjálf-
höfðu í umboði þess afráðið að sögðu höfðu þeir rétt fyrir sér
setja bæri á stofn tvö ríki. Okk hvað það snerti, að ekki væru
ur var því mörkuð stefnan. Sem ‘ tiltæk nauðsynleg ráð til að
aðalritari taldi ég mér skylt að hrinda skiptingunni í fram-
virða að öllu leyti þá staðreynd. í kvæmd. Flestir höfðu hins veg-
Þegar fulltrúarnir leituðu til1 ar gert sér vonir um, að Bretar
mín um ráð, réði ég þeim bein- j myndu gera það, er þeir mættu,
línis að veita tillögum meiri- til þess að hin fyrirhugaða
hlutans brautargengi. Hófust skipting yrði að veruleika, þar
nú brátt hörð átök á bak við eð þeir áttu upptökin að því, að
tjöldin. Nokkrir af arabísku j Sameinuðu þjóðirnar létu mál-
fulltrúunum réðust harkalega á . ið til sín taka. Hefðu Bretar
mig, en ég var staðráðinn í að jtekið þá afstöðu, mundi þörfin
láta ekki undan. Sameinuðu fyrir alþjóðalögreglulið til að
þjóðirnar höfðu verið gerðar koma á friði i Palestínu ekki
ábyrgar varðandi lausn Palest- hafa reynzt jafn aðkallandi og
ínudeilnnar, og stofnunin hlaut innan skamms kom á daginn.
(Frh. af 5. síðu.)
leyfir strandkapteinninn sér að
segja lokkandi við kjósendur:
Ef þið fylgið Sjálfstæðinu á-
fram og áukið atkvæðamagn
hans, skal velmegun haldast
undir dollaratjaldi bandarískr
ar hersetu. Þá fáið þið aukna
ræktun, fleiri skip, stórvirkavi
tæki, ný iðjuver o. s. frv., o. s. |
frv.
Það er gamla sagan um freist
arann með gull og græna skóga. 1
spurði gamli bóndinn, og leiddi
mig inn í símaherbergið, þar
sem dóttir hans náði þegar sam-
bandi við bæinn, þar sem Jens
dvaldist.
Vart hafði ég jafnað mig eft-
ir þessa undrun, og lokið sím-
talinu við Jens, þegar bóndi
leiddi okkur tvö í stofu, kvað
það alltaf geta orðið stundar-
fjórðungur, unz hægt væri að
leggja af st.að með okkur og far-
angurinn í jeppanum, og að and
artaki liðnu sátum við þarna
við búið borð og drukkum kaffi
með rjóma og snæddum brauð
og kökur. Við höfðum váða áð-
ur átt gestrisni að fagna á ferð-
um okkar, en hvergi hefur okk-
ur verið jafn vel tekið. íslenzk
bændaheimili eru prýdd blóm-
um og skrautmunum, og hvar-
vetna er þar að finna stór og
góð bókasöfn, sem bera vitni
hinni miklu fróðleiksfýsn
íslenzku þjóðariimar. Að sjálf-
sögðu er miðstöðvarhitun í
hverju húsi. Séu heitir hverir
í grenndinni, eru þeir notaðir,
annars olíuhitun. Og í eldhús-
unum er allt knúið rafmagni,
svo að vekja mundi undrun og
gleði hverrar húsmóður í Vín.
Þess utan eru híbýlin öll gljá-
fáguð og þvegin, og það er föst
venja, að maður tekur af sér
> skóna, áður en inn er gengið.
Húsnæðismálin
(Frh. af 1. síðu.)
sem sagt hefði verið fyrir, að
afleiðingar afnáms húsaleigu-
laganna myndu koma þungt nið
ur á öllum almenningi, en
Framsókn hjálpaði íhaldinu á
að láta sannfæringuna ráða
gerðum sínum.
Eftir hörð átök samþykkti
allsherjarþing Sameinuðu þjóð-
anna loks skiptinguna þann 29.
nóvember 1947, með 33 atkvæð
um gegn 13, en 10 meðlima ríki
sátu hjá við atkvæðagreiðslu.
Bandaríkin, Sovétveldin, vest-
urevrópísku og austurevróp-
ísku ríkin, latínamerísku ríkin
flest og brezku samveldislönd-
in skipuðu meirihlutann, en í
minni hlutanum voru aðeins
þrjú ríki auk þeirra, sem að
öllu eða mestu leytiaðhylltust
Múhameðstrú. Áður en til at-
kvæðagreiðslu kom', voru enn
gerðar ákafar tilraunir til að
ná samkomulagi með Aröbum
og Gyðingum, en þær báru nei-
Skákþátíur
Framhald á 7. síðu.
var frestað vegna fjarveru
Baldurs.
Hér fer á eftir skák Pilniks
og Ásmundar úr þriðju umferð,
en það var mjög skemmtileg
sóknarskák.
Spænskur leikur.
Hvítt: Svart:
H. Pilnik. Ásmundur.
1. e4 e5
2. R—f3 R—c6
3. B—bá aG
4. B—a4 d6
5. c3 B—d7
6. d4 R—f6
sínum tíma til þess að afnema
En um fyrirgerða sjáfsvirð- ilögin.
ingu er ekki talað. Á glatað jafn j
vægi er ekki minnzt. Hin ofsa (LÚXUSHVERFI í STAÐ
lega verðbólga þykir ekki um-
talsverð. Fótumtroðið sjálf-
stæði þykir ,,Sjálfstæðisflokk“
íslands ekki þurfa að verja né
vernda.
Hið eina, sem strandkaptein
inum er hugfólgið, er það, að
mega sigla enn og stranda enn,
kosti það hvað sem vill.
En spurningin er: Bítur al-
menningur á agnið, metur hann
herdvalargróða ofar sjálfstæði
og sjálfsvirðingu, eða er nú ís-
lenzk þjóð orðin fullsödd á ara
báttarhlutverkinu og langleið á
fjörusiglum strandkapteinsins,
Ólafs Thors?
Sennilega fæst fyrr úr þessu
skorið en margan grunar.
Alþýðumaðurinn.
Hjá bóndanum
(Frh. af 4. síðu.)
þótti afturkoma Jens lengi drag
ast, skýrði bóndi mér frá, að
hann hefði haldið í jeppa að
næsta bæ við hverasvæðið, og
biði þar nánari fyrirmæla. „Vilj
ið þér ekki tala við vin yðar?“
ALMENNINGSIBUÐA
Einnig sagði Óskar, að bygg-
ingafrelsið væri ekki eins mik-
ið og stjórnarflokkarnir vildu
vera láta. Hann benti á að á-
standið í húsnæðismálum
myndi nú ekki eins slæmt og
raun bæri vitni um, ef skyn-
samlegri stefnu hefði verið
fylgt í þeim málum. Augljóst
væri að fyrir þá fjárfestingu er
farið hefði í byggingu lúxus-
hyerfa bæjarins í Laugarási og
við Ægissíðu hefði mátt byggja
fjöldann allan af hentugum í-
búðum, án alls íburðar og ef til
vill leysa húsnæðisvandræði
Reykvíkinga með öllu.
Kabarettinn
(Frh. af 8. síðu.)
ekki er talið unnt að bjóða að
eins upp á helming þess, sem
auglýst hefur verið og ekki
hinn betri. Orðrómur hefur
gengið í bænum um að ástæð
an til að kabarettinm er frest-
að sé sú, að aðgöngumiða-
sala bafi gengið treglega — en
hér hafa menn skýringuna.
ið 9. okt.
Drœtti ekki frestað.
Miðar eru seldir: Skrifstofu Alþýðuflokksins,
Afgretðslu Aiþýöubiaðsins
Alþýöubrauögeröinnl Laugavegi 61
Vérzlun Valdimargs Long, Hafnarfirði.
1