Tíminn - 20.03.1965, Blaðsíða 3

Tíminn - 20.03.1965, Blaðsíða 3
3 LAUGARDAGUR 20. marz 1965 TfMlNN ■ ■•; ■' ■ V: Winston Churchill hefur ýmistl lifað eða skrifað um alla heims- sögulega atburði vorra tíma. Það er því eins og hann sé eins kon- var hann miklu fremur maður á undan sinni samtíð, þótt hann virti gamla og góða tíma, eins og bækur hans um forföður hans mynd og rödd Churchills þrumar í hátölurunum „Take Constantin- opel,“ en það er leikarinn Patrick Wymark, sem talar fyrir munn ar persónugervingur tuttugustu frægan, sýna og önnur sagnaritun,*hans, alls staðar, þar aldarinnar, og þau andstæðu öfl, sam hann barðist við um dagana ■hafi aðeins verið mögn myrkr- j anna, sem eingöngu verði munuð | sem var eins stor og maðurinn allur. Stjórnmálaferill vagna þess hve þau fengu snjall-1 hófst fyrir alvöru Churchills þegar dró að heimsstyrjöldinni fyrri. Kvikmynd in sýnir hann ungan, grannan og vasklegan ganga til flotmálaráðu- neytisins til að taka við embætti flotamálaráðherra. Hann undirbjó flotann fyrir væntanleg átök áð- ur en menn viðurkenndu almennt að stríð væri að skella á og sýndi þá strax glöggskyggni og áræði, sem áttu eftir að einkenna stjórn- málastörf hans ríkum mæli síð- ar á ævinni Landgangan nð :‘?"i poli er sýnd eftir gamalli kvik- an andstæðing að sigurvegara Og nú eru að hefjast sýningar á kvikmynd um Churchill, sem ein mitt undirstrikar hvað hann er samrunninn tuttugustu öldinni. Þetta er kvikmynd Lack Le Vien, sem nefnist á íslenzku „Hetja á örlagastund," (The Finest Hour): og gerð eftir endurminningum! Churchills úr síðari heimsstyrjöld inni, einnig er sagt frá bernsku hans og uppvexti eftir því sem unnt er og síðar þroskaárum . ’ ævintýrum hans á Kúbu í Ind-1 landi og Afríku. Churchill náði ungur þeirri frægð, að honum stóðu eiginlega allar leiðir opnar. Hann auðgað- ist á útgáfu bóka sinna og gerðist dýrseldur greinarhöfundur í blöð um, enda hafði hann jafnan frá miklu að segja, hvort heldur hann var í riddaraliði Kitcheners við Omdurnam, eða á flótta úr fang- elsi Búa. Nítjánda öldin var í viss- um skilningi ekki liðin að fullu, i fyrr en komið var nokkuð inn áj tuttugustu öldina tölulega séð. Og þau ævintýri, sem gerðu Churchill frægan á unga aldri, voru róman- tísk ævintýri. Það er drepið nokk- uð á þennan tíma í kvikmynd- inni, og sannast að segja er merkilegt, hvað langt ejr síðan farið var að taka kvikmyndir. Jafnvel riddaralið í Sandhurst er sýnt þarna á furðu skýrri en gam- alli mynd, en Sandhurst varð eins konar skemmri skírn á menntun Churchills, þegar aðrar menntun- arleiðir sýndust haldlitlar. Það er því ekki að efa, að gott uppeldi fá menn í návist hesta. Churchill lét þess sjálfur get- ið með eftirsjá, að hinu glæsilega tímabili riddaramennskunnar í Evrópu hefði lokið með heim-1 styrjöldinni fyrri. Hann sat þó ekki í sút yfir því atriði, enda I Churchill strýkur skipskettinum um borð sem aðeins í stykkjunum er byggt á ræðum Churchills. Seinna voru ræður hans teknar á segulband margar hverjar og þegar líður á myndina talar hann sjálfur með atburðunum. Hins veg ar hermir Wymark mjög vel eftir honum. Ekki vantaði að Bretar gengju á land við Gallipoli. Landgöngu- her þeirra blæddi svo að segja út þarna við Bosphorus og þeir urð’.) að hrirfa eftir að deigir her- foringjar höfðu klúðrað hverju iækifærinu eftir annað. Heima í Bretlandi varð einhverjum að fórnn eftir slíkar ófarir Churc- hill hafði barizt fyrir þessart hug- mynd og nú varð hann að víkja. Hann fór til Frakklands til að berjast. Eftir stríðíð varð hann m. a. innanríkisráðherra, og kvikmynd- in sýnir hann á gægjum á götu- horm, pai sem einhverjir bandítt- ar höfðu tekið sig til og hafið skothríð á lögregluna. Hann stjórnaði síðan aðförinni og bandíttarnir voru yfirbugaðir, en mönnum þótti ekki sæma að innanríkisráðherrann væri að fást um svona títtlingaskít, eins og þessa skothríð og brátt var stutt í pólitíska útlegð, sem lauk eigin- lega ekki fyrr en Churchill var á ný kallaður til að fara með emb- ætti flotamálaráðherra og nýir ör- lagatímar fóru i hönd. „Winnie is Dack,“ eða Winnie er kominn aftur, voru orð, sem bárust milli brezka sjóliða og það Pramhalo & bls. 13 í Prince of Wales. Á VÍÐAVANGI Sparnaðarpóstur Alþýðublaðsins Alþýðublaðið ræðir í gær um gagnrýni þá, sem fram hef ur komið á þeirri ráðstöfun ríkisstiórnarinnar að skera nið ur opinberar framkvæmdir um fimmfung og möguleika þá, sem ríkisstjórnin hefði ef til vill á því að spara útgjöld, svo að hjá þessu yrði komizt. Ritstjóri Al- þýðublaðsins sér aðeins einn sparnaðarpóst, og liann er þessi: „Um þessar mundir greiðum við bændum 180 milljónir í útflutningsuppbætur á ýmsar landbúnaðarvörur. Á þessum Iið mætti vafalaust spara tugi milljóna, ef stefnubreyting yrði á framlciðsluháttum land búnaðarins.“ Aíþýðublaðið er samt vlð sig. Þeir, sem þetta rita, ættu þó að vita, að landbúnaðar- framleiðslan gerir ekki meira en duga til innanlandsneyzl- unnar 7—8 mánuði ársins, og ef dregið væri úr heildarfram leiðslu ársins, mundl verða skorfcur á þessum neyzluvörum þá mánuði. Alþýðublaðið ætti að spyrja félaga sinn Ingólf ráðherra, hann sagði á Varðar- fundi nýlega, að það væri al- röng stefna að minnka mjólkur framleiðsluna, því að þá yrði skortur suma mánuði árs. Hverju reiddust goðin? Samkvæmt ósk ríkisútvarps ins var í sl. viku útvarpað við tali við Guðjón F. Teitsson forstjóra Sk’ipaútgerðar ríkis ins um rekstur þess fyrirtækis og framtíðaráform, en nokkr- um dögum síðar birtist hér í blaðinu nokkru fyllra viðtal við forstjórann um sama efni. f viðtali þessu, sem var al- gerlega málefnalegt og laust við persónulega áreitni, komu fram ýmsar mjög fróðlegar upplýsingar og tillögur um strandsiglingar, sem vissulega áttu erindi til almennings og voru þakkarverðar, en ekkl hið gagnstæða. En hvað gerist? Morgunblað ið ræðst af þessu tilefni á rekst ur Skipaútgerðarinnar og for- stióra hennar í leiðandi grein í blaðinu með rakalausum brigzlum og áfellisorðum. Með al annars gefur greinarhöfund ur til kynna, að forstjóri Skipa útgerðarinnar hafi ekki áður komið fram með tillögur um hliðstæðar endurbætur á rekstri fyrirtækisins, en það er misskilningur, því að for- stjórinn hefir oft á undanförn um árum gert svipaðar tillög ur til ríkisstjórnar og alþingis án þess að komið hafi fram opinberlega, og því var full komlega tímabært að hreyfa málinu á þann hátt, sem gert var. Skipaútgerð ríkisins er þjónustufyrlrtæki, sem af fjöl þættum ástæðum hlýtur að þurfa ríkisstyrk að sínu leyti eins og járnbrautarþjónusta í nálægum Iöndum eða vega- gerð og vegaþjónusta hér og annars staðar. En þótt eðli nefndrar þjón ustu sé slíkt, er auðvitað sjálf sagt að framkvæma hana á sem hagkvæmastan hátt fyrir þá sem njóta og þjóðarheildina, enda voru umræddar tillögur við það miðaðar. Framhald á bls. 13.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.