Tíminn - 25.03.1965, Side 6

M M 1 M / M t ? • t * 1 7 ■/■/ M ' M I ( ' ' '
$
TÍMINN
FIMMTUDAGUR 25. marz 1965
★
Það væri synd að segja, að
lif allra kvikmyndaleikara væri
eingöngu dans á rósum, því
J eftir að hafa verið með
þýzku kvikmyndatökumönn-
unum uppi á Langjökli í einn
j dag virðist mér þetta vera
þrælavinna. Enda eru leik-
ararnir sem hér hafa verið við
kvikmyndunina á „Síðasta för
Scotts höfuðsmanns," s-umir
hverjir að minnsta kosti marg-
hertir í allskyns mannraunum,
hafa staðið í stíðsbardaga í
48 gráðu frosti í Rússlandi vet-
urinn 1942, og eru vel þekkt-
ir fjallgöngumenn.
En hér átti að lýsa einum
degi kvikmyndatökumannanna,
sem þessa dagana halda til á
Húsafelli í Reykholtsdal, en
leita á vit íslenzkra jökla, til
að fá sem sannasta mynd um
síðustu ferð R. Seotts til Suð-
urpólsins. Og svo byrjað sé á
byrjuninni þá stöndum við
tveir, komnir sunnan úr
Reykjavik, á hlaðinu á Húsa-
felli klukkan hálf átta á þriðju-
dagsmorguninn síðasta, hressir
og vel baldnir cftir gott atlæti
hjá hjónunum á Stóra-Ási, nótt
ina áður. Á hlaðinu er allt á
fleygíferð. Verið er að pakka
í tvo „Vibon bíla“ sem eru
aðalfarkostir Þjóðverjanna, en
Lagt af stað frá siðustu bækistöðvunum. Lemmel leikstjóri lengst til vinstri á myndinni, en heimskautafararnir fimm ásamt félögum sjn-
um tveim á miðri myndinnl, og einn sleðinn til vinstri.
sá um
við heiinreiðina er vörubíll, og
aftan á honum dráttarvél með
beltum, sem flytja fólk og
tæki um breiður Langjökuls í
dag. Fjórða farartækið er Will-
ys jeppi, sem er okkar far-
kostur, og þið lesendur góðir,
hafið ef til vill lesið um hér
á síðum blaðsins, í sambandi
við akstur á Langjökul, svo
eftirbreytnivert sem það fyrir-
tæki kann nú að vera.
Og fyrir klukkan átta er öll
hersingin lögð af stað, með
Kristleif Þorsteinsson á Húsa-
felli sem leiðsögumann í
broddi fylkingar. Þar sem leið-
in upp að jökulröndinni var
heldur viðburðarsnauð og lík
öðrum ferðum um óslétta ísl.
vegi og óbrúaðar ár, er ekki
úr vegi að segja dálítið frá
því sem Þjóðverjarnir háfa að-
hafzt síðan þelr komu hingað
til landsins, með Lagarfossi,
en þar um borð voru einmitt
fyrstu atriðin í kvikmyndina
tekin, sjóferðin til Suðurskauts
ins. Eftir eins dags dvöl í
Reykjavík, var svo haldið að
Húsafelli, þar sem Kristleifur
bóndi hafði rýmt hús sitt fyrir
leiðangurinn. Fyrstu tvo dag-
ana fékk léiðangurinn heldur
betur að kenna á breytileik
íslenzkrar veðráttu, því ekkert
var hægt að kvikmynda að
ráði þessa tvo daga, og voru
forystumenn leiðangursins
orðnir heldur langeygir eftir
heppilegu veðri til kvikmynd-
unar. Var meira að segja svo
langt komið, að athugað var
hvort ekki væri hægt að fá
leigða flugvél með leiðangur-
inn til Grænlands, og einnig
var athugað með möguleika á
að komast til Norður-Noregs
næstu daga. En næturfrostið,
sem kom eina nóttina bjarg-
aði málunum, og hægt var að
hefjast handa með kvikmynd-
un á Oki. Þar voru m. a. not-
aðir íslenzkir hestar við tök-
una, en sem kunnugt er, þá
notaði Scott hesta í leiðangri
sínum.
Auk atriðanna með hestun-
um voru mörg önnur tekin á
Oki, eins og t. d. þegar leið-
angurinn er að klifra upp ís-
sprungur og ísfossa, með sleð-
ana tve í eftirdragi. Þa var
þar tekið atriði þegar einn leið
angursmanna hendir sér fram
af um, sex metra hárri snjó-
dyngju, en hestamir fóru
aldrei fram af dyngju,
eins og fram kom ein-
hversstaðar í fréttum. Þeg-
ar verið var að taka þetta
snjódyngjuatriði, var sá sem
fara átti fram af eitthvað illa
fyrir kallaður, en Swartz fram-
leiðandi myndarinnar hafði þá
engin umsvif heldur skellti sér
í heimskautabúninginn og lék
þarna „statistahlutverk" með
því að kasta sér fram af snjó-
hengjunni.
En höldum nú áfram ferð-
inni upp á Langjökul. Eftir
um klukkustundar akstur, þarf
að taka beltadráttarvélina af
vörubílnum, því hann kemst
ekki yfir skafla sem eru á
Kaldadalsveginum, og dráttar-
vélarstjórinn, Jónas Kjerúlf,
sem mörgum er að góðu kunn-
ur úr Kerlingafjöllum, dúðar
sig í þykkar úlpur og buxur,
því ekki veitir af að vera vel
klæddur við að aka dráttarvél
upp á reginöræfum í frosti.
Bílarnir þrír halda síðan áfram
eftir Kaldadalsveginum, með
hreina og tæra jökulhettuna á
Okinu á hægri hönd, en breið-
ur Langjökuls á þá vinstri.
Eftir stuttan akstur er beygt
út af veginum, og stefnan tek-
in mitt á milli Hafursfells í
norðri og Geitlandsjökuls í
suðri. Geitáin sem verið hafði
farartálmi leiðangursins í
könnunarferð fyrir nokkrum
dögum, er nú eins og hver
önnur smá spræna, sem bílun-
um þrem veitist auðvelt að
komast yfir. Ekið er yfir mela
og hraun, og þegar ofar dreg-
ur, er hægt að aka á jeppan-
um eftir fönnunum sem liggja
í skorningum upp að jöklinum.
Síðasta spölinn upp að jökul-
röndinni verðm kvikmynda-
fólkið að ganga því hjarnið
er ekki svo hart. aö það þoli
..Víbona" fulla ai fólki og far-
angri, og að auki með stóra
og þunga kerru aftan i.
Þjóðverjarnir taka þegai U1
við kvikmyndatökuna á neðstu
ísbreiðunum. Suðurpólsfararn-
ir klæðast heimskautabúning-
um, og fara síðan með sleð-
ana út á ísbreiðuna. Þama
þarf ekki að eyða tímanum 1
andlitsförðun til að gera leik-
Scott höfuösmaður leikinn af
Werner Uschkurat
Kvlkmyndaleiðangurinn á Iei8 upp á Langiökul. Okið er í baksýn. (Tfmamyndir K. J.)