Vísir - 24.12.1936, Blaðsíða 18

18
VÍSIR

„Kom hann frá sléttlendinu
niður frá?“
i „Nei, hann kom ofan lir
fjöllunum.“
„Það getur ekki verið; ef svo
væri, hefði eg séð hann. Eg hefi
verið hér á verði heila klukku-
stund eða lengur“.
„Þessi maður fer ekki venju-
legar Ieiðir.“
„Hvers vegna ekki?“
En gistihússtjórinn vildi ekki
skýra það neitt frekara og kall-
aði hátt:
! „Jacques!“
Jacques var vel bygður, á
þrítugs aldri, hár og sterklegur.
Svitinn rann af honum. Drætt-
irnir í andliti Jacques báru þvi
vitni, að liann var viljasterkur
maður og þolgóður. Hann var
nefstór, en nef hans var beint,
munnurinn stór, hárið dökt og
hrokkið og liann liafði áreiðau-
lega ekki ralcað sig í tvo daga.
Hann tók til máls:
„Þér viljið fara til Fiery, en
fyrst klífa Piccolo Cervino?”
„Eg hefi hætt við að fram-
kvæma þaS áform, að klífa Cer-
vino, nema einhver múlreki
komi í kveld, sem vilji taka
pjönkur mínar til flutnings um
Cime Bianche.“
„Eg skal bera flutning yðar!“
„En mig vantar einnig leið-
sögumann upp á Cervino.“
„Eg skal fara með yður!‘r
„Ætlið þér að bera flutning
minn þangað upp?“
„Hve þungur er hann?“
„Áttatíu og átta pund!“
„Talsverður þungi! Þér greið-
ið mér fimtán lírur!“
Þóknunin var liófleg, en eg
leit á manninn sem gortara. Eg
hauðst til þess að sýna honum
flutninginn, en liann hló að þvi.
Geðjaðist mér ekki að því.
„Þér eruð leiðsögumaöur?*'
„Vissulega!“
„Hafið þér leiðsögumanns-
bók?“
„Nei, að eins skírteini um
lausn mína úr hernum. Eg var
í stórskotaliðinu.“
„Hvað heitið þér?“
, „Og er alls þessa krafist fyrir
15 lirur?“
Hann hló við beisklega.
„Gott og vel! Eg skal segja
yður hvað eg heiti, án þess að
setja neitt upp'fyrir það. Eg er
kallaður Giacomo Balma. Erúð
þér nú ánægðir?“ ,
Þegar hann sá, að mér fcllu
ekki gamanyrði hans háðibland-
in, skifti hann þegar um tón:
„Eg geri mig vel ánægðan
með þrjá scudi.*) Annað kveld
, *) Scudo (fleirt. scudi) ítalsk-
ur silfurpeningur, 5 líra virði.
munuð þér hafa komist að raun
um, hvort eg hefi unnið fyrir
þeim. Verið þér sælir.“
Og þar með fór hann út í
eldhús.
Við lögðum af stað klukkan
þrjú að morgni. Ferðataskan
mín var úttroðin og hann vafði
um hana reipum og bjó um og
har hana sem bakpoka. Hann
gekk hratt og léttilega og blístr-
aði hergöngulag. Göngulag hans
var óvanalegt. Eg gerSi mér
ekki Ijóst hvað olli því„ en það
var öðruvísi en annara manna.
Hann sagði mér hvernig á því
stóð siðar. Hann steig svo létt
til jarðar, að enginn hávaSi
varð af. Þess vegna var sem
hann svifi áfram. Við vorum
vart komnir af stað, þegar hann
fór að rausa um eitt eða annað,
en hvort sem það stafaði af því,
að eg var syfjaður, eða mér
féll ekki að vera með honum,
svaraði eg honum engu. Hann
fitjaði upp á einu umræðuefn-
inu eftir annað, svo þagnaði
hann, fór að blístra og herti
enn gönguna.
Til þess að komast upp á
Piccolo Cervino verður að fara
yfir hæð, sem nefnist St. Theo-
dule — en þetta er í rauninni
jökulbunga, sem gleymist ekki,
vegna þess, að í tölunni, sem
gefur til kynna hæð hennar, eru
fjórir 3. Hún er 3333 metra há.
Vanalega, þegar menn fara frá
Giomen, klífa menn hliðamar,
eins langt og skógurinn nær,
og fara á jökulinn hærra uppi,
þar sem hann er hér um hil
sléttur og óvíða sprunginn. --
Leiðsögu'maður minn fór hins-
vegar neðar og fór i hálfliring,
uns hann kom að gili eða skorn-
ingi, með svörfum, nöktum
^grjótveggjum til beggja hliða.
Þessa leið fór hann án þess að
ræða um það við mig og svo
hélt hann upp gilið og fór létti-
lega, eins og ikorni í skógi.
Það var vissulega skemtilegra
og óvanalegra að fara þarna
upp, þótt það væri erfitt. Þarna
urðu menn á stundum frekar
að skríða en ganga. Hættur voru
við hvert fótmál og stöðugt varð
að hafa augun hjá sér. Og af
þvi að menn hverja stund urðu
að hafa hugann hjá sér, gefa
gætur a8 hverjum steini og
hverri glufu, komust engar
hugsanir um annað að, og öll
þrevla gleymdist, auk þess, sem
otalið er, að bað hafði sín mik-
ílvægu áhrif, að hvert skref
færði mann nær markinu — ó-
farni kippurinn upp á tindinn
styttist stöðugt, og það létti erf-
iðið og var ríkuleg upphót fyrir
það. Það var svo miklum erfiti-
o\j4 Æí. sj4 sj.4 syt- sj4 sj4 ^y^ sj4 414. sj4 sj4 4J4 sj.4 .$J4 ^\J4 .$14 .$14 s'4 ^14 S14 414 .$14 414
g>M4i ^M/^
SJ4
Ék
S!4
H GLEÐILEG JÓL!
.AJ4
Ék
SJ4
Ék
LITLA BlLSTÖÐIN. jjj|
j»M4
lik
sj4
Ék
g,M4- * s\l4-
M M
s\l/>
Éé M
^14 ^14 ^J4- s/t. sj4 sj4 sj4 .^14 s'4 s'4 .$14 S14 ^14 ^14 .^14 ^14. .^14 ^14 .$14 ^14 .^14 .^14 .^14 .^14 .^4 ^14
2ÁS> 2ÁS éÁic> ’í&iff ííÁSff íÁkff 2Áí» Sáiff iÁS? íÁS> 2ÁS 2ÁS> 2ÁS> SáS 2AS SáS íÁS> tÁS>
GLEÐILEG JÓL!
Bifreiðastöð Reykjavíkur.
S'4 S'4 ^4 S'4 S'éi. ^'4 S'4 SJ4 SJ4 S'4 S'4 S'4 S'4 g\'4 c\J4 jM4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 S'4
SJ4 SJ4
GLEÐILEG JÓL!
Strætisvagncir Rei/kjavíkur h.f.
SJ4
S!4
^14 ^14 ^>14 .^14 S*4 S’4 g>\'4 gM4 g\'4 ^\'4 ^\'4 g\'4 g\J4 gM4 g\J4 g\J4 c\J4 g\J4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 -i\J4.
SáS sás sás áás 2As 7ÁS> 2ÁS Sás 'íÁSf Sás Sás 2|jS (ÁSff 'íÁSf ~íÁSff SíiS
É
GLEÐILEG JÓL!
SJ4
n
oM4
H.F. HREINN. J|
S!4
S'4 gM4 g>\'4 g\J4 g>\J4 SJ4 g>\J4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 SJ4 S'4 S'4 S'4 S'4 S'4 S'4 A'4 ^14 S'4 S'4 S'4 S'4
ÍÁS> 2ÁS> 2ÁS 2ÁS> 2ÁS> 2ÁS> 2ÁS> 7ÁS> 'íÁS/ 2&S> 2ÁS> 2ÁS> ~íÁS> 2aS 7ÁS> 2ÁS> 2ÁS> 2ÁS> 2ÁS 2ÁS 2ÁS 2ÁS 2ÁS 2ÁS 2 AS 2ÁS>
s\l b
M
S'4
'ák
S!4
GLEÐILEG JÓL!
SJ4
II.V. NÖI.

GLEÐILEG JOL!
H.F. SIRIUS.
g>\'4 g-N'4 S'4 gM4 ú>\'4 g>\*4 o\'4 g>\'4 j>\'4 -ý'4 -ýJ4 -ýJ4 SJ4 SJ4 SJ4 g>'J4 SJ4 SJ4 g>\J4 SJ4 SJ4 -áJ4 g\J4 SJ4 g>M4 S>y
ÍÁS> 2ÁS> 2ÁS 2ÁS> 2ÁS> 2ÁS> 2ÁS 2ÁS> 2ÁS> 2ÁS> 2t£ff 'SfíSf SöS íÁSþ '(ÁSff T&ff (ÁSr (ÁSff (&S> (ÁS> TÁSff Sf 2a5> SÁSSás Æ
M
M . *
M GLEÐILEG J O L !
* nM4
Benómj Benónýsson. |j|
I
I