Vísir - 17.12.1939, Blaðsíða 8

V
S
VISIR
Leðarvðrasýning músik- og nútnasýning. HLJðBFÆRAHUSIÐ
Framhaídssagan, 17:
Mapgaret Pedler:
ORLOG
íogi af Carchester -— og þá voru
þau skilin að fullu og öllu —
því að þau voru og urðu að ei-
lífu annarar stéttar. Milli þeirra
yrði þá það djúp staðfest, sem
aldrei yrði brúað.
Nokkurum klukkus tundum
siðar stóð hún á þilfari eim-
skips, sem var á leið yfir Erm-
arsund. Hún horfði á hvitu
kalkldettana við Dover og liún
var einkennilega skapi farin —
hrærðari en hún vitdi við kann-
ast.
%
*
t»egar tvö ár voru iiðin fékk
Yvonne Mauvigny mörg önnur
tilboS og það voru þrjú ár lið-
In, en ekki tvö, er hún loks lcom
aftur. Þegar þessi þrjú ár voru
IiSin var hún í París. Og alveg
eáns og þegar hún fór frá Lond-
on rakst hún nú á smáfrétt í
Iblaði, sem hafði svipuð áhrif
á hana, eins og skelt væri í lás
fyrir augunum á henni. Þá var
eins og hún yrði að grafa allar
vonir um þá hamingju, sem
hún í rauninni þráði inst inni.
Og hefSi nokkur von valcnað á
ný á leiðinni heim og í ein-
manaleik útlegðaráranna — þá
var nú vissulega engin von
lengur. Það var vikurit með
myndum, sem hún var aS hand-
leika, en í slíkum blöðum eru
biríar myndir mýmargar af aS-
alsfólkinu, og það var heilsíðu-
mynd, sem hún hafði verið að
virSa fyrir sér, af ungri konu
meS barn í skrautlegum slcírn-
arkjól. Og fyrir neðan mynd-
ina stóð:
Hin fagra unga hertogafrú af
Carchester, fyrrum lafði Her-
mione Dykeland, og litli
drengurinn hennar.
Tony hafði þá kvongast. —
Yvonne virti fyrir sér hið fagrá
andlit konunnar og litla sveins-
ins. Það var einhver sljóleiki
yfir hugsunum hennar, en hún
gerSi sér fyllilega Ijóst, að hún
fcafði mist að fullu og öllu það,
sem henni fanst nokkurs um
vert í lifinu. Þarna var myndin
af konunni, seni Tony hafði
kvongast — hún hafði tekið
það sæti, sem hann liafði boðið
henni. Og þessi kona var nú
móSir barnsins hans.
Yvonne skildist nú livað liún
hafði gert. Hún hafSi eklci val-
ið rétt. Það var frægðarþráin,
lofiS, lófatakið, aðdáun fólks-
ins, sem hún hafSi sóst eftir
-— þaS liafSi verið henni meira
virSi en hamingjuríkt, rólegt
líf við hliS mannsins, sem hún
elskaði. Og nú, þegar hún hafði
raunverulega náð því marlci, að
verSa heimsfræg dansmær,
hvers virði var það? Hún átti
ifáeina vini, svokallaða vini, en
það hafði aldrei reynt neitt á
vináttu þeirra — það var skrif-
aS um hana í blöðin, og hún
var dáS í ræðu og riti. En það
var alt svo lílils virði í saman-
hurSi við hamingju þessarar
íjungu móður, konu Tony.
Á þessari stundu lcafaði
Yvonne djúp soi’ganna og
beiskjuöldurnar luktust saman
yfir liöfði hennar.
Þetta kvöld, er hún dansaði
f Paris, fyrir fullu húsi áhorf-
enda, dansaði hún kæruleyis-
lega, — því að hún var annars
liugar. Einu sinni eða tvisvar lá
við, að Ivolski næði eklci til
hennar til þess að lyfta henni
upp í hinar fögru stellingar,
sem höfðu gert þau fræg. t síð-
ara slciftið, sem það kom fyrir,
spratt sveiti á enni hins unga
og granna Rússa, og hann varð
óttasleginn.
„Guð minn góður, Yvonne,
gætið yðar“, livíslaði hann. „Um
hvað eruð þér að hugsa í
kvöld?“
Hún sveif frá honum létti-
lega, og í einni svipan sá hún
hver liætta var á ferðum fyrir
liana, og hún reyndi nú að ein-
beina öllum liugsunum sínum
að dansinum. í seinasta kafla
dansins þurfti hún á allri sinni
leikni að halda. Á miðju svið-
inu lá bogastigi upp á svalir —
en dansinn átti að eiga sér stað
á grímudansleik, — og Yvonne,
ldædd sem Columbine, átti að
flýja upp stigann undan Ivolslci,
klæddum sem Pierrot. Efst í
stiganum nær hann henni og
ber hana á burt á öxlum sér.
Vanalega vakti þetta hina
mestu lirifni. Lófatakið dundi
við, þegar Yvonne sigri hrós-
andi, létt sem fjöður, var bor-
in burt, brosandi til leikhúsgest-
anna. En þetta kvöld, er hún
lcorn efst í stigann og sneri sér
við, ertnisleg og glettin á svip,
til þess að bægja frá þeim, sem
elti liana, gerbreyttist svipur
liennar alt í einu. Þvi að í miðj-
um salnum lcom liún alt í einu
auga á Tony — hún sá andlit
allra annara eins og i þoku,
nema andlit hans. Hann var
þarna meðal áhorfendanna!
Hún liikaði —- að eins andar-
talc, það kom fát á hana, af þvi
að hún sá skyndilega og óvænt
manninn, sem hún elskaði — og
liefði nú, er það var orðið of
seint, viljað leggja alt i sölurn-
ar fyrir. En þetta fát — þetta
andartaksfát var nóg til þess að
illa færi. Þegar liún greip í
hendur Ivolski, er hann ætlaði
að lyfta henni upp á herðar sér,
datt liún aftur fyrir sig og nið-
ur stigann og lá þar í yfirliði.
Hljómsveitin þagnaði skyndi-
lega og í leikhúsinu ríkti dauða-
þögn. En í sömu svifum og fólk
fór að tala um hvað gerst liafði,
kom leikhússtjói’inn fram fyrir
tjaldið, sem hafði verið di'egið
niður, og tilkynti, að ungfrú
Yvonne liefði meitt sig og væri
enn ekki liægt að segja hversu
alvai’leg meiðslin væri.
Hann lcvað ógerlegt að lxalda
danssýningunni áfram og bað
menn ganga liægt út. Vei’ð að-
göngumiða yrði elidurgreitt í
aðgöngumiðasölunni.
Mönnurn hafði orðið milcið
um að liorfa á slys þetta og
brugðust íxiexxn vel við óskum
leiklnísstjórans og gengu liægt
og rólega út. En það var einn
nxaður i leikhúsinu, sem eklci
var rólegui’, og ekki fylgdist
með strauixmum, heldur leitaði
móti honum, og tókst loks eft-
ir nxikla erfiðismuni að koxnast
að dyrunum, sem lágu að bún-
ingsherbergj unum.
Það var búið að bera Yvonne
til búningsherbergis hennar, og
var lælcnir kominn til liennar
til þess að veita liemxi fyrstu að-
stoð. Hálf klukkustund leið —
heil eilifð faixst Tony — áður en
hann fór, en þegar liann konx,
gelck Tony, senx beið í göngun-
uni, þegar að honunx.
„Ungfi’ú Sutlierland — eg á
við ungfrú Mauvigny — er hún
mikið xxxeidd?“
Lælcnirinn var enslcur. Þeg-
ar liann heyrði af hve mildxmx
ákafa var rnælt sneri liann sér
við og liorfði athugulum aug-
um á þaixn, senx spurði.
„Eruð þér skyldmenni henn-
ar?“ spurði læknii'imx.
Tony þagði nolckur augna-
blik. Svo sagði lxaixn rólega:
„Eg er maðurinn, sem hún
ætlar að lcvoixgast.“
Lælcnirinn varð þegar saxxx-
úðai’legi’i.
„Eg er sixxeykur um, að eg
lxafi ekki góð tiðindi að færa
yður“, sagði hamx.
Tony fanst alt svífa i lausu
lofti fyrir augum sér í bili. —
Hann greip amxari liendi í dyra-
stafinn.
„Er hún — dáin?“ — spui’ði
hann.
„Nei, nei — ekki það. En hún
getur aldrei dansað fi’anxar“,
sagði læknirinn alvarlega.
Honum til undrunar sagði
Tony lágt: „Guði sé lof“, og
liann liorfði einkenxxilega á
hann. *
Bœjar-
fréttír
Messur í dag.
í dónxkirkjunni kl. n, sira Hálf-
dán Helgason; kl. 5, síra Garðar
Svavarsson.
I fríkirkjunni kl. 2, síra Árni
Sigurðsson.
Engar nxessur verða í Laugarnes-
skóla í dag.
Kristskirkja í Landakoti: Lág-
nxessUr kl. 6^2 og 8 árd. Hámessa
kl. 10 árd. Guðsþjónusta með pré-
dikún kl. 6 síðdegis.
Styrkið Vetrarhjálpina.
I fyrra um þetta leyti höfðu henni
borist 500 hjálparbeiðnir. Nú eru
komnar 800 — þar af 84 á einum
einasta degi. Eflið hjálparstarfsem-
ina! Látið eitthvað af hendi rakna.
JÓLIN NALGAST.
Munið eftir mæðrastyrksnefndinni.
Mótteknar gjafir: Ellingsens-
verslun 50 kr., N.H.S. 10 kr., Fata-
böggull N.N., sanxa L.P., sanxa ó-
nefnd, sanxa N.N., sama Jakobína,
Verslunin Chic stór fataböggull.
Fataböggull Hadda og Todda. —
Kærar þakkir. Oft er þörf, en ni'i
er nauðsyn. — Skrifstofa nefndar-
innar í Þingholtsstræti 18, opin dag-
lega frá 4—J e. h.
Peningagjafir til Vetrarhj.
Starfsfólk hjá Þvottah. Drífa kr.
46.40, Ingólfur 50 kr., K.B. & S.B.
25 kr., Starfsfólk í Efnagerð
Reykjavíkur 26 kr., Olafur R.
Björnson 40 kr., N.N. 5 kr., Á.J.
200 kr., N.N. 5 kr., Mogensen 50
kr., Bifreiðaeinkasala Ríkisins 15
kr., Viðtækjasala ríkisins 15 kr.,
Starfsfólk í Steindórsprent kr.
43.10, Þorleifur Þorleifsson 5 kr„
V.G. & Co. xoo kr. — Kærar þakk-
Þetta ei* bókin sem hlaut
í samkepni Norduplanda
um bestu sakamálasöguna
JfyiAúL W<jJtkaAi :
HVER MYRTI9
ft'ú •
Rafl
Suðurgötu 3.
íslenskir leirlampar.
Útskornir borð- og
vegglampar
Leslampar.
Ljósakrónur.
411skonar pergament-
skermar.
Alt tilvaldar jóla- og
tækifærisgjafir.
Lítið i gluggana í dag
ir. F.h. Vetrarhjálparinnar. Stefán
A. Pálsson.
Hjúskapur.
1 gær voru gefin saman í hjóna-
band af síra Árna Sigurðssyni, ung-
frú Margrét Eyþórsdóttir og vegg-
fóðrari Jens Vigfússon.
Jólahljómleikar Tónlistafélagsins.
Allir aðgöngunxiðar að tónleik-
um þessum seldust upp á skönim-
um tíma. En þar sem ókleift mun
reynast vegna fyrirhafnar, að end-
urtaka hljómleikana, þá verður nxælt
upp í dag, hvort hægt verður að
bæta við fleiri sætum, og þá aug-
lýst i hádegisútvarpinu á nxorgun.
— Það eru vinsanxleg tilmæli fé-
lagsins, að fólk setjist sem skipu-
legast í sæti sín, og láti eigi auð
sæti verá á milli, til þess að fyrir-
bygður sé allur troðningur.
Styrkið Vetrarhjálpina.
I fyrra um þetta leyti höfðu henni
borist 500 hjálparbeiðnir. Nú eru
komnar 800 — þar af 84 á einum
einasta degi. Eflið hjálparstarfsem-
ina! Látið eitthvað af hcndi rakna.
Nýtt danslag.
Eg minnist þín, heitir nýxitkom-
inn tangó eftir Eirík Bjarnason frá
Bóli, í útfærslu eftir C. Billich. Ei-
ríkur er harnxoníkideikari og munu
rnargir kannast við hann, þar senx
hann lék hér fyrir nokkrunx árum
á harmoníku ásanxt félaga sínum
(Eiríkur og Einar).
Útvarpið í dag.
Kl. 9.45 Morguntónleikar (plöt-
ur): a) Symfónía nr. 93, D-dúr,
eftir Haydn. b) Píanókonsert, c-
moll, eftir Mozart. 11.00 Messa í
dómkirkj unni (síra Iiálfdán J.
Helgason). 12.15—X3-°o Hádegis-
útvarp. 15.30 Miðdegistónleikar
(plötur): Ýnxs tónverk. 18.30
Barnatínxi: Sögur, söngur og hljóð-
færaleikur. (Systurnar Mjöll og
Drífa). 19.20 Hljómplötur: Lög
eftir Debussy og Reval. 19.50 Frétt-
ir. 20.15 Höfundakvöld: a) Jakob
Thorarensen: Saga. b) Jóhannes
úr Kötlum : Kvæði. c) Tómas Guð-
nxundsson : Kvæði. 21.15 Útvarps-
hljómsveitin: Rúnxensk þjóðlög.
21.30 Einsöngur (frú Guðrún
Ágústsdóttir). a) Árni Thorstein-
son: Friður á jörðu. b) Sigvaldi
Kaldalóns: Mamnxa ætlar að sofa.
c) Johs. Brahnxs: Vögguvísa. d)
Puccini: Bæn úr „Tosca“. 22.00
Danslög til kl. 23.00.
Vetrarhjálpin.
Skrifstofan í Mjólkurfélagshúsinu,
herbergi 27—28, tekur við öllum
gjöfum. Símar 2985 og 4658. Opið
10—12 og 2—6.
Næturlæknir.
Halldór Stefánsson, Ránargötu
12, sími 2234. Næturvörður í Ing-.
ólfs apóteki og Laugavegs apóteki.
Helgidagslæknir.
Björgvin Finnsson, Laufásvegi
11, sínxi 2415.
ittmifk fatalrríinsun 00 litnft
34 atiau. 1X00 JtigUratl
ImHkkáPHI
HVEITI (Alexandra) 50 au.
pr. lcg. -— Flói’sykur — Kókos-
nijöl — Sagóxxxjöl — Ivartöflu-
nxjöl — Síi’óp — Vanillesykur
og stengur — Möndlur — Ger-
púlver í lausi'i vigt og pökk-
unx — Sulta. — Skrautsykur,
max’gir litir — Isl. bögglasnxjör
— Egg — Súklcat — Kakaó —
Bökunai’dropai’. — Þorsteiixs-
búð, Hringbraut 61, simi 2803,
Grundarstíg 12, sími 3247. (316
JÓLAGJAFIR. — Ódýrast og
mest úrval af leilcföngum. —
Hanxborg h.f. Laugavegi 44. —
_____________________(268
HEPPILEG JÓLGJÖF eru
falleg vínsett og ölsett frá Ham-
borg h.f. Laugavegi 44. (269
FRÚIN VERÐUR ÁNÆGÐ
nxeð jólagjöfina, ef hún fær
marmarasúlu frá Hamborg h.f.
Laugavegi 44. (270
KÆRKOMIN jólagjöf fyrir
lxerra og dömur er lcassi, skrín,
öskubakki, og fleira úr marm-
ara. Hamborg h.f. Laugavegi
44. (267
NÝR emailleraður þvotta-
pottur með eldstæði til sölu
gegn staðgx’eiðslu. Verð 270 kr.
A. v. á. (317
NOTAÐIR MUNIR
KEYPTIR_________________
KAUPUM daglega tómar
flöslcur, Soyuglös, 50 gramma
glös og tóma fægilögsbrúsa. —
Komið þessu í peninga fyrir
jólin. — Smjöi’líkisgei’ðin H.f.
„Svanur“, Vatnsstíg 11. (120
SANITAS kaupir hæsta verði
sultuglös, yu y2 og y^ fiöskur,
whiskypela, fægilögsflöskur og
brúsa, tómatflöskur, soyuglös
og 50 gr. glös. Komið strax með
flöskurnar og glösin til okkar.
Hærra verð en áður. — Sanitas,
Lindargötu 1, sími 3190. (187
NOTAÐIR MUNIR
TIL SÖLU
MJÖG lítið notuð kvenkápa
til sölu á Bræðraboi’garstíg 15.
Vei’ð 35—40 krónur. (322
GRAMMÓFÓN-danspIötur —
senx nýjar — til sölu. 15 stykki
kr. 32,00. Einnig vandað loft-
net. Simi 4289 kl, 1—2. (319
FALLEGUR og vandaður
bókaskápur úr eik til sölu gegn
staðgreiðslu. A. v. á. (318
VlNNA
FATAPRESSUN REYKJAVlK-
UR, sími 2742. Fljót og vönduð
vinna. Sækjum. Sendum. (133
GET tekið að mér fáment
heimili í bænum yfir veturinn.
A. v. á. (321
[RE&frfUNDIftl
BUDDA með peningum í tap-
aðist í miðbænum 14. þ. m. —
Finnandi vinsamlega beðinn að
skila henni í Söluturninn við
Hverfisgötu. (320