Vísir - 09.06.1945, Blaðsíða 8

8
ÞÖKUR.
Fyrst um sinn verða seldar túnþökur í
Norðurmýri s'Unnan við Miklubraut.
Upplýsingar gefur hr. ræktunarráðunaut-
ur JóKann Jónasson, Austurstræti 10, 4.
hæð, kl. 1 -—3 e. h. alla virka daga nema
laugardaga.
Bæjarverkfræðingnr.
Kanfanann fyrir
Dani í San Fran-
dsco.
Kaufman formaður dönsku
sendinefndarinnar í San
Francisco hefir á fundi með
blaðamönnum lýst stöðu
Banmerkur á ráðstefnunni.
Hann sagði að slaða Dan-
merkur á ráðstefnunni vrði
svipuð stöðu Noregs, Hol-
lands og Belgíu. Á fundinum
minntist liann einnig á af-
stöðu Dana til Rússa og sagði
að Danir litu á Rússa á
Bornholmi á sama liátt og
Breta og Bandaríkjamenn
annarsstaðar í Danmörku,
sem frelsandi vini.
Laugardagssagan
Framh. af 6. síðu,
„Þau voru sæt um sinn,“
sagði eg hátiðlega. „Þelta
voru töfraepli, — ástarepli.“
Eg var reiður og lét mér á
sama standa livaða heimsku
eg sagði. Faðir minn hló
ekki, eins og eg liafði búizt
við. Þess í stað drap lianii
titlinga og sagði: „Jæja!“ —
undur liáðslega, eins og liann
skildi mig.
Allt í einu var dyrabjöll-
unni hringt, og eg óskaði þess
innilega, að þetta væri ekki
lögreglan, — hún skyldi ekki
ætla að tryggja sér fingraför
mín?
En þetta var Sally!
Móðir mín kom með hana
inn í dagstofuna. Þarna stóð
hún, dálítið gleitt og studdi
höndunum á grannar mjaðm-
ir sér, en í svip hennar og
augum logaði glettnin og
ákefðin.
Eg reyndi að setja upp
reiðisvip. En þegar eg sá
Iwyia nú þarna aftur, iðandi
af fjöri, villla og yndislega
.... varð eg altekinn sömu
gömlu tilfinningunni. Eg
kærði mig kollóttan úm það,
hvort hún liefði kvsst Egbert
eða ekki. Eg óskaði þess eins
að hún kyssli mig. Eg taldi
sjálfum mér trú um, að það
væri allt aunars eðlis.
„Mér fannst það vera
skyída mín,“ sagði Sally, „að
segja ykkur, að það var mér
að kenna, að hann lenti i
höndunum á lögreglunni.“
Faðir minn sló pipunni
sinni í öskubakkann harka-
lega. „Sonur minn í höndun-
um á lögreglunni ?“ sagði
hann.
„Eg stal eplunum,“ játaði
eg, dálítið dapur í bmgði,
eins og eg hefði skyndilega
þroskazt og orðið lítið eitt
skynsamari. „Brjálaður mað-
ur gætir þeirra, með hlaðna
byssu. Þau grotna niður lijá
honum, en liann vill engan
láta snerta þau eða éta.“
Saliy mótmælti þessu:
„Nei, eg manaði liann til
þess. Þegar stúlka manar
karlmann . .. .“
„Eva . . . . “ tautaði faðir
minn og brosti út í annað
munnvikið.
Eg veit að eg roðnaði og þó
blygðaðist eg mín eiginlega
ekki. Sally stóð fyrir framan
mig og har höfuðið hátt, eins
og drotning yfir villtúm, stór-
látum kýnflokki. Djöfullegir
blossar dönsuðu í augum
hennar, og nú skildi eg,
hyernig í öllu lá. Hún var
þrjózk. Hún vildi hafa okkur
báða í takinu, mig og Egbert,
— og allt annað í véröldinni.
Hún vildi eiga veröldina alla,
fulla af d»ansi og söng, slags-
málum og lilátri og ást. Eg
skildi þetta allt og það með,
að enginn myndi nolckurn-
tíma geta átt liana einn. Eg
varð hrýggur og mér fannst
eg verða einmana, en eg
skildi þetta allt.
V I SI R
Það varð ónotaleg þögn
um stund. En síðan ræskli
mamma sig, leil á eplin og
sagði hóglátlega: „Hvað eig-
um við að gera ?“
„Við hvað?“ spurði faðir
minn.
„Við stolnu eplin, auðvil-
að.“
Faðir minn tók upp eitt
eplið og skoðaði það bros-
andi. „Þú gætir búið til úr
þeim „græna“ epíaköku,“
sagði hann og bætli við hóg-
værlega: „Við verðum að
minnast þess, að þetta voru
einu sinni ástarepli.“
Kasl í kmpÍEin —
Framh. af 2. síðu.
lagt eina og hálfa milljón
dollara í myndina. Og þegar
henni væri lokið og Cohan
hefði séð liana, yrðu þeir að
ráðgast við hann livort hún
væri nothæf að lians dómi.
Ef hann segði nei, þá yrðu
þeir að henda lienni í rusla-
körfuna!
Loksins rann liin niilda
stund upp og myndin var
tilbúin til reynslusýningar.
Cohan var bæði stórhrifinn,
þó að eiginkona hans í mynd-
inni væri kölluð Marv í stað
Agnes eða Ethel, en hann var
nefnilega tvíkvæntur! Cag-
neý-bræðurnir liöfðu unnið
eitt mesta glæfraspil, sem
þeir liöfðú lagt í.
Cagneý-fjÖdskyldan — sex
manns — býr í Ilollywood,
og starfa alíir bræðurnir þar.
Árið 1918 fór James Cagney
á Columbia-háskólann, og
lagði stund á listir. Er hann
hafði dvalið í skólanum í
nokkura mánuði lézt faðir
hans og yfirgaf James þá
skólann, og tók að vinna
fyrir móður sinni. Hann
stundaði ýmiskonar vinnu,
en liugur lians heindist alltaf
að landbúnaði. Hann var á-
kveðinn í því áð verða bóndi,
en smáatvik komu í veg fyr-
ir það. Dag nokkurn er liann
var við vinnu sína, skýrði
kunningi hans honum frá
því„ að hann gæti fengið 25
dollara á viku fyrir að dansa
hjá dans- og söngleikflokki.
„Eg kann að dansa,“ sagði
James, og daginn eftir var
hann ráðinn. Braut lians var
mörkuð. Ferðaðist hann með
þessum leikflokki í rúmt’ ár
og kynntist á þeim tíma
ungri 'stúlku, Frances Ver-
non að nafni, scm hann gekk
að eiga nokkuru síðar. Er
liann kvæntur lienni ennþá
og þykir sá langi hjúskapur
óvenjulegur í Ilollywood.
Allt frá þessum tíma lék
hann í leikritum og árið 1930
var honum loks gefinn kost-
ur á að leika í kvikmynd hjá
Warner-bræðrunum. Þess
var skammt að bíða að hann
hlaut heimsfrægð og nú er
hann talinn einn af fremstu
kvikmyndaleikurum lieims-
ins. Þrisvar hefir liann hlot-
ið Oscar-styttuna fyrir frá-
bæran leik. En á liátindi
frægðar sinnar stóð liann
eftir leik sinn í myndinni
„Yankee Doodle Dandy“.
VANTAR lítið geymsluher-
bergi. Mætti vera utan til í
'bænum. Uppl. í sírna 3697, eftir
ld. 7.________________(£39
HERBERGI til leigu. Tilboð
óskast, sendist Vísi, merkt:
■ •350“ •______________Ú40
HERBERGI óskast til leigu.
Símaafnot kæmu til greina. —
Uppl. í síma 1640. (248
TIL LEIGU. GóS stofa, meS
aSgángi aö baði í nýju húsi er
til leigu nú þegar. TjÍboS send-
ist blaöinu fyrir mánudags-
kvöld, merkt: „GóS x um-
gengni“. '(250
STÚLKA, með barn á 2. ári,
óskar eftir ráSskonustööu eða
góðri vist. Uppl. í síma 1837,
U- 5—7-____________________(£45
HÚLLSAUMUR. Plisering-
ar. Hnappar yfirdekktir. Vest-
urbrú, Vesturgötu 17. Sími
2530. (153
SÍÐUFERÐ
FERÐAFÉLAGSINS 20. júní.
Ferðafélag íslands ráðgerir
að fara 4 daga skenimtiferð,
austur á Síðu og Fljótshverfi og
verður ekið um endilanga
Skaftafellssýslu meö viðkomu á
merkustu stöðum. Á heimleiö
líklega komið í Fljótshliðina. —
Áskriftarlisti liggur frammi á
skrifstofu Kr. Ó. Skagfjörðs,
Túngötu 5.________ (219
BETANÍA. Sunnudaginn 10.
júni. Almenn samkoma kl. 8,30.
Ólafur Ólafsson talar. Allir
velkomnir. (242
K.F.U.M.
ALMENN samkoma á sunnu-
dagskvöld kl. — Jóhannes
Sigurðsson talar. Allir vel-
komnir. (25 !•
Laugardaginn 9. júní 1915
Fataviðgerðin.
Gerum við allskonar föt. —
Áherzla lögö á vandvirkni og
fljóta afgreiðslu. Laugavegi 72.
Sími 5187,___________ (248
BÓKHALD, endurskoðun,
skattaframtöl annast Ólafur
Pálsson, Hverfisgötu 42. Sínii
2X70-_________________(707
SAUMAVÉLAVIÐGERÐIR
Áherzla lögð á vandvirkni og
fljóta afgreiðslu. — SYLGJA,
Laufásvegi 19. — Sími 2050.
KVENREIÐHJÓL fundið
við Suðurlandsbraut. — Uppl.
Reykjaborg við Múlaveg. (243
2 DJÚPIR stólar og sófi með
rauðu áklæði, nýtt, til sölu, með
tækifærisverði. Freyjugötu 38,
kjallaranum. (247
RAFMAGNSHELLA til
sölu, Meðalholt 19, niðri (aust-
urendi). (24Ó
KVENREIÐHJÓL, sem nýtt
til sölu; einnig grammófónn,
ódýrt. — Raftækjavinnustofan
Röðull,-Mjóstræti 10. Sími 3274.
______________» (244
TIL SÖLU: 90 cm. breiður
ottomán, með tæ’kifærisverði.
Laugaveg 46 B.__________(241
KAUPI GULL. — Sigurþór.
Hafnarstræti 4._________(288
ÍSLENZKUR vefnaður,
veggteppi, púðaborð, borðrefl-
ar. Álfafell, Strandgötu 50,
Hafnarfirði. (183
VEGGHILLUR. Útskornar
veggliillur, margar gerðir. —
Verzl. Rín, Njálsgötu 23. (949
ALLT
til íþróttaiðkana og
ferðalaga.
HELLAS.
Hafnárstræti 22. (61
GANGADREGLAR til sölu í
TOLEDO.
Bergstaðastræti 61. Sími 4891.
HARMONIKUR. Píanó-
harmonikur og hnappa-harmo-
nikur, litlar og stórar, höfum
við ávallt til sölu. Verzl. Rin,
Njálsgötu 23. (950
DÖMUKÁPUR, DRAGTIR
saumaðar eftir máli. — Einnig
kápur til sölu. — Saumastofa
Ingibjargar Guðjóns, Hverfis-
götu 49. (317
Nr. 131
TABZAN 0G LJÓNAMAÐUBINN m Edgar Rice Burroughs.
Tarzan hljóp þegar til og greip ulan
uni stúlkuna, sém var afmynduð af
heift og hí-æði. „Míg langar ekki til
þess að drepa þig,“ sagði ameríska
stúlkan, „það er engin ástæða til an.n-
ars, en að við verðuni vinkonur.“ Balza
jafnaði sig hráðlega aflur. Hún hrosli
og sagði vingjarnlega: „Jtejaj þá skulum
yið verá vinkonur.“
Apamaðurinn spurði nú villtu stúlk-
una sþjörunum úr um hagi hennar. Hún
var fædd í gorilla-borginni. Tarzan
vissi að Skaparinn hafði sett holdsellur
úr mönnurii í marga apa — og þannig
Iiöfðu aparnir fengið mannsmynd. Suni-
ir voru því apar að öðru leyti en því,
áð þeir höfðu mannsútlit — og sumir
voru fullkomnir menn.
Þannig var því farið mcð hina fögru
Bölzu. Gorillaaparnir hötuðu hana af
þvi hún var ekki eins og þeir í útliti
og þess vegna höfðu þeir alltaf leitað
færis til þess að drepa hana. Hún hafði
því alla tíð þurft að vera vör um sig.
Nu loksins var liún hneppt úr þessum
fjötrum og gat vsrið örugg um líf sitt,
í nærveru Tarzans.
„Komið þið,“ sagði Balza. „Eg skal
vísa ykkúr leiðina út úr hellinum út í
skóginn.“ Og svo gekk hún á undan
þeim inn í hellinn, sem var skuggalegur.
„Gorilla-aparnir þeklíja þessa leið?“
spurði Tarzan. „Já,“ sagði stúlkan. „Þá
veitaþeir okkur kannske eftirför?“ „Já,
eg býzt við því,“ svaraði stúlkan og
hrosti illilega.