Vísir - 01.03.1949, Blaðsíða 9

V I S I R
9
Þriðjudaginn 1. marz 1949
AXEL V. TULINIUS:
Hátíð í höiuðborg
heiuisiiiis — Geni.
iitnnrizá é k&ssí&tii " t&B'itsíea
Gwremfur'hátíð 1043.
m
Barist í konfetti-orustu á
Genfarhátíð 1948.
Eitt sinn var talað um
(icní' sein höfuðborg heims-
ins. Það var þegar Þjóða-
handalagið sáluga hafði þar
aðsetur sitt. Eftir bandalagið
liggja í Genf m. a. tvær hallir,
„Þjóðaliöllin“, aðalbækistöð
bandalagsins, og höll Al-
Jíjóðaverkalyðsmálastöfn-
unarinnar, sem stendur beint
neðan undir hinni á bökkum
Genfarvatns, umlokin glæsi-
legum skrúðgarði. Sú stol'n-
uii sjálf er enn við lýði og
notar liöli sina til sinna þarfa.
í þessari höll hefir sumar-
skóla Alþjóðasambands Fé-
laga Sameinuðu þjóðanna,
sem haldinn var fyiri hluta
ágústmánaðar s. 1., verið
fengið til afnota glæsilegt
liúsnæði, m. a. aðalfundar-
salur stofnunarinnar. I>ar
voru flestir fyrirlestrarnir,
sem voru aðaljiátturinn í
skþlastarfinu, haldnir. Nokkr
ir fyririeslrar voru ]>ó haldn-
ir í sölum „Þjóðahaliarinn-
ar“,
Við, sem sóttum þennan
skóla i sumar frá íslandi, á-
kváðum að nota tækifærið
og dvelja í borginni þrjá
daga eftir skólaslit, því að þá
fór fram hin árlega Genfar-
hátíð, með ýmiskonar til-
tækjum, sem við erum óvön
á íslandi.
Revndar er þessi hátið um
hásumarið nýtt uppátæki, en
ætlunin er að heyja hann ár-
lega, og eftir árangrinum í
Jietta skipti má gera ráð fyrir
að sú áætlun standist. Eg
skal nú reyna að gefa nokkra
luigmynd um hátíð þessa.
Veitingahús
Edens og Benes.
lands fyrir stríð, Anthony
Eden, Ernest Be.vin, hina
brezku utanríkisráðherra og
Edvard Benes, sem síðast var
forseti Tékkóslóvakíu og ný-
lega er látinn.
Margt hefir breytzt síðan
Jiessir menn glöddust með
kátum bíaðamönnum á þessu
yfirlætislausa veitingahúsi,
þólt ekki séu liðin nema fá-
ein ár síðan. Og ekki tókst
þeim að gera Þjóðabandalag-
ið að því afli, að Genf bæri
heitið höfuðborg heimsins
með réttu. En hverfum til
hátiðarinnar.....
Blóm og blómarósir.
Ivlukkan tvö sitjum við í
sætum okk-ar á pallinimi á
Mont-BIanc-bakkanum við
Genfarvatn, þeim megin sem
snýr að vatninu. Hljómsveit
leikur fjörug lög og innan
skamms cr von á aðalvið-
burði liátiðarinnar, blóma-
skrúðsförinni.
Nú hafttir hljómsveitin leik
sinum og við heyrum lúðra-
þ\rt nálgast frá norðurenda
götunnar. Þrjár lúðrasveitir
taka fiátt í skrúðförinni, og
fer ein Jieirra, di'engjasveit
fremst, næst á eftir riddara-
sveit, sein fer fyrir öllu lið-
inu. Eftir lúðrasveiiinni
koma fyrstu blómavagnarnir.
Eru Jiað sýningar barna.
Börnin liafa skreytt litla
vagna, sem ýmist eru dregnir
af þeim sjálfum, eða að drátt-
ardýrum eins og geitum,
smáheslum eða stómm liund-
um er beitt fyrir þau.
,,Barnavagnarnir“ cru scr-
stök deild samkeppninnar um
verðlaunin fyrir smekkleg-
uslu blómasýninguna, en þau
nema alls 50.1X10 frönkum
eða sem svarai' 75.000,—- ís-
Áður en aðalhátíðahöldin
skyldu hefjast laugardaginn
1 I. ágúst kl. 2, fóruni við
upp i gamla bæinn til að fá
okkur að borða. Feiigum við
okkur Jioldvalegan liádegis-
verð á litlu veitngahúsi, sem
her nafnið „Restauratioii du
Palais de Justice“ og er við
háfqrg gamla bæjarins, sem
heitir Place de.Fours. Ýmsir
l'negir menn hal'a borðað
þarna og á öllum veggjum
getur að líta innrammaðar
arkir með kveðjum og rit-
handarsýnishornum jiessara
manna á. Blaðamenn, sem
störfuðu við Þjóðabandalagið
hafa haldð ýmsum mérkum
sljórnmálamönnum veizlur
•þama. M. a. má nefna Lit-:
viuoff aðaldiploinat Rúss-
lenzkum krónum. Gaman
var að sjá börnin i allskonar
ski'úðldæðum innan um öll
blómin á litlu yögnunuiii
sínum.
Næst á eftir börrunum
kom deild, þar sem ekki var
skvlda að byggja sýninguna
eingöngu á blómaskreytjng-
um. Þar gat að líta allskonar
lillæki, t. d. nákvæma eftir-
mynd af fyrsta sporvagni
Genfar, sem lióf göngu sína
árið 1862 og var dreginn af
hestum. Varla þjarf að taka
fram, að faiþegarnir voru
klæddir nýtízku fötum - - fiá
18625Á vörubil einum hafði
veríð byggt heilt fjall úr
blómum og heiðajurlum.
Fjallamenn vont í hlíðum
þessj Nafn sýningarinnar var
„Alpaförin“, Skammt á eftir
henni hirtist erkiengillinn
Mikael í liki fagurrar blóma-
rósar, blómum skrýddur
og auðvitað í nýtízku bíl.
Allir bílarnir . voru reyndar
liiddir blómum, svo að mað-
ur sá ekki í þá. „Töfraskógur-
inn“ kom akandi rétt á eftir
englinum, fullur af töfrandi
skógardisum. Verzlunar-
þjónafélag Genfar átti þarna
sýningu, sem hét „Horfum æ
hærra.“ Var hún blóma-
brekka allliá og sjö léttklædd-
ar blómarósir í. Krupu þær á
annað knéð og horfðu fram
og upp, hver upp af annari.
Fimmtán þátttakendur
voru í þessum flokk. Heið-
ursverðlaun hlaut sporvagn-
inn, önnur verðlaun saman
erkiengillinn og „Horfum æ
hærra“, en „Alpaförin“ 4.
yerðlaun.
Svona gengur það koll áf
kolli. Afltaf ber eitthvað nýtt
fyrir sjónir. Þarna lcoma i
flokki sanian allskonar úr-
ellar hestvagnategundir,
skrýddar blómum og blóm-
skiýddum farþegum. Meslan
fögnuð vekur vagn, sern
nefndur er „Konungsbrúð-
kaup“. Farþegarnir líta alveg
eins út og konungur Eng-
lands og drottning hans.
Ilann féklc nú reyndar 1.
vcrðlaun i sínum flokki.
„Konudraumur", „I.indin
og skóganlísirnar", sem
sýndi skógardísirnar spegla
sig í lindinni, og „Stundir
Genfarborgar“, sem úrsmíða-
félagið átti, voru geysifalleg-
ar sýningar. „Stundirnar“
voru griðarstór klukka úr
blómum með allskonar út-
flúri. Skífan var hálft lmatt-
líkan, sem sýndi Evrópu,
Asiu og Af, ’k u og var öll
gcrð úi mislitum blómum.
Skemmtilegar voru sýning-
ar blaðamannafvlagsins;
önd úr h íómum, sem lá á
eggjum i hreiðii, — raf-
virkjanna, mannhæðarhá
rafmagnspera, sem iýsti yfir
spiáhúsi og gamahlágsbún-1
um ungum hjónum, sem
slóðu fyrir utan húsið, allt
—- nema fólkið úr blóiii-
ung og loks „I.itaaskian",
sem stærsta málningaverk-
smiðja bórgarinnar sýndi.
Gevsistórar litaíúbúr vorii
lagðar ffainan á vagninn.
Tvær raðir buldn alyeg yéla-
luisið og stóðu langt upp
fyrir framriVðuna. Úr Jieini
streymdu litastrókar úr
blómum, sem mynduðu
tvegg.ja inannbæðabá boga-
göng yfir nokkrum skrúð-
bvmum stúlkum, sem . stóðu
)>ai\ Til hilðanna var komið
fyrir griðarstórum penslum.
í Síðast í lestinni voru nýju
bílarnir, model 1949, sem
mynduðu sérstaka deild.
Ford sýndi þróunina frá 1896
til 19-19. Voru það 4 bilar,
Model T fyrir tímabilið til
1927, einn frá 1928—33, einn
frá 193-1—39 og svo nýjasta
gerðin. öll hersingin blóms-
skrýdd, og bílstjórarnir
stúlkur, klæddar í-stíl við ár-
ganginn, sem þær ólui. Sama
er að segja um hina bílana,
sem þó voru allir nýir, Pont-
iac, Lancia og Cisitalia.
Alls voru 52 þátttakendur
í þessari blómaskrúðför. I
dagskránni er sagt frá því,
hverjir hafi kostað hverja
sýningu um sig og hverjir
hafi útbúið hana. Meðal Jritt-
talcenda eru margar blóma-
verzlanir og élnnig stór fyrir-
tæki og félög í borginni. Var
inér sagt, að hver þátttakandi
hafi kostað allt að 20.000 —
frönkum til sýningar sinnar.
Lestin fór tvær ferðir
kringum allt sýningarsvæðið,
sem var um % km’ að lengd
á Mont-BIanc-Bakkanuni og
Wilsons-Bakkanum. Þótt eg
liafi revnt að lýsa fáeinum
einstökum sýningum eí’tir
.Jn'í sem eg bezt man, stendur
öll skrúðförin mér fyrir
hugskotssjónum sen’i ein
heild, sym íönia í blómum og
blómarósum, i litum og tón-
um, ekki sígild hális.tnen
symfónia e. t. v., en samstill-
ing binna sterku lúðrasveit-
-artóna og skæru lita blám-
anna og djarfrá líná í bygg-
i ingu skrúðvagnanna og
klæðaburði farjieganna, sem
levgðu blómum til áborf-
endanna um leið og ekið var
fraipþjá.
Hættulítil orusta
en hressandi.
Klukkan 4 er skrúðförinni
lokið, en þá 'licfst næsti þátt-
ur. Fyrir okkur er hann sízt
nýstárlegur. Hátalararnir
kalla alla viðstadda til or-
ustu. Ekki gegn neinum sér-
stökum óvini, heldur orustu
allra gegn öllum. Og skot-
færin fást á staðnum. Með
10 -20 metra millbili slánda
tvær lil þrjár manneskjur
við hlaða af 4—6 stórum
kössuni. Við furðum okkur
í’yrst á því, hvað þetta geti
i raun og veru verið, en nú
við orustuboðið kemur það í
Ijós.
1 kössunum er „konfetti“.
Pokar með svona hálfpundi
eða svo af mislitum pappírs-
Ögnum eru seldir á 1 franka
stykkið. Og orustan er kon-
fettíorusta, J)ar sem leikregl-
urnar eru þær einar, að allir
nierra flygja eins miklu kon-
fettí framan í nágrannann
og hyer og einn liefir löúgun
til.
fil' enginn snýr andlitinu
að manni ]>á stundina, seni
maður miðar til skots, þá
klappar maður á öxlina á
næsta manni, scm manni
virðist mundu hafa gott af
að fá eitlhvað framan í sig,
og þeytir svo pappírsögnun-
uni af alefli framan í hann.
Einnsta levl’ða viðbragðið við
að fá slíka gusu framn í sig
Framh. á 10. síðu.
Þessi sjón er ekkeri umkulcg, ef ma'ður veit fyrirfram að
verið er að leika kr.it tieik, er nefiidur hefir verið „jai-alai“.
tÞessi maður'er einhver slingasti maðurinn í Miami í þess-
um lcik. Kiiötturinn er sleginn með verkí'æri því, er inaðui:
heldur á.