Vísir - 07.05.1953, Side 4

TlSlR
Fimgrtudagíim 7,'maí 19-53.
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson,
Skrifstofur Ingóifsstræti 3.
Ctgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Simar 1660 (fiznxn Unur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Reknir frá framieðslunni.
Tyjóðviljinn heldur því fram í annari forustugrein sinni í gær,
að stefna. stjórnarflokkanna sé að reka fólkið frá fram-
leiðslunni. Það hafi svo sem verið nokkru betur búið að fram-
leiðsluatvinnuvegunum hér um árið, þegar kommúnistar voru
með í ríkisstjórninni. Nú sé markvisst unnið að því að hrekja
menn til Keflavíkurflugvallar, til þess að vinna þar óþarfa
hernaðarvinnu, og sé með þessu móti búið að slá ,,öll fyrri
afturhaldsmet á íslandi.“
I þessu sambandi getur verið dálítið fróðlegt að kynna sér,
þótt ekki sé nema að litlu leyti, hvernig búið er að mönnum
og atvinnuvegum, þar sem kommúnistar ráða einhverju
um gang málanna. Til þess þarf ekki að fara út fyrir land-
steinana. Það er alger óþarfi að svipast um. i alþýðulýðveldun-
um góðu þar sem skoðanabræður. kommúnista. ráða lögum og
lofum. Það nægir að svipast úm hér á landi, þar sem komm-
únistar ráða einhverju um gang viðburða, til dæmis í sumum
þeim kaupstöðum, þar sem þeir hafa hönd í bagga um stjórn-
ina. Ög hvarvetna er sömu sögu að segja. Hvarvetna er sukkið
svo mikið, að jafnvel „afturhaldið“ kann engin ráð til þess
að slá þau met, se- ’ ’ ar eru sett. Og hefur raunar enga löngun
til þess, því að tilgangur stjórnarathafna þess er ekki hinn
samí og kommúnista.
Það er til dæmis fróðlegt að hugleiða, hvernig búið er að
mönnum austur í Neskaupstað við Norðfjörð, þar sem kommún-
istar hafa hreinan meirihluta í bæjarstjórn, og þurfa því ékki
að bera sig saman við menn úr öðrum flokkum, þegar eitthvað
á að gera eða taka þarf ákvörðun í einhverju efni. Þeir eru ‘
einvaldir þar eystra, svo að segja má, að þarna sé pínulítið
sovétríki innan íslands, eða pínulítið alþýðulýðveldi eins og
þau gerast bezt undir verndarvæng Rússa.
Kommúnistar í Neskaupstað gera. út tvo togai'a, og það er
ekki svo ýkja langt síðan, að skipverjar á öðrum þeirra gerðu
einskonar uppreist. Þeir neituðu að starfa lengur á honum,
nema þeir fengju laun þau greidd, sem þeir áttu inni hjá út-
gerðinni. Þetta þótti kommúnistaforingjunum, sem í landi
voru, og menn vissu ekki til, að hefðu ekki fengið laun sín
VIÐSJA VISIS:
Rauðiiðar í Indckína ætla að
stofna „frjáist" alþýðoiýðveldi.
Atburðirnir þar í landi geta haft
mikil og víðtæk áhrif.
Sókn Vieth Minh kommun-
istahersins kann að hafa Itinar
víðtækustu og örlagaríkustu
afieiðingar í gervallri Suðaust-
ur-Asíu, þ. e. í Thailandi
(Síam) og Burma, að ógleymdu
Indókína sjálfu.
Meiri hluti fólksins á öllu
þessu svæði er af Thai-stoí'n-
inum, fornum þjóðflokki, sem
var frábiugðinn að ýmsu leyfi
bæði Kinverjum og índvcrjum
Það er gerður greinarmunur á
hvítum Thai-um (konur þeura
bera hvít klæði), svörtum Thai-
um, er bera svört klæði, og
vitanlega —- á síðari tímum —-
af
ingunni, sem stjórnað sé
kommúnistum.
Burma var áður brezk ný-
lenda, íbúatala 16,8 millj., en
varð lýðveldi 1948. Stjórnin
hefur í reyndinni lítil tök á
hlutunum í öllum norðaustur-
hluta landsins, sem liggur að
hinu Rauða Kína og Laos. —
Þarna er kynlegur þjóðahrær-
ingur, Burmamenn af Thai-
stöfni, Kínverjar og hermenn
Li Mi’s (Þjóðernissinnahérsins
kínverska), sem flúði inn í
landið frá Kína. — Sæki Vieth-
Minh hersveitirnar í Laos
fram að Mekong ánni, hefur
rauðum Thai-um, sem bera sin: Vieth Min betri aðstöðu en áð-
rauðu flokkstákn, og hafa eigin ur til þess að efla andstöðu
stjórn (sém hefur aðselur i
Yunnan í hinu kauða KinaJ.
En hvað sem klæðalit liðúr" eru
það menn af Thai-stofni, sem
byggja Viet Nará. Lacs, Cam-
bodiu, Thailand og Norður-
Burma. í Laos hafa kommún-
istar þegar sett á stofn bráða-
birgðastjórn, og í
gegn ríkisstjórnunum í Thai-
landi og Burma.
r*
Avarp.
Þrátt fyrir fjárskort og erf-
áróðursræð- ] iðar aðstæður í flestum grein-
þjóðunum, og
As}ulýðveldi.“
stofna „f.’jáLt
sem er formaður í verkalýðsfélagi mannanna, er vildu fá
launin sín. Hann hamaðist gegn þeim, en gat þó ekki kúgað
þá. Kommúnistaforingjarnir urðu að beygja sig, og síðan munu
skipverjar togaranna fá uppgjör eftir hverja veiðiför — nema
farið sé að svíkja það loforð þegar.
Það hefur ekki vitnazt, að Þjóðviljanum finnist þetta ámæl-
isverð framkoma „atvinnurekendanna" þar eystra, og ekki
munu þeir telja það tilraun til þess að flæma menn frá fram-
Jeiðsluatvinnuvegi. En ef þetta kæmi fyrir hjá einhverjum
atvinnurekenda, sem væri afturhaldsseggur, mundi sennilega
þjóta í kommúnistakjánum. En þannig eru nú kommúnistar.
Þeir eru verri en nokkurt „aturhald“, og þeirra met á því
sviði verða aldrei slegin.
Lítið leggst fyrir kappann.
Tjegar Púnverjinn Hannibal fór í hernað gegn Rómaveldi
'® fyrir 21—22 öldum, skulfu Rómverjar, er þeir heyrðu
nafn hans nefnt. Hannibal vann löngum hvern sigurinn af öðr-
um, þótt liamingjan sneri við honum bakinu um siðir, Rcm-
verjar eyddu Karþagó-borg, og yr.ðu þar með sigurvegarar í
þeirri styrjöld, sem kalla má með nokkrum sanni fyrstu heims-
styrjöldina, sem háð hefur verið.
Annar Hannibal hefur nú komið frarn — að þessu sinni
meðal vor Islendinga, :og hefur haijip þegar unnið nokkra sigi’a,
en ekki hefur hann ,þó orðið neinn þjóðaskelfir eins og nafni
hans forðum. Honum er nefnilega þannig farið, að er hann
hefuf unnið sinn mesta sigur á lífsieiðinni — tekizt að felia
formann flokks þess, sem hann hefur fyllt um árabil — grípui
hann tii þess ráðs að leita á náðir annars þess flokks, sém hann
telúr meðal höfuðfjandmanna sinna, og biður hann nú blessaðan
að hjálpa sér, þegar gengið verður til kosninga.
Hannibal hefur nefnilega beðið Framsóknarflokkinn um að
bjóða, ekki fram gegn sér á ísafirði, og láta boð út ganga meðal
framsóknarmanna þar um að honum skuli léð atkvæðin, sem
þeir hafa þar yfir að ráða. Og það er meira að segja haft fyrir
, satt, að Framsóknai'flokkurinn muni ætla að hlaupa undir bagga
j með þessunr vi'ni, sírn}ip. Minnjþaetuy þakklætisvotturinn’ vist-
; ekki verið fyrir að. Hannibal stóð sig svo. vel í verkfallinu; i:
í vetur, han'n lé:t hindra alla ;flutninga á afurðum bænötet ,úr
; Framsóknarflokknurh sem annarra. •• , -m .. ^ ; •,
um og ritum kommúnista er|um hefir Handíða- og mynd-i
hamrað á því, að sprengja, listáskólinn á næstliðnum 14
verði hlekkina af öllum Thai-! starfsárum sínum unnið mikið
og gagrigert brautryðjendasiarf!
á sviði verknáms og mýndlista
hér á landi.
Með þessu stárfi sínu hefir
skólinn eigi aðeins sannað til-
verurétt sinn í skólakerfi þjóð-
arinnar, heldur og sýnt, að
hann er þess verðugur, að vel
'sé að honum búið í hvívetna.
yiljum við því eindregið skora
á landsmenn, að veita stjórn
j skólans hvern þann styrk, er
Frakkar einir
á móti.
Kommúnistar hafa til þess
raunverulega að eins átt mót-
spyrnu Frakka að mæta, en
með mikinn hluta Franska
Indókína á sínu valdi geta þeir
beitt mjög áhrifum sínum i
greidd skilvíslega, vitanlega hin mesta ósvinna, ekki sízt þeim, hinum nálægu löndum, þar sem ^ meffa í té láta í baráttu
icorvt ov fnrmaííllT í rrrtvb' r'rrfof AI „ rri wr „ vm rr „ „ r, „íM.i íA lltt reyndai I lkÍSStjOl nÍl O w ' . . ,, ... , ..
reyndar ríkisstj
ótraustar í sessi fara með völd.
í Thailandi, þar sem Phumip-
hon Adudet konungur ræður
ríkjum, er mestur hluti 17
millj. íbúa af Thai-stofni. í
ríkisstjórninni er hver höndin
uppi á móti annari. Thailands-
megin landamæranna ertt
50.000 stuðningsmenn komm-
únista og Vieth-Min uppreistar-
manna, þjálfaðir og skipulagðir
af Kínverjum og þjálfurum
Vieth-Min. Þeir hafast við í
grend við hinar alda gömlu
brautir opíumsmyglaranna, og
talið er að þeir ráði yfir miki-
um birgðum vopna og skotfæra.
Landamæralið Phibun Song-
grams hefur talið það hyggileg-
ast, að vera ekkert að „kássast“
upp á lið þetta. — Pridhi Pano-
myang fyrrverandi forsætisráð-
herra Thailands hefur lengi
notið kommúnistiskrar upp-
fræðslu i Peking.
Cambodia
og Burma.
Cambodia er eitt af þremur
sambandsríkjum Frakka í
Indokína. -— Konungurinn í
Cambodiu (íbúatala 3. millj.),
Norodom. Sihanouk Varman,
sagði. fyrir skemmstu, að ef
Frakkar yrðu ekki við sjálf-
stæðiskröfum þjóðar hans, sé
núveraridí. Síjárn'' og gángi ,,í,
fy&ingu.nieð VieíhJiíih--te^-ýi£mar 'vinsamlegusttu
Jiennar fyrir bættum Mfsskil-
yrðum skólans, meðal annars
með byggingu haganlegs og
rúmgóðs skólahúss.
Reykjavík, 2. maí 1953.
Tómas Guðmundsson,
rithöfundur.
Ingimar Jóhannesson,
settur fræðslumálastj.
Ingólfur Jónsson,
alþm.
Sigurgeir Sigurðsson,
biskup íslands.
Alexander Jóhannesson,
rektor Háskóla íslands.
Kristján Eldjárn,
þ j óðminj a vörður.
Agúst Sigurmundsson,
myndskeri.
Hersteinn Pálsson,
ritstjóri.
Valtýr Stefánsson,
rítstjóri.
Þórarinn Þórarinsson,
ritstjóri.
Hannibal Valdemarsson,
alþm. .
Jón Þorleifsson,
listmálari.
Bretar og Egyptar halda á-
frárá fundum sínum i Kairo í
fyrramálið.
Fundurinn í gær stóð í 3%
klst, eri enginn fundur er hald-
inn í dag. — Litlar fregnir bor-
ast, af >fun4únráh>. ’ .pemaj ;báðir('
aðiíar Váka íram -i' Iok hvers.
• fundar,1 að viðræðurnav séu
„Gói“ liefur sent Bergmáli bréf,
þar sem farið er nokkrum orð-
uni um dftnslagasanikeppni SKT,
og þvi haldið fram, að danslaga-
keppni þessi sé varia sá stórvið-
burður í skemtntana- eða músík-
lífi þjöðarinnar, að réttketi
þann tíina, sem hún hefur tekið
af útvarpstíma hlustenda.
Ágæt hugmynd.
‘ „Um síðustu hclgi lauk dans-
lagakepþni SKT, sem Frcymóð-
ur Jóhannsson hcfur staðið fyrir,
og' mátti með sanni scgja, að ntál
vaeri að linnti. Ekki svo að skiija,
að slik samkeppni eigi ekki rétt
a sér. Þvért' á móti er þctta ágaet-
Iega tilfundið til þess, að íslenzk-
ir danslagahöfundar fái að
spreyta sig, bæði að þvi cr snert-
ir sjálf lögin og eins tcxtana,
enda ekki vanþörf á.
Úrslit hefðu
naegt.
Hitt er alveg l'rálcitt, og h'aer
alls engri átt, að útvarpa öllu
þessu. Hvers cigum við Mustend-
ur að gjalda, að við skulum ekki
vera óhultir fyrir sifciidum emf-
urtekningum danslaga, sumra
fjarska lélegra, éins og gerist og
g'engur? Freymóður eða aðrir,
sem að keppni þessari sióðn,
að hlustcndur hafi atiir
sama áiujga á ræium, sömhtun
og völsum' og þeir sjálfir? Mas-
úrki, eins. og Freymóður kaiiar
þessa tegund dansiags, kann að
vera merkilegt fyrirbæi'i, en á-
stæðulaust er með öliu að nota
okkur hlustendur sem eins konar
tilraunadýr, þegár verið er að
gera tilraunir með samningu þess
konar tónverka.
Fáir hafa lifandi
áhuga.
Það var sök sér, og alls ekki
fráleitt, að útvarpa úrsJitunum.
Við slíkt getum við öll unað. En
að útvarpa dansmúsik úr GT-
húsinu kvöld eftir kvöld, bara
af því að SKT hefur fengið
áhuga á rælum, sÖinbum, masúrk-
um og polkum, — slíkt má ekki
bjóða lilustendum. Það lilýtur að
liggja í augiim uppi, að fyrir all-
an þorra hlustenda er það engan
veginn æskilegt eða hrífandi, seni
gerist á dansleik á Iaugardegi eða
sunnudegi, þegar verið er að
vinsa úr danslagasmíð áhtiga-
manna. Það er að vísu góðar
gjalda vert, að verðlauna i'ólk
fyrir að semja sæmileg danslög
íslenzk, en þftð niá ckki útvarpa
allri þessari tilraunastarfsemi.
Vænti ég þess, að ákveðið verði
að útvarpa ekki slíku fyrir-
þæri aftur, nema úrslitunum. —
Undir þetta v.eit ég að obbinn
af hlustendum tekur. Gói“.
Varð fyrir
vonbrigðum.
Þetta var nú bréfíð frá „Góa“
og get ég litlu bætt við. Eg tcl
mig ekki liafa mikla þekkingu
á músík, en þegar eg heyrði lög-
in, sem leikin voru i þessarri
keþpYii, varð mér einu sinni áð
Gáta dagsins.
,Nr. 422: ,
Hver er sú hjá oss,
sém heitir eftir
blómlcgum fxski
í blóði Ýmis? ,
Saman er njörfuð
af Svelnis hársrótum,
margof t sig fyllir
marðar af iokkum. M
Svar við jrátu ur. 421:
; Culltimgan, J