Vísir - 23.12.1954, Blaðsíða 2

VÍSIR
Fimmíuáagimt 23, desember 195%.
Stefán X o ð m f| ör ð
Draugur í
Frásögn úr
mörgum árum.
Reykjuvík fyrir
Sumarið 1910 var ég til sjós
norður í Dýrafirði og Súganda-
firði. Var þar stýrimaður ó lítilli
skút,u, sem hét P.án. Eigendur
skútunnar voru þeir Matthías Ól-
alsson fyrrum alþingisnaaður, þá
búsettur í Haukadal, skipstjór-
inn, Benóný Benónýsson og Cari
Proppé verzlunarstjóri fyrir
Tangaverzlun ó þingeyri.
Magnús Blöndal réð mig á
skútima. Ég hafði aldrei verið ó
Vestfjörðum og datt :í hug, að
það væri ekki svo yitlaust að vera
þar eina vertíð. Við Magnús vor-
um kunningjar góðir og kom
hann sjálfur með vestur. Fórum
við þangað í febrúannánuði og'
héldum báðir til hjá Mattliíasi al-
þingismanni, unz byrjað var að
róa, en það var ekkl fyrr en ,í
marz.
■:

Eitt sinn um sumarið kom
Magnús að máli við mig og
spurði hvort ég vildi ekki taka
að mér að starfrækja brauðsölu-
búð í Reykjavík næsta vetur, þar
sem ég byggi í stóru húsnæði, en
það var Fiscliersund 3. Magnús
kvaðst vita um vanan og góðan
bakara. sem um þær mundir var
atvinnulaus norður á Alcureyri,
og myndi vafalaust fást með góð-
um kjörum. Bakari þessi hét 01-
geir .Túlíusson, faðir Einars al-
þingismanns.
Piltur íær fæði og húsnæði.
Ég sagði Magnúsi að ég væri
reiðubúinn til þess að reyna
þetta, •húsnæði hefði ég nóg, áhöld
ætti ég líka til svo að stofnkostn-
aðurinn væri ekki ýkja rnikill.
■Ég gaf Magnúsi til leyfis að
skrifa Olgeir. og að ég myndi taka
hann ef lrann vildi. Slcömmu síð-
ar barst svar frá Olgeiri, þar sem
hann -segist mvmdu koma suður
í byrjun október.
Skipið okkar, Rán, luetti veið-

iarf
rét J/ónóclóttir.
Að haustnóttum líður og háfjallabrún
nú hvítleitri blæju er vafin,
og burt llognir þrestir, en bleildituð tún
og blómrósin dáin og grafin,
þvi senn verða lækirnir lagðir í dróma
og tífimi ógnað með frost kuldans skjóma.
En manstu ei vorið með eldinn í æð
með æsku á brúnum og vanga,
með bláklæddum hnjúkum og blómskrýddri hæð,
og bjartnættið indæla ianga.
Þú vildir á sumar og sólskinið trúa,
með söngfuglum kveða, með ljúflingum búa.
Og manstu ei vorið með vaxandi sól
og viðkvæmu brosi í auga,
með glóhserðum fíflum og hvanngrænum hól,
sem hlæjandi daggperlur lauga.
Já, manstu ei vorið og vordrauma næði
með vísum og söngum og Ijóði og kvæði.
En kuldinn er bitur, því komið er haust
og kafald og stórhríð í vændum,
og þögnuð í runni er þrastarins raust,
sú þráin, er eftir við mændum,
þ\á söngiurinn var það og vængtakið sterka,
að voga og gleðja — sem knúði til verka.
En söngfugliim leitar upp sumarsins lönd
og svo er um vordraimisins ánda.
Hann reynir að sííta öfl bindandi bönd
og beiast jti|j ódáins sfrapda ;;t? ' " 'bjj ■,
og nemá þar fegurri liaHir og heiina, *
um hreinleik og kærleik og réttlæti dreyma.
Af, vetrarins dvala að vakna upp þá
©g vita’ ei hvað tímanum líður,
er jörðin rís iðjagræn aftur úr sjá
og enduþfædd glóey þín bíður.
Að hjttast þá aftur í æskunnar blóma
á eilífðár vori í morgunsins ljóma.
Ég sélf hef í draumi þá sviphýru strönd
með sóldaggar lundunum hlýju,
þar leiðumst við aftur um æskunnar lönd
og unnumst að fornu og nýju.
Og vornóttin gefur þá \ ordrauma næjði
með vísum og söngum, með Ijóði og kvæði.
En haustið er komið með hrímstorknar brár
og húmið fram óminni lokkar
og veturinn nálgast með frostliörísu fór,
svo fennir í slóðina okkar.
En hvort sem þá, vinur minn kannast við mig
var kvæðið nýtt sunglð íil minnis um þig.
um fyrr cn upphaflega var ætlað,
bæði vegna þess að illa aflaðist
og svo varð það fyrir vélarbilun.
Lagt, hún upp um miðjan septem-
ber og hélt ég þá suður. Skömmu
síðar koni Olgeir að norðan og
byrjaðí strax að baka.
þetta sama liaust kom til mín
unglingsmaður austan af Noað-
firði, sem Stefán hét Erlendsson.
Um sumarið liafði hann verið til
sjós, en hafði orðið lítið fyrir sig
að leggja og var á lausum kili.
Rakst hann af .einhverjum ástæð-
um til mín og lé.t ég hann hafa
fæði og húsnæði, en seinna tal-
aðist svo til á milli okkar að
hann réðist til mín sem vinnu-
maður um ársskeið, eða til næsta
hausts.
Fyrst eftir að Stefán kom til
min hafði hann lítið að gera,
enda var atvinnuleysi í Reykja-
vík þá. Fann kvenfólkið þá upp
& því að biðja iStefán að þvo góif-
in, þegar búið var að loka veit-
ingahúsinu á kvöldin. Og Stefán,
sem var ákaflega viðvikalipur,
prúðmenni og stillingarljós hið
mesta, tók þessu vel, eins og
hans var von.

Olgeir heyrir en sér ekki.
Nú líður haustið og fram á
vetur. þú er >að eitt laugardags-
kvöld ,að ég kalla á Olgeir inn tii
mín til þess að borga honum
kaupið. Olgeir var maður greind-
ur og rólyndur og gaman að ræða
við hann ýms mái. Tókum við
að þessu sinni tal saman og
spurði ég meðai annars, livort
honum leiddist. ekki einum niðri
í brauðgerðinni, en þar vann
hann einsamall.
Ekki kvaðst Olgeir finna neitt
til þess að vera einn, en ég tók
þó eftir því um leið að liann varð
eitthvað undarlegur á svip. Grun-
aði mig að hann byggi yfir ein-
hverj.u, sem hann vildi eldti láta
uppi eða ræða um. Fór ég þá að
grennslast eftir því hvort hann
væri ekki anægður og hvort það
væri eitthvað sem ég gæti bætt úr
eða gert fyrir hann. En hann
kvað nei við því.
Ég sagðist sjú það á svip hans
að hann væri eitthvað óánægður,
en kvaðst ekki geta ráðið í hvað
það væri.
Og þá var það, sem Olgeir ját-
aði það fyrir mér, að sér fyndist
á'stundum sem hann væri ekki
einn niðri í brauðgerðinni, þótt
haim ætti þar engra nianna von
og -teldi sig vera einan. Hann
kvaðst oft iiafa heyrt þramrnað
umhverfis sig eins og á klossum
og fleira hefði hann arðið var,
sem hann skildi ekki, en aldrei
hefði hann þó séð neitt né neinn.
Ölgeir sagði sér stæði nokkuð á
sama urn þetta, hann tryði ekki
ú dularverur og væri ekki hrædd-
ur — en ,þó fyndist . sér þetta
uudarlegt og kynlegt. u; ; - ■
Töluðupi við um þetta nokkra
stund en inér varð fljótt ijóst að
Olgeir reyndi að eyða þessu og
nehti ég þá heldur ekki að vera
neftl að ýta undir hann,
Stefán íær engan IriS.
Nú vífeur sögunni að Stefáni
Erlendssyni vinnumanni mínum,
eftir að liann tók að sér gólfþvott-
inn á kvöldin. Ég hafði ekki hug-
mynd um annað, en að allt gengi
eins og í sögu fýrir hónúm, unz
konan mín sesrir eitt. sihn við inier
Ivjötbúðin, Skólavörðustíg '-22.
MatarMðim, Laugavegi 42.
Matardeildin, Hafnarstræti.
Kjötbúð SélvaMa.
óskum við öllum viðskiptavmum okkar.
Veral, Vald. PouLsen.
Klaparstíg 29,, sími 3024.
leöviecf jol
iil viðskiptavina okJkar.

Hrein-írernin garstofan .Uólmferæð.ur,
simi 4913.
le3 /o
(ú
Alamennaa' tryggingar h.f.
íef) t°
Gott og farsælt nýtfc árí
Þökk fyrir viðsHptlu. á liðoa árinu.
Jónsbúáí.
Oskum öllum viðskiptavinmn oklcar
HOFSVALLABVB.'
leöuetj joi
Farsælt nýár!
■'■ ; (V ■ i- ' , : ■? ' ■■:’
' Verálmn B, H. Bjamasonar,
Oilecjra fola
óskum við. pljuns. næt t Ojg fjser. •,, _ j
'“'m FrapjiSn.