Vísir - 12.01.1955, Blaðsíða 7

VÍSIR
boðsmanni mínum og
,ó.m; Eg hei' okio ráð
T.n bí'ði'ð saml við.“’
Frú Brigid Mary Mclnerney í Dýflinni lagðist nýlega undir hœttulega lijartaskurðaðgerð. Við
aðgerðina voru 15 skurðlteknar, læknar og hjúkrunarkonur. Þrem stundum eftir að aðgerð-
inni var iokið. ól koúatt. fullburða meybarn. Hér sést móðirin, faðirinn, barnið og hjúkrunar-
Mi'ðvikudaginn 12. janúar 1955.
Opið bréf frá Ás
grími Jónssyni.
Svarað bréfi Félags íslenzkra
myndlistar maiina.
Ég fékk í gær bréf yðar dag-
sett 7. þ. m. þar sem mér er boð-
ið að leggja til fimm myndir á
fýrirhugaða norræna myndlist-
arsýningú í Rómaborg i vor, en
inguna. í svárbréfi 7. des. tokur
Jóri Þorleifssori hins vegar fram
fyrir Iiörid félaga síns, að hanri
múni ekki taka þátt i slikri nefnd
en N.ýja myndlistarfélagið leggi
niér er kunnugt um að svo er tit til áð tveir menn séti frá hvoru
ætlast að það sé yfirlitssýning síð ^ félagi og að þvi tilskyldu óski
astu fimmtíu ára. Til þess að félag.okkar að taka þátt i sýn-
íyrirbyggja allan inisskilning, að ingunni, Þetta sama
tekið
nokkru Ieyti að gefnu tilefni, þyk ffám i bréfi til xnerintamálaráð-
ir mér rétt að'svar mitt sé birt herra bg er það rökstutt þar nán-
opinberlega, enda ekkert einka- ar- Síð'ar: raun F. í. M. hafa farið
mál íslenzkra jnyndlistarmanr.a þcss á léit við Jón Þorleifsson;
er slíkar andlegar sendinéfud- formanti félags okkar, að haiui
ir, sexri svona sýning hlýtur að’ tæki þátt i sýningarnefnd, þá
væntanlega enn á vegúm F. í. M.,
sem hann afþaklcaði vegna fyrri
samþykktar félagsins.
•Eins og áð'ur er tekið fram á
sýning sú er fyrirhuguð er í
Rómaborg i vor að vera yfirlits-
sýning siðustu fimmtiu ára. Af-
vera, fara til annarra land. Þær
aeru og eig að vera fulltrúár
þjóðarinnar, en ekki einstaklinga.
Félag íslenzkra myndiistar-
manna hefur frá uþphafi farið
með stjórn fyrir íslands hönd í
.norræna listbandaláginu, en
bandálagið var stofnað 1915, og ‘ leiðingin er öhjákvæmilega sú,
þá var hér aðeins eitt félag að: eldrr málarar Norðurlánd-.
myndlistarmanna, ofangreint fé-! anna verða þar i mikliim meiri-
ég hef ekki annað en samvizku
miria til tryggingar þvi, að ég
hef það citt í huga áð val mynd-
anna sé í senn i samræmi við til-
gang sýningarinnar og að öðru
léyti með þeim hætti, að hún
verði sem allra áhrifamest og
landi okkar og þjóð til sem mests
sóma.
Nýja myndlistarfélagið hef.ur
ekki farið fram á anna'ð en jafn-
rólti vi'ð félag ungu niálaranna,
þ. e. a. s. tvo menii í .sýningar-
ncfnd eí þeir sjálfir skipi tvo.
Mér er si'ður en syo nokkurt
kappsriiál að eiga myndir á sýn-
ingunni, hvort heldur vseri ein
ínynd eða fimin, eins og mér ér
boðið. eii eg get ekki failist á að
þegar velja á myndir á yfirlits-
sýningu síðustu fimmtiu ára, þá
séu það „abstraktmálarar'1, sem
eigi að hafa val myndanna með
höndum.
Að lokum vil ég taka þetta
fram: Ég tel að íslenzku þjóðinni
sé sýndur mikill sómi mcð þessu
boði ítalskra stjórnarvalda, og
Ijótur blettur væri það á ráðil
okkar, ef við vegna ósamkomu-
lags innbyrðis, gætum ekki tek-'
ið boðinu. Þó held ég að það væri1
betra en að senda sýningu, sem
ekki gæfi rétta mynd af myndlist'
okkar og menni'ngu yfirleitt. Hið
háa Alþingi virðist hafa skilið
þýðingu þessa góða boðs, og
einnig gert sér með svipuðum
hætti og við, grein fyrir þeirri
hættu scm gæti verið samfara
of einhæfu myndavali, eða á ann-j
an hátt misiieppnuðu.
Landsspítalanmn, 11. jan. 1955 |
Ásgrímur Jónsson.
Vinsamleg viöskipti í „Þös-
þjófagötiT í Teheran.
Þar geta menn komizt hja því að láta
ræna slg gegn 10 sh. borgun á
Unt þessar mundir eru blaða- ' því að honuin, skjátlast sjaldan,
Itnaður og ljósmyndari frá ' og maður fær alltaf aftur það,
lag. En fyrir nokkrum árum j bluta. byrir -okkar félagi vakir breeka hlaðinu Daily Mail í sem stolið hefir verið af manni,
sögðu eftirtaldír málarar sig úr^það eitt »3 vai myndanna verði. ökuferó um Asíu, og er ferðinni 'og aldrei annaira manna góss.
því félagi, og skal hér þó ekki.i scm mcs,u samræmi við til- elns’liaiigt aústur á bóg- iSlík mistök mundu þykja van-
rakin íorsaga þeirra árékstra er. gaiig þeirra, sem að þéssu virðu- jnn eg umit er, helzt til Kína. 'sæmandi fyrir jafn slyngan
ollu þvi. Þeir sem samtimis yfir-
gáfu sitt gamla félag, og siirnir
hýíSu allt frá stofnun þess unn-
:íð einna mest fyrir, vpru: Jón
lega boði standa. Það má að’ Ufri jólaleytið voi-u þeir fé- ‘ fagniann og Gholam.
sjálfsögðu endaluust deila um jagar staddir í Teheran, höfuð- > Eg sát að snæðingi með ír-
hæfni manna til þess að velja þorg fmns (pei-síu) og lentu önskum. vini mínum, Jauad
sem er. vél stæð-
eftítfarandi greiri: ur'' skókauþmaðus við Perse-
málverk á sjningar, og ekki >il þar £■. skrítnu ævintýri, sem j Isfahani,
Engilberts, Jón Þprleifsson, Jón ég að svo.-sé. litið á, að ég beri
Steiánsson, Jöiianii Briem *og' -kki hið fyllsta iiaust IiI sairt- . Þjófár létu greipar sópa um
• Agnete pg Sytinn Þórarinsson og vizkusemi þeirra manna er l'. í. Land-Rover-bilinn okkar og
- ég undirritaður. Vi&sem þá gcng-"d. hefur fyrir sitt Jeyti valið til gtálu af honum ölíum Ijósker-
. um úr félaginu, stofnuðum þlT þessv en hver er sinum hnútum um þuri.inun og þess hát-tar,
Nýja.. niyndlistarfelagið nenia kun-nugastui, pg það niá hvcr.jþn síð.in vorum \rið kymitir f\*r-
Kristin. sem ntun vera utan lista-
mannasanitakanná eins og Gunn-
laugur Scheving o. fl, Síðar sögðu
þeir Finnur Jónsson, Gunnlaugur
Rlöndal og Guðmundur Einars-
son sig einnig úr Féiagi islenzkra
myndlistarmanna. Ilér iiéfur því
orðið allmikil brcyting á frá þv.í nienn kunna að verá og
sem vill lá iuér Pg ö'ðruiu það þo j h, vainingjum þeim, sem' hafast
okkur þyki óeðiilegt að menn.sem ^ j ÞÚSUnd-þjófa-götu.
einungis hafa snúið sér að því að j vegar þurfa . vátfyggj-
mala abstrakt séu í meirihluta encjur ohhar ekki að kviða
valdirlil þess.að kveða upp dóm -neinU) þvJ að við kéyptúm
um hæfrii okkar eldri málaranna,' þeWa aUt áftur af Ghoiam Ali,
Iivcrsu vclviljáðir sem j.essir yfirþjófi> og gerðum út um
að norræna lístbandalagið var
stófnað. Nýja myndlistarfélagið
var stófnað mcð þeira höfuðmark-
' miðum að éfna árlega til sam-
yizkusamir.
sam-. riaupin yf ir glasi af . sterku tei.
i Þá éf ástæðulaust að hugsa um
Sú uppástunga mín að fyrir; neina' múlshöfðim,. þvi a'ð Ghol-
liönd okkar eldri málaranna yrðti' am or miki.ll vuiur lögreglunn-
i sýningarnefnd Jón Þörleifsson'af og gerir ekki annað en að
sýninga félagsmanna og yinna aðj og -Jón Stefúrissonaðrir tvcir fyr' reka viðskipti eins og.hver .ann-
því í stainstarfi við önnur mynd-J ir hönd yngri málaranna, sem ar. og haiin gerir það af mik-
listar- og menningarfélög að fleslir eru i F. í. M. og einn mað- illi prýði, og aííjf ökumenn
lioina bór upp sýningárhúsi fyrir. ur fyrir aðra aðila, kann að hafá Téherari þekkja Gliolam.
myndlist og aðrar skyldar lisf- j koinið illa við meðlimi F. í. M., j Allír ferðamenn og bifreiða-
greiuar. Eitt okkar fyrsta - verk sem eru miklu fleiri en við. Eil stjórar bera traust til Ghoiams,
var að hcfja viðræður við F.í.-M. -
og rikisstjórnina um að félagið
fengi aðild aíj stjórn og sýming-
arnefndum norræ.na listbanda-
lagsinsi ög taldi sig að ððrurii
kdsti tæplega géta tekið þátt i
, sýningum á vegúm jiess.
Boð um þátttöku í Rómarsýn-
ingunni mun hafa komið1 til
stjórna Nprræná listabandaí. r
þaðan til F. í. M. i fyrrávetur í
teikningar af ; sýniiígársvæ^inu
voru konniár hinga'ð í snpiar.
Hafði ég búizt ýið að l'él.agi
ar gærust um svipað leyti
boð um væntánJegt samstarf,
svo var þp ekki. Loks 6. dés. sl.
er félagi okkar Jón Stefi
vái' nýfarinn tiJ Kaupmanna-
Jiáfnar, barst okkUr i'yrsl bréf
, frá F; 'Í. 'M. undirritað af !
Guðnasyni og Hiörleifi .
sýni þess erindis að spyrjast ...
ir uui hvort félag ökkár íriúndi
rBskja að Jón Þorléifsson ;
• tilnéfnd’úr, ekki af
illfeídúr áð þvi er virðist .
í nofnd tll áð velja málverk á lv
polis-götu. Maturinn var ágæt-
ur, og við skoluðum honum
niður með vínglasi,: að undan-
gengnum vodka ; og granat-
epl'asafa-coctail. Eg hugsaði
ekkert um Landroverinn mirm,
serií eg hafði lagt íyrir utan.
Þegar eg kom út. á göt.u, sá
ég, að ljóskerin voru horfin.
Jauad var reiður. ,„Þett nær
engri átt,“ mælti hami. „En
þétta hljóta að vera einhver
mistök. Eg greiði ævinlega 10
shillinga á mánuði til þess að
komast hjá slíku.“
Þar sem eg hafði enn. ekki
öðlast hma heimspekilegu ró-
semi hinna fornu hugsuða og
nútímaglæpamanna, datt mér
helzt í húg að fara til lögregl-
unriai’.
. „Nei, góði bezti,“ sagði Ja-
uds, „það er vísasti vegurinn
____ __ aðgerð-
vaí lokiff, ól fcoriott fullburða meybarn. Hér sést móðirin, faðirinu, bárnið og hjúkrunar-
konúr.
tíl þess aö þú sjáir aldrei Ijós—
kerin framar, vegna þess, aðÞ'
lögreglan fær prósentur. Þa®í
gerir enginn maður. Láttu mig,
um þetta. Eg hitti þig á morg-
un.“
Eftir moi-gunverð kom'hann,
og á leiðinni út í Þúsimdþjófa-
götu skýrði Jauad mér frá því..
að það vænx einkum smásti'ák-
ar, sem stælu úr bílum. Þeir-
selja dótið síðan undir-um-
boðsmönnum, sem eru í þjón-
ustu glæpaflokkaforingjanna?
en þeir eru einn í hverju hverfi.
og' þess vegna veit maður, hvert .
maður á að snúa sér út af slík-
um þjófnaði.
Til þess að losná við þjófn-
aðina, er það alsiða í Teherári,
að menn „vátryggi“ fvrir lú'
shillinga á mánuði hjá yfirþjófr
hvers hverfis. En ef það kemm -
fyrir, að ljóskerum er engu afP
síður stolið, er þeim sldlað aft-
ur, þegar farið er fram á það,
án tilkostnaðar.
Eg stöðvaði ljóskeralausan.
Landroverinn skammt frá aðal-
torgi Tehex-an, þar sem ung-
lingspiltur var að opna sölu-
kassa sinn, ekki ósvipað því,
sem sjá má hjá bóksölum á.
vinstri baklta Signu.
Þétta. var Hussein, einn af
undir-umboðsmönnunum.
Hann vár að fægja ljósker og:
hjólkoppa, en því miður hafði
hann ekki fengið ljóskerin af'
Landrovernum. En reynandi*
væri að tala við kollega hans-
ofar í götunni.
Við tókum samt það ráð að-
fara beint til Gholam Ali, sem .
Jauad þekkti vel. Gholam Var-
klæddur í evrópsk föt, og búö"
hans var troðfull af ýmsu dóti.
Við fengum te í smáglösum,
en, eg g:at séð að Jauad var-
gramur, „Heyrðu, Gholamý'
mælti haim. „Þetta er ekki
hægt. Hér er vinur minn, gest—
komandi maður, og eg greiði
þér verndargjald.......“ Gol—
ham var aumingjalegur á svip—
inn. „En hvernig átt-i eg áð*
j vita það?“ IJann bauð mér síg-
ai-ettu.
i „Mér þykir þeíta afar leitt,
|eri hvemig áttu starfsmenn
mínir að vita þetta-. Númerið á.
þessum bíl er ekki í mínum
bókum.“
Þessi í-öksemd blíðkaði Jauad.
Hann mælti: „Þú verður a'c
minris'ta kosti aö láta vin minn.
fá áftur dót sitt endurgjalds-
laust.“
Gholam var sem steini lost-
____ ..Ætlið þið að gera mig:
'gjaldþrotá?“ vældi háriri. „Eg
er' þegar búiriri að greiða um-
drengn-
_ þessu..
líann gaf fyrirskipuri, og inö
skammt kom drengur með-
öll-.ljósker mín og gluggaþurrk
urnar. „Nú skal ég segja ykk-
pr> »pkkuð;“ sagði Gholam. „Þ4.
.ert; 'inikilsyirtur kaupsýslumað
. Japad, og ég viF ekkert gera .
á hluta þinn. Vinur þinn fær
sítí dót aftur gegn 5 punda
greioslu i írönskum peningum,.
, þa greiði ég ekki skapaðan
„Þetta er sanngjarnt,“ mælti
Jaudan þakklátur, og' umsvifa-
Jaust votu ýiðg.prðarmenn fai'n-
ir aö s.etja Ijóskerin á bíliim.
aftur.
Lögreglumuöur rölti framhjá:
I góða veðrinu.
Svo kvöddum við með vii'kt—
imi og handabandi.