Vísir - 17.01.1955, Blaðsíða 4

VlSIR
Mánudaginn 17. janúar 1955
Hækkun fyrirframgreiðslna hættu-
leg dearing viðskiptum.
Ekki lengur sérstök Hvatning
til slíkra viöskipta.
Ný tíðindi — málgagn Verzl-
unarráðs — birti nýlega grein
sem Vísir leyfir sér hérmeð að
endurprenta.
Eins og kunnugt er, hafa
fyrirframgreiðslur við opnun
ábyrgða á clearing-löndum
verið hækkaðar verulega frá
því sem áður var.
Þessi ráðstöfun hefur sætt
mjög sterkri andúð hjá inn-
flytjendum. — Innflytjendur
munu almennt telja, að þeir
hafi, á liðnum tíma, reynt að
laga sig eftir þeim hömlum,
sem settar hafa verið í sam-
bandi við viðskipti, þótt erfið-
leikarnir hafi verið miklir, ef
talið var að þær hömlur, sem
um var að ræða, hefðu einhvern
skynsamlegan tilgang, sem þó
oft skorti. En innflytjendur
telja að hækkunin á fyrirfram-
greiðslum út af viðskiptunum
við clearing-löndin sé van-
hugsuð.
Lokun clearing-reilrninga.
Innflytjendur telja mjög
vafasamt, hvort grípa beri til
hárra fyrirframgreiðslna, eins
og gert hefur verið, þó, clear-
ing verði lítt hagstæð um
stundarsakir. Vafalaust er eðli-
legt, að clearing-reikningar séu
opnir eins lengi og gjaldeyrir er
til eða meðan talið er rétt að
nota þá yf irdráttarheimild, sem
til er, en það fer eftir útflutn-
ingshorfunum hverju sinni.
Ef clearing-gjaldeýrir og
yfirdráttur, ef um hann er að
ræða, er fullnotað og útflutn-
ingshorfur litlar eða engar, þá
er eðlilegast að loka clearing-
viðskiptum, þar til ástandið
breytist.
Slík lokun á clearing-reikn-
ingi er ekkert annað en eðlileg
afleiðing þess, að viðskipti hafa
dregist sáman eða stöðvast. Ef
öðrum aðilanum er mikið í
mun að halda viðskiþtunum
áfram, verður lokunin til þess
að ýta undir hann um kaup á
framleiðsluvörum hins landsins
banka að geyma fé fyrir ítalska
. jnnflytjendur,. Þá heyrði Mario
þegs fyrst getið, að til væri
nokkuð, sem héti tekjuskattur
og fylltist,;.hann skelfíngu yfir
því að hugsa til þess að greiða
hann. Leigði hann sér þá
bankahólf í Miami.
Tveim; árum eftir að Mario
fór .frá Braque, skrifaði hann
Giséllu svohljóðandi bréf:
. Elskulegasta: Það er því
nær ótrúlegt en þo satt —
eg hefi dregið saman meira
en 10.000 dali. Bráðum kem
eg til þess að vitja þín og
þú verður þá konan mín. En
ef þú aðeins brosir til ann-
ars manns, þá veit eg það.
Um líf mitt hér held eg að
ekki sé ráðlegt að skrifa í
bréfi —--------
Mario og Auguste hittust
sjaldan nú orðið, en þó voru
þeir saman um þetta-'leytl, þrjá
daga í húsi Stórlaxins í Florida.
Mario var forvitinn því að enn-
Jþá vissi haxm ekki neitt um
til að fá markað fyrir sínar
eigin útflutningsvörur.
Lægri fyrirframgreiðslur til
að örfa viðskiptin.
Eins og kunnugt er, voi-u
áður mun lægri fyrirfram-
greiðslur vegna viðskipta við
clearing-löndin en önnur lönd.
Þetta var haft svo vegna þess,
að talið var að clearing-við-
skipti væru annars eðlis en
önnur viðskipti og væri rétt að
örfa innflytjendur til að stunda
verzlun við clearing-Iöndm, til
dæmis með því að veita þeim
meira hagræði við fyrirfram-
greiðslur en ella. Þetta var rétt
hugsað og stendur í sínu gildi
enn í dag, þó að fyrirfram-
greiðslurnar hafi verið hækk-
aðar. Viðskiptin við clearing-
löndin eru á margan hátt erfið,
þannig að ef á annað borð á
að halda þeim uppi, veitir ekki
af að gjaldeyrisyfirvöld og
bankar geri sér far um að létta
heldur undir með/innflytjend-
um. í þessu efni í stað þess að
leggja stein í götu þeirra.
Erfið viðskipti.
Erfiðleikarnir við clearing-
viðskiptin eru margháttaðir, og
verður hér aðeins vikið að fá-
einum atriðum.
Það er alkunnugt, að vörurn-
ar frá clearing-löndunum eru
látnar í té með lengri af-
greiðslufresti en venjulega
tíðkast í öðrum viðskiptalönd-
um. Til þess liggja m. a. þær
ástæður, að framleiðsla þessara
landa er skipulögð langt fram
í tímann, samkvæmt ströngum
reglum áætlunarbúskapar. Af-
leiðingin er sú, að pantanir
verzlana verða að berast með
mjog miklum fyrirvara, ef þær
eiga að ná því að verða af-
greMdar af þeirri framléiðslu,
sem áætluð er á árinu. —
Ábyrgðir verður svo að opna
til þess að pantanir verði stað-
festar.
Það hefur borið við, að vegna
starfsemi flokksins, nema það
að bögglar voru sendir út og
ihn úr landinu, alveg undir
nefinu á tollvörðunum.
„Hvað er x. þessum böggl-
um?“
,,Fyrir viku spurði maður
þessarar sömu spurningar,“
svaraði Auguste. „Hann var'
sendur út að synda, 20 mílur
frá ■landi,. með blýlóð bundin
Við fæturna. Það er ekki ohætt
að tala hér. í kvöld ef þú þarft
ekki að tefla, getum við farið
saman út í bæ.“
Stórlaxinn var ' fjarverandi.
um kvöldið.
„Auguste,“ sagði Mario, er
þeir sátu yfir bjórglösum í bar
í Fort Launderdale, nokkrum
klukkustundum síðar. „Mér
enx morð ógeðfelld. Hvað er í
þessum bögglum?“
„í bögglunum, sem við
flytjum 'iíin,: eru lyf,.“ svaraði
Auguste. „Einu sinni datt dá-
lítið af einhverju hvítu dufti
á þilfarið á bátnum. Rocco ætl-
þessa fyrirkomulags í clearing-
löndunum, hafa innflytjendur
orðið að kaupa allt að því árs-
birgðir af tilteknum vörum í
einu. Ef vörurnar eru ekki
keyptar á tilteknum tíma, fást
þær stundum ekki allt árið.
Samkeppni
annars staðar £rá.
Þess ber líka að gæta, að
margar af þeim vörutegundum,
sem fást frá clearing-löndunum
eru i þeim flokkum vara, sem
minnstur arður er af að verzla
með og koma þar til greina
verðlagsákvæði eða aðrar ráð-
stafanir til að halda xxiðri vei’ð-
lagi á tilteknum nauðsynja-
vöi'um. Af þessu leiðir aftur að
augljóst er að ekki er heppilegt
að leggja meiri hömlur á slík
viðskipti en talið var í önd-
verðu, þegar ákveðið var að
fyrirframgreiðslur þeirra
skyldu vera lægri.
Ýmsar vörur, svo sem baðm-
ullarvörur og sokkar, sem eru
stór liður í clearing-viðskipt-
um, virðast vera sífellt fluttar
að einhverju leyti frá frjálsum
löndum, þar sem afgreiðslur
Cru hraðari og verðlag oft
betra. Þessi innflutningur
truflar vitaskuld clearing- Við-
skipti og veldur þeim tjóni og
örðugleikum, sem við þau fást.
Fleira svipað kemur til greina
um innflutning eftir öðrum
leiðum, sem hefur þau áhrif á
clearing-viðskipti, að þau eru
minna eftirsóknarverð en ella.
Nægir í því sambandi að xninna
á mjög mikinn innflutning á
sokkum, sem sífellt virðist eiga
sér stað frá öðrum löndum en
cleai'ing-löndum, þó að kaup á
þessári vöru eigi að vera bund-
in einvörðungu við cíearing-
lönd.
Timburkaupin.
Á það má minna, að gert er
ráð fyrir að flytja nú timbur-
kaup frá einu elearing-Iandi
til annars eða frá Finnlandi til
•Rússlands. En Rússar munu
krefjast þess, að tekiði verð
meira magn í eihu en Finnar
og eykur það erfiðleika, sér-
staklega fyrir smærri innflytj-
endur, sem gera verða í einu
kaup fyrir allt árið. Svo stór
innkaup binda mikið fé og er
vitaskuld mjög hart aðgöngu
aði. að ærast og í tvo dag& vor-
um við áð bursta og'skola þil-
farið þar, sem það hafði dottið.
Þá var skökk sþurnxng borin
fram — eins og eg sagði þér í
dag.“ :
„Lyf? Það er illt, Auguste,“
sagði Mario og augu hans sortn-
uðu af hræðslu. „Dálítið af
vindlingum, skartgripum eða
dálítið ■ af -: góðuni ítölskum
svínslæfum'. — Það tværi iékk-
ei't. En lyf — nei mér g^ðjast
ekki að því.“
„Vindlar og svínakjöt myndu
ekki éihu sinni borga berizín-
eyðslu okkar,“ sagði Aúguste
og yppti öxlum. „Hafðu mín
i’áð-og hlýddu því, sem þér er
skipað. Það er hollast.“
„Og hvað heldur þú að Sé
flutt út héðan frá Ameríku í
þessum bögglum og kössum?"
sagði Mario aftur. ..Einu sixini í
New York var eg látinn búa
utti böggul með teikningum eða
uþþdráttum eða einhverju þess
hátar. Pappxrinn var blár. —
að aukið skuli á erfiðleikana
með hækkuðum fyrirfram-
greiðslum, meðan talin er full
þörf á að kaupa frá Rússlandi.
Fyrirframgreiðslurnar
þurfa að lækka aftur.
Það er glöggt að hækkunin
á fyrirframgreiðslunum hlýtur
að hafa í för með sér samdrátt
á clearing-viðskiptum. Nú er
ekki lengur nein sérleg hvatn-
ing til slíkra viðskipta, á sama
hátt og áður var og ihun sjást,
að það hefur sínar afleiðingai'.
Þó eru clearing-viðskiptin talin
okkur nauðsynleg, annars
mundu slíkir samningar ekki
vera gei'ðir. — Vonandi sjá.
banþarnir að sér og færa fyrir-
framgreiðslurnar í sitt fyrra.
horf áður en hækkun þeirra
hefur valdið of miklu tjóni og'
erfiðleikum.
Hætl við ástarieikrit
í utvarpi Biílgaríu.
Kvensöpfietjan þótti ekki hæf ti! þess
al vera saitnur kommuiristr.
Útvarp kommúnista frá
Sofía hefur orðið að hætta við
að flytja framhalds-ástarleik-
rit vegna þess, að Ruska, aðal-
kvenpersóna leiksins þykir
ekki sýna nægilega staðfestu
og trygglyndi við málstaðinn.
Framhaldsleikrit þetta
nefiidist „Við skulum ræða um
ástina“, og virðist þar hafa
verið höfð hliðsjón af svipuð-
um leikritum bandarískra út-
varpsstöðya, en þetta leikrit
átti að sýna, hversu ánægð hin
kommúnistíska húsfreyja væri
með híutskipti sitt.
Æskulýðsfylking sú, sem
kermd er við Dimitrov, mót-
mælti flutningi þessa leikrits
með þeim afleiðingi, að hætt
var við hann.
Þetta leikrit hafði verið flutt
nokkrum sinnum., en þá tóku
áð berast bréf frá Dimitrov-
fylkingunni, þar sem þess var
krafizt að eitthvað yrði gert
vegxxa ístöðuleysis Rusku, sem
er aðalkvenpersóna leiksins,
Sem væri eins og „fiðrildi, sem
flÖgraði af einu blóminu á
annað án þess að hugsa.“
Leikritið átti að gerast í
æskulýðsklúbb kommúnista,
þar sem ýmis vandamál voru
tekin til umræðu. Formaður
spyr, hvað félagarnir eigi nú að
ræða um. Stúika stingur upp
á ástinni. Formaður samþykkti
það sem umræðuefni hinna
ungu kommúnista, og hófst þá
leikritið, sem var eftir gamal-
kunnri uppskrift: Tveir piltar
og ein stúlka.
Petyo, ungur verkamaður og
Hvað getur það hafa yerið?“
„Ef til vill,“ sagði Auguste
og leit. í kringum sig til áð
fúllvissa. sig um að enginn
hlustaði á þá, „hefur það verið
Ijósprent.. Mér er sagt að Rúss-
ai'nir borgi stórar fjárhæðir
fyrir ljósprentanir af ýmsu því,
sem leynilegt er.“
„Það er líka afleitt,“ sagði
Mario. „Því að Bússar hafá
tékið jarðirhar áf 'bændunum.“
,Jæja — þú ert þó ekki
lengur heimskur bondi, Mario“,
■sagði Auguste og hló.
Við þessi orð kom brestur
í ævilanga vináttu þeirra
Marions, - þó að Auguste vissi
það ekki. Varð ekkert sem fyri',
þeirra á milli eftir þetta. Marg-
ar kynsíóðir af förféðrum
MariOs í Braque höfðu brotið
lög og var hann undir það bú-
inn að hliðra sér hjá því að.
greiða tolla, það sem eftir var
af ævinni. Hversvegna ekki?
■Það var éngin skömm að því.
Sköminin lenti á toll- og
kommúnisti,- er mikill vinur
Pavels, sem einnig er . verka-
maður. Petyo kynnir Rusku,
unnustú sína, fyrir Pavel. —
Ruska gerist síðan ástfangin í
Pavel. Petyo virðist hafa alla.
kosti góðs kommúnista til að
bera. Hann kann utan að Marx,
Lenin og Stalín, en ást háns til
stúlkunnar togast á við hina:
göfugu, kommúnistísku þrá
hans til þess að fórna sér fyrir
vin sinn. v
Þegar hér var komið sögunni,
tóku bréfin að berast. Var þar
krafizt þess, að Rusku yrði
vikið úr Dimitrov-samtökun-
um, þar eð hún yrði ekki verð-
ug þess að vera kommúnisti.
Lauk þessu með því, áð ný-
lega var hætt við framhalds-
leikrit þetta, og ánnað dag-
skrárefni tekið í staðinn.
Svo virðist sem Dimitrov-
æskulýðsfylkingin hafi ekki
fundið neitt marxistískt svar
við eirðarleysi konuhjartans,
enda vinsælt viðfangsefni.
ýmissa auðvaldsskálda í leik-
list og ljóðum.
• Saga Gyðinga í Bandaríkj-
umim í Ið bindum á að
koma út á næstu Iþrcmur
árum. Fýrstu tvö bindin enr
væntanleg í júní næstkom-
ándi.
; •-“Á '< :'v . . . ,*■ ■
• Atvinnuleysingjar hafa
aldrei verið færri en nú í
Bretlandi síðan stýrjöldinní
lauk. Þeir vóm 256.ðð0 í
desember — 7000 færri en
í nóvember.
skattastjóm, seni lagði svo
mikið á nauðsynjar fátæklinga,
að þeir gátú ékki véitt sér þær.
Jafnvél faðir Garino, sem var
manna ráðvandastur og rétt-
vísastur, lét sér ekki í hug
koma áð menn væri að játa
slíkar smásyndir sem smygl.
Því var jafnfel fleygt, að hinn
jgóði faðir hafi látið sér um
,'urunn fara, að það spillti ilmi
óg; srhékk af víni og tóbaks,
þegar toílur væri af því greidd-
ur.
Mario var einfaldur maður
og tiltölulega fávís. Hann hafði.
ekki vílað fyrir sér að fara til
Ameríku á ólöglega vísu áf því'
að hahrf áleit prentaðar skýrsl-
ur-óleyfilega ágengni við frelsi
marfrfa. En lyf, sem eyðilagði
s’álir manna, og leyndarmál,
sem svikin væri i héndur hus-
bænda Rússa — þess hátt.ar var
á állt öðnl siðgséðis-sviði og
lögbók hans leyfði það eklri.
Amerika var auðug. Hána
Frh.