Vísir - 14.03.1955, Blaðsíða 9

Máriudaginri 14,marz 1955
í>að var íarið með Tarzan að
riámvígÖngúm1 ög’þár iét'Bart liariri á
opinn vagn, sem dreginn var með
taug.
Pilturínn tók nokkuð aí áhöldum Vágninn rann langt niðúr’ í jörð-
ög fylgdist með þeirir.'' ’ iria ög stanzaði hjá göriguntun, sém
hinir imifæddu unnu í.
.%— Stökkið hén út! hreytti Bart
ut úr sér. — Við erum kornriir á
staðinn.
VfSIB
Sjávarutvegurinn
Frh. af 4. síðu:
að trýggja efnahagsafkomu Ibótri-
vörpuskipaflotans án nokkurrar
gerigisbreytingar eða nýrra tolla-
alaga á þjóðina.
það, sem ber að gera, er þötta:
Ifannsaka verður hina raunveru-
lcgu tekjuþörf botnvörpuskip-
anna. Athuga verður, hvort ekki
sé greitt óeðlilega lágt verð fyrir
fiskinn til veiðiskipanna af eig-
endum liráðfiystihúsannaf sér-
staklega þegar athugað er hið
mikla framleiðslumagn og öri út-
ílútningur, þar sem hinn mikli
gejTnslukostnaður lilýtur að
hverfa að miklu leyti.
Verð á oliu og veiðarfærum.
Einnig ei’ þörf athugunar, hvört
elcki sé óeðlilega hátt vei'ð. á
bi'ennsluolíum lil skiparina °K
éirinig véiðai’fseruíri. þegar þetta
liefur verið athugað svo önjggt
sé, með hliðsjón af þeim fyrir-
gréiðslúfn, sern hið opinbera læt-
ur þcssum aðilum í té, og tryggt
hefur verið lægsta mögulcgt
'v’o'rð fýrir helztu útgcrðaniauð-
'sýrijar, svo sem olíur og vciðar-
fœri, þá er fjáröflunaiioiðin
þessi til að jafna það, seni þá
rivantar upp á að tryggja fjár-
)i agsafkomu botnvöruskipanna:
Endurgreiðið nokkurn hluta
þeirra 122 milljóna tolltekna,
sem mcð 9 mánaða kariaveiðum
fúst við núverandi kringum-
stœður, að svo miklu leyti, sem
það cr nauðsynlegt, til þcss að
f.járhagsafkonia botnvörpuskip-
anna sé tiyggð. þetta verður að
lelja.st eðlilcg og sjálfsögð huisn,
og er engan veginn neinn styrk-
ur, heldur aðeins endurgreiðsla
á nokkrum hluta þess gróða, scm
gjaldeyrisöflun bo t n.v ö rp u sk ip a -
fiotans slcapar þjjóðarlniinu. Hin
•nýfundna karfamið báðum meg-
in við streridur Granilands og í
vesturhafinu á milli Grænlands
og ísiands, til viðbótar við karfa-
iniðin hcr heiina, gefa gcið fyrir-
lieit um auknai' karfa'veiðai’. það
liéfur verið unnið mjög hagnýtt
'starf í sambandi við fund hinria
nýju veiðisvæða og lrinum stór-
kostlegu sölusamningmn á lirað-
frystum fiskr, en nauðsynlcgt er
að vera vel á vorði um framhald
þeiira aðgerðu.
Vinnufriður fyrir öllu.
lciðslútækja þjöðaririnar;’ botn-
vörpuskipanna, á fjárbagslega
tráustan grundvöll og afkomu
þeirra manna, sem á þeim vinna,
svo göða, að alltaf’ sé hægt að
hafa úrvalsstarfslið á þcim.
Beri stjórnmálamenn vorir
gæfu til að gera það þegar, eftir
þein’i leið, se.m ég hef bent á
hér, þá mun úpþrénna blóma-
skeið íslenzkrar botnvörpuskipa-
útgerðar til ómetanlegrar liag-
sældar fyrir íslenzku þjóðina í
heild.
þessi ábending, scm hér var
Sett fram virðist mér að mætt.i
sánnarlega koma ti) umræðu á
fundi Varðárfélagsins, þegár
vandamál sjávanítvegsins em
rædd, én ailt er þet.ta vonlaust,
cf ekki getur haldizt vinnufi’ið-
ur við framleiðslustörfin. það
hefur verið ullt of mikið uin
framleiðslutafir, og mætti í því
sambandi rninna á hina nýafr j fyrií’ þjóðarheildma.'
afstöðnu famiskipast.öðvun of
útgei’ðaj’stöðvunina í Vestmanna
eyjum.
Verðgildi krómumar bætt.
Okltur er það ölluin ljóst, að cf
Stórar álmennar lauuahækkariii’,
yrðu þvingaðar í gegn með löng-
urn vinnustöðvunum, er verð-
gildi krónujmar í hættu og tap-
ast þá ávinningurinn, sem kynní
að nást, og meira til. En umfram
alit úr því búið er að segja upp
samningum, þá má ekki eiga sér
stað, að boðið sé með lausnina,
þar til fresturmn er liðinn, því
of stöðvun verðui’ á framleiðsl-
unni t.il lands og sjávar,.þá er
frairitíð liins unga lýðvcldls okk-
ar á hættulegum vegamótum, og
það er ómótmælanleg staðreynd,
að ailar vinnudoilur verðúr að
ieysa og hvers vcgna þá að bíða
með það.þai- til ailt .er koniið 1
öngþvexti? Reynið þvi. a'ð. fjp&ua
samkomulagsgrund.völl á meðan
t.inii er tií, An vinnustöðvunai’.
Goðir íslendirigai’, ungii’ ;og
gamlir, ég fullyrði, að þnð cr
mikil þörf. þjóðlograr einirigar
við i'H’iausn þessa-ra .yantkirnaia,
á- sem sársauka:ninnstan hátt
í því sambandi mSt.ti spyrjá:
Jjví í ósköpunum þurfti það að
bíða, í allt að heilan mánuð, áð
leysíi fannskipadeiluna og einn
og hálfari mánuð með að leysa
Vcstmannáe.yjadeiluna?
Én það eni ekki öil vandamál-
in leyst, þótt þetta tvennt., fanri-
skipadeilan og Vestmannaeyja-
deiian, sé úr sögúnni. Jiað virð-
ist nú vera framundan aigjör
stöðvun h'já 'verkal ýðsfélögum í
mörgum atvinnugreinum, cf ekki
riæst samkomulag fyrir ákvéð-
iriri tin'ia. pað er ömurleg til-
h'ugsun, vægast sagt, að svo
skúii nú véra koniið. En riú virð-
ist einmit.t vera mikil vöntun
síarfandi handa, og nærri ótæm-
aridi verkefni fyi’ir duglega menn
ti) framleiðslustarfanria, sérstak-
Icga þö frairi á suriiai’ið, á með-
ari áðalvei’tiðin stendur yfir. Á
Jicssu t.írnabili eru mikil tæki-
færf til að vinna tvær til fjórar
klst. á dag, fram yfir S klst.
mcð iifekkuðú kaupi og verður
þá útkoman all sa'inileg yfir vik
una. Ég segi' þetta ckk'i af því
ég skilji ekki þörf' ailra til góði’ar
afkomu, iieldur miklu freniin’
af þvi ég skil þörf allra til henn-
íii'. En 1:1 þoss að ltún sé göð er
fyrsía skilyrðið, að fraiuleiðslan
jsé rckin með fullúm kraft.i, og
En til þess að þær nái tilgangi ^atvinnan, fyrir aJla, eins tnikil
sínuni, verður að koma efna- |°S mögulegt er til að inna a.í
hagsafkomu afkastamestu frtim- hendi.
Stígum á stokk . ..
það virðist iiú 'véi’á fullur yilji
sterka aila hjá einu nágranna-
stórvcldiriu,: uö gera lilút ökkar
sém iakastan 'efnaiega, og þegai’
ckki hafa dugáð viðskipáleg
ljólíibn>gð til þess, þá er reynt að
spÚlá vinfengi almennings hjá
þcirri J'jóð til islenzkú þjóðar-
innar, með því að breiða út þær
ósönnu ásiikánir að íslenzka
þjóðin sé ábyrg fyrir mariritjóni,
seiri varð á skipúm þess, cr þau
voru á veiðum á landgrunni okk-
ár.
JJeir, sem á'buk viö þe.ssar að-
gerðir standa.'mundu því sáiin-
ái’lega fagna því, cf við gengjum
í lið með þeim og settum oklcur
í.efnaliagsleg vandræði, méÓ inn-
byrðis deiluin óg suncluriyndi.
Stígurn á stokk og strengjum
þcss Iifeit, að þaö skuli aidrei
henda.
JJ'að er nú unriið markvist a.ð
alls kpnar tækniþróun í landinu,
sení iilýtur að vcra undirstaða
fyi'ir lrinuin rauiiverulegu og
varanlegu kjarabót.um í framtíð-
irini. Sú Oppbygging, sem í þeirri
ta'kniþróun fclst, má ckki uridir
neirium kl’ingunistæðuni stöðv-
ast. En a.ö virinufriður haldist og
að framleiðslan haldi sleitulaust
áfram, er uridirstáðá fyrir því
að bún stöövist ekki.
pess. vegjna, leysið'inálin moð
vinai'hug og góðirin • sánistarfs-
viijái JJá ímni úr netast, þrátt
fyrir allt.
Hugnæm afbragBsmynd
f
i
Trípolibíó sýnir þýzka kvik-
mynd, sem þvkir með aíburðum
góð.
Nefnist hún „Snjallir krakkar“,
en er ekki sérstaklega barna-
mynd, eins og nafnið bendir til,
lieldur mynd fyrir fólk á öllum
aldri, og til ánægju jafnt börn-
unum sem liinum fullorðnu. Þetta
er mynd, sem er i senn skemnúi-
leg, lærdómsrík og efnismikil, cn
með birtu æskugleðinnar yfir
sér, og er Jjað í rauninni eigidít-
ið vandaverk, að framleiða slíka
mynd. Ósjólfrátt skýtur þeirri
spurningu upp í liuga manns við
að sjá JJessa mynd, hvers vegna
ekki sé framleitt meira af slik-
um myndum. Eins og auglýst er
byggist myndin á skáldsögu eftir
■Erich Iíástner, sem varð met-
sölubók i Þýzkalandi og Dan-
mörku. Það er ekki sökum þess,
hvé frumleg myndin er, scm liún
á Iof skilið, heldur fyrir það, hve
sönn og mannleg og bætandi hún
er. Með öil Iilútverk er vel farið,
cn ekki sízt barnanna tveggja,
leiksystkinanna Punktchen og
Antons, en leikur þeirra mun
seint gleymast mönnum.
Eg vil hiklaust mæla með þess-
ari mynd við alla kvikmýridavini,
á ðllum aldri. Þess má vel geta,
að það mun sjaldgæft, ef ekki eins
dæmi, hve margt foreldra og ann-
arra aðstandenda barna fara með
börn sin að sjá þessa mynd, enda
er þetta mynd, sem foreldrar og
börn geta notið saman frá uþp*
hafi til enda. — 1.
Friðfinnur.
Framh. af 6. síðu.
X
aupi cjull Off ðUfut'
lístamönnum er gefið. JJeir, seœi
muna Friðfinn, eða öllu heldur
persónumar, sem hann skóp á
leiksviðinu, einfaldar í fasi, skíiú
ar í tali, kímilegar eða alvarlcg->
ar, gcta um það borið, hve mik-*
ili leikai’i hann var í raun og
sannieika.
Jjað atvikaðist svo, að Frið*
finnur Guð.jónsson fékk að leika.
sitt gamla hlutverk, Jón ibónda í
„Fjalla-Eyvindi", á vígslukvöldi
JJjóðleikliússins. Að sýningum
þjóðlcikhússins mcð töldum: _
hafði hann lcikið þetta hlutverk
120 sinnum. Við hlið hans stó8>
Gunnþómnn Halldórsdóttir Icik-
kona í hlutvorkikonu Jónsbóndari
þegai- þau komu fram var Jjeina
fagnað lcngi og innilega eins ogjr
óhorfendur fyndu á sér, að þeir;-
væru vitni að sögulegum atburðú-
Og þetta var sögulegur atburöur.
þar sem þau stóðu á lciksviðinu
og héldust í liendur, brautryðj-
endurnir frá 1897, vígðu þau nýj&i.
léikhúsið undir merki íslenzkraí
leiklistar, sem ætti að eiga þar
inni.
L. S.
Kvenbomsur
Karimannabomstir
Barnabomsur
Gámmístígvél
mn.
Eg undirri.... óska að gerast áskrifandi Vísis.
Nafn .........................................
Heimili ...„_............................
Mánaðargjald kr. 15,00.
Sendið afgr. blaðsins þenna miða útiyiitan eða
hringið í síma 1660 og tilkynnið nafn og heimilisfang.
C & SuwcuqkAi
1776
TARZAN
1 e Wf