Vísir - 27.06.1955, Qupperneq 3

Mánudaginn 27. júní 1955.
VlSIR
Orson Welles er
„supernormal.“
Nýlega gekk Orson V/elles,
íkunnur leikari og leikstjóri að
eiga ítalska konu, Di Giríalco
greifynju, sem annars gengur
undir nafninu Paola Mori.
Orson Welles vakti fyrst á sér
lieimsathygli 23 ára gamall árið
1938, er hann stjómaði útvarps-
leikriti í New York, sem fjallaði
um innrás frá Marz. Fjöldi
manns missti vitið af hræðslu og(
allt komst í uppnám,. svo vel
Danielle Darrieux leikur hlut-
verk lafði Chatterieys.
fívikwtr.ynd gerð eftir frœgri
siieftt BÞ. BB. I^ntrrences.
Lollobrigida fær 12 millj.
króna fyrir hlutverkið.
filisBS regar ent árslaun Eafeass ekLi
ueina 300 þúsund kr.
þótti leikritið gert og sannsögu-
legt. Paoia Mori, seiu er 24 ára
segir, að hún sé ekkert. hræddj
við að giftast þessum erfiða og
einkennilega manni. Hún segir, |
að hann sé „supemorinaí", en j
alis ekki „abnormal", eins og,
sumir segja. „Vandinn cr að;
finna hve normal hann er undir
þessu super“, segir hin italska
kona hans.
Ufa i©yst uipp.
Stærsta samband kvikmynda-
lélaga í Jtýzkalandi, Ufa, sem all-
kannast vlð, mun verða leyst
UPP.
pað var h já lifa, sem Marlene
Dietiich og Emil —annings komn
fyrs-t fi'am, en fyrirtækið varð
síðar eitt lielzta áróðui’stæki
•Hitlers. Bandamenn lögðu liald
á það eftii’ stríðið, en aflientu
Bonn-stjórninni það 1953, og
hefiir hún nú' ákveðið. að' sa’m-
Franska leikkonan Danielle
Darrieux hefur unúirritað saimn-
ing um a ðleika hiutverk lafð'i
Chatterleys í mynd, sem gerð
er eftir hinni frægu eða alræmdu
bók „Slskhugi laíði Chatterleys".
Enski rithöfundurinn D. H.
L,awrence samdi þessa marg um-
töluðu liók skömmu fyrir 1930,
en liún fjallar um mann, sem
kemur lamaður heim úr fyrri
heimsstyrjöldinni og lconu hans,
lafði Chatterley, sem verður ást-
Linda fékk milljón
hjá Ty.
Linda Christian, sem gifa var
Tyrone Power, fékk 1 miilj. doll-
ara við skilnaðinn.
Hún var nýlega á ferð í Lond-
on ng skýrði þá frá í viðtali við
blaöamonn, aö kerlmenn væru
yndlegir, og óhugsándi væri að
vera. án þeirra. Um fyrrverandi
mann sinn sagði liún, að maður
hlyti að clslca slíkan mann.
„Annars langar mig ekkert í
þessa milljón dollara," sagði
Linda við blaðamenn. „Skat.tur-
inn er mikill." jtá gat hún þess,
að ef hún ynnj sér inn eitthvert
fé, kænii það til frádráttar millj-
óninni, on um það hugsaði liún
ekki, sagði hún, því að hún vildi
vinna og. gora eittiivað, skápa
i listaverk. Hún ætlar nú að leika
í myncl, sem gerð verður á Spáni,
en síðar mun Ihm ieika í mvnd
í Englandi.
Fréttamaður spurði í gáleysi,
hvað armbandsúr hennar liefði
kostað. Hún mundi það ekki í
Svijiinn, en hélt að það hefði
kostað um 30 þús. kr.
bandið skuii hlutað i fjögur fé-
lög. Ufa réð yfir meirililuta kvik-
myndahúsaí V.-j'ýzkalandi, en
hau eru ails 5400.
mey skógárvarðár síns. Bók
þess’i þykir alldjarfleg á köflum,
eins og kunnugt er, og í sumum
löndum hefur ckki mátt gefa
hana út af þeim sökum.
Danieile Darrieux segist liafa
lesið bókina þegar hún var 17
ára gömul, á frönslui. Hafði ein-
hver vinkona hennar lánáð
henni bókina, en foreldrar lienn-
ar máttu ekkert um það vita.
Kveðst hún gera sér góðar von-
ir um, að leikstjóranum, Marc
Ailegret, muni takast að sneiða
hjá því, sem mestri hneyklan
hefur valdið og gei'a úr ibókinni
merkiléga kvikmynd.
Enski ieikarinn Leo Genn nuin
leika hinn lamaða mann sögu-
hetjunnar, en ekki liefur verið
tilkynnt, hver muni leika hlut-
verk hins kynsterka skógarvarð-
ar.
í viðtali við blaðamenn lét
Danielle Darrieux svo um madt,
að hún gerði varla ráð t'yrir þvi,
að lilutverk hennar verði eins
djarflegt. og bókin greinir frá, og
er það varln von.
Marylifii skaðar
viðskípti.
Kvikmyndasíðan veit ekki,
hversu mikið var á sínum tíma
getið um heimsókn Marylin
Monnoe til Japans og Kóreu.
Hitt hefur síðan spurzt, að
eftirköstin hafi reynzt alvarleg
fyrir nærfataframleiðendur í
Japan, því að nærfatakaup
kvenna hafa minnkað um 62%.
Fylgir fregninni, að kynsystur
dísarinnar hafi komizt að því,
að hún notaði engin nærföt. —
Hefur samband japanskra kven
nærfataframleiðenda krafizt
strangara eftirlits með komu
útlendinga ti.l landsins!
Heyrzt hefur, að ítölsku leik-
konnunni Gínu Lollobrigidu hafi
verið boðiiar 12 millj. ísl. króna
fyrir að leika í einni kvikmynd.
Ýmsum þykir þelta vel liorg-
að, jafnvel fyrir vndisþokka og
fegurð hinnar frægu leikkonu, a.
m. k. lítur blaðið „Osservatore
Roraano" í Páfagarði svo á. það
álít-ur slíkar tekjur hreint og
beint ósiðsamlegau
í Bretlandi þekkjast ekki slík-
ar tekjur kvikmyndaleikara, scm
þó eru háar, miðað við þær 300
þúsund krónur, sem forsætisráð-
herra landsins fær á ári, eða 140
þúsundir, sem Sir William
Penney, kunnast-a kjarnorku-
fræðing iandsins, eru greiddar.
Hinar himinháu upphæðir er að
finna í Hollywood, en þó er það
sjaldgæft, að leikari fái t. cl. 5
miilj. króna fyrir cina mynd.
þó verður ekki annað sagt en
að brezluim lcikurum sé möi'g-
um sæmilega liorgað. rI'. d. gerði
brezki ieikarinn Richard Burton
samning um að Jeika í 7 kvik-
myndum fyrir 1.6 rnillj. króna,,
og sagt er, að James Mason hafi j
fengið 7 millj. króna fvrir lilut-
verk sitt í myudinni „A Star is
Born", þar seni harin lék á móti
Judy Garland.
Hæstu iaun, sem leikari hefur
fe.ngið í Bretlandi munu vera
2.8 millj. króna, seni Vivien Leigh
fékk l'yrir leik’sinn í niyndinni
„The Deep Blue sea", en sömu
uppliæð var Moiru. Sþearer boðið
fyrir að ieika í þrom myndum
li.já Alexander Korda.
Jack Hawkins( sem héi- sjást
í myndinni Rriiualdan stríða)
fær sæmileg laun, cn hann verð-
ur þó að leika í t.veim tnyndum
á ári og fær“ ckki nenia" 900.000
krónur fyrir vikið.
Brezkir kvikmyndamenn tel.ia,
að venjulega faii iini 16% af
Leikkonan Ann Blyth er sögð
mjög hjátrúarfull.
Hún er gift, og þegar hún á
að leika ógifta konu í kvik-
mynd, neitar hún með öllu að
taka ofan hringinn. Verður þá
kostnaði kvikmyndar í laun leik*
aranna. þá fara 15% í leigu á
húsakynnum, útbúnaði o. s. frv.,
12% fara handa tæknifræðingunv
og svo framvegis, en leikstjórinn
fær 6% og höfundur kvikmynda-
handritsins 3%. Finnst mörgurn,
að leikarar scu sanit sæmilega.
launaðir, jafnvel A Bretlandi.
Málaferl! vopa myKd-
ar um Masccpj.
Ekkja tónskáldsins Pietro
Mascagnis hefur höfðað mál á
hendur ítölsku kvikmynda-
félagi.
Félag þetta hefur gert mynd
um líf hins fræga tónskálds,
sem m. a. samdi óperuna Cav-
alleria Rusticana. í myndinni
leikur þýzka leikkonan Vera
Molnar ástmey tónskáldsins, en
Vera Molnar, sem Ieikur ást-
mey Mascagnis í ítalskri mynd
um tónskáldið.
ekkja hans varð æf yfir því
atriði og heldur því fram, ai5
þetta sé til þess fallið að varpa
rýrð á minningu tónskáldsins,
enda hafi hann aldrei átt sér
neina ástmey eða hjákonu.
Nú óttast Vera Molnar, að ef.
félagi'ð tapi málinu, verði að
að grípa til þess ráðs aS fela
hringinn í kítti, sem er eins á ! fella á brott þá kafla myndar-
litinn og hörundið. I innar, sem hún leikur í.
$£**£$§;
FBökRuífiitiGar.
Niðurlag. (
vinur minn við stýrið. Við hin-
ir vorum að fá okkur snarl að
eta. Allt í einu hrópaði hann'
niður um uppgönguopið af
■nokkrum ákafa, að við skyldum
aliir koma upp — ,,fljótt!“ j
Með Gonzales í fararbroddi
rukum við upp á þilfar, og lit-
uðumst um. Um mílu framund-
an okkur og nokkuð á bakborða'
var annað lítið seglskip, með
svipuðum seglbúnaði og fiski-
skútur.En engin pjatla var uppi
þessa stundina, og þegar við
nálguðumst, sáum við að skút-
an valt þunglega á undiröld-
unni.
Það var eitthvað dularfullt við'
skipið — það fannst okkur öll-
um. Það var einhver vanhirðu-
blær á öllu; reiðinn var slakur
og mér fannst skipið líkast
rekaldi. Þegar öldurnar liðu
meðfram sörtum byröingnum,
komu öðru hverju í ljós ryð-
taumar niðurundan þilfarsrás-
urium, og við hverja veltu sást
græn slímrönd á byrðingnum
niður undir vatnsborði.
Greco hafði farið aftur að
stýrinu, og hrópaði nú: ,,Ef
skútan er mannlaus, þá er hún
okkar eign! Það myndi fást tals-
vert fyrir hana, þegar búið væri
að dytta að henni!“
Við þessi orð kom reglulegt
óðagot á Gonzales; sýnilegt var.
að hugsunin um auðíenginn arð
vár honum mjög að skapi. Það
skal um leið viðui’kennt, að
við hinir vorum jafnfúsir að
vinna til björgunai'launa.
Þegar við vorum komnir
nærri því að skútunni, kallaði
Gonzales til hennar. Hróp hans
hafði varla dáíð út áður en
mannshöfuð kom upp í'yrir
borðstokkinn aftur undir skuti.
Höfuðið var kyrrt 'eina eða tvær
sekúndur, en hvarf svo jafn-
skyndilega og það birtist. Á
næsta augnabliki heyrðum við
„hósta“ og drunur í hreyfli er
fór í gang, cg skútunni var
snúið í suður og tók að fjar-
lægjast með liðugum gangi,
okkur til mikillar undrunar.
Á meðan skipstjórinn starði
á eftir skútunni með opinn
munn, tók Gi'eco við stjórninni
j á „Manana“. Ókunna skipið fór
, undan veðrí ög það var góður
i seglvíndúr, „Setjið upp hásegl-
in!“ hrópaði hann. „Þetta ér
smyglari, annaðhvort með
romm eða byssur. Við sleulum
elta hann!“ Um leið og hann
kallaði þetta, sneri hann skip-
inu til bakborða, svo við vor-
um fast á eftir skútunni. Mér
fannst þetta fífldii'fskulegt at-
hæfi, en Gonzales gerði enga
athugasemd við tiltæki Grecos,
hsldur hjálpaði okkur hinum að
auka seglin. Þetta var í fyrsta
skipti á ferðinni sem skipið var
undir fulJum seglum og sýndi
hvao það gat. ,,Manana“ reif
sig gegnum sjóinn og dró fljött
á skútuna. Þegar stjórnarinn á
ókunna skipinu sá þetta, breytti
hann stefnu og hólt upp í vind-
inn. Það varð líf í tuskunum
um borð • á ,,Manana“, þegar
Greco snarsneri skipinu í aus-
andi ágjöf. Nú neyddumst við'
til að sigla beitivind og slaga,
og það kom brátt í Jjós, að við
drógumst aftur Úi' við þær að-
stæður; það fór að draga sund-
ur. —
„Setjið vélir.a í gang!“ hróp-
aði Greco, og Gonzales hlýddi
strax skipuninni og stökk niður
í hendingskasti. Á meðan vi5
vorum að fella segliri, heyi'ði eg.
vélina drvnja í gang.
Nú, þegar bæði skipin voru
knúin áfram af gangvélum sín-
um, vpru úrslitin undir því
komin, hvort hefði kraftmeiri
vél. Gonzales kom vél okkar
brátt í íullan ga.ng og við fór-
um smátt og smátt að færast
nær hinu skipinu. Við vorum.
rétt að segja búnir að draga
skútuna uppi, þegar hún breytti
' allt í einu stefnu og sýndist
j ætla að sigla á okkur! Eg held
! að Gi-e-eo hafi æ.tlað að halda
^ stefnunni óbreyttri, en Gon-
I zales æpti aðvörunaróp, hrifs-
I aði af honum stýrishjólið e-g
lagði stýrið hart í borð, svo að
við sluppum hjá árekstri. — j