Vísir - 27.12.1956, Side 4
VÍSIB
Fimmtudagmn 27. desember 1958.
. Uaw
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
AigreiBsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan b.f.
Einkennileg þögn.
þingrofs og kosninga.
Tillaga borin fram um
þetta á laugardag.
S»að vakti athygli síðustu
dagana fyrir jólin, að Þjóð-
viljinn hafði blaða minnst
að segja um umræður á Al-
þingi um ,,bjargráð“ ríkis-
stjórnarinnar. Það var varla
hægt að segja, að blaðinu
fyndist ástæða til að minnast
á þær einu orði, og engu rúmi
varið til að gera lesendunvun
grein fyrir ummælum ein-
stakra manna. Hefir þó ekki
staðið á því hjá þessu blaði
að minnast rækilega á ým-
islegt, sem minna hefir verið
rætt manna á meðal en 240
f milljóna króna nýjar álögur
f á almenning. En allt á þetta
f sínar eðlilegu orsakir eins
f og menn skilja.
í»jóðviljinn er í slæmri aðstöðu.
Hann og flokkur hans þykj-
ast bera hag alþýðu manna
fyrir brjósti, og það hefir
alltaf verið viðkvæðið hjá
þessum flokki, að ekki ætti
að þurfa að leggja neinar
byrðar á alþýðu manna, því
að’ hinir ríku væru ekki of
góðir til að borga. Þannig
birti Þjóðviljinn í fyrra lang'-
an lista yfir ýmiskonar
„auðfyrirtæki", sem ætti að
láta bera álögurnar, er þing-
ið neyddist til að leggja. á
þjóðina þá, til þess að hægt
væri að halda útgerðinni
gangandi. Látið þessa herra
borga! sagði Þjóðviljinn.
Engar byrðar á alþýðu
manna. sem er ekki svo vel
haldin af auðvaldinu, að hún
geti tekið á sig byrðar.
Nú er Þjóðviljinn stjórnarblað,
kommúnistar fylgja stjórn-
inni að málum, og það hefði
átt að vera hægurinn hjá, að
koma þeirri hugsun sinni í
framkvæmd, að „auðfélög-
in“ fengju að blæða, og það
svo, að um munaði. Hefir þá
verið staðiS við stóru orðin,
sem Þjóðviljinn birti á sín-
um tíma? Ætli mönnum finn
ist það, þegar verðhækkun-
arholskefla „umbötastjórn-
arinnar" skellur á landslýðn-
um með öllum sínum þunga
upp úr áramótunum? Ætli
menn finni það ekki þá,
hvernig hinir vammlausu
kommúnistar hafa svikið —
rétt eins og' við var að búast
og spáð var.
Á laugardaginn, þegar jóla-
leyfi þingmanna hófst, lögðu
þeir Ólafur Thors og Bjarni
Benediktsson fram svohljóðandi
tillögu til bingsál.yktimar:
Alþingi ályktar að skora á
forsætisráðherra að leggja
til við forseta íslands, að
Alþingi verði rofið og efnt
til nýrra almennra kosn-
inga svo fljótt sem við verð-
ur komið og eigi síðar en í
júnímánuði næstkomandi.
Svohljóðandi greinargerð
fylgir tillögunni:
„Á tæpum 5 mánuðum, sem
núverandi ríkisstjórn hefur
farið með völdin, hefur hún í
meginefnum þverbrotið þau
fyrirheit, sem stuðningsflokk-
ar hennar gáfu þjóðinni fyrir
síðustu alþingiskosningar. Næg-
ir því til sönnunar að minna á
þau tvö höfuðsteínumál stjórn-
Pólitísk þörf.
i>að er þess vegna með álögurn-
t ar eins og annað. að því er
f kommúnista snertir. Þeir
fhöi'ðu pólitíska þörf fyrir að
slá um sig á síðasta vetri, og
þess vegna birtu þeir skrána
f yfir auðfélögin, sem áttu að
F geta borgað brúsann, svo að
f aiþýða manna slyppi. Þá
p. voru kommúnistar í stjórn-
f arandstöðu, en nú er þöfin
|? önnur, af því að þeir eru í
Jí stjórn — eða öliu heldur,
p þeir verða að vera heldur
P nær raunveruleikanum. Og
f. afleiðingin er sú, að ekki
ff verður hjá því komizt, að
F láta fleiri bera byrðarnar en
f þá, sem áttu að fá að bera
f. þær einir áður.
Það kemur því Þjóðviljanum
og raunar kommúnistum
öllum í koll, að þeir töluðu
af fullu ábyrgðarleysi áður,
en við öðru var raunar ekki
að búast. Hinum ábyrgðar-
lausu hefnist ævinlega fyrir
það, þegar þeir hafa treyst
því, að þeir mundu ekki
verða að standa við stóru
orðin, en verða svo allt í
eínu að gera það. Hrekklaus-
ir menn ættu að hafa
kynnzt kommúnistum tals-
vert við það, hvernig þeir
láta nú álögurnar bitna að
miklu leyti á öllum almenn-
ingi.
Veikomnir, Ungverjar.
mi landsins er kominn stór
j hópur flóttamanna frá Ung-
f verjalandi. Það er óþarfi að
1 , rekja ástæðurnar fyrir komu
f þeirra. Þeir hafa flúið land
/ sitt, þar sem mesti glæpur
f aldarinnar —• og jafnvel
f iengur — hefir verið fram-
jp inn síðustu vikurnar. Þeir
JT c-ru lifandi dæmi þess, hvern
% ig „mannúð“ kommú'nismans
f birtist í verki, þegar ekkert
f' heldur aftur af henni.
m til vijl þykir Ungverjum
land vort kalt og bert, og
víst er, að það er ólíkt „púst-
unni“ þeirra. Einnig má gera
ráð fyrir, að þeir verði með
hugann heima, því að þar
eru ástvinir þeirra. En von-
andi tekst íslendingum að
gera þeim skiljanlegt, að
þótt hér sé oft kaldur na„>ð-
iijgur, er lijartalagið hiýtt og:,
samúðin með þeim og ötlög-
um þjóðar þeirra fölskva-
laus.
Viðskipta-
skráin 1956
Viðskiptaskráin fyrir árið
1956 er komin út. Þetta er mik-
il bók, á tólfta hundrað bls.,
og flytur, eins og að líkum
lætur, mikinn fróðleik um við-
skipta- og kaupsýslumál lands-
ins, en einnig fzru bar marg-
víslegar upplýsingar um fé-
lagsmál í Reykjavík, kaupstöð-
um og flestum kauptúnum
landsins.
Bókinni er skipt í sex meg-
inflokka. í 1. flokki eru upp-
drættir af Reykjavík, fslandi
og af vitakerfi og fi'skimiðum
kringum landið.
í. 2. flokki er skrá yfir öll
hús í Reykjavík, á Akureyri
og í Hafnarfirði, og er tilgreint
lóða- og húsamat, lóðastærð og
nafn eiganda.
í 3. flokki eru upplýsingar
um stjórn landsins, fulltrúa ís-
lands erlendis og erlendra
ríkja hér á landi, og stjórn
Reykjavíkurbæjar. Þá er einn-
ig félagsmáláskrá og nafnaskrá
Reykjavíkur.
í 4. flokki eru kaupstaðir og
kauptún utan Reykjavíkur,
47 talsins, með féiagsmálaskrá
og nafnaskrá fyrir hvern stað
um sig.
í 5. flokki er Varnings- og
Starfsskrá, sem er meginkafli
bókarinnar. Eru fyrirtæki og
einstaklingar af öllu landinu
tilgreind þar, raðað eftir
starfs- og' atvinnugreinum.
í 6. flokki er skrá yfir skipa-
stól fslands 1956.
Aftan til í bókinni er ítar-
leg ritgerð á ensku eftir dr.
Björn Björnsson hagfræðing og
nefnist hún „Iceland: A
Geographical, Poiitical and
Economic Survey“.
Útgefendur leggja áherzlu á,
að allt hafi verið gert sem unnt
var til a& hafa állar .upplýsing-
ar í bókinni sem réttastar. Rit-
stjórn annaðist Páll S. Dalmar,
en Steinclórsprent h.f. er út-
gefandi. ,
arflokkanna að tryggja. varan-
lega lausn efnahagsvandamála
þjóðarinnar eftir nýjum leiðum
og' að segja upp varnarsamn-
ingnum í því skyni, að varn-
árliðið hyrfi úr landi svo skjótt
sem ákvæði varnarsamnings-
ins við Bandaríkin heimiluðu.
Án efa hefur verulegur
hluti kjósenda frambjóð-
enda stjórnarflokkanna
treyst bessum fyrirlieitum
og haft áhuga fyrir, að þehn
yrði brundið >’ framkvæmd,
öðru hvoru eða báðum, og
beinlínis kosið bessa fram-
bjóðendur af þeim ástæð-
um.
Fyrir því þykir nauðsyn, að
kjósendum gefist nú kostur á
að kveða upp dóm sinn að nýju,
svo að úr því fáist skorið, hvort
, þeir vilja fela þeim mönnum
að fara áfram með umboð sitt
! á Alþingi, sem svo herfilega
I hafa brugðizt gefnum fyrir-
I heitum í þessum meginstefnu-
málum, sem raunar flestum
öðrum loforðum, sem þeir gáfu
fyrir síðustu alþingiskosning-
ar.“
rr
Látrabjargsbjörpnln"
í nýrri útgáfu.
Slysavarnafélag íslands sýndi
nýlega nokkrum gestum þýzku
úigáfuna af kvikmyndhmi
„Björgunarafrekið við Látra-
bjarg“. Forseti íslands og frii
voru viðstödd sýninguna.
Einnig átti að vera viðstadd-
ur kapt. Berber-Credner frá
þýzka slysavarnafélaginu, en
hann hefur séð um þýzku út-
gáfuna, en hann gat ekki komið.
Hins. veg'ar er hans von upp úr
nýári.
Eins og áður hefur verið
skýrt frá hefur þessi þýzka út-
gáfa fengið hæstu einkunn, sem
hægt er að fá hjá kvikmynda-
dómnefnd þýzka sambandslýð-
veldisins sem kvikmvnd af
sönnum atburði.
Myndin var í upphafi tekin
af Óskari Gíslasyni Ijósmynd-
ara, en Þjóðverjum hefur tek-
izt að lýsa þá iiluta myndar-
innar, sem teknir voru við
slæmar aðstæður,
Vitranir frá
æðra heimi.
(' Vitranir frá æðra heimi heit-
ir nýútkomin bók, eftir Sadliu
Sundar Singh.
Sundar Singh fæddist árið
1889 í Rampur í ríkinu Patiola
í Norður-Indlandi. Hann var
yngsti ■ sonur auðugra foreldra
og æskuheimilið var rxkmann-
legt. Þegar hann óx upp, varð
hann kristinn og var rekinn að
heiman. Eftir það ákvað hann,
að lifa að hætti helgra manna
á Indlandi og gekk um ög pré-
dikaði á Indlandi. Allar eigur
hans voru kyrtillinn, sem- hann
gekk í, ein ábreiða og eihtak. af
Þá eru jóladagarnir úti, þótt
jólin séu enn ekki liðin, en þau
teljum við ekki að öllu búin fyrr
en á þrettándanum. Munu flest-
ir hverfa óþi’eyttir til vinnu, þvl
fríið hefir að þessu sinni verið ó-
venjulangt. Það má segja að
jólahelgi þessi hafi verið betri en
nokkur stórubrandajól, þar sent
fjölmai’gir þurftu ekki að vinna
á aðfangadag, en margar stéttir
unnu þann hálfa vinnudag ; a£
sér, af mikilli forsjálni. En eins
og gerist og gengur þá koma
fríin misjafnt niður. En jólin
hafa líka að mörgu leyti verið
ánægjuleg, því að veðurfar var
stillt og gott, og ekkert bar til
stórtíðinda, er skyggt gceti á
jólagleðina.
Hiti alls staðar.
Það mun líka vera nokkuð ó-
venjulegt um þetta leyti árs, að
hiti sé um allt landið, en í gær
var kaldast í Möðrudal, en þar
og á Grímsstöðum er líka alltaf
kaldast, og var þar eins stigs
frost. Annars staðar á landinu
var 2—3 stiga hiti. Mæddi þvi
lítið á hitaveitunni, sem alltaf er
verið að narta í, ef út af bregð-
ur. Víðast mun heldur hafa vei’-
ið of heitt, en of kalt. Það var
líka margt fólk á ferli báða jóla-
dagana, en veður var einkar gott
til þess að ganga sér til skemmt-
unar. Lítið bar á ói’eglu í bæn-
um, og væi’i gott'til þess að vita,
ef satt reyndist að lögreglan
hefði notið meiri hvíldar, en
stundum áður um þessa helgi-
daga.
Gleðileg „rest“.
Einu sinni sögðu menn oft
gleðilega „rest“, þegar þeir hitt-
ust á götu eftir jlin og þótti það
góður siður. Nú er þessi siður
að ieggjast niður, og verður satt
að segja ekki eftir séð. Ég heyrði
einu sinni séra Bjarna Jónsson
vígslubiskup halda. skörulegt ei'-
indi gegn þessum ósið, og er það
trú mín að hann eigi nokkurn
þátt í því, að þessi kveðja lagðist
niður. Kveðjan var mjög hvim-
leið, auk þess sem hún á alls
ekki rétt á sér fyrr en þá eftir 6.
janúar, þegar jólin eru að fullu
og öllu kvödd. En sem sagt nú
heyrist þessi kveðja ekki lengur,
og verður ekki aftur tekin upp.
Þurfi menn að segja nokkuð, þá
er hægt að segja gleðileg jól,
meðan jólin eru.
Gott útvarpsefni.
Það þarf engum að leiðast þött
heima sé setið um jólin, og þótt
engum detti neitt til hugar að
gera. Útvarpið sér fyrir því, aö
nóg sé að lilusta, og var útvarps-
dagskráin mjög góð. Sérstaklega
er nú farið að vanda til dag-
skrárinnar fyrir börnin og er það
auðvitað mjög gott, því að jólin
eru ekki sízt hátíð þeirra. Börnin
hafa gaman af að heyi’a jóla-
sálma sungna af bömum og taka
þá gjarnan undir sjálf, einkum
þar sem lögð er áherzla á það I
skólum bæjarins og rifja upp
jólasálmana fyrir jól. Og sVö
hafa flest börnin gaman af jóla*
sveininum, sem var mjög lu'essi-
legur að vanda. Vonandi er það
ílka svo, að sem flestir snúi
nú vinnufúsir og hressir til
vinnu sinnar aftur, eftir gott fri.
—-kr,. ';
Nýja-testamentinu. Að lokum
fói1 hánú-’tií: Tíbet og fcom aidrei
aftur.