Vísir - 16.01.1957, Side 3
Jftiðvikudaginn 16. janúar 1957
VÍSIK
9
♦ Hollusta og heilbFÍgði ♦
19 „Kínsey#/ - skýrslur eru ébirtar enn.
Ein fjaliar nm fóstureyllingsr
i Bandarrkjunum.
Skifrsísag'gtns' hcai'sa eehrsi' ú íiicj
ataaa kynferöisaatúl.
Alfred Kinsey er látinn_ en
störfum hans verður haldið á-
fram.
Það eru samstarfsmenn hans
við háskólann í Indiana, sem
halda rannsóknunum áfram.
Alls eru 19 „Kinseyskýrslur“
óbirtar og að minnsta kosti
þrjár þeirra munu koma fyrir
almenningssjónir innan
skamms. Eins og kunnugt er,
hafði Kinsey stofnað athug-
unarstöð fyrir kynlífsrannsókn-
ir í Bloomington og hafa bæk-
ur hans, þar sem athuganir
hans eru birtar, vakið mikið
umtal
Dr. Abraham Stone og dr.
Robert Laidlaw staðfesta það,
að starfi Kinsey verði haldið á-
fram og eru það tveir nánir
starfsmenn hins látna_ Pome-
roy og Gebhart að nafni, sem
stjórna rannsóknunum.
Fjöldi fóstureyðinga.
Ein skýrsla Kinseys, sem enn
hefur ekki verið birt, hefur að
geyma upplýsingar um fóstur-
eyðingar í Bandaríkjunum.
Samkvæmt henni eru fóstur-
eyðingar mjög tíðar í Banda-
ríkjunum eða jafnvel helmingi
fleiri en í Svíþjóð. Mun um
sjötta hver barnshafandi kona
í Bandaríkjunum láta eyða
fóstrinu, en það þýðir að um
800 þúsund fóstureyðingar eigi
sér stað þar. Eins og annárs-
staðar eru flestar fóstureyðing-
ar í Bandaríkjunum ólöglegar.
Flestar fóstureyðingar eru
framkvæmdar á giftum konum
og við hin verstu skilyrði svo
að konunni stafar mikil hætta
af. Þetta á sér stað í öllum stétt-
um og er ekki hægt að sjá að
hér valdi um fátækt eða erfiðar
ástæður frekar en það, að kon-
urnar vilja ekki leggja það á
sig að ala börnin upp.
Lauslæti refsivert.
í hinum ýmsu fylkjum Banda
ríkjanna eru hegningar fyrir
lauslæti mjög mismunandi og
ef allsstaðar væri beitt hinum
ströngustu ákvæðum, mundi
annar hver kvæntur maður
lenda í fangelsi einhverntíma á
ævinni. Sumsstaðar eru refs-
ingar fyrir lauslæti aðeins sekt
eða nokkurra daga fangelsisvist,
en annarsstaðar allt að tíu ára
fange>si eða dauðarefsing fyrir
stórt brot.
Skýrslur Kinseys hafa haft
nokkur áhrif á lagasetningar
um kynferðisglæpi og yfirleitt
í þá átt, að milda refsingar, þar
sem þær voru ósanngjarnar.
Kinsey hefur barist fyrir því
að samræma lagaákvæðin í hin-
um'ýmsu fylkjum og að breytt
sé hegningarákvæðum þann-
ig að refsingar fyrir svívirði-
lega kynferðisglæpi svo sem
nauðganir, mök við börn og
unglinga og önnur þau afbrot,
sem svívirðileg eru að almanna-
dómi yfirleitt, yrðu þyngdar, en
kynferðismök á milli fullorð-
inna, sem skoða mætti sem
einkamál og ekki væru framin
á almannafæri eða méð vitund
almennings, væru ekki refsi-
verð.
Löggjöf á Norðurlöndum.
Kinsey ferðaðist um Evrópu
nokkru áður en hann lézt og
lét svo um mælt, að á Norður-
löndunum væru lagasetningar
Þær giffast
æfið yngri.
Bandarískar stúlkur giftast æ
yngri, segir í jhagskýrslmn að
vestan.
Árið 1915 voru aðeins 48%
kvenna á aldrinum 20—24 ára
giftar, en 1945 var þessi hlut-
fallstala komin upp í 59%. Tíu
árum síðar — í hitt-eð-fyrra —
var giftingahlutfallið komið
upp í 71% fyrir þenna aldur.
Árið 1945 voru 27% giftra
kvnna á aldrinum 20—24 ára,
barnlausar, en aðeins 17% ár-
ið 1955.
um kynferðisafbrot einna sann-
gjarnastar og skynsamlegastar.
Telur hann Evrópumenn yfir-
leitt hafa heilbrigðari skoðanir í
þessum málum en Ameríku-
menn þar sem ástandið sé allt
að því sjúklegt.
í skýrslum þeim, sem enn eru
óbirtar, er sagt frá um 18000
viðtölum, þar á meðal rann-
sóknum á um 3500 mönnum
sem dæmdir hafa verið fyirii
kynferðisglæpi og viðtölun
við þá. Þá eru rannsóknir á eit-
urlyfjanotendum og kynferðis
lífi þeirra.
Skrifstofumenn oftar
veikfr en verkamenn.
Hagfræðideild ASEA-fyrir
tækisins í Vesterás í Svíþjóí
hefir rannsakað' tíðleika veik
inda Jhjá starfsmönnum sínum
Niðurstaðan varð sú, að men:
með mánaðarlaun voru mikl
oftar veikir og heima við er
þeir, sem fengu vikulaun. Hlut-
föllin voru þannig fyrir hverja
hundrað menn, sem fylgzt var
með, að skráðar voru 53 fjar-
verur hjá skrifstofumönnum á
2. fjórðungi síðasta árs, en á
sama tíma var fjarveruhlutfall
starfsmanna verksmiðjanna 25.
Fjarvistir skrifstofumanna í
1—3 daga voru 6-falt fleiri en
hjá hinum. Þegar komið er fram
yfir 3. dag fjarveru, verður
munurinn harla lítill — 17 á
móti 19.
Við samanburð á kynjum
kemur í ljós, að fjarvistir skrif-
stofukvenna voru 2.5 sinnum
fleiri en hjá karlmönnum.
Annars voru fjarvistir kvenna
yfirleitt lengri en hjá körlum
— að jafnaði 8 dagar.
Bernsfæðing
i flugvél.
Á hriðjudaginn fæddist barn
í flugvél, sem var í 20,000 feta
hæð á leið frá Bandaríkjunum
til Hawaii.
Flugþernurnar tóku á móti
barninu, en nutu aðstoðar
læknis í Oakland, er lýsti fyrir
þeim í talstöð^ hvernig þær ættu
: Barnið vóg 360 grömm. Myndin er af David litla, sem vóg 36®
| grömm nýfæddur — en það er ekki kunnugt, að jafnlítið baral
i hafi áður lifað nema nokkrar klukkustundir. Myndin er tckiU
J af barninu, sem fæddist 3 mánuðum fyrir tímann, fimm dagq|
gamall. I
Hærri menn
fá hærri laun.
Því hærri sem menn eru, því
líklegri eru þeir til að verða
efnaðir, og efnaðir foreldrar
eignast hærri börn en fáíækir,
Þetta eru niðurstöður ar.
med. Flemings Quaades af
rannsóknum á nemendum við
skóla í Kaupmannahöfn. Voru
1629 fjölskyldur undirstaða
rannsóknanna, og var þeim
skipt í 5 flokka cftir hæí.
Lægsti flokkurinn — undir 165
sm. — hafði 25.000 kp. á 'stekj-
ur að jafnaði, næsti, 166—170
sm., liðlega 26.000 kr., sá þriðji.
! 171—175, 27.200 kr„ sá fjórði.
i 176—180 sm„ 27.600 og hjá
að hegða sér. Gekk fæðingin
ágætlega.
hæsta flokknum, mönnum yfiri
180 sm„ voru árstekjur að jafn-<
aði 28.600. tí
Rannsóknin leiddi einnig I
Ijós, að karlmenn í Kaup-«
mannahöfn velja sér oftast kon-
ur, sem eru lægri en þeir A£
ofannefndum 1629 körlum var,
aðeins einn lægri en kona hans.
Öryggismerksn
sjálflýsanái fást í
Söluturninum v. Arnarhól
UOGmVKG 10
StM! 33S7
SkollaleikuE* stjórnniálæmannsins:
EeiAin að „Cre©i*ge Wood
66
slíkum tilfellum tjóaði ekki að
leita skjóls í friðhelgi séndi-
ráðsins. Stofnun sú sem Dulles
veitti forstöðu var annað og
meira en fréttaþjónusta. Þetta
mátti frekar teljast einskonar
rannsóknarstofnun, sem krufði
til mergjar hið svokallaða and-
lega, pólitíska ástand, sérstak-
lega að því er náði til Þýzka-
lands.
Mayer hafði aldrei heyrt tal-
að um „Dr. 0.“, en bað ritarann
að láta hann koma inn og tók
það fram að hann hefði aðeins
tíma í nokkrar mínútur.
Skömmu síðar birtist maður
Eftir E. P.
í dyrunum, sem leit út eins og
rússneskur liðsforingi í borgara-
legum ldæðum. Hár, maðurj
vel rakaður, árið grátt og snögg-
klippt, teinréttur. „Dr. 0.“,
hvessti stálgrá augun á Mayer,
sem beið nú bara eftir Hitlers-
kveðjunni.
i
Hinn ókunni maður kynnti
sig sem vin manns nokkurs,
sem Mayer hafði kynnst af til-j
viljun í Basel fyrir nokkrum!
mánuðum. Síðan hélt hann á- j
fram: Hann væri þýzkur, hefði
fyrir löngu sagt skilið við Hitl-
ersklíkuna og hefði nú vega-
bréf ríkis eins í Suður-Ame-
ríku.
„Eg hefi um lengri tíma verið
að-leitast við að komast í sam-
band við bandamenn,“ sagði
hann, „eg trúi á sigur þeirra í I
stríðinu og vil gera mitt til að1
flýta fyrir honum. Eg hef þar |
einkahagsmuna að gæta. Eg vil
sem fyrst geta tekið upp mín
friðsamlegu fyrri störf aftur.“
í fyrsta sinn í Bern.
Mayer bjóst auðvitað við, að
einhverskonar hagnaðarvon
hlyti að búa á bak við þetta hjá
Þjóðverjanum og spurði af-
dráttarlaust um það og bað Dr.
O að gefa skýr svör.
Dr. O. lagði þá umsvifalaust
langt umslag á borðið fyrir i
framan Mayer. í umslaginu
voru þrjár arkir, vélritaðar. Ut- j
anáskriftin var: „Ríkisleyndar- j
mál“. Lesmálið var á þýzku og |
voru skjölin, þrjú, stíluð.til ut-J
anríkisráðherráns, Ribbsntrops, j
en undirrituð af von Papen,
Abetz og von Neurath. Efnið
var annars staðfesting á sim- J
skeytum þessara þriggja sendi- j
herra til yfirmann þeirra, utan-
ríkisráðherrans í Belín, j
Abetz sendi frá París tillög-
ur ýmissa háttsettra stjórn-
málamanna í Vichy og ráðlegg-
ingar um hvernig njósnarar
gæti komizt yfir Algier og inn!
í víglínu' bandamanna í Norð-
ur-Afríku. Neurath gaf skýrsl-
ur um ástandið í Tékkóslóvakíu
og skýrði meðal annars frá þvír
að mótspyrnuhreyfingin hefði
síður en svo verið brotin á bak
aftur þrátt fyrir eyðileggingu
þorpsins Lidice og að enn væri
ókyrrð mikil í Prag. Papen
vakti athygli á ýmsum atburð-
um í Ankara og benti á leiði
til að snÁ'gla njósnurum inn í
Balkanlöndin í gegnum Kon-
stantinopel.
Ef hér var um ófölsuð sltjöl
að ræða, voru þau sannarlega
mikilsverð. Mayer spurði gest-
inn hvernig skjöl þessi hefði
komizt í hans hendur, en lét
annars sem hér þætti fátt um
finnast. , J