Vísir - 11.05.1957, Side 4

VISIR
Laugardaginn 11. maí 1957
WSSIR.
D A G B L A Ð
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstrseti 3.
Ritsíjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Kirkjfft fífjf trútnál:
Að nefna og skíra.
Nýjar flugvélar komu til ljós. Þó gegnir það furðu, að
landsins á dögunum, fullkomn- allir þeir mörgu, sem fjölluðu
'ari og glæsiiegri en aðrar, sem ’um þá frétt, sem er tiiefni þess-
verið hafa í eigu landsmanna. | ara lína, skyldii endurtaka
Velkomnar veri þær og þlessun þetta sama, að enginn skyldi
^Drottins fylgi þeim, hvar sem 'staldra við og hugsa út í, hvað
þær fara, og stöllum þeirra, hann var að segja, að engum
sem fýrir voru, ásamt öllumjskyldi verða það að spyrja,
|öðrum fargögnum, sem menn hvort það væri í raun og veru
fela líf sitt og góss. Vel færi á 'réttilega orðað að kalla það
því, að eigendur eða umráða- skírn, er hlut er gefið nafn.
menn slíkra tækja létu vígja Allir, sem fóru höndum um
þau til notkunar með látlausfi þessar fréttir eða létu sér þær
Lokadagurinn.
helgiathöfn, er samstillti hug-
ina til bænar um blessun og
um munn fara, eru vel upplýst-
ir menn á almenna vísu, senni-
Lokadagurinn hefir ekki sama
gildi í þjóðlífinu og áður
fyrr, þegar hann var raun-
verulega lokadagur, þegar
hann skildi milli vetrar- og
vorvertíðar á suðvestur-
kjálka landsins. Þó er hann
enn hafður í heiðri, eins og
margt annað gamalt og gott.
Vonandi segir þjóðin aldrei
svo skilið við fornar venjur,
að hún gleymi slíkum tima-
mótum, enda þótt þau hafi
héillaríkan farnað. Almennar i lega allir skírðir sjálfir, vænt-
óskir um góða giptu mæta hin- anlega fermdir líka, og margir
um dýrmætu atvinnutækjum, þeirra hafa fært börn sín til
Eftirfarandi b'réf hefur borist
frá Á. S.:
„Allt af hafa menn eitthvað til
að vera ■ þakklátir fyrir, jafnvei
í þjóðfélagi, þar sem stefnt er
að því að drepa allt einstaklings-
framtak í rúst, og allir bölva
sköttum og öðrum álögum, si-
hækkandi verðlagi, og fl., og nú
geta menn glaðst yfir ágætri
vortíð. Dg sjálfsagt er iiægt að
gleðjast yfir fleiru, þótt uggur
sé i mönnum yfir ýrhsu, sem þó
horfir til framfara. <
V -ý i
Uggur. {
Þar til má nefna hinar miklu
byggingaframkvæmdir, sem
sjálfsagt er að gleðjast ýfir, þótt
uggur sé-í mörgum vegna þeirra
að. Það á þegar mikið af alls-
konar tækjum, en alltaf er
sei annað hvoit á sjó eða^ hvórt sem þeim er stýrt um'skírnar. Þó létu þeir það heita framkvæmda, vegna ýmissa erf
landi, og það ei undir Þann iag ega ja pag væri eðli- |Svo, allir fréttamenn blaða og iðleika, sem við er að etja á því
dag, sem það býi sig með því iegt) fagurf og hollt að beina útvarps, að stúlkan elskulegá, ^ sv'iÖi, og kunnir eru, og talsvert
að afla fjái hjá almenningi þejm óskum og góðhug í farveg sem gaf flugvélunum nafn,! úefur verið rætt um í blöðum.
og kaupa fyrir það allskon- bænaririnar og stefna þeim tii'hefði skírt þær. I Ekki ýer?uv fíöl-vrt l,m Það hér«
ar björgunartæki og útbún- | . j en nukil og knýjandi nauðsyn
Engum fermdum manni er ( er, að mönnum verði hjálpað til
ætlandi að vita ekki skil á því að Ijúka sem fyrst þeirn fram-
að athuguðu máli, að það er kvæmdum, sem byrjað hefur
sitt hvort að nefna hlut og skíra verið á, og vil ég taka undir
mann. Orðið skíra þýðir bók- með recid í Bergmáli á dögunum,
staflega „gjöra hreinan", lauga. ‘lð Þessi mál þvifti að skipa-
Að baki er sá boðskapur, sem|leggja betur’ þannlg’ að nliðað
En þótt slíkir hsettir yrðu
þörf á að endurnýja það,' upp teknir, þá' yrði aldrei svo
sem til er, og afla nýs útbún-1 mikið við haft, að flugvélai’
aðar, svo að aldreí myndist væru skírðar, né nein önnúr
skarð í þenna varnarvegg, - farartæki. Þetta er sagt til þes’s
sem félagið á að vera. ! að vekja athygli á þeirri furðu,
glatað gildi því, sem áður Almenningur hefir veitt félag-1 sem borin var á borð fyrir þjóð-
inu góðan stuðning á undan-júna í sambandi við komu þess
förnum árum, og væntanlega ara nýíu flugvéla. Öll blöð
bregzt það ekki í dag, þegar bæjarins fluttu þá frétt, að þær
börnin bjóða merki þess, að hefðu verið skírðar um leið og
menn kaupi þau af fúsum þeim var veitt móttaka með
vilja, því að enginn veit, > virðulegri viðhöfn á flugvell-
hvenær hann eða einhver áf inuxn. Og þessi sömu tíðindi
hans nánustu þarfnast að- flutti útvarpið. Ég kalla þetta
stoðar Slysavarnafélagsins, furðufrétt, því að það er jafn-
og á þó sú hugsun alls ekki' ólíkindalegt að skíra flugvél
áðráða afstöðu manna til fé-,eins og að gera manneskju að
lagsins, heldur aðeins eðli- loftfari. Auðvitað tala menn
leg mannúðarsjónarmið. svona og rita af því þeir hugsa
var. Hún verður ekki söm og
jöfn, ef hún lætur alit slíkt
falla í gleymsku.
Síðustu árin hefir lokadagur-
inn öðlazt nýja merkingu
vegna starfsemi Slysavarna-
félags íslands. Félagið hefir
tekið daginn í þjónustu sína,
hefir gert hann að fjáröfl-
unardegi sínum, og það er
mikið fé, sem landsmenn
hafa látið af hendi rakna við
félagið, síðan það var
stofnað, á þessum eina degi f fyrradag fengu meiin einnig 'ekki út í, hvað þeir ei’u að segja
á vori hverju. Félagið hefir
einnig sýnt, að það kann að
fara með það fé, sem það
aflar, og ávextirnir af því
koma fram í fækkandi slýs-
um með ströndum fram, þótt
ekki verði girt fyrir þau
með öllu, og verði senni-
lega seint.
Þessi vertíð, sem lýkur að nafn-
inu til í dag, hefir verið góð
að því leyti, hve lítið hefir
reynt á Slysavarnafélagið og
getu þess til að bjarga
mannslífum. En enginn veit,
hvenær sá dagur rennur upp,
þegar félagið verður að beita
ágætt dæmi um ómetanlegt eða skilja- ekki lengur orðin,
starf í þágu sjúkra og slas- sem þeir eru að fara með. Hvort
áðra, þegar flugvél sú, sem tveggja er slæmt. Úr verður
. . , , . . verði . að því, að örugglega sé
fluttur er þeim, er skirnma J hægt að fuligera hús utan og inn.
þiggur, að Guð vilji lauga hann^ an> aður en j þau er fjutt. Vel má
af þeim lýtum, sem syndin vera, að það taki nokkurn tima,
veldur, og sú stefnuskrá, sem j að koma hér á nýrri skipan. en
skírnþeginn er vígður undir, að er þetta ekki framtiðarleiðin?
hann vilji lifa sem kristinn
maður, í fylgd með Jesú Kristi.
Belti sunnan Suðm1-
Jesús bauð aldrei neitt urn landsbrautar.
nafngiptir. En hann sagði: Gjör-
ið allar þjóðir að lærisveinum,
með því að skíra þá og kenna
þeim. Og hann sagði: Leyfið
börnunum að koma til min.
Annars var það dálítil hug-
mynd, sem ef til vill er alls
ekki mín, sem ég vildi ræða.
Það má t. d. vel vera, að skipu-
_ lagsmeistarar eigi slika hug-
j mynd og ætli að fara að fram-
slikra er Guðs ríki. Að veraj kvæma hana. En hvort, sem
færðúr Jesú Kristi, helgaður ( hugmyntlin er min eða annará,
honúm, gerður að borgara í ný eða göm.ul, vil ég ræða hana
ríki hans — það er skírn. Af
Slysavarnafélagið á með
Birni Pálssyni, fóf undir
stjórn hans yfir til Græn-
lands. Aðstoð héfði ekki ver-
ið hægt að veita, ef sjúkra-
flugvélin hefði ekki verið
tiltæk og með skíðaútbún-
aði, og hafa enn verið færð-
ar sönnur á nauðsyn ,þess
starfs, sem Björn Pálsson
hóf af eigin rammleik fyrir
fá einum árum, og S.V.F.Í.
tekur nú þátt í.

Jafnlaunasamþykktin.
hugtákabrengl, hugsunarvilla.
frekara. Með fram Suðurlands-
braut sunnanverðri, allt frá
Shellstöðinni, má heitá að sé
autt svæði eða verði (þegár
braggahverfið hverfur). Á þess-
því að þetta er persónulega til-
einkað er nafnið nefnt um leið
Það gerir menn fátækari, skil-,°§ skírt er, hvort sem nafn
minni að beita þannig málinu jhefur veinð gefið um leið eins, um kafla ^ 8ng-n hús .
og mættu málvöndunarmenn °S' venjulegt ei, þegai boin) munda við .bl-autinai nema á
minna á þetta engu síður en |C18a 1 hlut, eða það hefur verið
margt annað, sém þeir láta sigjgert áður. En nafngjöf og skírn
varða, góðu heilli. ier óskylt samt. Það er laga-
En hér er ekki aðeins um . sk>'lda að gefa barni nafn og
bjálfalega málvillu að ræða, j iögfesta það með því að láta
þegai’ menn kalla það skírn að skrá Það á lögformlegan hátt.
gefa dauðum hlutum nafn. Það Það er ekki lagaskylda að láta
er líka helgispjöll, og fyrst og
friálsir Það trera beir einir spm !
um búa. Múndi fara vel á þessu
, Trúi ég ekki öðru en að vænt-
i anlegir íbúar norðan brautar-
Það hefir varla farið framhjá
landslýðnum, að þingið hef-
ir nú samþykkt, að konum
og körlum skuli greidd sömu
laun fyrir jafn-verðmæt
störf. Þjóðviljinn hefir gert
mikið úr þessu — og gerði
það raunar einnig þegar lögð
var fram tillagan um þetta.
Hefir hann í bæði skiptin birt
mynd af Hánnibal Valdi-
marssyni, og eiga menn erf-
einum stað, og eru þau nýbýggð.
Þarna sunnan brautarinnar á
fyrrnefndum kafla finnst mér,
að . í framtíðinni ætti. að vera
breitt óbyggt belti, þar sem
komið yrði upp fögrum gróðri,
til fegurðaraúka og yndis og
skíra barn. Um það eru allir' ánæS3u þeim, sem um bráutiría
frjálsir. Það gera þeir einir, semj íara« °S 1 nærliggjandi hverf-
vilja helga barn sitt Kristi eða
helgast honum sjálfir á vöxn-'
um aldri, hafi þeir ekki sem innar og þeirj gem báa sunhan
birt 1 sambandi við fregnina af born verið færðir honum í heil- þessa beltis, sem þarna yrði, ef
agri skírn. | ekki yrði byggt nálægt braut-
Að nefna er eitb Að skíra er inni, myndu af alhug fagna þyí,
fremst helgispjöll. Eflaust ó-
viljandi, í grandaleysi. Og ekki
var þetta talskrípi flutt inn
með flugvélunum nýju né fyrst
sagt kristna, þ. e. helga Kristi. j Með Þökk fyrír birtinguna. Á.
r Q il
Menn sjá í hendi ser, <«líUf
móttöku þeirra. Þetta er land-
ir. A kona að fá sömu laun lægt, en þó ekki rótgrónára en
fyrír að standa t. d. við hlið j svo, að auðgert er að útrýma jannað- f stað skíra er stundum j að hafa þarna gróðumkt belti
karlmanns á vinnustað og þessu úr málinu. Það er gam
vinna sömu störf og hann? jall og góður siður aðgefa hlut- Menn sjá í hendi séi, að slíkt
Eða á að miða við það, hver Um, dýrum og mönnum nöfn,!verður ekki um dauða
afköstin eru hjá hvoru um' miklu eidri sigur en að skíra
sig? Þetta er spurning, sem menn. Skírn er kristhi trúar-
áreiðanlega kemur til álita, athöfn, önnur tveggja helgustú monnum-
h'ver sem úrslitin verða, og athafna kirkjunnar. Það er ekki
skal enginn dómur á það messa, þótt sungið sé. Hús er
RF.7.T AÐ AUGLYSAIVÍPI
lagður, hvort sé réttara
samkvæmt ályktuninni.
itt mcð að gera. sér gr'ein Qg ,svo er enn eitt. gtjórnar-
blöðin gera mikið úr þessari
fyrir því, hvaða aðalhlutverk
hann leikur í málinu. En sé
myndin aðeins birt til gam-
ans, þá nær hún tilgangi
sínum.
Það er ekki nema gott eitt um
það að segja, að tillaga þessi
hefir verið . samþykkt, en
það er mjög hætt við því, að
erfitt verði að framfylgja
[ henni, svo að aliir sé ánægð-
ályktun þingsins, en hversu
ekki kirkja, þótt menn komi
þar saman. Það er ekki sakra-
menti, þótt neytt sé máltíðar.
Það er ekki skírn, þótt gefið sé
nafn. Ekki einu sinni, þótt
viðbragðsfljót verður ríkis- manni sé geflð nafn' hvað Þa
stjórnin að fara eftir henni á ^1'1 eða vél. Það særir margan
þeim vinnustöðum. sem liúnjmann að heyra farlð af gáleysi
ræður yfir? Það atriði er með heilög efni og hver sá, sem
ekki ómerkara en sjálf sam-
þykktin.
er vandur að virðingu sinni,
varast slikt. Skírnin er mörgum,
cf ekki flestum, ein hin hátíð-
legasta og helgasta athöfn. En
rríerking hennar er mörgúin ó-
Að því er blaðið bezt veit mun
hluti né um það eitt að gefa| ekki vera i ráði að byggja i
nafn, hvorki hlutum, dýrum né. nánd við brautina, frá Réttar-
holtsvegi og fen.úr að vegamót-
unum við Hringbraut-, eða i mýr-
inni, en talað .hefur verið um að
þar sem braggahverfið er verði
hús stærri iðnfyrirtækja. Enn-
fremur liefur verið rætt um áð
færa Suðurlandsbraut á kafla.
Væntanlega láía þeir, sem þessi
mál hfa með höndum til sin
heyra um þau. Þvi inundi . vél
tekið af alménningi. Áhuga Á. S.
ber vissulega aö meta. i
Fyrb’spurn.
Bergmáli hefur. borist. fyrir’-
spurn frá konu, um. það, hvort
hægt sé að fá. i apótekum hér
svonefndar „stikkþillur“, við
svefnleysi;' en þær héfði hún