Vísir - 12.08.1957, Side 7

Vísir - 12.08.1957, Side 7
Mánudaginn 12. ágúst 1957 VÍSIB Flestar stærðir af venju- legum ljósaperum. Flúrskinsperur Kertaperur Kúluperur Afsláttur, þegar um stærri kaup er að ræða. Véla- og raítækjaverziunin iii Bankastr. 10 . Sími 12852 Tryggvag. 23 . Sími 18279 ! Kaupi ísl. frímerki. S. ÞORMAR Sími 18761. NÆRFATNAOUfl karlrnanca og drengja fyrirliggjandL L.H. M\%\ Hallgrímur Lúð\nksson lögg'. skjalaþýðandi í ensku og' þýzku. — Sími 10164. Johan Rönning h.f, Rafiagnir og viðgerðir á öllum heimilistækjum. — Fljót og vönduð vinna. Sími 14320. Johan Rcnning h.f. C & Sumufhs 2121 fá mann á þak' sér. Krókódíllinn reis upp úr vatninú Ojg,sló til halahum, en Tarzáh ’kerði 'nnííínn í-háls" og’ itvið dýrsins, sem ekki var brynjaður hlnn5 hörðu skel. - EAGIXX VEIT SÍ\A ÆVIXÁ eftif Utorence Í&JJ Witts læknis og raulaði dægurlag, er inn kom, sótti fötu og kúst í skáp, fyllti ■ fötuna og bjóst til að fara að þvo gól/ið í-sjálfu læknisherberginu, en þar var hún vön að byrja. En hún nam staðar í dyrunum eins og hún hefði orðið fyrir reiðarslagi. Hún náfölnaði og mátti sig ekki hræra. Af tilhugsuninni um, að hún væri ein í byggingunni eða a. m. k. á hæðinni varð hún svo ótta- slegin, að hún rak upp véin mikiö. Maður lá i blóði sínu á gólfinu. Frú Thomas jafnaði sig og skundaði niður á næstu hæð og sagði ræstingarkonu frá því, sem hún hafði séð, og saman áræddu þær upp. Þær beygöu sig niour og hin sagði: „Við verðum að hringja til lögreglunnar.'* „Ég held, að ég hringi nú til læknisins fyrst,“ sagði frú Thomas og gekk að símanum. „En segðu honum, að þú hringir til lögreglunnar — það er manni upp á iagt. Þú gætir fengið sekt, ef þú gerir það ekki.“ Þegar Allan kom hafði lögreglan verið þar hálfa klukkustund. Tveir lögreglumenn, sem voru í eftirlitsferð í bil, höfðu íengið loftskeyti um að fara á vettvang. „Við vitum hver maðurinn er, dr. Witt,“ sagði annar lögreglu- maðurinn, Prentice að nafni. „Hann heitir Albert Larriman og er nýsloppinn úr fangelsi. Það lítur út fyrir, ao hann hafi brot- izt hér inn, hver svo sem tilgangurinn hefur verið.“ „Ég hef aldrei séö manninn fyrr,“ sagði AJlan, „en ég hef heyrt. á hann minnzt, þegar hann var lagður inn í sjúkrahúsið, og mér var sagt í gær, að hann hefði laumazt burt.“ Allan lét Prentice í té þær upplýsingar, sem hann bað um. „Það er þannig augljóst, að Larriman laumaðist burt úr sjúkra- húsinu, er óráðlegt var fyrir hann að fara, sökurn þess, sem fyrir hann hafði koniið og var orsök þess, að hann var þar. Hvers vegna hann fór ér svo annað mál. Kannske hann hafi einhverju að leyna í sambandi við bílslysið — kannske gert þetta liálf- ruglaður.“ „En ég skil ekki hvers vegna hann skyldi fremja innbrot ein- mitt hér,“ sagði Ailan, sem gerði sér vitanlega ljóst, að einhver félagi hans hafði njósnað um Stellu og komizt að því hvar hún var. Hann gizkaði á, að komið hefði til átaka þeirra milli og Larri- man dottið og beðið bana í fallinu, því að steindauður var hann. En hvað mundi nú gerast, ef lögreglan færi nú að róta upp í þessu öllu?' Þess yrði þá kannske krafizt, að Stella væri yfirheyrð, en hún gat vart vænzt þess, að hún gæti til lengdar haldiö því leyndu hver hún væri. „Það er ekki óalgengt, að brotizt sé inn til læknasagði Prent- ice. Eflaust hefur hann vitað, að þér voruð í sjúkrahúsinu í gær, og að hann mundi ekki verða truflaður við innbrot — hann hef- ur nefnilega verið dauður frá því síðdegis í gær,“ Nú komu sérfræðingarnir á vettvang og athuganir þeirra stað- festu álit Prentice. Sennilega hefði hann brotizt inn til bess að komast yfir eiturlyf, sögðu þeir, ef til vill til þess að selja á svört- um markaði. Höfuð hans virtist hafa slegizt við skáp úr málmi, en maðurinn máttfarinn eftir mikið blóðmissi, og líf hans fjarað út fljótlega. „Við verðum fljótt búnir, læknir,“ sagði Hoyt, sem var yfir- maður séríræðinganna, „og þér getið farið að taka á móti sjúk- lingum eftir klukkustund.“ Allan vonaði, að Hoyt sæi ekki hver léttir honum var að þvi, að þeir væru á förum. „Verður ekki líkskoðun?“ spui’ði Allan. „Að sjálfsögðu, þér verðið ekki til kvaddur sem vitni. Það mun verða látið nægja að yfii-heyx-a ræstingarkonui-nar, og svo mun verða látið nægja skýi-sla okkar um athuganir þær, sem við höf- um framkvæmt.“ Allan hringdi úr símaklefa til Evu Edmond og sagði henni, að hún skyldi ekki leggja af stað til stai'fs þegar — hann væri á leið- inni til hennar. Hanxx var nokkurn tíma á leiðinni, þvi að umferð var mikil á götunum. Hún sá hann koma og opnaði fyrir hoixurn. Svo gengu þau imx i setustofuna, þar sem Stella sat. . „Hvað liefur gei'zt?“ spui'ði hann í þeim tón, sem kreföist hann svars þegar í stað. Henni skildist, að hann var að missa alla þolinmæði. Jafnvel þótt Eva hefði litla samúð með Stellu vildi hún di'aga úr því, að Allan kæmi óvægilega fram og sagði: „Þetta var óhapp. Stella hefur sagt mér frá öllu.“ „Hvei's vegna í ósköpunum hafið þið ekki gert nxér aðvai't?“ spurði hann. Stella stóð upp og augu hennar skutu gneistum: „Þú getur ásakað. mig, Allan, en þú hefur engan rétt til þess að ásaka ungfrú Edmond. Ég var lostin skelfingu, er ég allt í einu stóð auglitis við Larriman. Mér duldist ekki hvað hann hafði í huga. Hann sagði, að ég skyldi deyja, eins og vinur hans, senx fallið hefði fyrir böðuls hendi. Ég flýði iixn í læknastofmxa. Hann kom á eftir mér. Ég sá, að hann var máttfarinn, og vegna sjúkra- bindanna átti hann erfitt nxeð að hreyfa sig. Þrátt fyrir það var ‘ ég viss um, að honunx nxundi takast að hindra, að ég kænxist út, því að hann hafði læst biðstofudyrununx og stungið lyklinum i vasann. Hann sýndi mér hann sigri hrósandi.“ Stella þagnaði sem snöggvast og hélt svo áfram: [ „Þegar lxann stóð andspænis nxér með aðeins skrifborð þitt j nxilli okkar, sagði lxann, að hann gæti beðið —; ég slyppi ekki við | minn örlagadónx. Hann var í þann veginn að rífa simamx úr ! tengslum, þegar hanix datt. Ég hélt fyrst, að, það væri bragð, til þess að lokka mig nær sér. Ég var óttaslegin og beið, en þegar hann hreyfði sig ekki, tók ég í mig kjark. Ég kraup niður og sá, ’ að hanu mundi dáinn. Ég fann lykilhxn í vasa hans, gætti þess að skilja ekkert eftir, senx gæfi til kynna, að ég hefði verið þarna, og beið, þar til farið var að skyggja. Ég er næstunx viss um, að eixginn sá mig.“ „Ég verð að hraða mér, ef ætlunin er að opna á venjulegum tima,“ greip Eva franx í. Allan leit á arnxbandsúr sitt og kinkaði kolli. „Þú hefur enn ekki sagt nxér hvers vegna þú lézt mig ekki vita um þetta,“ sagði Allan, þegar Eva var farin. „Þú hefur ekki gefið mér tækifæri til þess að ljúka frásögn nxinni,“ sagði Stella. „Ég vissi, að ég mundi ekki geta sannað, að ég ætti enga sök á því, senx gerðist, þótt ég væri alsaklaus. Ég laumaöist burt og fór krókaleið hingað, af öryggisástæðum.“ Hún horfði á hann biðjandi augnaráði. Hann sagði ekkert, beið átekta. „Það var orðið seint, þegar ég konx, og ungfrú Edmond var ekki heima, en ég fann miða með tilvísun um hvaða herbergi hún ætlaði mér. Ég vildi ekki hringja til þín sökunx þess hve fram- orðið var.“, „Þú varst ekki að hugsa um það, þegar þú hringdir fyrr,“ sagði Allan napurlega," en þú hefðir að nxinnsta kosti getaö hringt tilj mín í gærmorgun, að dauður maður lægi i læknastofu nxinni. Þú kaust að draga það, eins og þú hefur kosið að draga burtför þína. Eftir hverju ertu að biða, Stella?" Hann sagði seinustu setninguna nxeð áherzlu. Það fór ekki framhjá honum, að hún varð óttaslegin, svo að við lá, að híuxj vissi ekki sitt rjúkandi ráð, og hann var því feginn, ef það leiddi. til þess að; lxún segði honunx allt af létta. Hann var farinn að ^ gruna margt — og að það væru einhverjar annarlegar ástæður, fryir því, að' hún vildi ekki sýna honum f.ullt traust. „Og hvenær ætlarðu að.segja nxér hvenær þú ert tilbúin að fara? Ég hef pantað flugfar handa þér á föstudaginn. Ég skal Ný sending Bananar kr. 16.00 Tómatar kr. 21.60 índriðabúð Þingholtsstræti 15, Sími 17-283.

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.