Vísir - 09.10.1957, Side 7

VlSIR
7.
Miðvikudaginn 9. október 1957
—M——-------- ■ ■-
í§lenzka hestíiiinti fundixi
ný verksvið og lönd.
til þess að kaupa og fara út með
um 6Ö hesta til viðbótar. Það
getur orðið miklu meira, þegar
líður á veturinn, en um það er
ekki hægt að segja að sinni.
1 framhaldsgrein er sagt frá'
því, sem gert hefur verið til afii.
kynna íslenzka hestinn i Þýzka-
landi. j
______♦ ______
Rætt vi5 Gunnar Bjarnason m samstarf
Skotans Stuarts Mcintosh og Skúla ijarnas.
.Ifráös&B' esSesssíéis faestannei be&'st tit
Gæðingsefni.
komið af stað í Skotlandi út-
breiðslustarfsemi (ponytekking)
frá gistihúsi i Pentland I-Iills við
Edinborg. Þegar ég fór hérna
um árið (1954) með átta tamda
reiðhesta „í ferðatöskunni" til
Skotlands til að kynna kosti
og einkenni íslenzkra reiðhesta,
þá var þessi maður mér innan
handar, enda haíði hann áður
verið sumarlangt á Hvanneyri.
Hann fylgdist vel með viðskipt-
um mínum við skozku hesta-
mennina, sem urðu allsöguleg,
og hann fékk þá mikla löngun
til að hefja samkeppni við
brezku hestakynin (pony-kynin).
Ég seldi honum því 2 hesta og
2 hnakka á vægu verði, áður en
ég fór frá Bretlandi, og liélt með
5 af hestunum til Bonn í Þýzka-
landi. ;
Eftirspurn getur orðið
gifurleg.
Þegar svona nýjungar eru á
ferðinni, sem- varða sport og
skemmtanir, er ógerlegt að
segja um hver viðbrögð fólksins
verða. Eftirspurn eft'ir íslenkum
hestum kann að verða svo gífur-
leg, að við getum alls ekki annað
eftirspurninni, og þá verður hlut-
verk okkar íslendinga aðallega
að framleiða kynbótagripi. Svo
getur lika vel verið að unnendur
íslenzkra hesta verði tiltölulega
fáir og sala úr landi skipti að-
eins fáum hundruðum á ári, eða
nokkrum tugum. Framtíðin mun
skera úr þessu“.
Iíom sér. upp eigin
stofni.
Stuart hafði safnað sér nokkru
fé og m. a. unnið sér inn nokkuð
fé hér á landi til þess að koma
sér upp eigin stofni. Myndaði
hann svó s.l. vetur félagsskap
itm málið við Skúla Kristinsson
frá Svignaskarði í Borgarfirði,
sem tók búfræðikandidatspróf
írá Hvanneyri s.l. vor. Þeir fé-
iagar lentu í miklum vandræð-
um og samningsrofum við gisti-
húsið, vegna sjómannaverkfalls-
ins, því að þeir höfðu skuld-
bundið sig til að vera komnir
með hestana 10 júní, og hvert
,,pláss“ í gistihúsinu fullsetið af
fólki, sem hafði keypt sér viku-
útreiðar á íslenzkum hestum.
Þetta var þó leyst með leigu
hestum.
Keynslan fram úr öllum
vonum.
Svo komust hestarnir loks út.
Skúli reið daglega með 23
reiðmönnirm, köiium og konum,
og reynslan varð svo góð, að
það fór langt fram úr öllum
vonum okkar, og hróður hest-
anna barst mjög út og blöð-
in skrífuðu mikið um þessa
sérkennilegu hesta, sem voru
svo þægilegir ásetu, að fólk
gat riðið þeim án þess að
þreytast.
60 hestar keyptir til
viðbótar.
Fleiri gistihús snéru sér til
þeirra félaga um að fá. leigða
hjá þeim íslenzka reiðnesta, og
er Skúli nú kominn heim aftur
Stiörnubíó:
Milli tveggja
elda.
Kaffibrennsfa 0. lohnson & Kaaber h.f. j
Mörgum lesendum Arísis mun
það kunnugt, að nokkuð hefir
verið unnið að því á vegum Bvin-
aðarfélags íslands, að finna ís-
lenzka Iiestinum verksvið ineðal
annarra þjóða.
Islenzka þjóðin er tengd órofa
böndum við hestana, hraust-
asta bústofn landsins, sérstæða
að gerð. Frá upphafi landsins
byggðar hefur hesturinn verið
þarfasti þjónn hennar, eins og
oft var að orði kveðið. Tímarnir
eru breyttir, vélöld gengin í
garð hér sem annarsstaðar, og
hestanna minni þörf, en allt er
óbreytt um tengslin milli manns
og hests, og enn eru hestarnir
í miklum metum hjá þjóðinni,
og vonandi verður svo ávallt.
Góðs viti.
Þótt hestanna sé minni þörf
en áður á vélöldinni, er þeirra
þó ávallt mikil þörf. Hyggnir
bændur eiga jafnan einn eða
fleiri góða vagnhesta og bæði i
sveitum og bæjum fjölgar þeim,
sem vilja eiga hest, sér til yndis
og ánægju. Starf hestamannaíé-
laganna í þessu efni hefur mjög
glætt þann áhuga. Reykviking-
um er vel kunn starfsemi Fáks
en mörg hestamannafélög eru
starfandi út um landið, og víða,
einkum um helgar, getur að líta
hópa ríðandi fólks, sem finnur
sér bezta hvíld og yndi í því,
að koma á hestbak. I þessum
hópum er unga fólkið fjölmenn-
ast og það er gott til þess að
hugsa, að æskan kann að meta
hestana. Það er góðs viti.
Hrossaeignin.
Hrossaeign landsmanna hefur
jafnan verið mikil, og er það enn
í dag, og um hana mætti ræða
frá mörgum hliðum, þót-t eigi
verði hér gert. En minna má á,
að um alllangt skeið átti sér stað
allmikill útílutningur hesta. Var
eftirspurn eftir þeim meðal smá-
bænda erlendis, til notkunar i
námum, og til fleiri nota. Sá út-
flutningur er úr sögunni. En
á síðari árum hefur átt sér stað
dálítill útfluíningur valdra hesta,
og hafa þeir vakið mikla aðdáun
og athygli í landinu. Allir þeir
hestar, sem þannig eru seldir úr
landi, fara í góðra og hæfra
manna hendur, og er það vel.
Brautryffjendastarf Gunnars
Bjarnasonar.
Vísi er það vel kunnugt, að
margir lesendur hans vilja gjarn-
an fylgjast sem bezt með því,
sem gert hefur verið til að finna
hestinum ný verksvið og ný lönd,
og hefur því einn af tiðinda-
mönnum blaðsins snúið sér til
Gunnars Bjamasonar, hross-
ræktarráðunautar Búnaðarfé-
lags íslands, og lagt fyrir hann
nokkrar spurningar, sem hann
hefur góðfúslega svarað. G. B.
hefir, eins og landsmönnum er
vel kunnugí, þjónað þessu verk-
efni sínu af miklum áhuga,. af
lífi og sál má vel segja. Hann
lióf starf sitt hjá B. I. árið 1940.
Á þeim tíma, sem síðan er lið-
inn, hefur hið gamla verksvið
hestsins að miklu' leyti horfið.
Sennilega heíðu einhverjir lagt
árar í bát í sporuin G. B., en
hann virðist vera óþreytandi, að
reyna nýjar leiðir og fiima hest-
inum ný verksvið, og ný lönd,
svo sem fyrr var til orða tekið,
og segja má með sanni, að Bún-
aðarféla Islands hefir fylgt hon-
um og stutt i starfi af áræði og
bjartsýni,-
Fara hér á eftir spumingar
tíðindamannsins og svör Gunn-
ars við þeim.
tjtbreiðslusíarfsemi í
Skotlamli.
„Voru éltki gerðar tilraunir
með að leigja út íslenzka reið-
hesta erléndis í sumar“.
„Jú, bæði i Þýzkalandi og
Skotlandi, og hvor tilraunin um
sig á sér :nokkra sögu. Skozkur
dýrajæknir, Stuart Mclntosli að
nafni, vel kunnur hér á landi
fyrir ferðalög og dýralæknis-
störf, hefir að áeggjan minni
Góðhesturinn á myndinni heitir Hreinrt pg híaut fyrstu verð-
laun á Iandsmóti hestamanna á Þingvöitym. Það er Páll Sig-
wrðsson í Fomahvammi, sem situr þennpn „glæsilegasta hest
v. íslandi“, cn á myndinni sést einnig verðlaunabikarinn mikli.
Stjörnubíó sýnir þessa dagairv
nokkurs konar sakainálamymí,
sem ekki aðeins er spennandi frá,
upphafi til loka heldur er liún og
bráðfyndin á köflum, sum tilt-
svör Ginger Rogers eru hreinav
perlur.
Annare fer Ginger Rogers sé:- •
staklega skemmtilega með þetta,,
hlutverk sitt og þá má ekki
gleyma hinum góða skapgeröar-
leikai’a Edward G. Robinson. Ný-
leguf leikari, Brian Keith \
þarna og stórt hlutverk. Hanni
minnir mjög á leikarann sálaða.
Van Heflin bæði i leik og útliti.
Eg vil ekki minnast nánar á
efni myndarinnar því enginii,
verður svikinn á að sjá hana med
eigin augum. Hins vegar vil ég'
minnast litillega á efnisskrá
myndarinnar. Það virðist oftasi:
svo, að þeir sem semja eínis-
skrár fyrir flest kvikmyndahús-
anna, annaðhvort sjá myndirnaf
hreinlega ekki eða skilja þá eklit
málið, sem talað er ef þeir þá,
sjá myndirnar, svo fjarstæðn-.
kennd eru stundum skrif þau ev
meiri hluta kvikmyndagesta ei'■
fengin í hendur til að fylgjasi:
með efninu. I efnisskrá umrædd-
ar myndar segir m. a. „Frú
ft